Bokt.nl

**Geplaatst**: 28-09-20 20:58

Geplaatst: 28-09-20 20:58

Sizzle schreef:
Aaahhhh
Die situatie zouden wij inderdaad op woensdag hebben maar dan zou ik inderdaad gewoon zorgen dat je een verbod zone instelt. Je kan me echt niet wijsmaken dat dit niet kan. Gewoon opvoeden die hap.
Zulke dingen mogen ook best meewegen in een functioneringsgesprek vind ik

Absoluut

.

**Geplaatst**: 29-09-20 00:01

Re: [HK] Kindervrij & oh zo blij! #3

Geplaatst: 29-09-20 00:01

Zo mee eens.

Deur dicht/ mama boven whatever is niet storen. En met oudere kleuters thuis en geen partner, dan niet werken.

Wordt echt knettergek van die kids die om de haverklap voorbij zeilen.

Kleine baby vind ik een ander verhaal. Vrouw van een collega was begin maart bevallen.

**Geplaatst**: 29-09-20 00:10

Re: [HK] Kindervrij & oh zo blij! #3

Geplaatst: 29-09-20 00:10

Ik heb alleen collega's zonder kinderen of met kinderen buiten de jengel-leeftijd

super praktisch!

Ik heb even een gekke vraag voor de dames hier die gesteriliseerd zijn of dit binnenkort (willen) laten doen, of anderszins heel serieus met kindvrij leven bezig zijn. Heb je het hier met je ouders over gehad? Of kwam het gewoon ooit ter sprake van "gaan er kinderen komen" en dat jij dan zei "nee"?
Ik zit me echt af te vragen of het iets is wat ik tegen ze zou moeten vertellen als ik dit laat doen. Of nou ja, ik moet natuurlijk niks als het gaat om medische details, maar je snapt wat ik bedoel hoop ik :)*

**Geplaatst**: 29-09-20 00:36

Re: [HK] Kindervrij & oh zo blij! #3

Geplaatst: 29-09-20 00:36

Mijn moeder zou het heel leuk vinden als we toch besluiten voor een kleine te gaan. Maar hier komt het onderwerp vaker ter sprake.
Mijn moeder weet dat ik kinderen vervelend vind, mijn zus denkt daar net zo over.
Mijn ouders zijn erg ruimdenkend en zeggen ook beide dat ze goed begrijpen waarom wij niet perse op kinderen zitten te wachten. En zo wel dan zou ze er wel een dag voor stoppen met werken om op te passen

.
Oma vond het in het begin wat lastiger, maar begrijpt het steeds beter.
Mijn schoonmoeder is geloof ik iets minder makkelijk te overtuigen, maar dat is mijn vriend zijn pakkie an.

**Geplaatst**: 29-09-20 01:26

Geplaatst: 29-09-20 01:26

Magrathea schreef:
Ik heb alleen collega's zonder kinderen of met kinderen buiten de jengel-leeftijd super praktisch!

Ik heb even een gekke vraag voor de dames hier die gesteriliseerd zijn of dit binnenkort (willen) laten doen, of anderszins heel serieus met kindvrij leven bezig zijn. Heb je het hier met je ouders over gehad? Of kwam het gewoon ooit ter sprake van "gaan er kinderen komen" en dat jij dan zei "nee"?
Ik zit me echt af te vragen of het iets is wat ik tegen ze zou moeten vertellen als ik dit laat doen. Of nou ja, ik moet natuurlijk niks als het gaat om medische details, maar je snapt wat ik bedoel hoop ik

Ik was al heel jong overtuigd dat ik geen kind zou willen. Toen zei m'n moeder dat dat nog wel zou veranderen zodra een vriendin van mij een baby zou hebben. Toen ze mijn gezicht zag toen ik na de kraamvisite thuiskwam, drong denk pas goed tot haar door dat ik het echt meende.

Mijn vader was sowieso altijd makkelijker en ik moest vooral doen waar ik gelukkig van zou worden.

**Geplaatst**: 29-09-20 07:54

Geplaatst: 29-09-20 07:54

Magrathea schreef:
Ik heb alleen collega's zonder kinderen of met kinderen buiten de jengel-leeftijd super praktisch!

Ik heb even een gekke vraag voor de dames hier die gesteriliseerd zijn of dit binnenkort (willen) laten doen, of anderszins heel serieus met kindvrij leven bezig zijn. Heb je het hier met je ouders over gehad? Of kwam het gewoon ooit ter sprake van "gaan er kinderen komen" en dat jij dan zei "nee"?
Ik zit me echt af te vragen of het iets is wat ik tegen ze zou moeten vertellen als ik dit laat doen. Of nou ja, ik moet natuurlijk niks als het gaat om medische details, maar je snapt wat ik bedoel hoop ik

Ze weten wel dat ik geen kinderen wil. Of het ook echt volledig tot ze doorgedrongen is, weet ik niet. Maar dat boeit me ook gewoon niet.

