Bokt.nl

**Geplaatst**: 11-08-13 14:41

Re: Pesten zelf in de hand?

Geplaatst: 11-08-13 14:41

Sorry, krijg je nog een heel verhaal

**Geplaatst**: 11-08-13 14:45

Re: Pesten zelf in de hand?

Geplaatst: 11-08-13 14:45

Hé wat toepasselijk dat ik dan een konijn ben...

**Geplaatst**: 11-08-13 15:41

Geplaatst: 11-08-13 15:41

SindyKaya schreef:
Kanjer training heb ik ook op school gehad, ik vond het erg nuttig!
Wij hadden namelijk petjes
een zwarte
een rode
een gele
en een witte
als je je slecht gedragen had moest je de zwarte de hele dag op, dan liep je natuurlijk voor schut want dan zag iedereen hoe slecht je je had gedragen
Als je bang bent en je zelf buiten sluit moet je een gele op, zodat mensen je helpen en je niet meer bang bent/word
Een rode moest je op als je een meeloper was
en een witte moest je op als je je top had gedragen.
Dit was bij de basisschool tot groep 6, maar we moesten ons wel goed blijven gedragen.

Dit doet me denken aan iets wat ik op het eerste middelbaar aan de hand heb gehad (13 jaar). Had niet direct iets met pesten te maken maar was een hele eye-opener op dat moment, hoewel ik nu ik ouder ben wel twijfel aan de pedagogische juistheid van het "experiment"

.

Onze klasmentor had ons gevraagd om op een papiertje 3 namen in een top drie te schrijven van klasgenoten waar we het minst goed mee overweg konden. Mensen van wie we vonden dat ze niet zo leuk waren, en dat anoniem in een doos te gooien. Toen alle papiertjes verzameld waren, ging hij de namen opschrijven die hij tegenkwam en streepjes trekken. Drie streepjes als je op nummer een stond, twee voor nummer twee enzovoort..

Ik zag die les aan met heel veel lood in mijn schoenen. Ik lag buiten de groep, had eigenlijk op misschien een of twee halve vriendschappen na geen vrienden en ik was er van overtuigd dat mijn naam daar wel zeker prachtig op het bord zou prijken en al die populaire meisjes die constant omringd worden door vriendinnen en jongens, die zouden hun ego nog eens gestreeld krijgen.

En weet je wat er gebeurde? Ik was een van de weinige namen die op geen enkel papiertje voorkwam. Dat had er misschien ook mee te maken dat ik maar een grijze muis was en ze me misschien helemaal niet belangrijk vonden. Maar waar ik wel van opkeek, is dat de drie zogenaamde "populairste" meisjes van de klas, die zoveel "vriendjes" hadden, die zogedacht zo goed lagen, allemaal bijna een hele kruiwagen aan streepjes achter hun naam hadden staan. Terwijl ik toen dacht dat iedereen hun geweldig vond. Eigenlijk kregen die mensen toen een soort van zwarte pet op, zag iedereen dat ze zich blijkbaar toch wel misdroegen in de klas en dat ze toch eens moesten nadenken hoe ze andere mensen behandelden.

Maar los van dat vind ik die kanjertrainig wel interessant om te lezen. Jammer dat ik het in mijn tijd niet hebben mogen experimenteren of het zou hebben geholpen.

Ik kende wel zo'n "leuke" variant die zogenaamd ook zou helpen om je zelfvertrouwen op te krikken maar waar ik nog steeds gruwels van krijg als ik het hoor

. Het zogenaamde "talentenspel", en dat ging als volgt: we gingen allemaal gezellig in een kring zitten, en de leerkracht deelde kaartjes uit waarop zogenaamde talenten stonden (bv: vrolijk, behulpzaam, sociaal...). Dan was het de bedoeling dat je dat kaartje gaf aan iemand anders waarvan je vond dat dat bij hem of haar paste. De bedoeling was dat mensen die zich uitgesloten voelde, zo ook verrast zouden worden dat andere toch dingen van hun apprecieerden.
Ja inderdaad, hoe verliep het àltijd :roll:

. Eerst kwamen alle kliekjes aan de beurt, kreeg iedereen de leuke kaartjes van "ik vind je een toffe meid, jij bent zo fijn om mee op te trekken...", en ik moest wachten wachten wachten...totdat de allerlaatste kaart nog over was en ik de enige was die nog niets had, en je zag het meisje dan maar naar mij toegaan met een blik van "oh hier, anders is het ook maar zielig dat jij helemaal geen kaartje hebt". Waarop dan zoiets stond als "je bent goed in talen". Ja, dat blikt mijn zelfvertrouwen onmiddellijk de hoogte in, dat ze niets beter over mijn karakter kunnen zeggen dan dat ik goed ben in talen 8-)

. Was voor mij dus des een reden te meer dat ik toch uit de boot viel en maar beter geen moeite deed om er iets aan te veranderen. En de leerkracht dan heel tevreden over haar les "zo zien jullie maar dat iedereen graag gezien wordt". Uhu.

