Citaat:
Het is een scheefgroei in de persoonlijkheid. Als er tijdens het vormen van de persoonlijkheid (ongeveer tot je twintigste jaar) dingen verkeerd gaan, veelal pedagogische en affectieve verwaarlozing, ernstige geweldservaringen enz dan KAN er een persoonlijkheidsstoornis ontstaan. Het is geen aangeboren ziekte want je persoonlijkheid is nog niet gevormd bij je geboorte. Een persoonlijkheidsstoornis is niet te genezen. Je kunt er tot op zekere hoogte mee leren omgaan.Meestal wordt het gedrag wat milder als mensen ouder worden (40+)
Hoewel er sprake kan zijn van een beperkte gewetensfunctie, lijden mensen vaak erg onder hun stoornis (ook al merk je dat als buitenstaander niet en kunnen de mensen met een stoornis dat zelf vaak ook niet goed verwoorden)
Mensen met een persoonlijkheidsstoornis zoals antisociaal zijn moeilijk of niet in staat tot zelfreflectie.
Gelukkig is dit niet waar: een "persoonlijkheisdsstoornis" is echt heel erg goed te genezen.
Handicap nummer 1: de taal. Het woord hoort volgens sommige psychologen afgeschaft te worden: het doet schade, overbodige schade. Mensen krijgen het gevoel aangepraat, dat zijzelf fout zijn, tot. in de kern.
Nou, dat staat nog maar helemaal te bezien op het moment dat de diagnose wordt gesteld.
De beter term zou zijn: de lange lijn in je biografie.
Handicap 2: selffulfilling prophesy. Tot zo'n twintig jaar terug gold borderline als een restcategorie, en het waren mensn waartegen gewaarschuwd werd. "Pas op, geloof ze niet, ze proberen je te manipuleren! " Ja, als je niet geloofd wordt als je in acute psychische nood zit, dan ga je dat krijgen.
Pas 5 jaar terug heeft een Nederlandse psychiater een brave uitsplitsing van 4 groepen borderliners gemaakt.
De therapeute professor doctor Marsha Linehan, die een uitstekende therapie ontwierp tegen borderline, heeft pas na haar pensionering bekend gemaakt dat zijzelf ook borderline heeft.
Handicap 3: sommige lui zijn erg vroeg met de diagnose "het deugt niet op de lange lijn van de biografie".
Officieel mag je geen ""persoonlijkheidsstoornis"" toegewezen krijgen voor je 18e verjaardag. - maar de logica is, dat je in feite eerst eens even een tijd op jezelf moet wonen, afstand nemen van je opvoeders etc etc. - dan eventueel therapie tegen de aanwezige problemen. - Mogelijk daarna therapie 'die een steek dieper gaat'.
In sommige gezinnen is het helaas erg functioneel gedrag, om als je een dropje wilt, te zeggen dat je een pepermuntje wil. Dan is "het huis uit gaan" een cultuur schok. Met mogelijk bijbehorende problemen.
Handicap 4: vanwege voorgaande ellende volgt er zelden een therapie die effect kan sorteren.
Voila: "niet te genezen! "
Uiteraard: ook als je alle handicaps opruimt, kan je niet altijd bij iedereen alles weghalen, dat is zo.
Maar de "is gelijk" van 'dit is een persoonlijkheidsstoornis, dus niet te genezen' - nee.