Bokt.nl

spatter schreef:

Hier wordt er trouwens respectvol met eten omgegaan.
Het idee dat kinderen eten op de grond gooien vind ik al heel raar, heb dat nooit begrepen.
Zelfs als ze het niet lekker vonden/vinden ging er niks naar de grond.

horseyfries schreef:

Mindfields schreef:

Misschien zou je op volwassen leeftijd juist ook wel behoefte hebben gehad aan iemand die je vasthoudt ipv alleen zijn, als ze dat toen al bij je hadden gedaan, dat weet je niet denk ik. Ik heb me er echt in verdiept in hoe ik het zou aanpakken en daarbij vooral ook wetenschappelijke onderzoeken doorgespit en daarom ervoor gekozen het zo te doen als ik het doe.

Ik vind dit nu typisch een opmerking die getuigd van het denken dat opvoeding een menselijk karakter kan veranderen. In de psychologie is heel duidelijk onderkent dat er mensen zijn die het beste tot rust komen als ze alleen zijn, en mensen die floreren in drukte. Zo ben je of zo ben je niet, dat heeft niets te maken met het wel of niet vasthouden. Ik denk dat ik mijn moeder een blauw oog had geslagen als ze me zo had vastgehouden.
In het programma van Nanny Jo komen dat soort momenten ook regelmatig voorbij van krijsende kinderen die kostte wat kost door hun moeder in de houdgreep worden gehouden. Daar krijg ik kromme tenen van, en het ziet er niet uit alsof het kind er blij van wordt. Ik ben blij dat zij dat afraadt, want dat is ook mijn gedachte.

spatter schreef:

chubby Dat kunnen ze ook in de zandbak, met eten ga je netjes om, over en uit.
Ik heb daar ook nooit strijd om hoeven voeren, mijn kinderen deden zulke dingen gewoon niet.
Ze zagen hoe wij daar mee omgingen denk ik.

anneliesdj schreef:

Pff het topic loopt wel heel hard, ben ergens geindigd bij pagina 6 ofzo.

De mensen die maar eindeloos praten met hun kinderen, die verliezen dus ook nooit hun geduld en staan dus bv ook in openbare gelegenheden eindeloos met de kinderen te praten, ook als daar het moment niet voor is? En door dat eindeloze praten kom je vaak te laat, of juist nooit omdat je standaard 1,5 uur langer neemt?
En jullie praatten altijd al zo tegen ze, ook toen ze een jaar oud waren en van de hele wereld nog niets begrepen? Wat zeg je dan?

En als ik het zo doorlees, moet ik wel tot de conclusie komen dat zulke kinderen behoorlijk aan de ouders zullen plakken (of juist andersom), want je moet altijd binnen bereik zijn om met ze te kunnen praten. Jullie kinderen blijven dus niet spelen bij vriendjes, gaan niet naar een peuterspeelzaal, gaan niet uit logeren? Zo wel, hoe heb je dat dan daar geregeld?

anneliesdj schreef:

Maar vind dat idd ook een princiepekwestie, kinderen moeteren leren dat niet alles voor hen is. Want als je altijd alles wegzet, wat doen ze dan als ze ergens komen waar bepaalde dingen wel binnen handbereik staan? Dan zijn het straks tieners en hebben ze nog niet geleerd dat niet alles algemeen bezit is en dat er ook zoiets als prive is.

JoAnn schreef:

Beetje een boute uitspraak, alsof Chub haar eten in het rond strooit en haar kind het dan daarom ook maar doet.

anneliesdj schreef:

Sjapaz schreef:

Wat een vriendin laatst als voorbeeld gaf en voor mij echt is wat ik ook wil: Ze was op een verjaardag met haar kindje en er waren twee andere kindjes. Eentje die daar woonde, de ander ook op visite. Degene die op visite was was met een stuk speelgoed aan het slaan. Het kindje dat daar woonde zei "niet doen want dan krijg je straf" terwijl tegelijk haar kindje zei "niet doen want dan gaat het kapot".

