Bokt.nl

**Geplaatst**: 22-11-06 10:20

Re: een hart onder de riem voor onze door_ *Reactie Door_

Geplaatst: 22-11-06 10:20

Wat verschrikkelijk moet dit voor jullie zijn, het lijkt me het allerergste. Heel veel sterkte met dit grote verlies.

**Geplaatst**: 22-11-06 11:11

Re: een hart onder de riem voor onze door_ *Reactie Door_

Geplaatst: 22-11-06 11:11

Lieve door,
Wat een prachtige foto....tranen over mijn wangen...
ik wens jullie heel veel sterkte in de komende tijd..en ik zal zeker aan je denken.. Ach gut

**Geplaatst**: 22-11-06 11:15

Re: een hart onder de riem voor onze door_ *Reactie Door_

Geplaatst: 22-11-06 11:15

Wat een ontzettend mooie foto...
Tranen prikken in mijn ogen.
Dat moet een prachtige dienst geweest zijn.
Heeel veel sterkte meid, ik ben er voor jullie. Vriendjes zijn?

**Geplaatst**: 22-11-06 11:17

Re: een hart onder de riem voor onze door_ *Reactie Door_

Geplaatst: 22-11-06 11:17

Net als iedereen weet ook ik niet de juiste woorden te vinden. Het gevoel wat ik krijg bij het lezen van dit verschrikkelijke nieuws is moeilijk te omschrijven laat staan wat jullie nu voelen. Dit zo gewenste kind mocht niet bij jullie zijn en je vraagt je terecht af, waarom??. Het is gewoon oneerlijk en dit mocht niet gebeuren...

Ik ken jullie niet persoonlijk maar wil jullie heel veel sterkte en kracht toewensen dat jullie dit samen een plek kunnen geven.

**Geplaatst**: 22-11-06 12:29

Re: een hart onder de riem voor onze door_ *Reactie Door_

Geplaatst: 22-11-06 12:29

Ik ken jullie niet en toch zit ik hier ook met tranen in mijn ogen.
Wat verschrikkelijk oneerlijk, zo'n mooi mannetje en dan nu al afscheid moeten nemen....
Heel veel sterkte en warmte gewenst.

**Geplaatst**: 22-11-06 13:07

Re: een hart onder de riem voor onze door_ *Reactie Door_

Geplaatst: 22-11-06 13:07

Bedankt weer voor alle lieve berichtjes... nu rollen er ook tranen over mn wangen, maar nu even niet van wanhoop maar van warmte en dankbaarheid, zoveel meeleven!!!

Het is nog steeds niet te bevatten, ik betrap mezelf erop dat ik er nog steeds gedachten als "als neiltje er is ga ik dit...." door mijn hoofd flitsen, en ineens besef je dat je al bevallen bent, maar dat Neiltje er niet meer is...

Ik ben dood en doodsbang voor wat er nog gaat komen, dit verdriet is al bijna niet te dragen, en nu is Jan nog hele dagen thuis, als hij weer gaat werken zit ik alleen, en daar waar ik had gedacht heel drukke dagen te krijgen vol flesjes en luiers, zijn de dagen nu leeg...

En we zijn bang voor de toekomst... dit was echt het enige lichtpuntje in de familie... en nu....

En.... het gapende gat wat Neil heeft achtergelaten zal er altijd zijn en blijven, het verdriet zal slijten, al kan ik me dat nu nog niet voorstellen, maar we wilden zo graag paps en mams worden....en nog...
maar wanneer ga je voor een volgende en zal dat allemaal ooit nog wel lukken?

**Geplaatst**: 22-11-06 13:10

Re: een hart onder de riem voor onze door_ *Reactie Door_

Geplaatst: 22-11-06 13:10

Meis ik kan me een heel klein beetje maar voorstellen hoe wanhopig je moet zijn en ik raak al helemaal overstuur....

Het komt goed..... wordt er dan gezegd. Maar ik kan me voorstellen dat je dat niet wilt horen en ook niet voor kunt stellen. We denken aan jullie en bokt is er voor je in die uurtjes dat je het nodig hebt....

**Geplaatst**: 22-11-06 13:11

Re: een hart onder de riem voor onze door_ *Reactie Door_

Geplaatst: 22-11-06 13:11

oh Door, wat verschrikkelijk!
ik huil met je mee.. dit is toch het verschrikkelijkste wat je mee kan maken.
oh meis, heb het zo te doen met jullie
heel, heel veel sterkte!

**Geplaatst**: 22-11-06 13:13

Re: een hart onder de riem voor onze door_ *Reactie Door_

Geplaatst: 22-11-06 13:13

door_ schreef:

En we zijn bang voor de toekomst... dit was echt het enige lichtpuntje in de familie... en nu....