**Geplaatst**: 11-08-13 16:11

Geplaatst: 11-08-13 16:11

bello2005 schreef:
maar als je je eigen laat pesten, ben je ook niet goed bezig.
ik vind dat je moet laten zien wat je in huis hebt, dus laat zien dat je er niet van gediend bent.
als je de 'baas' eruit pakt is het zo afgelopen met die onzin.

mensen die zich laten pesten moeten, vind ik, niet zeuren
als je er niets aan doet om het te stoppen, mag je ook niet klagen

Om nog even hier op terug te komen. Ik vind dit eigenlijk best heftig dat je dat zegt. Ik heb er op de basisschool wat aan willen doen, leraren gingen er wat aan doen, maar het werd erger.
En op die leeftijd kon ik niks aan mijn karakter veranderen.

Ik vind het ronduit onbeschoft dat je dat zegt

**Geplaatst door de TopicStarter** : 11-08-13 18:25

Geplaatst door de TopicStarter : 11-08-13 18:25

Nayomie schreef:
bello2005 schreef:
maar als je je eigen laat pesten, ben je ook niet goed bezig.
ik vind dat je moet laten zien wat je in huis hebt, dus laat zien dat je er niet van gediend bent.
als je de 'baas' eruit pakt is het zo afgelopen met die onzin.

mensen die zich laten pesten moeten, vind ik, niet zeuren
als je er niets aan doet om het te stoppen, mag je ook niet klagen

Om nog even hier op terug te komen. Ik vind dit eigenlijk best heftig dat je dat zegt. Ik heb er op de basisschool wat aan willen doen, leraren gingen er wat aan doen, maar het werd erger.
En op die leeftijd kon ik niks aan mijn karakter veranderen.

Ik vind het ronduit onbeschoft dat je dat zegt

Ik wil niet aanvallen over komen Nayomie, maar we hadden besloten Bello te negeren

**Geplaatst**: 12-08-13 04:07

Re: Pesten zelf in de hand?

Geplaatst: 12-08-13 04:07

Je kan denk ik ten dele wat doen aan pesten. Je kan proberen weerbaarder te worden, door dingen als kanjertrainingen (hoewel daar imo ook nadelen aan zitten, de naam alleen al, hoe goed bedoeld ook bezorgt me jeuk). Je kan leren relativeren. Maar je kan niet veranderen wie en wat je van nature bent. Ben je een muurbloempje van nature, dan word je niet ineens uit het niets een extraverte meid en andersom. Als zoiets gebeurt, dan is er ergens iets aan het handje.

Ben ook gepest, flink ook, en natuurlijk was dat mijn "eigen schuld" voor zover je daarvan kan praten. Ja, ik ben anders dan "de rest" en mis bepaalde eigenschappen waaronder me voldoende aanpassen (wat iets anders is dan een gebrek aan empathie). Nu kan ik daar prima mee omgaan, ik ben nog steeds anders, velen die me (goed) kennen omschrijven me nog steeds als "een aparte" en doe dingen nog steeds op mijn eigen manier wat anderen daar ook van mogen denken/ vinden/ zeggen, maar als kind probeer je toch je aan te passen. Tegenwoordig maakt het me een stuk minder uit wat mensen van me denken (behalve mijn ouders, die weten me altijd goed te raken). Nu maakt het me niet meer uit of mensen nou wel of niet met me gezien willen worden, als ze dat niet willen hoeven ze immers niet en ik hoef ook niet met iedereen gezien te worden. Maar laat mij gewoon mijn gang gaan, ik laat anderen ook hun gang gaan ook al doen die dingen die ver buiten mijn belevingswereld liggen. Het is immers niet mijn leven en niet aan mij te oordelen over anderen. Helaas weet ik ook dat ik venijnig terug kan "slaan" als iemand mij niet m'n gang laat gaan en dat ik dan ook terug kan pesten, hoewel ik dat geen leuke eigenschap vind van mezelf.

