
Moderators: Polly, Muiz, NadjaNadja, Telpeva, Essie73, ynskek, Ladybird
Levitate schreef:Mensen die zeggen dat ze 'eerste klas' hebben gevlogen met TUI... Zelfs het beste van TUI (de deluxe klasse) komt nog niet in de buurt van een internationale business class vlucht, laat staan een first class vlucht...Zit verder wel lekker hoor die deluxe klasse. Maar het klopt gewoon niet
Lestrange01 schreef:Aan dat ik moest huilen op mijn werk. Niet eens omdat mijn collega gemeen was (hij is wel behoorlijk bot en niet bepaald vriendelijk, maar niet gemeen), maar door gewoon een net wat te botte opmerking. Na mijn kleine breakdown over mijn examens een paar dagen terug voel ik me een wrak. Alsof ik ongesteld ben, ik moet steeds huilen en voel me paniekerig. (Ik kon me gelukkig verstoppen in de wc, hij merkte het volgens mij niet
)
Dit jaar was gewoon ontzettend vervelend en ik heb mezelf zovaak verteld "na de examens kan je eindelijk uitrusten. Na de examens mag je verdrietig zijn en loslaten", dat nu het in de buurt kom ik het gevoel heb dat ik overloop. *haalt diep adem* nog even volhouden!
Ik erger me ook aan dat ik zo graag mijn moeder haar cadeautje wilde geven vandaag, maar op het laatste moment durfde ze niet meer. (Tattoo). Ik snap het wel hoor, maar toch, ik vind cadeaus geven zo leuk!
Castilja schreef:Lestrange01; Misschien moet je moeder nog even moed verzamelen? Wist ze al langer dat je haar een tattoo wilde geven? Het idee alleen al is onwijs cool, dat ze uiteindelijk zelf niet durfde kun je niemand kwalijk nemen (:
Ik erger me aan het feit dat ik zo'n interne strijd heb over schoolDoe mijn droomopleiding maar die vraagt ook zoveel tijd, energie en constant presteren dat ik er momenteel gewoon even he-le-maal klaar mee ben. Ben een paar dagen ziek geweest en kan geen seconde rust vinden om even uit te zieken en te ontspannen omdat ik alleen maar bezig ben met wat ik allemaal nog moet doen en leren voor presentaties en audities en de hele zooi. Wil nu gewoon zomervakantie
![]()
![]()
Ineke2 schreef:Lestrange01 schreef:Aan dat ik moest huilen op mijn werk. Niet eens omdat mijn collega gemeen was (hij is wel behoorlijk bot en niet bepaald vriendelijk, maar niet gemeen), maar door gewoon een net wat te botte opmerking. Na mijn kleine breakdown over mijn examens een paar dagen terug voel ik me een wrak. Alsof ik ongesteld ben, ik moet steeds huilen en voel me paniekerig. (Ik kon me gelukkig verstoppen in de wc, hij merkte het volgens mij niet
)
Dit jaar was gewoon ontzettend vervelend en ik heb mezelf zovaak verteld "na de examens kan je eindelijk uitrusten. Na de examens mag je verdrietig zijn en loslaten", dat nu het in de buurt kom ik het gevoel heb dat ik overloop. *haalt diep adem* nog even volhouden!
Ik erger me ook aan dat ik zo graag mijn moeder haar cadeautje wilde geven vandaag, maar op het laatste moment durfde ze niet meer. (Tattoo). Ik snap het wel hoor, maar toch, ik vind cadeaus geven zo leuk!
een dooddoener wellicht, maar het komt echt wel goed.
Misschien een ander cadeautje bedenken / geven aan je moeder?
Steeph schreef:Die huisgenoot he. Met die hersenpudding he... Prinses op de erwt. De deur moet zacht dicht, tuin mannen moeten rekening met haar houden, alles en iedereen moet weten dat ze iets heeft. Maar ze kan wel logees ontvangen op zondag avond, en dan om elf gaan lopen blèren dat ze nog wel mihoen heeft... Ga slapen ofzo!
Ik heb de keukendeur al subtiel dicht gedaan, maar ik hoor ze er nog doorheen