En.... het gapende gat wat Neil heeft achtergelaten zal er altijd zijn en blijven, het verdriet zal slijten, al kan ik me dat nu nog niet voorstellen, maar we wilden zo graag paps en mams worden....en nog...
maar wanneer ga je voor een volgende en zal dat allemaal ooit nog wel lukken?

Ik kan me je angst voorstellen. Geef het wat tijd, niets moet...
Als je toe bent aan een tweede, dan merk je dat vanzelf.
Waarom zal het niet meer lukken? Het is nu toch ook gelukt? Helaas was de afloop verschrikkelijk maar volgens mij heeft dat niets met een volgende zwangerschap te maken.
Nogmaals gun jullie zelf de tijd, die zullen jullie nodig hebben..

**Geplaatst**: 22-11-06 13:35

Re: een hart onder de riem voor onze door_ *Reactie Door_

Geplaatst: 22-11-06 13:35

Ik kan me je gevoel en angst zo voorstellen. Het is ook niet niks! Kreeg even een brok in mn keel bij het lezen van je gedicht en zien van die foto.
Ik wens jullie ongelovelijk veel kracht en warmte toe in deze oneerlijke tijd.

**Geplaatst**: 22-11-06 13:38

Re: een hart onder de riem voor onze door_ *Reactie Door_

Geplaatst: 22-11-06 13:38

door_ schreef:
Bedankt weer voor alle lieve berichtjes... nu rollen er ook tranen over mn wangen, maar nu even niet van wanhoop maar van warmte en dankbaarheid, zoveel meeleven!!!

Het is nog steeds niet te bevatten, ik betrap mezelf erop dat ik er nog steeds gedachten als "als neiltje er is ga ik dit...." door mijn hoofd flitsen, en ineens besef je dat je al bevallen bent, maar dat Neiltje er niet meer is...

Ik ben dood en doodsbang voor wat er nog gaat komen, dit verdriet is al bijna niet te dragen, en nu is Jan nog hele dagen thuis, als hij weer gaat werken zit ik alleen, en daar waar ik had gedacht heel drukke dagen te krijgen vol flesjes en luiers, zijn de dagen nu leeg...

En we zijn bang voor de toekomst... dit was echt het enige lichtpuntje in de familie... en nu....

En.... het gapende gat wat Neil heeft achtergelaten zal er altijd zijn en blijven, het verdriet zal slijten, al kan ik me dat nu nog niet voorstellen, maar we wilden zo graag paps en mams worden....en nog...
maar wanneer ga je voor een volgende en zal dat allemaal ooit nog wel lukken?

weet je.. het komt van zelf. wanneer JIJ er klaar voor bent. AL wil je het morgen al.. Tis jullie beslissing. laat je niet gek maken door andere!
DIt gat lijkt ontroostbaar.. maar ooit kom je er weer boven op. vergeten doe je het nooit!!

Heel veel liefs

**Geplaatst**: 22-11-06 13:40

Re: een hart onder de riem voor onze door_ *Reactie Door_

Geplaatst: 22-11-06 13:40

Verdriet zal nooit minder worden, mijn ouders kunnen nu nog huilen om mijn oudste broer die nu 39 zou moeten zijn maar 2 weken na zijn geboorte overleed.
Verdriet zal niet minder worden, maar je zult het een plekje moeten geven.

**Geplaatst**: 22-11-06 14:12

Re: een hart onder de riem voor onze door_ *Reactie Door_

Geplaatst: 22-11-06 14:12

Do not stand at my grave and weep
I am not there, I do not sleep
I am a thousand winds that blow
I am the diamond glints on snow
I am the sunlight on ripened grain
I am the gentle autumn rain
When you awaken in the morning's hush
I am the swift uplifting rush
of quiet birds in circled flight
I am the soft stars that shine at night
Do not stand at my grave and cry
I am not there - I did not die

Nogmaals heel veel sterkte met het dragen van dit verlies. Ach gut

**Geplaatst**: 22-11-06 14:17

Re: een hart onder de riem voor onze door_ *Reactie Door_

Geplaatst: 22-11-06 14:17

Zit jullie verhaal met de rillingen over mijn rug te lezen, wat vreselijk.

Wat een mooie foto's zijn er gemaakt en wat een mooi mannetje was het.
Heel heel veel sterkte met dit vreselijke verlies.

**Geplaatst**: 22-11-06 14:20

Re: een hart onder de riem voor onze door_ *Reactie Door_

Geplaatst: 22-11-06 14:20

Cayusejuhh schreef:
door_ schreef:
Bedankt weer voor alle lieve berichtjes... nu rollen er ook tranen over mn wangen, maar nu even niet van wanhoop maar van warmte en dankbaarheid, zoveel meeleven!!!

