Schuur_ schreef:Ook mijn grootste angst. Ik was altijd heel stellig om geen kinderen te krijgen maar sinds ik 30 ben geworden komen er twijfels. ik zit in een fijne relatie, carrière komt op de rit etc en gisteren kwam vriend thuis van een vriendin met het nieuws dat ze zwanger was en of dat toch ook niks voor ons was. Tot mijn grote schrik dacht ik ineens goh, over een tijdje moet ik weer een nieuw voorschrift halen maar maar niet en zien hoe het loopt? Niet uitgesproken gelukkig maar snachts bekroop me ineens de angst dat je altijd continu verantwoordelijk bent en dat je zoveel meer vast hangt aan de (schoon)familie.
Ik heb schrik dat ik ofwel totaal ontaarde moeder wordt doe het kind geen liefde kan geven of juist helemaal doorslaat en een soort overbeschermende heks wordt.
Voorlopig dus het antwoord gegeven 'nu niet' maar oef wat zit het in mijn hoofs
je hoeft idd echt niet opeens een antwoord te hebben... ik heb zelf ook wel eens twijfels gehad, nagedacht er over en het gelaten voor wat het is
ook serieus getwijfeld een paar keer (vriendin van me heeft echt twee "overhaal"kinderen

zou ook zeker niet nu opeens beslissen de pil niet op te halen , maar juist wel en er gewoon in de nabije toekomst serieus over na denken , de boel eens laten bezinken en er eens een paar goede gesprekken tegen aan gooien met je vriend om te zien hoe hij het voor zich zou zien en jij en of dat überhaupt overeen komt
stoppen met de pil kan altijd nog en liever op een moment dat je er goed over ne hebt gedacht en achter je beslissing staat
dan inene paniekvoetbal en er mee stoppen
theorethisch zit je nog wel een eind van de houdbaarheidsdatum af

zelf ben ik inmiddels 40 en nog steeds zeer tevreden met mijn : "doe maar niet" beslissing, want als ik om me heen kijk vind ik het nog steeds veel te veel verantwoordelijkheid met zich mee brengen en een te grote impact hebben