Maar dat aanpassen is precies het probleem, voor mij dan. Aan wie moest ik me aanpassen? Aan thuis, waar hele andere normen en waarden golden dan in de rest van de maatschappij/ op school? Als ik me aanpaste aan de heersende moraal thuis dan wist ik zeker dat ik buitenshuis buiten de boot zou vallen door bepaalde keuzes die mijn ouders maakten, en paste ik me aan aan de heersende moraal "buiten" dan zou thuis geen echt fijne plek geweest zijn. Een tussenweg was er misschien wel, maar op zo'n moment ben je nog te jong en te onervaren in het leven om die te vinden. En wat betreft sommige punten ben ik dat misschien nog steeds wel. Plus dat ik van huis uit bepaalde vaardigheden nooit heb meegekregen omdat die buiten onze normen en waarden vielen maar die voor de huidige maatschappij toch wel soort van onontbeerlijk zijn.

Toch heeft ook het gepest worden uiteindelijk wel ervoor gezorgd dat ik nu ben wie ik ben, sta waar ik sta en me amper nog laat leiden door anderen. En daar ben ik eigenlijk best trots op, want ik heb het wel mooi zelf gedaan. Ondanks dat ik niet bepaald een voorbeeld ben voor de maatschappij of voor anderen in de zin van dat ik iets gepresteerd heb of zo of het ver geschopt heb (integendeel), ik ben er tevreden mee en daar gaat het uiteindelijk om want het is mijn leven.

**Geplaatst**: 12-08-13 09:32

Geplaatst: 12-08-13 09:32

Kwanyin schreef:
En weet je wat er gebeurde? Ik was een van de weinige namen die op geen enkel papiertje voorkwam. Dat had er misschien ook mee te maken dat ik maar een grijze muis was en ze me misschien helemaal niet belangrijk vonden.

Wat mooi dat dat zo gegaan is. Zo'n soort ervaring kan echt die paranoia van "ze hebben het over me" een aardig eind wegnemen.

**Geplaatst**: 12-08-13 09:36

Geplaatst: 12-08-13 09:36

mick75 schreef:
Toch heeft ook het gepest worden uiteindelijk wel ervoor gezorgd dat ik nu ben wie ik ben, sta waar ik sta en me amper nog laat leiden door anderen. En daar ben ik eigenlijk best trots op, want ik heb het wel mooi zelf gedaan. Ondanks dat ik niet bepaald een voorbeeld ben voor de maatschappij of voor anderen in de zin van dat ik iets gepresteerd heb of zo of het ver geschopt heb (integendeel), ik ben er tevreden mee en daar gaat het uiteindelijk om want het is mijn leven.

En daar gaat het om.
Gelukkig komen uiteindelijk de meesten die ooit gepest zijn sterker uit de strijd.

De pesters zouden uiteindelijk wel eens de echte losers kunnen zijn, die denken dat ze de rest van hun leven met een grote bek en (verbaal) geweld de wereld naar hun hand kunnen zetten. En dat blijkt dan in de praktijk vies tegen te vallen. Van oom agent die je aanhoudt tot managers boven je, dat red je niet met 'bullying'.

**Geplaatst**: 12-08-13 12:06

Geplaatst: 12-08-13 12:06

En soms zoals gepesten uit hun fase groeien, groeien pesters er ook gewoon uit als ze volwassen worden en doen ze niet meer zulke dingen. De meeste uit mijn klassen hebben behoorlijk normale tot zelfs succesvolle levens. Pesten ging bij mij dan wel niet verder dan plagen, uitlachen, roddelen, negeren etc, geen fysiek geweld of bewust saboteren of zoiets. Het is uiteindelijk gewoon welke levenslessen je er uit trekt, de een leert ervan en de ander neemt het mee als een enorm gat in zijn hart.