Dat is dus precies wat ik wil bereiken. Ik wil dat mijn dochter iets niet doet omdat ze begrijpt wat dan de (natuurlijke) gevolgen daarvan zijn. Ik wil niet dat ze enkel iets niet doet omdat ze geen zin heeft in de straf die dan misschien volgt.

En wat als het je kind niet kan schelen dat het kapot gaat?
Als hij straf krijgt hoort hij ook te weten waarom, anders schiet je als ouders tekort.
Als een kind zegt; niet doen je krijgt straf, dan heeft hij dus idd meer ontzag voor de straf die volgt dan voor het feit dat het stuk gaat maar in een geval waar het kind het niet uitmaakt dat het stuk gaat is dat toch ook geen punt?

SusanH schreef:

Ze weet dondersgoed dat ze de hond niet mag slaan of schoppen, maar als ze dat uit baldadigheid toch doet en mij daarbij aankijkt welke reactie er komt vind ik straf wel gepast. Dan moet ze gewoon even voelen dat dit echt niet mag. En dan moet ze dus even op de trap zitten van mij, en het daarna weer goed maken met de hond. Snapt de hond natuurlijk niks van, maar vind ik een goede afronding.

ukkiepuk schreef:

Ze loopt wel eens in het wilde weg door de winkel en soms pakt ze dan wat als ik niet snel genoeg ben, maar een simpel "dat hebben we niet nodig, leg maar hier terug en dan doen we dit in de kar" werkt prima. Evenals ergens aanzitten wat gevaarlijk kan zijn. Ik voorkom dat ze eraan zit door samen met haar iets te doen. Ze blijft nooit ergens aanzitten als ik uitgelegd heb hoe en wat en doorgegaan ben met mijn ding.

anneliesdj schreef:

Overigens stel ik me dan ook zo voor dat een kind met een 'praat'-ouder dan sneller brokken maakt?

ukkiepuk schreef:

@quelian hoe oud is je zoon?

Geweldig dat hij VL erbij haalt om zijn excusses aan de hond te maken

JoAnn schreef:

spatter schreef:

chubby Dat kunnen ze ook in de zandbak, met eten ga je netjes om, over en uit.
Ik heb daar ook nooit strijd om hoeven voeren, mijn kinderen deden zulke dingen gewoon niet.
Ze zagen hoe wij daar mee omgingen denk ik.

Beetje een boute uitspraak, alsof Chub haar eten in het rond strooit en haar kind het dan daarom ook maar doet. Ik gooi ook geen eten op de grond en toch gebeurt het regelmatig dat DL wat laat vallen. Hoe heb jij jouw kinderen dan geleerd dat niet te doen?

spatter schreef:

Ik heb ooit eens bij iemand binnen gezeten waarvan het zoontje maar aan de gordijnen bleef trekken terwijl moeder en ik in gesprek waren.
Moeder vroeg wel 12x aan haar zoontje om er mee te stoppen, wat die natuurlijk niet deed want zo kreeg hij steeds aandacht.
Toen ik vroeg waarom ze het bleef herhalen terwijl ze toch wist dat hij niet luisterde, keek ze me verbaast aan.

anneliesdj schreef:

Het slechte in een kind?? Wat een bizarre uitspraak! Hoe kom je daar nu bij?
Ik heb het over een jong kind waarvan de motoriek gewoon nog niet goed is. Natuurlijk wil zo'n kind geen brokken maken en alleen maar alles wat los en vast zit onderzoeken, maar zo handig zijn ze nu eenmaal niet.
En bij het ouder worden, zie je kinderen ook uit 'onderzoek' wel met dingen slaan, stukmaken ed, dus dat hoort er ook gewoon bij. Niet als moedwillig, maar wel als deel van dat onderzoeken.