Moderators: Polly, Muiz, NadjaNadja, Telpeva, Essie73, ynskek, Ladybird
KarenQ schreef:Lisette0 schreef:Dit leek me niet zo'n geschikt moment, haha. Kon nooit zo goed met m'n schoonmoeder overweg.
Tegenover m'n ex altijd wel duidelijk geweest, geen kinderwens. Maar wat als het wel mis was gegaan is eigenlijk nooit ter sprake gekomen. :o
Hebben jullie daar wel met je partner over gesproken?
We zijn het eens over het geen kinderen en mocht het echt verkeerd gaan, een abortus. Maar we kregen vervolgens ruzie over of je zoiets wel of niet moet delen met directe naasten... Ik vind van niet, want het is totaal niet iets relevants/belangrijks voor mij. Ik vertel ook niet over dat ik naar de huisarts ben geweest voor het weghalen van een wrat of zo.
Daarnaast word je toch vaak veroordeeld als je het wel weg laat halen. Want je als je volwassen dingen doet, ben je volwassen genoeg om de gevolgen te dragen (of andere onzin). Of je kwetst mensen die geen kinderen kunnen krijgen of met moeite. Of mensen zijn pricipieel tegen. Gewoon veel gezeur.
Vriend zou het dan wél willen delen met bijvoorbeeld zijn zus. Waarom dan? Want wil je het stiekem dan wel? Of ben je tegen abortus (kan)? En het is namelijk ook niet zo alsof zij nu zo close zijn (zien/spreken elkaar zelden en dan meer omdat het hoort dan omdat ze er zo'n zin in hebben). Linksom of rechtsom ik zou er op aangekeken worden en niet hij, dus ik vind ook niet dat het aan hem is om het rond te vertellen.
Dus voor mijzelf besloten als het toch verkeerd gaat, dat ik hem niet ga informeren en het gewoon regel. Ja, dat zou liegen zijn, maar ik vind het niet oké als hij het aan allerlei mensen zou gaan vertellen.
KarenQ schreef:Hebben jullie daar wel met je partner over gesproken?
We zijn het eens over het geen kinderen en mocht het echt verkeerd gaan, een abortus. Maar we kregen vervolgens ruzie over of je zoiets wel of niet moet delen met directe naasten... Ik vind van niet, want het is totaal niet iets relevants/belangrijks voor mij. Ik vertel ook niet over dat ik naar de huisarts ben geweest voor het weghalen van een wrat of zo.
KarenQ schreef:Hebben jullie daar wel met je partner over gesproken?
We zijn het eens over het geen kinderen en mocht het echt verkeerd gaan, een abortus. Maar we kregen vervolgens ruzie over of je zoiets wel of niet moet delen met directe naasten... Ik vind van niet, want het is totaal niet iets relevants/belangrijks voor mij. Ik vertel ook niet over dat ik naar de huisarts ben geweest voor het weghalen van een wrat of zo.
Daarnaast word je toch vaak veroordeeld als je het wel weg laat halen. Want je als je volwassen dingen doet, ben je volwassen genoeg om de gevolgen te dragen (of andere onzin). Of je kwetst mensen die geen kinderen kunnen krijgen of met moeite. Of mensen zijn pricipieel tegen. Gewoon veel gezeur.
Vriend zou het dan wél willen delen met bijvoorbeeld zijn zus. Waarom dan? Want wil je het stiekem dan wel? Of ben je tegen abortus (kan)? En het is namelijk ook niet zo alsof zij nu zo close zijn (zien/spreken elkaar zelden en dan meer omdat het hoort dan omdat ze er zo'n zin in hebben). Linksom of rechtsom ik zou er op aangekeken worden en niet hij, dus ik vind ook niet dat het aan hem is om het rond te vertellen.
Dus voor mijzelf besloten als het toch verkeerd gaat, dat ik hem niet ga informeren en het gewoon regel. Ja, dat zou liegen zijn, maar ik vind het niet oké als hij het aan allerlei mensen zou gaan vertellen.
Varekaj schreef:Maar sizzle, op je 43e abortus is vaak nog iets makkelijker te verteren/begrijpen voor je omgeving dan wanneer je 26 of 30 bent. Zeker als je verder alles perfect op de rit hebt.
Sizzle schreef:Dat zou kunnen, maar een hoop mensen zouden sowieso nooit achter zo‘n beslissing staan en zullen dat ook overduidelijk ventileren. Ik snap heel goed dat iemand zoiets niet aan de grote klok wil hangen. Wat nog vervelender is uiteraard er er dan via via gepraat gaat worden en er dan ineens iemand woedend aan de telefoon hangt.
Anderzijds kun je elkaar moeilijk verbieden om er met iemand over te praten want dan respecteer je de gevoelens van de ander evenmin.
M_D_H schreef:Maar daarbij ga je dan voorbij aan de gevoelens van partner.
Ook al heeft hij niet de ingreep gehad, het heeft wel degelijk effect op zijn leven en is ook iets wat hij dient te verwerken.
Je bent tijdens de daad niet alleen, daar heb je 2 mensen voor nodig gehad en beide mensen hebben dan ook gewoon rechten.
Als hij het voor zijn emotionele verwerking moet delen met iemand, er over moet praten, kan je hem dat niet verbieden.
En hem buiten de ingreep houden vind ik om heel eerlijk te zijn ook gewoon respectloos. Op het moment dat ik dat soort dingen moet doen/ga verzwijgem in mijn relatie denk ik dat het einde nabij is en kan ik er maar beter mee stoppen (ik zeg nu bewust ik, want dat is mijn gevoel, dat hoeft voor een ander niet hetzelfde te zijn natuurlijk)
_San87_ schreef:Klopt, daarom zei ik ook dilemma. En daarom snap ik Karin ergens wel dat ze het niet zegt. Want waarom is zijn behoefte zoiets intiems en privé te delen met anderen belangrijker dan mijn behoefte dat absoluut niet te willen.
Anoniem op een forum zou ik dan weer geen probleem vinden. Maar niet met mensen die ik ken/waar ik mee om ga.
_San87_ schreef:M_D_H schreef:Maar daarbij ga je dan voorbij aan de gevoelens van partner.
Ook al heeft hij niet de ingreep gehad, het heeft wel degelijk effect op zijn leven en is ook iets wat hij dient te verwerken.
Je bent tijdens de daad niet alleen, daar heb je 2 mensen voor nodig gehad en beide mensen hebben dan ook gewoon rechten.
Als hij het voor zijn emotionele verwerking moet delen met iemand, er over moet praten, kan je hem dat niet verbieden.
En hem buiten de ingreep houden vind ik om heel eerlijk te zijn ook gewoon respectloos. Op het moment dat ik dat soort dingen moet doen/ga verzwijgem in mijn relatie denk ik dat het einde nabij is en kan ik er maar beter mee stoppen (ik zeg nu bewust ik, want dat is mijn gevoel, dat hoeft voor een ander niet hetzelfde te zijn natuurlijk)
Klopt, daarom zei ik ook dilemma. En daarom snap ik Karin ergens wel dat ze het niet zegt. Want waarom is zijn behoefte zoiets intiems en privé te delen met anderen belangrijker dan mijn behoefte dat absoluut niet te willen.
Anoniem op een forum zou ik dan weer geen probleem vinden. Maar niet met mensen die ik ken/waar ik mee om ga.