En ik merk nu ook pas in de laatste jaren dat ik er écht overheen ben. Want die jaloezie, die heeft nog heel lang nagezinderd. Dromen over dat ik zelf succesvol wordt, een tof gezin krijg, en hopen dat zij nergens aan de bak komen, dat hun jarenlange relatie stuk zou lopen, dat ik hun kon tegenkomen en zeggen "oh, gaat het zo slecht met je? Wel met MIJ..."
Totdat ik op het punt was gekomen van "Waar ben je nu eigenlijk mee bezig? Zijn ze echt zo belangrijk voor je dat je nog steeds je leven wilt meten met hun?"
Vroeger dacht ik, als ze me ooit vragen voor een reünie dan ga ik daar naartoe, gewoon zodat ze kunnen zien wat er van "dat lelijk stil eendje" is geworden en kan pronken met mijn zelfvertrouwen. Maar nu denk ik, waarom zou ik daar toch tijd in steken. Laat ze maar doen. Laat ze maar gelukkig zijn in hun werk, relatie en leven. Zelfs als zij gelukkig getrouwd zouden zijn en mijn relatie zou afspringen en ik was nog jaren alleen en singel, dan zou ik het hun nog gunnen. Omdat die mensen mij niet meer deren, ik zoek ze niet meer op en ik heb eindelijk belangrijker dingen in mijn leven dan het zo graag erbij willen horen.

**Geplaatst**: 13-08-13 08:39

Re: Pesten zelf in de hand?

Geplaatst: 13-08-13 08:39

Zo ben ik ook (een jaar of 10 geleden ondertussen) een keer naar een reunie geweest die door een aantal klasgenoten was georganiseerd. Dus geen officiele schoolreunie, maar eigen initiatief.

Ik was ontzettend verbaasd dat de 'populairen' eigenlijk nergens terecht waren gekomen, en de stille, onopvallende en/of gepeste exemplaren uitstekend terecht gekomen waren. En ik was ook helemaal niet ongelukkig met hoe ik zelf had gescoord tov de rest.

Er zaten echt klasgenoten bij waarvan ik dacht: wat zónde dat jij zo weinig van je leven gemaakt hebt, terwijl je alles mee had, toentertijd. Uiterlijk, intelligentie, opleiding, noem maar op.

**Geplaatst**: 13-08-13 13:22

Re: Pesten zelf in de hand?

Geplaatst: 13-08-13 13:22

Heel herkenbaar Ibbel. De grootste pestkop, toen bij ons op school, was tevens het knapste meisje van de school.
Zij heeft mij nooit gepest trouwens en heb tijdens en na school altijd goed contact gehad met haar. Echter is zij wel diegene die nu als alleenstaande moeder thuis zit met 3 kids van 3 verschillende vaders.
En.... Heel netjes gezegd is ze nu zeker niet meer de knapste. Ze is heel erg dik geworden en heeft nooit een diploma gehaald.

Een aantal van haar "slachtoffers" heb ik ook nog goed contact mee. 1 Daarvan heeft het ver geschopt.

Grappig hoe zulke dingen kunnen lopen.

**Geplaatst**: 13-08-13 13:38

Geplaatst: 13-08-13 13:38

Dat herken ik ook. Ik zocht laatst eens de facebook op van een echte pestkop. Meisje heeft mij wel nooit gepest (zat in een ander jaar en kende me niet echt), maar echt destijds was het een arrogante tr*t van de ergste soort. Mama en papa waren heel rijk en zowat dat hele gezin vond zichzelf daardoor meer dan de rest. Was zo'n type dat op haar 14de vond dat de achterbank van de bus haar persoonlijk bezit was en ze zat op te scheppen dat al met x aantal jongens naar bed was geweest, zo van die dingen...

En nu...echt gewoon dik en lelijk geworden. Geen idee hoe het verder met haar gaat trouwens, maar ik schrok hier wel van. Altijd zo mooi, altijd zo begeerd bij jongens, en moest je ze nu op straat tegenkomen ze zou niet meer opvallen. Ik durf nu oprecht zeggen dat ik zelfs mezelf kwa uiterlijk mooier vind dan haar. Is natuurlijk persoonlijk maar vroeger was dat absoluut het omgekeerde gevoel bij mij.

Broertje van haar was trouwens nog een veel grotere etter. Die meende toen hij 13 was dat hij het even voor het zeggen had en ging zelfs mensen pesten die vier jaar ouder waren dan hem. Zoals mijn neef, die zag er omwille van fysieke problemen "zwak" uit maar dat was die helemaal niet en dat heeft die jongen geweten(en gevoeld) hoor

.
Een keer zat hij op de bus een andere kleine timide jongen echt te pesten met zijn tas af te pakken, uit te lachen, kleineren enzo....en toen plots waren een andere neef van mij en vriend ervan het zo beu, dat ze naar die jongen toegingen (mijn neef was al een lange kerel en zijn vriend was nog eens groter en breder), en die vriend zei: "Luister eens goed hé ventje, als ik nog één keer ook maar iets uit uw bek hoor komen, dan sla ik er zo hard op dat je je tanden kunt gaan oprapen! Is dat duidelijk?"
Dat gezicht van pure horror was prijsloos en hij heeft daarna geen ene keer meer iemand op de bus gepest _O-

.

