Moderators: Essie73, NadjaNadja, Muiz, Telpeva, ynskek, Ladybird, Polly
Onali schreef:Ik probeer het overlijdingsproces altijd te omschrijven als een shock.
Ik neem aan dat je weet dat als je een slagader doorsnijd je een groot probleem hebt?
Je vaten worden vernauwd, om zo weinig mogelijk door te laten.
Stel er is geen hulp aanwezig en je weet niet wat je moet doen.
Dan gaat je lichaam in shutdown, bloed wordt onttrokken aan je minst bruikbare organen. Je hart, longen en hersenen zijn het belangrijkst.
Je maag, je darmen, benen, armen niet.
Je nieren en je lever daaentegen weer wel dus die blijven ook langer voorzien van bloed.
Blijf je erger doorbloeden zal de toevoer naar je lever en je nieren ook beperkt worden. Als je in deze fase (of eigenlijk iets daarvoor al) gered bent en inmiddels op de operatietafel ligt kan je dus wel al blijvende schade aan die organen hebben.
Dan nu het stervensprocesSpoiler:
Als je dood gaat aan kanker kan je dagen voor je dood al lijkvlekken hebben op je benen.
Je benen zijn niet boeiend meer. Je bent al dagen, soms weken, gestopt met eten want je maag/ darmkanaal kan het niet meer aan.
(Meeste mensen denken altijd als ik stop en eten en drinken dan ga ik dood. Het is andersom, je gaat dood en daarom heb je minder nodig. Je lichaam kan het niet meer verwerken. Meeste mensen met bijv. sondevoeding gaan ook vaker en meer braken. Dus dat wordt langzaam afgebouwd.)
Tijdens het overlijdingsproces verandert de ademhaling. Van heel diep naar heel oppervlakkig en jachtig. (Buik en borstademhaling) En vaak ook totale stop met ademhaling, de zogenaamde Cheyne Stokes. Adem in, adem uit, adem in adem uit, adem in *stop* 10 sec. 20 sec. 30 sec. adem uit. De pauzes duren steeds langer.
Ook kan je gaan rochelen.
We produceren allemaal slijm alleen een stervende slikt dat niet meer dood. Die reflex is weg. Wat je dus hoort is de ademhaling die door het slijm heengaat en nee dat is geen fijn geluid.
Echter stikt de stervende hier niet in!
Bij iemand die overlijdt of overleden is kan het slijm nog even doorlopen en zie je dus een mond of neus vol slijm. Je kan het weghalen, maar het komt net zo hard weer terug en je plaagt er alleen de stervende maar mee.
Je krijgt een spitse neus en een dodenmasker, dit valt echt heel erg op. Omdat bloed niet hard meer stroomt trekt je kleur in je gezicht dus weg.
Dan op het laatste moment gasp je nog.
Ademhalingsbewegingen zonder resultaat, vaak is je hart dan al gestopt en is dit echt het laatste wat je lichaam nog doet.
Kan soms meerdere minuten aanhouden en de borstkas en hoofd kan nog een flink eind overeind komen om 'naar adem' te happen.
Vlak voor of vlak na je dood kan je ook ineens je ontlasting laten lopen. Bij ons hebben bijna alle cliënten altijd wel al een blaascatheter, maar anders wordt dit ook uitgeknepen door de blaas.
Ik heb nu 2 keer gehad dat iemand bij was. 1 iemand waar alsnog de HA bij is gekomen, benauwdheid en angst. Kreeg morfine en 15 minuten later was het gebeurd.
Andere keer had persoon een insult en toen zag ik al dat het foute boel was. Ipv echtgenoot roepen ben ik gebleven en heb tijdens de transitie de hand vastgehouden en blijven praten.
1 keer iemand gehad die overeind kwam. Was voor mij mn 2de cliënt waar ik aanwezig bij was tijdens het sterven en als de echtgenoot zelf niet kalm was gebleven en zijn geliefde vast had gehouden dan weet ik niet wat ik gedaan had. Was mn eerste nacht daar en het ging ineens heel hard. Kwam dus al binnen in een chaotische situatie.
"Gelukkig" gaan de meeste vrij voorspelbaar en ben ik er zelf op voorbereid. Het is dan alleen de familie voorbereiden op wat er komen gaat.
Onali schreef:Kikkerpootjes
https://youtu.be/2YZJt_Bw3eo
Steurfilet
https://youtu.be/QE9y_0N4ago
Vis
https://youtu.be/W4fHBVoP4hM
Allemaal dode dieren, beetje zout en voila spierspasmes. Zijn gewoon filets al gesneden dus niet enger of raarder dan uit de supermarkt op het bewegen na.
Niks bijzonders dus, heel normaal.
Ik werk met mensen die op korte termijn overlijden en ja ik heb ook 1 iemand gehad die overeind kwam.
Niet leuk om te zien.
Werd trouwens bij het inslapen van onze hond 9 jaar geleden ook voor gewaarschuwd.