Momo94 schreef:Mijn moeder heeft in ieder geval gezegd dat het wel erg opvalt dat hij als hij bij ons is of toen voor een trouwfeest hij eigenlijk altijd op zijn telefoon zit. Dat ze eigenlijk al die tijd niks hebben gezegd vanwege mij. Ik heb toen ook gezegd dat ze dat gerust hadden kunnen zeggen en anders wel tegen mij dat ik daar dan wel iets aan ging doen. Heb ook wel gezegd dat ik gezelschap ook niet steeds op mijn vriend let, want ik zit eigenlijk dan wel gezellig te kletsen.
Afgelopen zondag hadden we het gesprek. Ik heb zaterdag avond eigenlijk pas verteld 13 uur bij ons thuis. Ik zei ook dat ik op zijn minst excuses verwacht naar mijn ouders toe. Hij zei op dat moment ook dat het een f*ck fest ging worden.. want wij zaten al niet op 1 lijn. Dat klopt, dat zaten we ook niet, omdat hij nog steeds van mening was als hij zich verveelde dan op een spelletje op zijn telefoon kon gaan spelen. Maar ik heb ook gezegd je moet! Ik ga hier momenteel aan onderdoor aan de stress, want op dit moment lijd ik, maar ook mijn eigen onderneming eronder en daar ligt voor mij echt de grens. Dat gesprek ging ook niet goed, maar ik moet ook zeggen dat heeft ook wel te maken met de begin toon van mijn vriend toen hij begon met vertellen. Iedereen was namelijk naar woorden aan het zoeken. Hij begon zelf ooh dan zal ik het voortouw maar weer nemen en hij vond dat mijn broertje eerst excuses moest maken voor we ergens over konden praten. Tjah, toen was idd de toon gezet. Broertje en vriend ruzie, vriend is toen naar huis gegaan. Ik ben toen nog bij mijn ouders gebleven en nog nagesproken. Toen heb ik wel gezegd dat mijn vriend er wel mee akkoord moet gaan om misschien niet nu, maar dat het in ieder geval opgelost moet worden. Wil hij dat niet, dan had ik wel gezegd dat ik mijn spullen zou pakken, want ik ga niet voor eigenlijk zo iets tussen een ruzie zitten tussen mijn familie en mijn vriend.
Toen ik terug thuis was hebben wij knallende ruzie gehad, maar heb hem inderdaad op dat moment ook voor klein kind uit gemaakt omdat als hij zich verveeld dan vind dat het normaal is dat je dan in slaap valt of een game gaat spelen op je telefoon in gezelschap van andere. Toen zei hij ook dat hij introvert is en hij daardoor niks om andere mensen geeft. Dus ik nja prima, dat is dan jou ding. Ik zeg, maar als we in gezelschap zijn van in ieder geval mijn familie verwacht ik wel dat je je met enig fatsoen gedraagt. Ook vind hij dat het dan duidelijker gezegd moet worden naar hem als mensen iets niet fijn vinden en in dit geval dat hij dan op zijn telefoon pokemon speelt. Toen zei hij ook, maar vroeger was je inderdaad zonder telefoon in gezelschap, maar tegenwoordig is dat meer de norm. Iedereen zit op zijn telefoon. Op het werk in de pauze zegt hij dat hij dan een gesprek probeert aan te gaan, maar alle collega's op hun telefoon zitten. Moet wel zeggen daar twijfel ik over of hij werkelijk in gesprek gaat, maar dat heb ik ook gezegd. Uit eindelijk zei hij, ik wil dan wel een keer met je ouders afspreken en hun mijn excuses aanbieden, maar ik wil wel excuses van je broertje dat hij tot 2x toe ineens uit valt. Toen zei ik ook dat de toon waarmee hij het gesprek begon ook absoluut niet netjes was.
Nu ga ik vanavond naar ons thuis. Eten bij mijn moeder en broertje, want mijn vader is onderweg op de vrachtwagen en dan gaan we weer even praten. Tijdens het gesprek afgelopen zondag hebben mijn ouders gezegd zonder excuses of iets komt hij hier niet meer in. Ik hoop echt dat we hier uit komen, maar ik ga er niet tussen in zitten... Dan zal ik toch kiezen voor mijn familie hoe erg ik het ook vind. Ik hou wel van hem en verder thuis enz is hij een hele toffe vent, alleen hij heeft gewoon denk ik hele andere normen en waarden geleerd. Heel anders dan dat ik ooit echt hem mee gekregen.
Goh meid, wat rot voor je. Heel verstandig dat je er niet tussen gaat zitten, maar wel enorm moeilijk voor je. Respect en vooral heel veel sterkte!