Annet_Dottie schreef:Ik haat mezelf een beetje. Hoewel ik alles écht goed probeer te doen doe ik blijkbaar alles juist totaal niet goed. Sinds ik verhuisd ben heb ik meer mensen m'n huis blijkbaar uitgejaagd dan dat ik het gezellig met ze heb gehad. Notabene mijn eigen moeder die in m'n gezicht gaat staan schreeuwen omdat ik even een klein beetje chagrijnig heen en weer liep dingen op te ruimen. Even in mezelf gekeerd, de hele dag druk en non stop praten ik trek me even terug en probeer zo goed mogelijk uit te leggen wat er is, ze voelt zich door alles aangevallen en schreeuwt vervolgens tegen mij dat ik psychische hulp moet zoeken, alsof zij alles zo lekker op een rijtje heb. Ik durf tenminste toe te geven dat het niet helemaal lekker gaat en dat ik een beetje in de war ben van de hele overgang naar een dorp te verhuizen, maar dat mag ik ook al niet zeggen want dan krijg ik te horen ja daar kies je zelf voor. Daar kies ik ook zelf voor maar blijkbaar mag ik dan niet overwhelmed zijn van alles wat er de laatste 3 maanden in noodgang op me af is gekomen???
Dus daar stormde er weer één boos de deur uit. Voor de zoveelste keer..
(Voor de duidelijkheid, ik heb al bij de huisarts aan de bel getrokken om in ieder geval met de praktijkondersteuner te gaan praten omdat ik moeite heb met weer in een normale draai te komen, heb bij de vorige huisarts ook met de poh gepraat en dat heeft me heel goed gedaan. Ik schaam me er ook niet voor maar ben zo langzamerhand een beetje op van alles. Zou deze week gebeld worden door de poh dus ik wacht nog af.. Dit doet alleen opnieuw weer zo'n pijn dat je alles goed probeert te doen en een minder momentje van een kwartier over de hele dag en bam er loopt weer iemand weg. Nog even dan heb ik niemand meer over... Heb al niet veel mensen en de mensen die hier dus boos de deur uit stormen zijn 2 van de mensen die juist dichtbij me staan en waar ik juist geen gezeik mee wil)
Misschien tijdelijk even afstand nemen van je moeder? Er is niks mis met jezelf even ( eigenlijk altijd) op 1 te zetten.
--
Aan een vriend van mij aantal weken terug mij bellen dat hij gedoe heeft met een nieuwe collega op werk wat voor een super vervelende situatie heeft gezorgd. Tips gegeven dat werk en privé gescheiden houden soms wel beter is en nieuwe mensen niet gelijk gehele verhalen te vertellen zonder dat je ze werkelijk kent. Was hij helemaal mee eens , heeft daarna werken nog geklaagd over die collega dat ze heel vervelend is en niet te vertrouwen.
En dan twee dagen geleden even mededelen dat zij voor hem ging koken omdat ze vond dat hij slecht voor zichzelf zorgt.
Ik heb gezegd zelf weten , maar dan ook niet bij mij komen met gezeur.
Daag ik geef tips , is hij het enorm mee eens vertellen dat ik leuker ben en dan zo doen. Het irriteert mij meer dan ik dacht
Maar lekker daar gaan eten joh.