**Geplaatst**: 29-09-20 08:16

Geplaatst: 29-09-20 08:16

Ik heb ook al vanaf mijn kinderjaren (ja ja, ik zat op de lage school) gezegd dat ik geen kinderen wilde. Dus daar hebben ze vroeg aan kunnen wennen.

Toen ik een paar jaar geleden geopereerd moest worden opperde ze zelf dat ik me misschien ook gelijk kon laten steriliseren. :')

Dat is weleens anders geweest hoor. Hoe vaak ik niet 'wacht maar, jij hebt straks de meeste' heb moeten aanhoren. Maar daar reageerde ik gewoon nooit op.

**Geplaatst**: 29-09-20 08:21

Re: [HK] Kindervrij & oh zo blij! #3

Geplaatst: 29-09-20 08:21

Ja... Volgens sommige mensen zou ik inmiddels al een kind moeten hebben want "op je 28e gaat het écht gebeuren". Ik ben al over de datum

Inmiddels hebben de mensen die het eerst wel jammer vonden, er nu ook wel vrede mee want "je wil toch geen kind op deze wereld zetten", met alles wat er nu aan de hand is. Dan denk ik naja er is altijd wel iets geweest, ik denk eerder dat de aarde blij is dat ik geen vervuilertje erbij maak.

**Geplaatst**: 29-09-20 09:33

Geplaatst: 29-09-20 09:33

Mijn moeder leeft niet meer, ik weet niet wat ze van mijn uitblijvende kinderwens zou hebben gevonden. Ik herinner me haar met een enigzins conservatieve inslag maar misschien zou ze ook wel met de tijd zijn meegegroeid.

Mijn vader laat me met rust wat deze keuze betreft. Ik merk wel dat hij het erg leuk zou hebben gevonden en zeker in de periode dat zijn (inmiddels ex) het oma schap er nogal inwreef en hem geen opa functie noemde want het is 'geen eigen bloed'.
Mijn broertje zal hem wel ooit opa willen maken maar die is wat jonger dan ik dus dat duurt wat langer.

Mijn oma begrijpt het niet helemaal maar dat maakt mij niet uit. Die heeft de lichting kleintjes nu wel gehad en krijgt nu achterkleinkindjes van neefjes/nichtjes.

**Geplaatst**: 29-09-20 11:14

Geplaatst: 29-09-20 11:14

Moest ik gaan voor sterilisatie, ik denk dat mijn moeder zelf met de champagne komt aanrukken

Niet omdat ze me niet geschikt ziet als moeder, maar alles is een reden om te vieren en dan hoeft zij niet op te draaien als babysit :))

Mijn schoonfamilie... die verketterd me nu al, dan gooien ze me helemaal op de brandstapel volgens mij. Mijn schoonvader op kop. Schoonmams maakt het denk ik minder uit. Al liet die een paar jaar terug ook wel blijken wat ze over me vindt en da's evenmin "geschikt partnermateriaal" voor haar zoon.

(vriendin van me ging trouwen, ik was getuige en ik was daarover aan het vertellen. zei schoonma vlakaf tegen vriend "als gij maar niet met die miserie begint, trouwens is voor niks nodig, alleen gezeik als ge er vanaf wilt").

**Geplaatst**: 29-09-20 11:53

Geplaatst: 29-09-20 11:53

Mijn moeder vindt het rot, omdat ze weet dat er een kinderwens was en ze me dat geluk ontzettend had gegund.
Maar ze begrijpt ook ontzettend goed waarom ik de keuze heb gemaakt om geen kinderen te krijgen en steunt me daar volledig in.

Ze heeft wel een stel kleinkinderen van haar andere (thuiswonende) dochter heeft ze 4 kleinkinderen, 6 als je hun halfzusjes meerekent.

Moeders komt dus niks tekort wat dat betreft.

