Bokt.nl

Welshcobfan schreef:

Ik denk dat de streng gereformeerden in een broek gewoon niet opvallen. Ze zullen er zeker zijn! Want elke kerk heeft ook weer zijn eigen ongeschreven regels. En elk gezin voert dat ook weer anders uit

Wel vrij ernstig trouwens, ik ga even douchen en er zijn ruim 2 pagina's bij gekomen

WhiteRose schreef:

DL_ schreef:

Met proveceren is in mijn ogen niets mis, grenzen verleggen kan af en toe heel bevrijdend werken.
Dat wil echter niet zeggen dat ik niet in rok zou gaan om te provoceren! Dat wil ik daar niet mee zeggen, laten we dat even voorop stellen. Persoonlijk zou ik niet in rok gaan omdat dat tegen mijn principes is, respect voor een ander dient er toch wel te zijn, mét of zonder rok! Bovendien vragen we een islamiet ook niet haar hoofddoek af te zetten als ze op een niet-islamitische school komt, en vragen ze andersom ook niet of wij een hoofddoek opzetten.

@Whiterose: ik wil niet zeggen dat mijn wereld de echte wereld is, maar er is wel een wereld voorbij de rokken. Al die regels, worden jullie daar nou nooit moe van? Je leven is je gegeven om te leven, niet om je te houden aan regels. Regels en grenzen bestaan alleen in je hoofd. Uiteindelijk moet jij tevreden zijn met wie jij bent, niet een ander. Bovendien hoef je alleen verantwoording af te leggen aan jezelf en aan niemand anders.

Als je je hele leven leeft voor een ander en in de geest van de regels/grenzen van een ander heb je je leven imo vergooit.

En volgens mij hebben we hier de kern van het verhaal...
Je tekst is een paradox in zichzelf. Ieder mens moet gelukkig zijn om en voor zichzelf - maar de manier waarop je schrijft geeft aan dat jij refo's die ruimte niet geeft. Als iemand in haar eigen wereld gelukkig is in een rok, zou jij daar wel provocerend op afgaan. Waarom geef je een refo de ruimte niet om gelukkig te zijn zoals ze is? Waarom zou het niet kunnen dat iemand gelukkig is in een leven mét regels?
Mijn ervaring leert dat de hele wereld zich zorgen maakt om de regels die het woord "refo" met zich meebrengen. Dat iedereen dat zielig, benauwend, beperkend of anderzins vervelend vindt. Wonderlijk genoeg zonder dat zij zichzelf eens onder zulke regels geplaatst hebben, met al het andere dat ervoor terugkomt.
Voor mij geld, dat ik ondanks veel wat niet kon of mocht, een eindeloos vrije jeugd heb gehad - ik was toch al "anders", dus ik kon mezelf zijn. Bij ons thuis kon en kan álles, en zonder tv mis je niets... Maar de allergrootste vrijheid kwam vanuit de les dat wij een keuze maakten, en dat anderen diezelfde vrijheid om andere keuzes te maken zouden moeten hebben. Bij deze dus

Overigens: jij ziet regels of grenzen als dusdanig beperkend dat je een leven vergooit. Ik vind dat dat niet aan mij is om te oordelen - ieder persoonlijk zal aan het einde van het leven zelf gelukkig moeten kunnen zijn, of dat nu via regels of grenzeloos geweest is. Ik acht mezelf niet groot genoeg om de zin van het leven en ieders persoonlijke invulling daaraan te beoordelen.

Citaat:

Voor mij geld, dat ik ondanks veel wat niet kon of mocht, een eindeloos vrije jeugd heb gehad - ik was toch al "anders", dus ik kon mezelf zijn. Bij ons thuis kon en kan álles, en zonder tv mis je niets... Maar de allergrootste vrijheid kwam vanuit de les dat wij een keuze maakten, en dat anderen diezelfde vrijheid om andere keuzes te maken zouden moeten hebben. Bij deze dus

Welshcobfan schreef:

ah vandaar (dat jij nog regelmatig de lange rokken ziet langskomen)

In het hoge noorden zie ik namelijk zelden de lange rokken.

Waar is het gereformeerde afstamming van? protestantisme?

