Zoezi schreef:Het huwelijk en monogamie (door o.a. de kerk) zijn in het leven geroepen om orde in de chaos te scheppen, niet meer en niet minder. Mensen zijn helemaal niet monogaam of sociaal. Wij proberen ons te evolueren in sociaal een monogaam. En als dat helpt met een duwtje van het geloven in een "hogere" macht, why not? Daarom denk ik dat er een deel waar is van de evolutie theorie.
Evolutionair gezien is deze 'orde' helemaal niet zo noodzakelijk, en de 'chaos' niet zo chaotisch en vreemd.
Het belangrijkste verschil tussen mannen en vrouwen, is (biologisch gezien) het verschil in voortplantingsstrategie.
Kort gezegd, kunnen vrouwen maar heel weinig nakomelingen (tegelijk) krijgen. Voor hen is het dus zaak om hiervoor het (in alle opzichten) 'beste' mannetje voor te kiezen en de keuze dus zo groot mogelijk te houden.
Mannen kunnen meerdere vrouwen (vrijwel
) tegelijk zwanger maken, dus is het voor hen beter om met zoveel mogelijk vrouwen te paren.
Je hebt dus eigenlijk maar heel weinig mannen nodig, maar doordat er toch een overmaat van is, krijg je te maken met competitie.
Deze competitie vindt plaats op twee niveaus: Allereerst is er de strijd om te 'mogen' voortplanten, maar daarnaast is er (na de paring) ook nog de strijd om het 'beste' zaad.
In de familiegroepen waarin veel zoogdieren, waaronder onze naaste verwanten leven, is er vaak één 'alfamannetje' (haremhengst, zilverrug, etc.) dat als enige 'mag' voortplanten. Tussen de verschillende mannetjes is er vaak hevige competitiestrijd om die positie als 'alfamannetje'.
De mannetjes die minder 'geluk' hebben, willen zich natuurlijk ook voortplanten, maar dat moet allemaal veel 'stiekemer' gebeuren. Ook de vrouwtjes hebben baat bij het paren met meerdere mannetjes, maar het alfamannetje heeft er evenveel baat bij om dit te voorkomen.
Ziehier de basis voor het huwelijk. Een man die een of meer partners heeft gevonden, wil die graag voor zichzelf alleen houden. Een vrouw wil graag die partner behouden voor het (mede)verzorgen van haar kinderen.
Daarvoor is het handig als er een vorm van (gekozen) dwang is om de beide partners bij elkaar te houden.
Voor die man is er echter nog steeds de biologische behoefte aan 'een scharrel', en voor de vrouw is de 'melkboer' ook niet altijd een ongewenste gast.
Zoezi schreef:We hebben gedachten gekregen, we hebben "verstand" gekregen. Iets wat bij de andere diersoorten ontbreekt. Even voor de duidelijkheid, een mens is niks meer dan een dier behalve wat ik hierboven noem, het gebruik en aanwezigheid van een hersenstam.
De hersenstam is juist een van de primitievere hersendelen, waarvanuit vooral de basale lichaamsfuncties worden aangestuurd. Het is zeker niet het deel dat ons het meest onderscheidt van de 'primitievere' dieren.
Citaat:
Laten we die dan ook eindelijk eens gaan gebruiken. Darwin of God, beide doelen zijn hetzelfde, een betere wereld, begint bij jezelf! Heel vaak wordt er op bokt gescholden op een ander terwijl we er zelf allemaal een hekel aan hebben als het met ons zelf gebeurd. Niemand vindt het leuk om uitgescholder te worden!
Wat dat betreft hoop ik dat Darwin gelijk heeft en de mens verder evolueert!
Het is een leuke illusie, maar 'verder' evolueren als in 'beter' worden, is niet iets wat je vooraf kunt voorspellen.
Evolutionair 'goed' zijn, is niet meer dan goed genoeg aangepast zijn om je genen door te kunnen geven. Evolutionair 'beter' worden, is zodanig aangepast zijn dat een soort in aantal toeneemt. Of dat ook op de lange termijn gunstig is, kan alleen achteraf bepaald worden.
Als het de ondergang van een soort betekent, dan was het dus niet een evolutionair goede ontwikkeling, ookal was die soort op een eerder moment wel goed (=talrijk).