**Geplaatst**: 29-09-20 12:01

Geplaatst: 29-09-20 12:01

Magrathea schreef:
Ik heb even een gekke vraag voor de dames hier die gesteriliseerd zijn of dit binnenkort (willen) laten doen, of anderszins heel serieus met kindvrij leven bezig zijn. Heb je het hier met je ouders over gehad? Of kwam het gewoon ooit ter sprake van "gaan er kinderen komen" en dat jij dan zei "nee"?
Ik zit me echt af te vragen of het iets is wat ik tegen ze zou moeten vertellen als ik dit laat doen. Of nou ja, ik moet natuurlijk niks als het gaat om medische details, maar je snapt wat ik bedoel hoop ik

We hebben het er over de jaren sowieso wel over gehad. Geen idee hoe het in eerste instantie ter sprake kwam, maar als kind leek later zwanger worden en kinderen krijgen me al niet wat. Echt zeker wist ik het pas een paar jaar terug, toen vrienden kinderen kregen, want dat was het laatste ding op mijn "misschien dat ik het toch wil als..." lijstje en vrienden zo gelukkig zien met hun kleintjes bevestigde voor mij juist dat ik dat niet wilde, hoe blij ik ook voor hen was. Dat heb ik toen thuis wel gedeeld, maar was niet echt meer een verrassing. :))

Eigenlijk kom ik sowieso weinig weerstand tegen rondom mijn keuze.

Een enkele collega vindt het weleens gek dat ik het niet wil of zegt "dat komt wel", maar dan denk ik altijd maar "hoe vaker iemand tegen zo iemand zegt dat ze het niet willen, hoe minder gek het voor ze wordt"

.

Varekaj schreef:
(vriendin van me ging trouwen, ik was getuige en ik was daarover aan het vertellen. zei schoonma vlakaf tegen vriend "als gij maar niet met die miserie begint, trouwens is voor niks nodig, alleen gezeik als ge er vanaf wilt").

Wow.

Ik sta ook wel versteld van het voor haar zoon invullen dat hij dat maar niet moet doen in plaats van het eigen keus te laten.

Varekaj schreef:
Moest ik gaan voor sterilisatie, ik denk dat mijn moeder zelf met de champagne komt aanrukken

**Geplaatst**: 29-09-20 12:11

Geplaatst: 29-09-20 12:11

@Mews: er zijn nog wel dingen die ze voor hun zoon (en zijn broer) invullen waar menig mens zijn wenkbrauwen van kan fronsen. Mijn vriend is genoeg op zichzelf om dit soort dingen naast zich neer te leggen of gewoon ene oor in, andere uit.

Mijn moeder is ouder dan zijn ouders maar ze is wél een stuk ruimdenkender :))

Dus nee, eender welke beslissing ik ook maak, ze zal altijd achter me staan en mocht het tegenvallen, dan zal ze er ook altijd zijn om steun te bieden of te helpen waar nodig. Scheelt dat ik een gehandicapte broer heb en wij heel goed kunnen plaatsen hoe de zorg voor een gehandicapt kind is, waar bij mijn schoonouders nog veel meer het "ideale plaatje" heerst van het idee "als ze maar liefde krijgen" etc.

Godzijdank is mijn vriend nuchter genoeg om de voors en tegens ook in te zien, hebben we alles goed kunnen bespreken onder elkaar en hebben we de keuze samen gemaakt om bewust kinderloos te blijven. Het klote is vooral dat ze altijd MIJ aanspreken en "ter verantwoording" roepen en hem daarover gerust laten.

**Geplaatst**: 29-09-20 12:23

Geplaatst: 29-09-20 12:23

Varekaj schreef:
@Mews: er zijn nog wel dingen die ze voor hun zoon (en zijn broer) invullen waar menig mens zijn wenkbrauwen van kan fronsen. Mijn vriend is genoeg op zichzelf om dit soort dingen naast zich neer te leggen of gewoon ene oor in, andere uit.

Mijn moeder is ouder dan zijn ouders maar ze is wél een stuk ruimdenkender Dus nee, eender welke beslissing ik ook maak, ze zal altijd achter me staan en mocht het tegenvallen, dan zal ze er ook altijd zijn om steun te bieden of te helpen waar nodig. Scheelt dat ik een gehandicapte broer heb en wij heel goed kunnen plaatsen hoe de zorg voor een gehandicapt kind is, waar bij mijn schoonouders nog veel meer het "ideale plaatje" heerst van het idee "als ze maar liefde krijgen" etc.

Godzijdank is mijn vriend nuchter genoeg om de voors en tegens ook in te zien, hebben we alles goed kunnen bespreken onder elkaar en hebben we de keuze samen gemaakt om bewust kinderloos te blijven. Het klote is vooral dat ze altijd MIJ aanspreken en "ter verantwoording" roepen en hem daarover gerust laten.

Da's toch bizar? Vooral omdat jouw vriend vaak lange tijd in het buitenland zit voor z'n werk. Dus hij kan zijn plicht als vader niet nakomen mocht er wel 'n kinderwens geweest zijn. Of is schoonmoeder zo ouderwets dat ze vindt dat de zorg voor de vrouw is?