Brainless schreef:

@DL_
Ik heb mijn paardjes bij mensen staan (eigen keus) waar ik niet op zondag mag komen rijden (wel gewoon verzorgen).
Jij zou dan wel op zondag gaan rijden??

Blue_Eyes schreef:

DL_, een biecht is van een andere kerk

Wat ik niet snap, is waarom je nou per se provocerend op dat meisje in rok af zou moeten gaan? Is het erg dan, als ze gelukkig is zoals ze leeft? Maakt het serieus uit voor jou of ze gereformeerd geboren is en vanaf dat moment gelukkig is geweets, of dat ze vroeger goth was, maar heeft besloten dat ze gereformeerd gelukkiger was?
Voor mezelf geldt dat ik niet gelovig ben opgevoed, maar er zelf voor gekozen heb om me aan te sluiten bij een gereformeerde kerk, omdat ik me daar gelukkig bij voel. Nou en? Doe ik jou daar kwaad mee? Waarom zou jij mij dan moeten provoceren als je mij in mijn rok ziet lopen?

@WCF: dan vrees ik dat ik een 'streng gelovige' ben Hoewel ik niet nadenk over dat plaatsje in de hemel, maar gewoon graag zo wil leven omdat ik denk dat wat God heeft bedacht, voor mij en mijn medemens (in het kader van hoe ik met hen omga) het beste is.

WhiteRose schreef:

DL_: waar ik met name op doelde was dat je die opmerking over het einde van het leven maakte - en dat in tegenstelling bracht met refozijn. Het gaat me ook niet om het niet snappen - maar de verwachting dat het leven niet leuk meer is dan, etc. Daar kan ik oprecht me heel vermoeid van voelen.

Tipje van de sluier mijnerzijds: ik heb ook gekozen voor een ander leven - en juist dat betekent dat ik het onzin vind om die wereld aan te vallen. Ik zal nooit kwijtraken wat ik er allemaal geleerd heb, zoals ieder fijn thuis een levenslang spoor achterlaat in het leven van een kind. En ja, ik weet dus hoe een ander leven is - en daarmee kan ik over beide oordelen.
En nee, uit mijn gezindte houden ze zich niet aan regels om een eeuwenoud boek. Dat doen ze om een oprecht geloof in het goede, in een God en in Zijn Wijsheid. Daar hoef je het niet mee eens te zijn, maar daarmee doen ze jou verder geen kwaad.

In mijn achtergrond zijn ze het er niet mee eens, en daar zullen ook mensen uit strengere kerken zijn die daar niet fijn mee omgaan.
Dit is en blijft een moeilijk punt, want ik maak keuzes waar zij uit oprecht geloof verdriet van zullen hebben. Verder wil ik het daar even bij laten - niet de hele wereld hoeft alles te weten van mij en thuis :)

DL_ schreef:

Jij schrijft dat ze het doen uit een oprecht geloof in het goede, in een god in zijn wijsheid. Maar wie bepaalt in dit geval wat het goede is? 'Goed' is een heel subjectief woord, dat iedereen anders kan opvatten.

Onze opvattingen zijn heel verschillend, en dat is prima, het is goed dat niet iedereen hetzelfde geloofd. Ik kan me gewoon geen voorstelling maken hoe het is om zo onvoorwaardelijk in een god te geloven.

Ik ben echter wel van mening dat op die manier een groot gedeelte van de wereld zoals hij is mist. Waarschijnlijk gaan jouw nekharen daar van overeind staan, maar daar ben ik echt van overtuigd. Nee, een televisie is geen voorwaarde voor een fijn leven, verre van dat, maar ik denk wel dat op het moment dat je ervoor kiest GEEN tv te hebben je toch oogkleppen opzet. Ook al is de wereld/het leven niet altijd even prettig, het werkt wel zo. Ontkennen heeft geen zin.

DL_ schreef:

Zoiets waar mijn nekharen dus van overeind gaan staan.. Bij iedere begrafenis (rooms-katholiek binnen onze familie) krijg je dat verschrikkelijke gebed 'mea culpa', een deel ervan:

dat ik heb gezondigd,
in gedachten, woorden en daden:
door mijn schuld,
door mijn schuld,
door mijn grote schuld.

Ik weiger, met iedere cel die ik in mijn lichaam heb, díe worden uit te spreken.