Een collega (man) is dit ook overkomen. Nooit psychische problemen gehad, maar na de geboorte van zijn zoon zo vreselijk van het padje geraakt dat hij door de smetvrees de badkamer niet meer uitkwam. Hij heeft 3 maanden intern in een instelling gezeten met levenslange grote kans op terugval.
Zijn vrouw is gelukkig een hele sterke vrouw dat naast haar kind verzorger ook de hoofd-kostwinnaar is.
Gelukkig zijn ze er goed uitgekomen.
Veel sterkte met de situatie

Ik kan me trouwens goed voorstellen dat sommige relaties op de klippen lopen na het overlijden van een kind.
Die impact kun je vooraf niet bespreken.
Dat lijkt me een vreselijke nachtmerrie.