
Ik heb niet meer gereageerd hier, omdat ik het erg jammer vond hoe er op mijn bericht gereageerd werd. Ik dacht dat ik een zeer genuanceerd bericht hier had geplaatst, waarin ik aangaf dat ik me er zeker iets bij kan voorstellen (sterker nog, heb een moeder met fybromyalgie en wordt dus al jaren geconfronteerd met wat zoiets betekent voor je leven) en er begrip voor heb, maar dat er zeker ook een grote groep chronisch zieke mensen is, die best WEL wat kunnen doen, maar zelf vooral denken in wat ze niet kunnen ipv wat ze wel kunnen. Ik noem daarbij helemaal geen namen, wijs geen vingertje, maar toch voelen 'jullie' je aangevallen. Dat vind ik heel erg jammer, want zo was het niet bedoeld (werd vooral een beetje verdrietig door de reactie van Nickyu, jij bent wel de laatste die ik daarmee zou bedoelen) en ik geloof dat dat ook niet de toon van mijn bericht was.
Kennelijk is hier dus geen discussie over mogelijk zonder dat er gekwetst wordt.. van beide kanten.