Bokt.nl

Blue_Eyes schreef:

Dan zouden ze ook tot een andere conclusie komen dan dat een koe 7 magen heeft, of ze moeten erg slecht in tellen zijn

Deesiej schreef:

Idd, ik snap maikeltjes reactie. Maar als een kind op school heeft geleerd dat een koe 7 magen heeft betekent dit toch ook niet meteen dat ze allemaal met een hakbijl naar een weiland rennen om een koe te handmatig te ontleden?

Doen ze dat wel dat zit er gewoon een steekie los.

polly2 schreef:

Tja...of mijn buurmeisje van zes die een klein zusje had. Dat zusje werd door papa opgepakt en opgegooid en opgevangen en het schaterde...
Dat was dus leuk. Dus pakte zij de kat op en deed ze hetzelfde met de kat. En die viel op de grond....want ze kon hem niet opvangen...
Natuurlijk heeft de buurman haar uitgelegd dat katten dat helemaal niet leuk vinden...maar vanuit het kind geredeneerd gebeurde het eigenlijk uit empathie voor de kat: ik een leuk spelletje doen met de kat....

Natuurlijk is het schoppen van deze zesjarige wel iets anders...maar zo kunnen kinderen wel soms dingen doen die je als volwassene niet verwacht, maar wat ze niet bedoelen om het dier pijn te doen.

maikeltje schreef:

Die van mij zou wel proberen in die mond te kijken of in de achterkant

Deesiej schreef:

maikeltje schreef:

Die van mij zou wel proberen in die mond te kijken of in de achterkant

Dat bedoel ik.
Misschien wou het ventje wel kijken hoe de hond reageerde, maar om er nou tegen aan te blijven trappen als je niet het gewenste resultaat krijgt? Ik denk dat er dan toch een groot deel van het probleem ligt bij de opvoeding, helaas worden niet alle kinderen vandaag de dag met beesten opgevoed sommige worden er zelfs van weggehouden.

maikeltje schreef:

Dit hoort juist bij de opvoeding. Er vanuit gaande dat dit een normaal en gezond kind is, zal hij dit geen tweede keer meer in z'n hoofd halen.
Mijn kinderen worden midden tussen de dieren opgevoed, vandaar dat ik ze thuis al kan corrigeren en uitleggen wat wel en niet kan. Misschien hebben de ouders van dit jongetje geen dieren thuis en moet hij dit soort dingen op een andere manier leren. En daar raken dan ook buitenstaanders bij betrokken. Maar dat wil niet per definitie zeggen dat er een probleem met de opvoeding is. Had deze situatie zich in huiselijke sfeer afgespeeld dan zou hij vast wel gecorrigeerd zijn door de ouders, afgaande op hoe ze volgens het verhaal van de TS op deze gebeurtenis hebben gereageerd. Verschil is dat dan niemand van dit voorval geweten zou hebben. En begrijp me niet verkeerd hoor, ik wil het hier absoluut niet mee goedpraten. Maar ik denk niet dat dit kind zo'n geintje een tweede keer uit zal halen.

Deesiej schreef:

maikeltje schreef:

Dit hoort juist bij de opvoeding. Er vanuit gaande dat dit een normaal en gezond kind is, zal hij dit geen tweede keer meer in z'n hoofd halen.
Mijn kinderen worden midden tussen de dieren opgevoed, vandaar dat ik ze thuis al kan corrigeren en uitleggen wat wel en niet kan. Misschien hebben de ouders van dit jongetje geen dieren thuis en moet hij dit soort dingen op een andere manier leren. En daar raken dan ook buitenstaanders bij betrokken. Maar dat wil niet per definitie zeggen dat er een probleem met de opvoeding is. Had deze situatie zich in huiselijke sfeer afgespeeld dan zou hij vast wel gecorrigeerd zijn door de ouders, afgaande op hoe ze volgens het verhaal van de TS op deze gebeurtenis hebben gereageerd. Verschil is dat dan niemand van dit voorval geweten zou hebben. En begrijp me niet verkeerd hoor, ik wil het hier absoluut niet mee goedpraten. Maar ik denk niet dat dit kind zo'n geintje een tweede keer uit zal halen.

Hier heb je inderdaad wel een punt. Wat er achter gesloten deuren gebeurd bij de mensen, kinderen en dieren thuis zie je vrijwel niet. Ik hoop inieder geval dat hij hier van geleerd heeft en dit zeker geen tweede keer gaat doen, niet bij een dier en niet bij een mens, bij niemand niet.

CK88 schreef:

Kinderen hebben idd rare ideen soms. Ik heb als klein meisje een keer de kat van mijn oma zo'n kledinghanger die ik dicht kan knijpen om het keeltje vastgeklikt. Ik heb een 1 of ander raar idee dat dat als halsbandje kon dienen en ik dan met de kat kon wandelen. Het beeld staat nog steeds in mijn geheugen gegrift die arme naar lucht happende kat, wat vreselijk! Gelukkig was oma er op tijd bij, ze snapte er niks van, De kat was mijn beste vriendje.

Ik snapte na de reactie van de kat heel goed dat het beestje pijn had, ik kon er nachten niet van slapen...Voel me er nog schuldig over, ik was nog zo klein maar had geen idee wat ik deed.

maikeltje schreef:

Dit hoort juist bij de opvoeding. Er vanuit gaande dat dit een normaal en gezond kind is, zal hij dit geen tweede keer meer in z'n hoofd halen.
Mijn kinderen worden midden tussen de dieren opgevoed, vandaar dat ik ze thuis al kan corrigeren en uitleggen wat wel en niet kan. Misschien hebben de ouders van dit jongetje geen dieren thuis en moet hij dit soort dingen op een andere manier leren. En daar raken dan ook buitenstaanders bij betrokken. Maar dat wil niet per definitie zeggen dat er een probleem met de opvoeding is. Had deze situatie zich in huiselijke sfeer afgespeeld dan zou hij vast wel gecorrigeerd zijn door de ouders, afgaande op hoe ze volgens het verhaal van de TS op deze gebeurtenis hebben gereageerd. Verschil is dat dan niemand van dit voorval geweten zou hebben. En begrijp me niet verkeerd hoor, ik wil het hier absoluut niet mee goedpraten. Maar ik denk niet dat dit kind zo'n geintje een tweede keer uit zal halen.

Esgaroth schreef:

Ik vind het zelf enorm geneuzel en dat eeuwige goedpraterij komt me ook mijn keel uit. Een kind mag weten en voelen wat goed en fout is. Een dier mishandelen is FOUT, en dat zal een kind verdomme ook weten ook. Niks 'dat moeten ze leren'. Natuurlijk leren ze dat ze dieren geen pijn moeten doen, maar een hond aan gort schoppen 'om te kijken wat zijn reactie is' is absoluut NOT DONE. Van mij mag zo'n kind zo'n pak op zijn broek krijgen dat hij een week niet meer kan zitten.