**Geplaatst**: 29-09-20 12:32

Geplaatst: 29-09-20 12:32

Schoonmoeder niet, schoonvader is wel nog van die stempel. Schoonmams is de eerste die luid en duidelijk roept "als er kleinkinderen komen, reken er niet op dat ik babysit ga spelen". Die geeft echt goed aan dat als je voor kinderen kiest dat je daar zelf je verantwoording voor moet nemen en bijgevolg niet zomaar mag uitgaan dat anderen het wel allemaal voor jou gaan oplossen/opvangen. Schoonpa begint dan gelijk te brommen "ge moet daar niet teveel naar luisteren, we zullen dat wel doen". Die vent zou echt alle dagen van de week oppas spelen. Mijn vriend volgt zijn moeder qua visie, als je voor kinderen kiest zorg je er zelf voor. En qua opvang zijn er meer dan genoeg mogelijkheden dan alleen maar bij de (groot)ouders dumpen. Mijn moeder zegt dat ook "ik ben op pensioen, occassioneel zou kunnen maar ik ga er mijn leven niet naar inrichten".

Let wel, mijn moeder en zijn ouders zitten allemaal in de leeftijdsgroep 60-66 jaar...

Over het verschil in visie over opvoeden ga ik het maar helemaal niet hebben, daarin staan ze nog haakser op elkaar :))

**Geplaatst**: 29-09-20 13:32

Re: [HK] Kindervrij & oh zo blij! #3

Geplaatst: 29-09-20 13:32

Ik heb volgens mij altijd wel al gezegd dat ik ze niet wilde, het zal dan ook niet als een verrassing gekomen zijn toen ik zei (mededeling, geen vraag wat ze ervan vonden) dat ik me ging laten steriliseren.

Ik heb ze weleens gevraagd of ze het niet jammer vonden dat ze geen opa en oma zouden worden, mijn zusje gaat ze waarschijnlijk ook niet nemen, maar ze hebben altijd gezegd dat het mijn keuze is, en dat ik ze dan ook zelf had moeten opvoeden (sowieso is het lastig 'even' langsbrengen voor een uurtje oppassen als je 2 uur bij elkaar vandaan woont

), dat zijn geen oppasopa en oma zouden worden voor een vaste dag/dagen in de week.

Ze zien dat nu bij vrienden van hun en vinden dat ook maar niks

**Geplaatst**: 29-09-20 14:42

Re: [HK] Kindervrij & oh zo blij! #3

Geplaatst: 29-09-20 14:42

Mijn ouders zagen dat ook bij vrienden dat die telkens gebonden waren door structurele oppasdagen, terwijl mijn ouders gewoon konden denken, hee het is vandaag lekker weer, we gaan een dagje/paar dagen weg!

**Geplaatst**: 30-09-20 09:55

Re: [HK] Kindervrij & oh zo blij! #3

Geplaatst: 30-09-20 09:55

Mijn ouders zouden er niet blij mee zijn, maar dat is meer omdat ze een operatie spannend vinden en bang zijn dat het mis kan gaan (want wel in de omgeving gebeurd). Die zitten meer in de hoek van, waarom snijden in een gezond lichaam? Maar niet omdat ze uberhaupt tegen een sterilisatie zijn.

Geen idee hoe schoonouders er over zouden kunnen denken. In die hoek wordt toch al gevonden dat het mijn schuld is dat vriend geen vader is, dus meer kleinkinderen zijn denk ik daar wel welkom. Schoonzus heeft ze al, maar gezien de afstand is daar nooit sprake van vaste oppasdagen. Dat zou bij ons ook niet zijn, ook ivm de afstand.

Sowieso zou ik niet aan vaste oppas beginnen. Opa en oma zijn voor de leuk, niet voor het opvoeden.

**Geplaatst**: 30-09-20 10:26

Geplaatst: 30-09-20 10:26

Mijn moeder begon maandag ineens over mijn kinderwens (die is er niet?) en toen ik zei dat ik met mijn huidige partner sowieso niet aan kinderen begon 'moest ik wel heel goed bedenken wat ik wilde want ik was al 33 en anders moest hij maar de deur uit'.

Ehm... >;)

Ik wil hoe dan ook geen kinderen :')

Dat weet ze ook wel, maar misschien dat ze zelf ineens rammelende oma-gevoelens had? In mijn omgeving zijn wel ineens allerlei mensen zwanger. Vind het oprecht hartstikke leuk voor ze, maar ik hoef het écht niet.