Overigens daar tegenover kwam ik ook laatst het profiel tegen van een meisje dat vroeger echt enorm hard gepest werd, beetje dikker, thuis niet veel te besteden dus ook vaak gepakt op haar kledij enzo...wel ik vond haar nog steeds geen babe, maar ze was wel al veel mooier en bovenal, ze is al getrouwd en met een échte knappe kerel ook nog, fijn voor haar!

**Geplaatst**: 13-08-13 15:52

Geplaatst: 13-08-13 15:52

Schiet me opeens te binnen dat ik een 'pester' nog eens fijn heb teruggepakt

Eerste jaar van school af stond de knul te liften in de stromende regen (km of 3-4 van huis, hij kon het lopen) en ik kwam aan met mijn auto - want die had ik toen dus al. Ik zie die jongen z'n gezicht helemaal oplichten van ja, een lift, maar ik stopte uiteraard niet. Toen hij doorhad dat ik doorreed... Priceless gewoon.

Ja jongetje, wie wind zaait zal storm oogsten...

Overigens hoorde ik heel veel later dat hij aan aids is overleden. Hij heeft dus vermoedelijk anderen zo gepest omdat hij zelf met z'n identiteit in de knoop zat. Want dat-ie homo was, had niemand door op school.

**Geplaatst**: 13-08-13 16:21

Re: Pesten zelf in de hand?

Geplaatst: 13-08-13 16:21

Ach ja, de pesters op school. Of in mijn geval scholen.. En de fijne lerares die daar in groep 3 gebruik van maakte en ontzettend fijn meedeed. “Als je nu niet ophoud met klieren zet ik je naast Chantal!” Dat mens heb ik een paar jaar terug aangesproken op haar gedrag. Ze schrok zich rot en ze wist ook niet hoe gauw ze het moest ontkennen! Wat een waardeloze leerkracht was dat! En bij hoog en laag beweren dat ik naar speciaal onderwijs moest omdat ik achterlijk zou zijn. Het tegendeel werd bewezen door een onafhankelijk instituut welke mij destijds heeft getest.

Ik was verdorie 4 jaar oud toen de ellende begon, dit is doorgegaan tot mijn 15e. En misschien lag het wel aan mijn brilletje, of aan mijn puntige neus, of aan mijn piekerige haar. Of het feit dat ik van mijn ouders geen peperdure kleding aan mijn gat kreeg, of misschien wel aan mijn sproeten. Wie zal het zeggen?

Wat ik wel weet is dat niemand het verdient en dat kinderen keihard zijn. En eenmaal de gepeste, kom je er nooit meer vanaf.

Er tegen opstaan? Ik heb als kind alles geprobeerd. Zelfs gesprekken met mijn pesters en mentor. Het hielp altijd welgeteld 2 dagen, daarna gingen ze vrolijk verder.

Erop slaan? Ja, dat hielp ook 2 of 3 weken. Maar continue gaan lopen vechten om jezelf te verdedigen als heel de school erbij betrokken word is best vermoeiend. Als alle brugklassers je bespugen en je haren trekken, je spullen verstoppen, je achtervolgen naar huis. Gut, ik werd er doodmoe van.

Tot de dag van vandaag heb ik nog steeds dun haar omdat mijn haar uitviel van stress. Ik heb nu eindelijk mijn eetprobleem onder controle die is ontstaan op mijn 8 e. Ik heb nu eindelijk dingen een plek kunnen geven door zeer intensieve therapie die ik kreeg doordat ik ziek werd. Ik heb eindelijk geen angstaanvallen meer. En het allerbelangrijkste: Ik heb mijn emoties leren kennen. Eindelijk weet ik wat ik moet doen als ik boos ben. In plaats van binnen houden, nu gewoon gedoseerd ventileren.

Mij pesten durft niemand meer, al bijna 20 jaar niet meer. Ik sloop je helemaal uit elkaar. Maar van binnen, heel diep van binnen, heeft er een klein, gekwetst meisje gezeten die nu eindelijk, na 30 jaar zichzelf kan zijn. De wereld heeft er in 30 jaar nooit zo mooi uitgezien.

