Moderators: Essie73, NadjaNadja, Muiz, Telpeva, ynskek, Ladybird, Polly
fleurtjeuh schreef:Danique_G schreef:Wat bedoel je? Doet me geen belletje rinkelen
Zo heet de reactie dacht ik.
Als iets altijd dezelfde volgorde heeft, dan ga je anticiperen op het resultaat.
Dus op den duur begin je vast met hard schreeuwen, want dat had het juiste resultaat
Varekaj schreef:Dat afgeleid raken in gesprekken gebeurt zo vaak. Is het geen kind, dan wel een telefoon die biept of een ander die er tussendoor komt kwekken. Dan is gelijk de hele draad weg en hoef je het er verder niet meer over te hebben.
Als je dan ook nog in een groep zit waarin je amper aansluiting hebt met de rest, dan valt het al helemaal gelijk stil.


Berdien schreef:Ik kwam in een mall in Edinburgh net deze reclamefoto/poster tegen
[ [url=m/D9Kiaz.jpg]Afbeelding[/url] ]
Ik vind het maar heel, heel akelig![]()

Tancreda4 schreef:Gesprekken met ouders in de buurt van kinderen is niet te doen. Ik vind dat altijd ook wel lastig. Een serieus gesprek kan niet, want het kan (en wordt vaak ook) opeens worden onderbroken doordat het kindje iets doet of zegt of vraagt. En vaak is daarna het gehele gesprek okk weer vergeten. Best lastig vind ik dat....
Maar goed, koter nr 1 bleef gillend door de baan gaan en met alles wat die kon vinden naar het paard toe gooien terwijl ik aan het proefrijden was (heerlijk als je dan op een volledig onbekend jong paard zit
) en koter nr 2 moest per se aan het gesprek mee doen, waar die ook ruimte voor kreeg van de moeder. Want onderhandelen over een paard is iets waar een kind van 7 een hartstikke nuttige bijdrage aan heeft
Moeder was het actief aan het aanmoedigen ook, nou dan ben ik maar weggegaan
arme pony
Tot ze het ineens doorkreeg en reageerde van 'huh, wat zeg jij nou?'