Geplaatst: 31-03-14 11:43 joyce2 schreef:@MissRosanne: Misschien een hele kritische vraag, maar ik weet uit ervaring dat het beeld in de mode heel snel kan veranderen. Heb jij je oude coaches al gesproken? Hebben ze je een 2e kans beloofd als je de "ideale maten" zou halen? Met andere woorden, hou je rekening met een eventuele teleurstelling? Ondanks dat ik echt voor je hoop dat het je lukt om binnen een jaar door heel Europa te reizen als succesvol model, zit er natuurlijk ook een reële kans in dat het niet gaat lukken.
Ik vind het overigens knap dat jij alles op alles zet om de ideale maten te behalen, wat een discipline heb je dan nodig! Ik had een te smalle borstomvang en ik zou op dieet moeten omdat mijn heupomvang te groot was, helemaal in vergelijking tot mijn borstomvang (ik ben plat van boven, maar heb ronde billen). Taille en lengte waren overigens perfect, maar dat was niet voldoende. Soms denk ik nog wel eens "maar wat als...", dus dat herken ik wel. Bij mij is die gedachte gelukkig altijd van korte duur omdat ik gewoon tevreden ben over mijn lijf en dat niet wil veranderen, en ik heb andere dingen gevonden waar ik super veel voldoening uithaal. Soms doe ik nog wel eens een shoot, vaak experimenteel werk en dat is voor mij voldoende. Zou jij ook vrede kunnen hebben met zo'n invulling, of is het echt alles of niets?
Ze hebben mij inderdaad gezegd dat ik weer welkom ben met de juiste maten, maar dit is wel 4 jaar terug. Dus ja, je hebt kans dat ik daar aan bel met mijn perfecte maatjes en een dikke nee te horen krijgen. Maar, dan is het zo. Dan ben ik fitter dan ooit en weet ik van mezelf dat ik het kan. Want ook als ik wel aangenomen word zijn er natuurlijk maar heel weinig meiden die er echt van kunnen leven. Maar de vraag ''wat als?'' zie ik niet als een optie. Ik wil het meemaken, er voor gaan en desnoods keihard onderuit gaan, maar dan weet ik het. En hoef ik mezelf nooit ''wat als?'' te vragen. Ik ben wel realistisch. Ik wil voor de zomer de cm's eraf hebben en dan geef ik mezelf een jaar de tijd om er echt mijn beroep van te maken, lukt dit niet, dan weet ik dat, en ga ik weer braaf studeren. Ik wil inderdaad alles of niks. Gewoon het gevoel hebben dat ik leef zeg maar.
Maar ik snap jouw visie ook.
Supertof!