Dus de eerste de beste die zegt dat pesten je eigen schuld is, is gewoon niet goed bij zijn hoofd. Dat is hetzelfde als zeggen dat iemand met kanker vast heeft gerookt of een slechte levensstijl heeft. Het overkomt je gewoon!

**Geplaatst**: 13-08-13 16:24

Geplaatst: 13-08-13 16:24

Het ligt er gewoon aan als je zelf ook sterk in je schoenen staat.
Sommige kinderen zijn onzeker en doen dan maar mee.. zodat 'zij' zelf maar niet gepest worden.
Of afgestoten van de 'groep'
een vriendin van mij is in groep 8 gepest.. door een stel k*tblagen _-:(

En nu zit , ze bij eentje in de klas op de middelbare en nu heeft ze geen last van hem.
omdat dat nu iedereen.. gewoon iedereen in zijn waarden laat~*gelukkig*

Ook zijn sommige leraren gewoon te zwak om er wat van te zeggen.
want jaa.. dan zou je wel weer een klas tegen je hebben,
Ik ben gelukkig nog nooit gepest&heb overigens ook niet gepest.
(Toekijken daar doe ik niet aan mij.. ik trek me grootte smoel wel open..)
Maar ik heb ook meer het karakter van me vader hoor

Mensen die me niet mogen trek ik dan ook weinig van aan.

**Geplaatst**: 13-08-13 16:30

Re: Pesten zelf in de hand?

Geplaatst: 13-08-13 16:30

Een van mijn pesters heeft nu zelf een dochter zag ik op haar website. Was bijna geneigd om haar openbaar een bericht te sturen dat ik hoopte dat haar kind net zo te grazen zou worden genomen als ik destijds door haar.

Maar dat kind kan er niks aan doen dat haar moeder destijds zo’n vals, geniepig loeder was.

En ik heb geleerd dingen te accepteren zoals ze komen tegenwoordig. Wraak is een vieze eigenschap. Maar guttegut, wat lijkt me dat heerlijk om te zeggen. Hahaha!

**Geplaatst**: 13-08-13 16:33

Geplaatst: 13-08-13 16:33

Tallie1979 schreef:
Een van mijn pesters heeft nu zelf een dochter zag ik op haar website. Was bijna geneigd om haar openbaar een bericht te sturen dat ik hoopte dat haar kind net zo te grazen zou worden genomen als ik destijds door haar.

Maar dat kind kan er niks aan doen dat haar moeder destijds zo’n vals, geniepig loeder was.

En ik heb geleerd dingen te accepteren zoals ze komen tegenwoordig. Wraak is een vieze eigenschap. Maar guttegut, wat lijkt me dat heerlijk om te zeggen. Hahaha!

Wat je geeft krijg je terug toch haha :')

**Geplaatst**: 13-08-13 17:26

Geplaatst: 13-08-13 17:26

Tallie1979 schreef:
Een van mijn pesters heeft nu zelf een dochter zag ik op haar website. Was bijna geneigd om haar openbaar een bericht te sturen dat ik hoopte dat haar kind net zo te grazen zou worden genomen als ik destijds door haar.

Maar dat kind kan er niks aan doen dat haar moeder destijds zo’n vals, geniepig loeder was.

En ik heb geleerd dingen te accepteren zoals ze komen tegenwoordig. Wraak is een vieze eigenschap. Maar guttegut, wat lijkt me dat heerlijk om te zeggen. Hahaha!

Je kunt wel zeggen dat je hoopt dat haar dochter haar nare karakter niet heeft meegekregen

.

**Geplaatst**: 13-08-13 17:29

Re: Pesten zelf in de hand?

Geplaatst: 13-08-13 17:29

Heftig Tallie, jeetje. Je bent er zo te horen heel sterk uitgekomen, petje af.

**Geplaatst**: 13-08-13 21:54

Geplaatst: 13-08-13 21:54

Nou Ibbel, ik weet wel hoe ik moet knokken, maar het heeft echt voeten in aarde gehad om te leren om voor mezelf op te komen zonder uit elkaar te knallen van woede.

