En dan slik je wel even als je je Welsh blad doorleest en dan "Lieselotte Steegemans" ziet staan
Moniquex
Berichten: 1248
Geregistreerd: 24-06-04
Woonplaats: Leutingewolde
Geplaatst: 21-10-16 22:48
Ik dacht echt dat kan niet, altijd prachtige foto's van haar pony's en een schitterende aangespannen combinatie, bizar. Heel veel sterkte voor alle haar dierbare, ontzettend heftig.
WinSel
Berichten: 20634
Geregistreerd: 28-09-04
Geplaatst: 21-10-16 22:49
Jeetje kippenvel. Heel veel sterkte voor alle na bestaanden
Poeehh van de week nog haar leuke topic gelezen, zo ineens weg.. Wat onwerkelijk.. Vroeger kocht ik altijd werkelijk alles van haar voor mijn shetlander, zij was erg fanatiek met kopem daarin en vaak paste het net niet, lucky me nam altijd alles over van haar dan. Geloof dat 80% van mijn shetspul via haar is gekomen. Wat ongelovelijk raar dat ze weg is, niet te bevatten. Hopelijk heeft ze nu rust en is ze weer terug bij haar Buckje
Jeetje, wat een vreselijk nieuws. Heel erg veel sterkte voor de nabestaanden
blensink
Berichten: 5608
Geregistreerd: 21-03-04
Woonplaats: Benidorm
Geplaatst: 21-10-16 23:10
Heel veel sterkte en kracht voor nu en de toekomst voor alle nabestaanden en iedereen die haar lief had.
EliseXJoelle
Berichten: 2344
Geregistreerd: 13-11-07
Woonplaats: Sliedrecht
Geplaatst: 21-10-16 23:12
Heel veel sterkte voor haar na bestaanden, hopelijk vind ze haar rust bij Buckje.
Heb altijd onwijs genoten van haar en haar pony's. De gave men foto's van haar en Buck, waardoor ik meer ben gaan nadenken over een kleine pony en het mennen. Het verhaal van Levi heb ik als stille meelezer gevolgd en de prachtige foto's van Amadeus.
Lieve Lieselotte, je kent mij niet maar ik heb genoten van jou foto's en je plezier met je pony's. Rust zacht en maak er een feestje van met Buck. Groetjes een stille trouwe meelezer van je topics.
Vanmorgen dit topic gelezen en de hele dag blijft door mijn hoofd spoken.... vader, andere nabestaanden.... als het bij mij (onbekende) zo n indruk maakt, hoeveel moeten jullie dan dragen. Heel veel sterkte in deze tijd en in de toekomst.
Och meiske... Lief lief meiske. Ik las het bericht vanmiddag, maar ik wilde eerst niet reageren. Ik kende haar niet persoonlijk. We hebben in kort PB's uitgewisseld, over depressie, borderline, dissociatie en PTSS. Ze had een verhaal geplaatst op bokt waarin ik mezelf zo herkende en dus wilde ik haar een hart onder de riem steken, aangezien ik ook bekend ben met allemaal. Ze had goede moed dat ze nu eindelijk goede hulp zou krijgen. Helaas kwam daarna het overlijden van Buck dus. Ik las mee in het topic. Haar verdriet stond in woorden op het scherm, maar het was bij mij in de woonkamer voelbaar.
Toch had ik dit niet verwacht. Het is bijna altijd onverwacht. Ondanks dat iemand ellenlang met problemen kan zitten, als het dan toch echt gebeurd, dat definitieve einde, blijft het onverwacht en schokkend. Veel geschrokken en meelevende bokkers in dit topic, ondanks dat mensen haar niet persoonlijk kenden. Ze was wel een 'bekend gezicht' op bokt en zoiets als dit gaat niemand in de koude kleren zitten. Maar waar ik vooral aan denk is hoe dit moet zijn voor de mensen die achterblijven. Ik kan me het verdriet niet voorstellen. Het is ook niet in woorden uit te drukken zo'n verdriet. Daarom, iedereen die om haar gaf, heel veel sterkte... Want man, wat is dit... Ik kan er niet eens een woord voor vinden die het omschrijft.
Ik ken de struggles van borderline, PTSS, dissociatie en depressie maar al te goed. Ik weet niet ze zich gevoeld moet hebben, want voor iedereen is het anders, maar ik kan het me wel voorstellen. Je bent verstrikt in een deken van duisternis en eruit komen is zo moeilijk en soms onmogelijk... Het bied misschien een schampere troost, maar in ieder geval is daar een einde aan. Al het vechten, al het huilen, alle problemen. Ze heeft rust. Dat is wat ze wenste en hoezeer ze ook om familie en vrienden gaf... Je kan niet leven voor familie en vrienden alleen. Dat lukt niet. Hoeveel steun en hulp er ook is en hoeveel reikende handen er ook zijn, als het genoeg is, dan is het genoeg. Het was nu genoeg voor haar.
Ik weet niet wat er na het leven is, maar als er wat is na, dan is ze nu samen met Buck. Met hun kar over de wolken aan het rijden.