Hier net mijn Bumbledate de deur uitgebonjourd, 5e date. Met de boodschap dat het voor mij wel klaar is
Ik erger me toch eigenlijk wel altijd helemaal de tandjes na X aantal dates, hahaha. Hoe hij loopt, hoe hij ademt, dat z'n broek net te kort is, hoe hij reageert, hoe hij naar andere mensen is... Dikke opluchting dat ik het afgekapt heb.Van de week ook de 'bezette man' weer gezien (platonisch!) en zó moet het toch wel echt voelen, dus de lat kan weer wat omhoog.
Gelukkig nog leuke mannen in de Bumble-pipeline, dus volgende week maar weer eens verder koekeloeren.
Wat is daten toch vermoeiend hè!
, als die bezette man zo goed voelt terwijl je er niet verder mee kunt, waarom zoek je hem weer op? De lat wordt dan niet hoger gelegd maar hij wordt dan de lat. Kun je dan oprecht iets nieuws aangaan? Niet bedoeld als kritiek maar vraag uit herkenbaarheid wat misschien volledig onterecht is
Maar ik bedoel meer in de zin van; oh, ik kan dus toch verliefd worden en dan erger ik me niet kapot! Zo moet het voelen!