Het is nog steeds niet te bevatten, ik betrap mezelf erop dat ik er nog steeds gedachten als "als neiltje er is ga ik dit...." door mijn hoofd flitsen, en ineens besef je dat je al bevallen bent, maar dat Neiltje er niet meer is...

Ik ben dood en doodsbang voor wat er nog gaat komen, dit verdriet is al bijna niet te dragen, en nu is Jan nog hele dagen thuis, als hij weer gaat werken zit ik alleen, en daar waar ik had gedacht heel drukke dagen te krijgen vol flesjes en luiers, zijn de dagen nu leeg...

En we zijn bang voor de toekomst... dit was echt het enige lichtpuntje in de familie... en nu....

En.... het gapende gat wat Neil heeft achtergelaten zal er altijd zijn en blijven, het verdriet zal slijten, al kan ik me dat nu nog niet voorstellen, maar we wilden zo graag paps en mams worden....en nog...
maar wanneer ga je voor een volgende en zal dat allemaal ooit nog wel lukken?

weet je.. het komt van zelf. wanneer JIJ er klaar voor bent. AL wil je het morgen al.. Tis jullie beslissing. laat je niet gek maken door andere!
DIt gat lijkt ontroostbaar.. maar ooit kom je er weer boven op. vergeten doe je het nooit!!

Heel veel liefs

Hier kan ik mij bij aansluiten. Ik heb het bij een voormalige collega van dichtbij meegemaakt dat het misging bij haar 2e kindje. Net zoals jij, Door, heeft zij met haar man de crematie van hun dochtertje helemaal zelf geregeld. Het geboortekaartje was eveneens een rouwkaartje en het verdriet op onze afdeling was enorm. Hun tweede kindje was hun zo gegund en was door hen zo enorm gewenst.
Bijna een jaar later vroeg ze of ik haar kon ophalen. Ik ging n.l. altijd met de auto naar het werk en zij met de bus. Dus dat deed ik en we waren nog maar net op weg toen ze vertelde dat ze zwanger was van hun derde kindje. Van blijdschap en verbazing reed ik bijna van de weg af. Kon haar op dat moment niet feliciteren. Dat heb ik uitgebreid gedaan toen we op ons werk waren. Ze is uiteindelijk bevallen van een gezonde dochter.
Neil zal altijd jullie oudste zijn en blijven ondanks jullie hem niet bij jullie mochten hebben. Een tweede kindje komt wanneer de tijd er rijp is voor jullie.

**Geplaatst**: 22-11-06 14:25

Re: een hart onder de riem voor onze door_ *Reactie Door_

Geplaatst: 22-11-06 14:25

Weet niet wat te zeggen, valt me erg zwaar.
Sterkte.......

**Geplaatst**: 22-11-06 15:56

Re: een hart onder de riem voor onze door_ *Reactie Door_

Geplaatst: 22-11-06 15:56

door_ schreef:
Bedankt weer voor alle lieve berichtjes... nu rollen er ook tranen over mn wangen, maar nu even niet van wanhoop maar van warmte en dankbaarheid, zoveel meeleven!!!

Het is nog steeds niet te bevatten, ik betrap mezelf erop dat ik er nog steeds gedachten als "als neiltje er is ga ik dit...." door mijn hoofd flitsen, en ineens besef je dat je al bevallen bent, maar dat Neiltje er niet meer is...

Ik ben dood en doodsbang voor wat er nog gaat komen, dit verdriet is al bijna niet te dragen, en nu is Jan nog hele dagen thuis, als hij weer gaat werken zit ik alleen, en daar waar ik had gedacht heel drukke dagen te krijgen vol flesjes en luiers, zijn de dagen nu leeg...

En we zijn bang voor de toekomst... dit was echt het enige lichtpuntje in de familie... en nu....

En.... het gapende gat wat Neil heeft achtergelaten zal er altijd zijn en blijven, het verdriet zal slijten, al kan ik me dat nu nog niet voorstellen, maar we wilden zo graag paps en mams worden....en nog...
maar wanneer ga je voor een volgende en zal dat allemaal ooit nog wel lukken?

