Geplaatst Ik ben alweer 1,5 jaar gescheiden. Echt bizar hoe snel de tijd gaat.
En ik realiseerde me pas dat ik voor het eerst in 2 jaar weer gelukkig ben.
Ik heb door m’n huidige relatie ook veel gereflecteerd op m’n huwelijk. Als m’n vriend kritiek uitte dan werd ik defensief en raakte ik overstuur. Want m’n huwelijk was prima! (Zei het koppige meisje)
Maar nu zie ik wel dat het eigenlijk niet gezond was. Ja, er was veel liefde van beide kanten. Maar ik stelde me te afhankelijk op. Hij hield me eigenlijk klein.
Ik zit nu in een relatie waar de dynamiek totaal anders is! En het voelt echt als Selina 2.0. Iedereen zegt ook steeds hoe enorm ik veranderd ben door de scheiding (in positieve zin) Ik ben een volwassen, zelfstandige vrouw. Die vrienden is geworden met zichzelf.
Tussen m’n vriend en ik gaat het ook echt super. Er zit heel veel liefde. We kunnen ook alles bespreken en hij gaat heel goed met m’n mood swings om haha. Dan zegt hij niks. Pakt me gewoon vast en geeft me een stevige knuffel. Hij is echt zo bizar lief voor me. Ik denk stiekem dat ik met hem gelukkiger ben dan ik in m’n huwelijk was. Want m’n vriend geeft me ook die ruimte om te groeien. Hij is echt m’n cheerleader. Over een halfjaar willen we (proef)samenwonen en de oude Selina zou dat direct willen zodat ik niet meer alleen was. De nieuwe Selina geniet ook van het alleen wonen en wil de tijd nemen.
Oh en ik heb een nieuwe baan gevonden en daar begin ik 9 januari
Oké einde dagboek. Fijne feestdagen iedereen!
