Ik ben een in de weg lopende moeder die haar kinderen meeneemt naar de supermarkt, en ik kom er eerlijk voor uit

Inmiddels niet meer in een kinderwagen, daar zijn ze te groot voor, maar de oudste wel met zo'n irritant klein karretje

Ik probeer haar uiteraard te leren niet tegen mensen aan te botsen en te kijken waar ze loopt, maar het is wel een dromertje, dus het is al eens mis gegaan. Gelukkig bij iemand die het alleen maar schattig vond
In het kinderwagen tijdperk ging die ook gewoon mee, en ik zal (onbedoeld, of soms niet helemaal) vast wel eens iemand geraakt hebben. Wraak voor al die zere enkels van oudjes met rollators
Geen haar op mn hoofd die er aan denkt om ze alleen thuis te laten, en al helemaal niet omdat andere mensen het irritant vinden.
Helaas ben ik ook in het trotse "bezit" van 2 peuters die het weleens op een krijsen kunnen zetten. En ja, ik ben ook nog zo'n moeder die dat meestal negeert. Dat is namelijk, naast toegeven, de enige manier om ze weer stil te krijgen. En dat toegeven krijg je verwende nesten van, daar word ook niemand blij van
