Ilse, voel je niet schuldig.... jij kiest je libido toch ook niet uit? Mijn eerste gedachte is ook 'ben je aan de pil?'.
Maar vaak is het ook een gewoonte geworden. Vrouwen hebben heel vaak niet altijd zomaar zin maar moeten zin maken (ik ben zelf vaak te lui, dan vind ik het ook pas leuk als ik eenmaal bezig ben).
De meest voorkomende reden van weinig sex in relaties is het approach & retreat model (nee, niet van Parelli). De man is de natuurlijke initiatiefnemer (approacher). Maar als hij stuit op een vrouw die geen zin heeft en wordt afgewezen geeft dat een deuk in zijn ego. Voor een onzekere man kunnen een aantal afwijzingen zijn sex-zelfvertrouwen zodanig wegnemen dat hij helemaal geen initiatief meer durft te tonen. Beide partners trekken zich terug (retreat) en sex is in de taboesfeer belandt. Andersom bestaat tegenwoordig ook maar komt minder vaak voor.
The way I see it (geleerd van sexuologe Liesbeth Woertman): vrouwen tonen hun liefde door te willen praten, mannen tonen hun liefde door middel van sex. Dat betekent niet dat vrouwen alléén met hun parftner kunnen praten omdat elke vorm van communicatie partnerliefde betekent, en precies zo is niet elke vorm van sex liefde. Maar voor vrouwen is praten nodig, voor mannen is sex nodig. Binnen een relatie een man afwijzen die sex wil is hetzelfde als binnen een relatie een vrouw afwijzen die wil praten. Bovendien komen bij zowel samen praten en lachen als bij een orgasme hormonen vrij die de partnerbinding versterken, dat wil ik ook wel
Ik denk altijd maar zo; wie en ik om te bepalen dat mijn man zijn liefde aan mij niet mag tonen? Zelf zou ik toch ook geen relatie willen waar ik niet elke dag met elkaar kon praten? Ik heb het dan weer nodig om eerst te praten dus dat doen we, ieder krijgt wat hij wil. Twee egoistische intenties samen uitgevoerd. Ik neem meestal het initiatief tot praten, hij meestal het initiatief tot sex.