Lieve allemaal, ontzettend bedankt weer! Helaas geen goed nieuws gehad vandaag. De tumor op de alvleesklier en de lever is gegroeid en de chemokuren hebben niet gewerkt. Daar wordt nu mee gestopt. De artsen schrokken ook een beetje, hadden niet verwacht dat het nu ineens zo slecht ging. Maarja, ander de andere kant; in februari dachten ze niet dat we nog zo'n lange tijd erbij zouden krijgen.
Papa wil toch nog een andere chemo via infuus proberen. Dat is een dagbehandeling in het ziekenhuis. Kans daarvan is wel dat hij de dag erna flink beroerd is. Toch wil hij het. Hij moet deze week wel aansterken en volgende week is er nog een afspraak in het ziekenhuis om te kijken of het echt nog wel zin heeft om die nieuwe chemo te doen. Papa is namelijk nu heel snel aan het afzwakken. Hij is ook alweer vijf kilo afgevallen. Hij ligt de hele dag in bed en slaapt vooral. Dat is voor ons een teken dat het toch niet al te lang meer gaat duren. Je weet nooit natuurlijk, maar het is een soort instinct ofzo. Net als dieren hebben. Die trekken zich terug in een veilige omgeving. Daarbij hadden we het er een poos geleden ook over met papa; het gaat nu goed, maar de winter gaat hij niet halen. 'Als het herfst wordt, vertrek ik'', zei papa nog. Het lijkt erop dat het waarheid wordt.
Mijn moeder is nu bij 'm, ik ga vanavond ook.