En, hoe parkeer ik dingen ergens zonder mij er druk over te maken? Voorheen kon ik het leed van de halve wereld op mijn schouders dragen, ik maakte mezelf druk over dingen die toch niet gingen gebeuren. Dit heeft voor een berg stress gezorgd die zich 30 jaar heeft zitten nestelen. En het was niet eens door alleen de pesters hoor! Ik kreeg er thuis namelijk ook nog van langs van mijn vader als ik huilend vertelde wat er gebeurd was. Ik moest maar een beetje flink worden en van mezelf afbijten. Zelfs mijn kleine zusje vertelde mij dagelijks dat ik lelijk, vet en nutteloos was.

De enige die mij altijd heeft gesteund is mijn moeder. Ik heb zoveel bewondering voor haar! Die vrouw heeft als een leeuw voor mij gevochten!

Dus ja, er is genoeg gezegd en gedaan. Ik heb zoveel dingen verdrongen, alles kwam tijdens therapie omhoog. En nu ben ik stukje bij beetje al die stress aan het afbreken en verwerken. En dat zonder medicijnen! Die wilde ik niet, heb tegen de psychiater gezegd dat ik ze toch niet in zou nemen, wilde het met mijn volle verstand doen!

Dus noem me maar gek, of sterk, of veranderd, ik ben ik en ik heb alleen controle op mijn eigen gedrag!

En zoals ik me nu voel, gaat het prima! Ik hoop dat er mensen zijn die ik met mijn verhaal een beetje help!

En, ik vind het totaal onbelangrijk hoe mensen over mij denken. Het is een van mijn valkuilen, maar ik merk duidelijk verschil in mijn kijk op de wereld. Ik ben in 34 jaar nooit zo in balans geweest als ik nu ben!

**Geplaatst**: 13-08-13 22:39

Geplaatst: 13-08-13 22:39

Respect voor je Tallie!
Ik ben ook heel veel gepest, maar of ik nu echt kan zeggen dat ik zoveel sterker ben geworden? Ik ben eerder introverter geworden. Veel verlegener en rustiger. In mijn klas wordt ik meestal gwn in mijn waarde gelaten en wordt er, godzijdank, niet gepest. 1 jongen was me wel een tijd aan het treiteren en anderen negeerden me, maar daar ben ik mee naar de directeur gegaan. No way dat die nog iets durfde, dat wordt echt wel aangepakt hoor! Ik kan het redelijk goed vinden met de meiden uit mijn klas (zitten maar 3 jongens in, volgend jaar 4

) en kan, vooral bij Latijn, ongelooflijk veel plezier met ze hebben.

Ik weet nog, de eerste dag dat ik naar de middelbare ging. Ik kende hélemaal níémand. Was 's ochtends door een mug onder mijn oog gestoken, dus die zat ook nog eens dicht. Ik zat 's ochtends zó in de stress dat ik thuis spontaan begon te huilen, gwn van pure angst om gepest te worden.. En moet je weten, dat ik, hoe moeilijk ik het ook heb, écht niet huil. Dat is bij mij echt zeldzaam. Paps mij naar school gebracht, stond ik daar, muts over mijn hoofd om mijn oog te verbergen. Kende helemaal niemand. Uiteindelijk viel het wel mee, en vroegen mensen gwn wat er met mijn oog aan de hand was, waarop ik weer zei dat ik door een mug gestoken was. Volgende dag was het weg en kwamen er spontaan nog een paar voorzichtig op me af om kennis te maken. Maar god, wat was ik toen bang..

Maar die angst blijft bij mij toch wel een beetje zitten.. Ben nu al bang voor het moment waarop ik dadelijk naar de universiteit ga en ik wss weer niemand ken..
Aan de ene kant kan ik wel meer hebben als vroeger en kan ik beter antwoorden. Maar aan de andere kant ben ik veel verlegener, terughoudender geworden. Alleen als ik iemand leer kennen die ik mag en waar het mee klikt, ben ik pas spontaan. Dan wordt ik leuker

Dus ik weet niet, of ik kan zeggen dat ik er echt sterker uit ben gekomen..

**Geplaatst**: 14-08-13 09:37

Re: Pesten zelf in de hand?

Geplaatst: 14-08-13 09:37

Nou Dynamite, ik “vrat” ook altijd mijn ergernissen en verdriet op hoor, alles bleef binnen, ik at letterlijk alles op. Vreetbuien omdat ik mezelf ellendig voelde, het is mij echt niet vreemd. Mijn mond maar houden omdat ik anders bang was wat mensen allemaal van mij zouden denken. Ik wilde lief gevonden worden, ik wilde iedereen te vriend houden. Ik kon op ten duur niet eens meer genieten van leuke dingen, ik lachte alles weg.

