
Nou, het gesprek was, zoals verwacht, drie keer niks. Ze snapte zelfs niet zo goed waarom ik er nou precies zat. Ik kon nergens aangifte van doen, zij kon niks voor de me doen. Elke keer als ik terugviel op iets wat gebeurd was zei ze dat ik geen oude koeien uit de sloot moest halen. Als ik vertelde over mijn angst voor iets wat eventueel zou gaan kunnen gebeuren zei ze dat zij ook geen glazen bol hebben. Al met al, ik zou willen dat ik niet was gegaan.
Ik heb voor mijn werk nog twee opdrachten te maken en daarna neem ik denk ik even een paar dagen vrij. Kan me er toch niet op concentreren en ik voel me alleen maar slecht. Heb er nachtmerries over, kan me niet concentreren op werk en duf niet meer met de honden uit of naar de paarden toe...