Luniek schreef:Het cliché van als je niet zoekt, vind je wel iemand was bij mij ook waar. Ik had de moed na enkele flinke mislukkingen en een enorme deuk in mijn ego al opgegeven toen ik 22 was. Maar toen toch mijn vriend leren kennen met wie ik inmiddels samenwoon. Een schat van een kerel en we halen echt het beste in elkaar naar boven. Soms lijkt het wel of veel mensen eerst even door een dal moeten gaan voor ze de ware vinden...
Klopt.
Ik heb ook altijd dat ik pas tegen mensen aanloop als ik er echt weer klaar voor ben.
Daarvoor kom je vaak mensen tegen die gewoon echt je typ niet zijn.
Dus ik heb er ook geen haast mee, het komt wanneer het komt.
Nu kan ik gewoon de tijd nemen om meer voor mezelf te doen
(Wat een mens soms ook nodig heeft)
Heb dat gehad met gewone vrienden en exen. Dan ga je toch echt wel aan jezelf twijfelen hoor, als in "ben ik nou echt altijd die opstap naar...".
In het dagelijks leven kom ik nauwelijks mannen van mijn leeftijd tegen. Dan is het toch logisch om (bijvoorbeeld via een datingsite) te kijken of je wel iemand kan tegenkomen?

We gaan eigenlijk nooit naar evenementen oid waar je veel andere mensen tegenkomt, drukte ligt ons meestal niet zo. (hoewel ik dit weekend op de boekenmarkt was in Deventer)