Bokt.nl

present schreef:

Suzanne F. schreef:

Ik lees hier toch best lieve verhalen en ervaringen en mensen die echt gelukkig zijn in hun relatie. Als ik om me heen kijk dan zie ik toch meer relaties waar ik absoluut niet mee zou willen ruilen. Dan ben ik liever alleen. Of veel ruzie, of bij elkaar blijven om de kinderen, of het buiten de deur zoeken, of langs elkaar heen leven etc.

Dat je met of door de liefde gelukkiger zou moeten zijn is volgens mij nu precies één van die misvattingen waardoor zoveel mensen teleurgesteld raken. Ik denk dat het leven veel gemakkelijker is in je eentje. Niet per se gelukkiger of ongelukkiger, maar wel gemakkelijker. Liefde is een complicerende factor en hoe meer je ervan hebt hoe ingewikkelder het wordt. Ik ervaar het zo nu en dan als een kwelling, maar toch zou ik het niet willen missen. Liefde geeft energie, het maakt kwetsbaar, het confronteert, stimuleert, zet je aan het denken en altijd doet het íets met je, of dat nou prettig is of niet. Het geeft mij het gevoel dat ik leef.

superpony schreef:

Ik vind het niet eerlijk als mensen zich niet uitten, niet praten en dan opeens ermee komen dat de liefde over is, dat ze niet verder kunne/willen etc.

Dat is toch wel iets wat ik vaak heb meegekregen in mn omgeving, dat 1 helft het totaal niet heeft zien aankomen.

MarlindeRooz schreef:

Dan zal ik maar niet vertellen wat voor gemene eerste gedachte ik had toen ik hem zag.

superpony schreef:

Earth schreef:

Wat grappig, ik wist ook direct dat ik wat met mijn man moest. Na 5 minuten al dat ik hem leerde kennen. Die connectie was echt heel sterk.

Ja, wij ook. We hebben het er nog weleens over hoe vreemd dat is gelopen. Beiden al vriendjes en vriendinnen gehad en totaal niet op zoek. Veel aan het stappen en beiden genoeg aandacht. We liepen tegen elkaar aan, begonnen te praten en het is niet gestopt.
Hij bracht me naar huis en toen was het gelijk raak. We zeiden tot morgen en het was geregeld. Ook geen gedoe zoals je weleens hebt met om elkaar heen draaien, via vriendinnen of vrienden als je jong bent.

Het mooie is dat hij het thuis en bij zijn oma gelijk vertelde en die waren echt verbaasd. Zijn oma zei ook gelijk tegen me dat ze het in zijn ogen zag en wist dat ik zijn "ware" was.

Liefde en verliefdheid kan ook wel samen.

Ruzies zijn nooit leuk, maar het kan ene vorm zijn om je te uitten en weer nader tot elkaar te komen. Ik maak nu geen ruzie meer, maar ik moet ook echt niet gaan binnenvetten. Dan is het of; loslaten, zo belangrijk is het niet, Of je uitten, praten etc.
Ik vind het niet eerlijk als mensen zich niet uitten, niet praten en dan opeens ermee komen dat de liefde over is, dat ze niet verder kunne/willen etc.

Dat is toch wel iets wat ik vaak heb meegekregen in mn omgeving, dat 1 helft het totaal niet heeft zien aankomen.

MarlindeRooz schreef:

Haha nou ik dacht, nadat ik 1,5 uur onderweg was geweest en hem voor het eerst zag: "appelflap, hij is kleiner dan ik".

En ik had mijn lengte in mijn tinderbio staan hij wist het dus en had niks gezegd. En normaal date ik dus geen mannen die kleiner zijn. Maar vond mezelf tegelijk heel erg kortzichtig dat ik me daar druk om maakte. Dat hij kleiner en bijna 10 kilo lichter is dan ik is maar een detail.

MarlindeRooz schreef:

Dan zal ik maar niet vertellen wat voor gemene eerste gedachte ik had toen ik hem zag.

Huertecilla schreef:

MarcoBorsato schreef:

Het gaat over de reportage, volgens mij. Sommige geïnterviewde mensen zitten in een open relatie en moeten lijdzaam toezien hoe hun partner verliefd is op een ander terwijl zij daar geen behoefte aan hebben.

Nogmaals; dat is niet iets van open relaties; het is altijd in elke relatievorm zo dat een partner verliefd kan worden op een ander.
Het is dan aan de betrokkenen hoe daarmee omgegaan wordt.
Er zijn legio ´monogame´ relaties waarbij een partner een minnaar/minnares heeft met of zonder dat de andere partner daar behoefte aan heeft. Bij Franse presidenten was dat zo´n beetje standaard

anjali schreef:

Huertecilla schreef:

Nogmaals; dat is niet iets van open relaties; het is altijd in elke relatievorm zo dat een partner verliefd kan worden op een ander.
Het is dan aan de betrokkenen hoe daarmee omgegaan wordt.
Er zijn legio ´monogame´ relaties waarbij een partner een minnaar/minnares heeft met of zonder dat de andere partner daar behoefte aan heeft. Bij Franse presidenten was dat zo´n beetje standaard

Ik heb nog niet alles gelezen. Maar,denk jij niet dat de vrouwen van presidenten etc. minder tolerant zouden zijn als hun man hen niet zo'n hoge maatschappelijke positie en vette creditcard zouden leveren,en dat ze nu vanwege deze voordelen heel wat oogjes dichtknijpen voor de escapades van hun echtgenoot?

Earth schreef:

Bij de eerste zin die mijn man tegen mij zei moest ik zo hard lachen, dat ik al een beetje verkocht was Zijn humor vind ik nog steeds een van zijn leukste punten. Super belangrijk vind ik dat ook.

Qimm schreef:

Spoiler alert: Er zijn manieren om zonder ruzie om dingen te bespreken...

WesternWay schreef:

Toen ik mijn vriend voor het eerst zag in de kroeg stak ik mijn middelvinger op

anjali schreef:

Ik heb nog niet alles gelezen. Maar,denk jij niet dat de vrouwen van presidenten etc. minder tolerant zouden zijn als hun man hen niet zo'n hoge maatschappelijke positie en vette creditcard zouden leveren,en dat ze nu vanwege deze voordelen heel wat oogjes dichtknijpen voor de escapades van hun echtgenoot?