Huertecilla schreef:Wie zgt dat hij zijn kids kwijt wil.
Ik heb het slechts over het belang van het kind; volledig gezin tov alleenstaande ma.
Ja, ik héb het over onderhoud voor de kinderen.
Het is geëmancipeerd dat vrouw en man daar gelijke verantwoordelijkheid in hebben.
Degene die de gezinssituatie biedt krijgt ze mee en de ander draagt de helft in de kosten bij.
Uiteraad zijn er legio andere modellen denkbaar.
Voor de kínderen echter is het beter dat er thuis een betrouwbaar stabiele liefdevolle sitiuatie is; dat pa en ma hun relatie integer open kunnen bespreken, oplossingen vinden en elkaar er niet egoïstisch uitgooien als er een afspraak bijgesteld moet worden.
Ook dát schreef ik al.
Als hij vreemdgaat (dus stiekum), dan is hij bezig met zijn pik en niet met zijn kinderen. Hij brengt namelijk willens en wetens zijn relatie om zeep en mede daarmee de gezinssituatie van de kinderen. Dat de kinderen maar mee gaan omdat hij met zijn minnares een stabiele gezinssituatie kan creeeren? Laat me niet lachen, wie zegt dat de volgende minnares niet binnen de kortste keren op de stoep staat en dat de minnares blijft? Als de vangst binnen is, is de lol er vaak af. Het is juist dat stukje 'spanning' wat een minnares zo leuk maakt. Haal de spanning weg en de minnares heeft het nakijken. Verder vind ik een stabiele gezinssituatie, een gezin waar niet constant een ander aan tafel zit. Dan liever de vrouw in haar eentje, dan pa die te druk is met zijn minnares/sen. Wie zegt dat de minnares er gelijk een stel kids bij wil trouwens?
Had pa de relatie maar integer met ma besproken, eer hij was vreemdgegaan, had hij met haar maar een oplossing gezocht, eer hij was vreemdgegaan. Dus wie is er de egoist? Imo niet de partner die achterblijft, die is met een monogaam idee het huwelijk ingestapt, dat haar wederhelft dat uiteindelijk niet meer ziet zitten, maakt haar niet tot een egoist.