Nu lach ik alleen als ik het voel. En weet je, ik heb een baan waar ik niet introvert kan zijn. Ik werk op een sales afdeling.

Op een of andere manier ben ik erin gerold, ik blijk een enorm talent te hebben voor verkoop. Ik ben brutaal, geslepen en ik scoor meer dan de helft van de offertes die ik uitbreng. Ik had nooit verwacht dat ik dit in mij had.

Soms kan je jezelf echt verrassen. Ik heb in dit topic stukjes van mensen gelezen die volgens mij nog veel meer in hun mars hebben dan ze zelf denken! En zelfs Bello. Het is een toepasselijke naam, Bello is een hondennaam en blaffende hondjes bijten niet. Ik begrijp wel waar ze naartoe wilde, maar het kwam zo rot haar mond uit gevallen. Denk dat Bello gewoon heel veel moeite heeft zich correct uit te drukken. En ze komt inderdaad kwetsend over. Maar laat jezelf niet uit de tent lokken door zo iemand, who gives a flying f*ck what she thinks, right?

**Geplaatst**: 14-08-13 13:58

Re: Pesten zelf in de hand?

Geplaatst: 14-08-13 13:58

Jep, precies hetzelfde wat ik deed en nog steeds doe. Anderen maar niet lastigvallen..
Das leuk voor je!! Ik zou dat nou niet bepaald durven denk ik zo..

**Geplaatst**: 14-08-13 14:21

Re: Pesten zelf in de hand?

Geplaatst: 14-08-13 14:21

Ik ben heel erg gepest toen ik klein en volwassen was. Ik was altijd een buitenbeentje. Op de manege was ik het enige bruine meisje. Op de basisschool was had ik een bril, beugel en mijn moeder maakte mijn kleding zelf....ik had bijvoorbeeld een lieveheersbeestjesjas. Verschrikkelijk..... Op het voortgezet onderwijs was ik het enige halfbloed meisje, dus ik werd als nederlander gezien. Dus ook gepest. Op het MBO kreeg ik pfeifer en was ik vaak niet aanwezig. Daardoor was ik ook het buitenbeentje. Het meisje wat spijbelde. Ik werd daar ook ontzettend gepest. Vervolgens kreeg ik een baan, bij een transportbedrijf. Daar had ik een leuke baas, die net zo lang lelijke dingen zei tot ik in tranen uit barstte. Dan had ze d'r zin, en weer wat om te lachen. Ik ben absoluut niet assertief. Laat snel het kaas van mijn brood eten. En vertrouw mensen te snel. Dat is vooral mijn struikelblok. Ik ben de laatste jaren en vooral dit jaar hier heel erg in veranderd. Ik kies liever voor mijn eigen geluk dan die van andere mensen.

Pasgeleden had ik het er met mijn moeder over. Die vond dat het pesten mijn eigen schuld is. Ik trok dat nou eenmaal aan. Mijn mond viel open van verbazing....

**Geplaatst**: 14-08-13 23:14

Re: Pesten zelf in de hand?

Geplaatst: 14-08-13 23:14

nou ben het er niet helemaal over eens dat je het zelf in de hand heb dat je gepest wordt.

Ik werd vroeger gepest omdat ik een gehoorapparaat had en daarbij ook nog een kastje met een zender zodat ik de leraar via ene hoofdtelefoon kon horen omdat ik anders niks kon volgend op school.

Ik heb toen zelf enkele vecht partijen gehad op school omdat ik van me afbeet maar helaas mocht niet baten. Het was altijd de hele klas tegen mij.

Het gevolg was dat ik toen dagelijks na school door een 6tal " stoere" jongen in elkaar werd geslagen.

dit is zelf nog een tijd door gegaan tot op het VMBO. Met het gevolg dat ik zelf van school trappen werd geduwd.

Vanaf het moment dat ik toen geen hoor apparaat meer ging gebruiken stopte het pesten ook en was ik ineens niet meer het meisje/robocop en dergelijke bijnamen ik had.

In beide gevallen deed school er niks aan die zeiden gewoon tjaa dat zijn de kinderen van tegenwoordig he. Leer er maar mee leven zo zal het je hele leven gaan.

Dus ik ben van mening helaas heb je niet alles zelf in de hand.