Moderators: Polly, Muiz, NadjaNadja, Telpeva, Essie73, ynskek, Ladybird
CalipsoLover schreef:Dat ik even geen kant weet met mijn emotie... Ik kan normaal wel goed rationaliseren, dat heb ik de voorbije tijd ook gedaan maar nu komt het weer even in een golf over me heen. Relatie is na 2,5 jaar gedaan sinds twee weken en we hebben sindsdien ook 0 contact gehad. Ik voel me gewoon zo poedersuiker, ik had gehoopt nog een berichtje te krijgen voor nieuwjaar maar dat zat er niet in.
Kookaburra schreef:hagelslag schreef:Zei iemand regen?
Buurman komt van t weekeind de grond lostrekken zodat het water weer wegzakt direct.
Maar jezus... Blubberbende
[ [url=m/X6Lp5c.jpg]Afbeelding[/url] ]
Blij ei paard geeft er zo te zien niets om
Je hoeft niet pas een rolstoel te gebruiken als je niet meer dan 10 meter kunt lopen... Je kunt hem ook gebruiken omdat dat de stukken die je wél loopt fijner maken
luuntje schreef:Calipso sterkte metje relatiebreuk.
Pablo sterkte.
Scootmobiel of rolstoel is zo fijn voor je lijf. Maar wat is het moeilijk om er in te gaan zitten.
Ergernis, de wind.
xPabloBokt schreef:luuntje schreef:Calipso sterkte metje relatiebreuk.
Pablo sterkte.
Scootmobiel of rolstoel is zo fijn voor je lijf. Maar wat is het moeilijk om er in te gaan zitten.
Ergernis, de wind.
Ja, toen ik mijn enkel gebroken had met carnaval een paar jaar terug en vier dagen mocht rondcrossen op de scootmobiel van een vriendin was het reteleuk, maar dit voelt veel permanenter dus dat maakt het moeilijk
Menino schreef:CalipsoLover schreef:Dat ik even geen kant weet met mijn emotie... Ik kan normaal wel goed rationaliseren, dat heb ik de voorbije tijd ook gedaan maar nu komt het weer even in een golf over me heen. Relatie is na 2,5 jaar gedaan sinds twee weken en we hebben sindsdien ook 0 contact gehad. Ik voel me gewoon zo poedersuiker, ik had gehoopt nog een berichtje te krijgen voor nieuwjaar maar dat zat er niet in.
Nou, iedereen lijkt er altijd best chill over te doen (want bijna iedereen maakt het wel eens mee), maar een relatiebreuk is toch wel echt 1 van de meest pijnlijke en traumatische live-events. Helemaal als jij niet degene bent die ervoor gekozen hebt om de relatie te verbreken (en bonuspunten als je ook niet echt snapt waarom). Een silent treatment behoort ook niet echt tot de bonus-aspecten zegmaar (hoewel gemengde signalen krijgen, ook geen topper is).
Nouja, wat ik wil zeggen is dat je gevoel er mag zijn, en dat dit ook vreselijk moeilijk en pijnlijk is en (veel!!!) tijd nodig heeft. 2 weken is niets. Gun het jezelf om je poedersuiker te voelen, af en toe ongegeneerd zelfmedelijden te hebben en jezelf af en toe te troosten met niet-destructieve dingen. En als je je dan soms weer even goed voelt kick some ass. Laat hem maar een poepje ruiken door te laten zien wat hij mist. Niet per se nuttig of nodig, maar voelt toch altijd goed om na zo'n periode weer even de beste versie van jezelf te zijn.
[***] schreef:Ik heb zaterdag voor het eerst in bijna 2 jaar een paardrijles en ben ZENUWACHTIG.
Ik ben sowieso al geen zelfverzekerde ruiter en ik vind nieuwe plekken eng. Ik ben niet echt de slankste en ik stap niet heel soepel op en af en ben bang dat ze me vanbinnen uitlachen.
Menino schreef:[***] schreef:Ik heb zaterdag voor het eerst in bijna 2 jaar een paardrijles en ben ZENUWACHTIG.
Ik ben sowieso al geen zelfverzekerde ruiter en ik vind nieuwe plekken eng. Ik ben niet echt de slankste en ik stap niet heel soepel op en af en ben bang dat ze me vanbinnen uitlachen.
Volgens mij is opstappen met een krukje tegenwoordig sowieso al de norm, en anders kun jij beginnen omdat. de norm te maken (sws beter voor het paard)
Komt vast helemaal goedAls ze je van binnen uitlachen voel je er toch niets van, en als ze je van buiten uitlachen zijn het verachtelijke wezens waar je ook niets van te vrezen heb. Onzekere ruiters heeft iedere instructrice mee te maken!
Oftewel: superleuk dat je weer paardrijles hebt![]()
denisesilver schreef:Sterkte Pablo. Ik moet zeggen dat ik persoonlijk iet bezig ben met wie wel en wie niet een rolstoel gebruikt in pretparken etc. Mijn moeder gaat al jaren niet mee, omdat ze ook niet ver kan lopen en ze het vertikt om een rolstoel te huren. Dat maakt het toch minder leuk als we naar zoiets meegaan. Ik kan daar wel empathie voor opbrengen, maar heel eerlijk begrijp ik dat niet. Waarschijnlijk omdat ik zelf niet in die positie zit.
Jij ook sterkte, Calipso.
Ik heb een reactie gehad op een open sollicitatie van een half jaar geleden. Aan de ene kant heel interessant, en waarschijnlijk meer waar mijn hart ligt dan wat ik nu doe. Aan de andere kant, ik heb net een behoorlijke loonsverhoging gehad waar ik nu werk. Daarbij is mijn huidige werk heel flexibel en maar kort rijden door de polder.
Een hart vs hoofd dingetje. Maar ik raak van dit soort dingen altijd gestrest. Waar doe ik goed aan?
Mkango schreef:Saffier die spontaan uit m’n ring gevallen is.Hij moet ergens in de auto liggen, maar de vraag is of ik hem nog ga vinden.