Moderators: Polly, Muiz, NadjaNadja, Telpeva, Essie73, ynskek, Ladybird
bevertje schreef:Captain schreef:Wat een onzin. Alsof er altijd een geestje om je heen blijft zweven.
Ik geloof best dat er mensen zijn die spijt hebben van abortus maar om het nu als een feit neer te zetten dat er altijd 'iets' zal zijn gaat mijns inziens te ver.
Heb veel respect voor je TS! Vind het super dat jullie er zo in staan en serieus mee bezig zijn.
Dat bedoel ik niet. Maar dat welke keuze je ook maakt, dat dit altijd onderdeel zal zijn van je leven.
Twijfelmam schreef:We hebben een echo gehad en die hebben we ook gezien. Dat deed gek gezegd helemaal niks met mij... Ik vond het vooral een wormpje.. Had me er meer bij voorgesteld. Ben wel heel blij dat we het gedaan hebben.
Ik heb ook nog altijd niet het gevoel dat er iets in mij groeit. Ik voel me vooral misselijk. En mijn borsten zijn wel echt serieus groter geworden (dat mag zo blijven
).
Anthea schreef:Iedereen is anders, ik kan me de exacte datum van mijn miskraam niet herinneren. De due date wel, maar alleen omdat het 20/02/2020 was. Of 22/02/2020.
De een huilt elke dag/maand/jaar bij een miskraam/abortus, de ander heeft er weinig moeite mee. Beide niks mis mee.
Voor altijd onderdeel van je leven, nee, dat is voor mij echt niet zo.
tita schreef:MarcoBorsato schreef:Hoe bedoel je, vrij van zorg?
Moeder 24/7 komende 18 jaar
Kleine kinderen kleine zorgen, grote kinderen grote zorgen.
Persoonlijk vind ik al die verhalen over feit hoe makkelijk je je leven hervat heeft, niks toevoegen voor de ts.
TS voor zelfde geldt ben je enorme moederkloek en laat je makkelijk je principes varen.
Je weet niet hoe je je gaat ontwikkelen als moeder zijnde, maar met wilskracht kun je het ver schoppen om geregeld dingen voor jezelf te doen.
Maar een ding weet ik wel, je leven verandert