**Geplaatst**: 30-09-20 10:29

Re: [HK] Kindervrij & oh zo blij! #3

Geplaatst: 30-09-20 10:29

Ja, ik snap wel dat je dan even staat te kijken.

Mijn moeder en stiefvader hebben een tijdje gehad dat ze aangaven het leuk zouden vinden om kleinkinderen van mij te krijgen. Ik weet bijna zeker dat ze mij zaten te plagen, aangezien ik toen nog studeerde, vrijgezel was en thuis woonde. Terwijl mijn zus al gesetteld was. Maar ja, ik hapte natuurlijk zo leuk.

**Geplaatst**: 30-09-20 11:11

Geplaatst: 30-09-20 11:11

Berdien schreef:
Mijn moeder begon maandag ineens over mijn kinderwens (die is er niet?) en toen ik zei dat ik met mijn huidige partner sowieso niet aan kinderen begon 'moest ik wel heel goed bedenken wat ik wilde want ik was al 33 en anders moest hij maar de deur uit'.

Ehm... Ik wil hoe dan ook geen kinderen Dat weet ze ook wel, maar misschien dat ze zelf ineens rammelende oma-gevoelens had? In mijn omgeving zijn wel ineens allerlei mensen zwanger. Vind het oprecht hartstikke leuk voor ze, maar ik hoef het écht niet.

"Jouw" kinderwens... :))

Klinkt inderdaad alsof het misschien meer over haar kleinkinderwens gaat.

Ik zou wel even staan te kijken als mijn moeder ineens over mijn kinderwens zou beginnen te praten alsof dat een bestaand ding is. :')

**Geplaatst**: 30-09-20 11:19

Re: [HK] Kindervrij & oh zo blij! #3

Geplaatst: 30-09-20 11:19

Ik heb een kinderwens gelijk aan 0 :))

**Geplaatst**: 30-09-20 11:49

Geplaatst: 30-09-20 11:49

Magrathea schreef:
Ik heb een kinderwens gelijk aan 0

En dat is zeker ook een constante?

**Geplaatst**: 30-09-20 12:27

Geplaatst: 30-09-20 12:27

Berdien schreef:
Mijn moeder begon maandag ineens over mijn kinderwens (die is er niet?) en toen ik zei dat ik met mijn huidige partner sowieso niet aan kinderen begon 'moest ik wel heel goed bedenken wat ik wilde want ik was al 33 en anders moest hij maar de deur uit'.

Ehm... Ik wil hoe dan ook geen kinderen Dat weet ze ook wel, maar misschien dat ze zelf ineens rammelende oma-gevoelens had? In mijn omgeving zijn wel ineens allerlei mensen zwanger. Vind het oprecht hartstikke leuk voor ze, maar ik hoef het écht niet.

Het is ook niet slim om je huidige partner in die discussie te betrekken. Jij wil geen kinderen, ongeacht de partner waar je bij bent.

**Geplaatst**: 30-09-20 12:30

Geplaatst: 30-09-20 12:30

_San87_ schreef:
Magrathea schreef:
Ik heb alleen collega's zonder kinderen of met kinderen buiten de jengel-leeftijd super praktisch!

Ik heb even een gekke vraag voor de dames hier die gesteriliseerd zijn of dit binnenkort (willen) laten doen, of anderszins heel serieus met kindvrij leven bezig zijn. Heb je het hier met je ouders over gehad? Of kwam het gewoon ooit ter sprake van "gaan er kinderen komen" en dat jij dan zei "nee"?
Ik zit me echt af te vragen of het iets is wat ik tegen ze zou moeten vertellen als ik dit laat doen. Of nou ja, ik moet natuurlijk niks als het gaat om medische details, maar je snapt wat ik bedoel hoop ik

Ze weten wel dat ik geen kinderen wil. Of het ook echt volledig tot ze doorgedrongen is, weet ik niet. Maar dat boeit me ook gewoon niet.

Idem bij de mijne. :')

Zeker m'n moeder blijft nog hoop houden geloof ik, met alle platitudes en clichés die we allemaal al voorbij hebben horen komen ("je krijgt er zoveel voor terug," "ik wilde het ook niet op jouw leeftijd," "het is anders met je eigen kinderen"

). Mocht ik me laten steriliseren o.i.d. dan zou ik dat ook niet met mijn ouders bespreken. Ik zou niet eens de mededeling doen aan ze, gaat ze echt geen ruk aan.

En als m'n moeder in het omasprookje wil blijven geloven, moet ze dat vooral doen, maar sprookjes bestaan niet, en mijn kinderwens ook niet.