zo gauw je zelf denkt ik wil weer dan ben je er aan toe Knipoog

en natuurlijk zal een volgende zwangerschap angst overheersen en zal je nooit meer zo ongecompliceerd erin gaan als nu
maar geloof me die zal anders zijn en alles gaat goed die keer
vergeten zal je niet en je verdriet blijft ook bestaan maar later kan je beter plekje geven .nu is de wond nog vers en moeten de randjes nog dichtgroeien maar een litteken op je ziel blijft Ach gut

heb je de mogelijkheid om er een tijdje uit te gaan dan doe dat
neem een vakantie met je 2en ,huil en praat en overzie dan de dingen weer rustig
nu gieren en je verdriet en ook nog een hele hoop hormonen mee door je lijf Ach gut

denk aan je

**Geplaatst**: 22-11-06 15:59

Re: een hart onder de riem voor onze door_ *Reactie Door_

Geplaatst: 22-11-06 15:59

jezus... Ik lees dit nu pas, kom niet vaak op dit subforum. God, ik zit hier te huilen, terwijl ik jullie niet eens ken, maar die foto's..
Ik kan jullie nu alleen maar sterkte wensen... Heel veel sterkte..

**Geplaatst**: 22-11-06 15:59

Re: een hart onder de riem voor onze door_ *Reactie Door_

Geplaatst: 22-11-06 15:59

Je merkt denk ik gauw genoeg wanneer je er klaar voor bent. Eerst moet dit een mooi plekje in je hart krijgen.

Wie weet, over een paar jaar zit je je zoon/dochter te vertellen over zijn/haar oudere broer Lachen

**Geplaatst**: 22-11-06 16:23

Re: een hart onder de riem voor onze door_ *Reactie Door_

Geplaatst: 22-11-06 16:23

Oh Door_....met pijn in mijn hart heb ik dit topic gelezen.
Wat afschuwelijk moet dit zijn. Ik weet in ieder geval dat het tijdens mijn zwangerschap mijn ergste nachtmerrie was, steeds heb ik beseft dat het toch echt maar een wonder is als je kindje gezond en wel op de wereld komt...dat het niet vanzelfsprekend is.
Nu ik dit lees besef ik wederom hoe vreselijk gelukkig en dankbaar ik mag zijn dat onze kleine meid hier bij ons is.
Ik kan de pijn al voelen als ik er alleen maar aan DENK wat jullie moeten meemaken...laat staan als je het echt moet ervaren. Wat is het vreselijk oneerlijk als er zoiets gebeurd...een kindje dat niet eens de kans krijgt om op te groeien....
Je houdt al zoveel van je baby als je nog maar net weet dat je zwanger bent en al die maanden dat je het bij je draagt is het al een deel van jou..en van je leven...je houdt er van, je hebt plannen, dromen...
En dan zomaar....
Ik vind het zo vreselijk voor jullie....
Wil jullie heel veel sterkte wensen, wou dat ik meer kon doen... Verdrietig

**Geplaatst**: 22-11-06 16:27

Re: een hart onder de riem voor onze door_ *Reactie Door_

Geplaatst: 22-11-06 16:27

Jéétje, wat verschrikkelijk om zoiets kostbaars te verliezen....

Veel sterkte, maar wat een onwijs mooie foto!

**Geplaatst**: 22-11-06 17:20

Re: een hart onder de riem voor onze door_ *Reactie Door_

Geplaatst: 22-11-06 17:20

Ik heb al gereageerd en weer zit ik te huilen... Wat een verdriet dit voor jullie moet zijn is voor mij onvoorstelbaar. Maar als ik dan lees hoe je het beschrijft, hoe elke vezel in je lichaam er naar snakt weer met hem verbonden te zijn en hem in je armen te houden, dan herken ik wat je zegt. Het is de nachtmerrrie van elke moeder en vader...
Hier wordt in elk geval nog steeds aan jullie gedacht.

**Geplaatst**: 22-11-06 17:24

Re: een hart onder de riem voor onze door_ *Reactie Door_

Geplaatst: 22-11-06 17:24

Misschien hebben jullie hier iets aan, als jullie de behoefte hebben aan contact met lotgenoten:

http://forum.zappybaby.be/nl/forum.cfm?fid=25

**Geplaatst**: 22-11-06 18:46

Re: een hart onder de riem voor onze door_ *Reactie Door_

Geplaatst: 22-11-06 18:46

Ik heb nog even een stukje songtekst voor jullie opgezocht. Moest steeds aan jullie denken bij het horen van dit liedje, ook al gaat de gehele tekst misschien niet helemaal op.

Fix you - Coldplay
and the tears come streaming down your face
when you lose something you can't replace
when you love someone but it goes to waste
could it be worse?

lights will guide you home
and ignite your bones
and I will try to fix you

**Geplaatst**: 23-11-06 11:35

Re: een hart onder de riem voor onze door_ *Reactie Door_

Geplaatst: 23-11-06 11:35

Door en partner, woorden schieten te kort, wat een afschuwelijk verlies, het is zo oneerlijk.
Heel erg veel sterkte gewenst in deze moeilijke tijd.