Bokt.nl

**Geplaatst**: 23-09-10 21:55

Geplaatst: 23-09-10 21:55

Urielle schreef:
Ja probeer ik ook hoor, en ze snapte het achteraf wel maar voel me toch schuldig. Enfin, zit mentaal ook nog niet op het stabielste spoor zoals in mijn onderschrift ook wel te lezen is

Ik vind 12 wel weer oud ervoor, maar goed, de ene van 12 is de andere van 12 ook niet.

Ik ken het, ben tijd veeeeel te druk geweest en dan kan je gewoon niet zo goed tegen jengelende kleuters. Ik los het nu makkelijker op of negeer het beter. Het maakt veel uit hoe je in je vel zit hoor. Is best eens lastig...

Mijn moeder kneep ons in de elleboog... Weten we nog van en het werkte wel!

**Geplaatst**: 24-09-10 14:04

Geplaatst: 24-09-10 14:04

Ik lees dit topic ook maar mee, het is voor mij heel boeiend om te zien hoe verschillende mensen over hun opvoeding denken, omdat het mij opleiding is.
Wat betreft mijn opvoeding:
nee is nee en blijft nee, op tijd is op tijd en geen 5 minuten later (2 a 3 minuten wordt vergeven vanwege verschil in horloges). Op het moment zelf kon ik mijn ouders af en toe wel vervloeken over hoe ze met ons om gingen, maar nu ben ik 21 en heb ik echt wel eens oprecht tegen mijn moeder gezegd dat ik blij ben met hoe ze mij opgevoed hebben.

Vrienden van mijn ouders gingen heel anders met hun kinderen om, vooral hun zoon. Dreigen met dingen 'als je nu niet luistert dan.....' gevolg: kind luistert inderdaad niet, maar volgt de dan... ook? Nee hoor, totaal niet. Resultaat is dat hij totaal niet geleerd heeft dat er vervelende consequenties hangen aan ongepast gedrag, en hij, zeker op jongere leeftijd, totaal onhandelbaar werd. Hij kreeg toch geen straf als hij niet luisterde....

**Geplaatst**: 24-09-10 17:04

Re: kinderen opvoeden, hoe moet dat eigenlijk? (1)

Geplaatst: 24-09-10 17:04

@Merileth: wat dacht je er van als dat jochie een puber word

Een klein kind kan je nog even beet pakken en desnoods meesleuren oid... zie dat maar eens met een puber van 1.90 te doen

**Geplaatst door de TopicStarter** : 24-09-10 17:29

Geplaatst door de TopicStarter : 24-09-10 17:29

JessAndHope schreef:
@Merileth: wat dacht je er van als dat jochie een puber word Een klein kind kan je nog even beet pakken en desnoods meesleuren oid... zie dat maar eens met een puber van 1.90 te doen

daarom is het dus zo belangrijk om ze goed op te voeden zolang ze nog beïnvloedbaar zijn (te intimideren klinkt zo.. hard). de eerste 10 jaar is net als bij puppies de inprentingsfase, als daar iets mis gaat heb je daar de rest van je leven last van

**Geplaatst**: 27-09-10 12:38

Re: kinderen opvoeden, hoe moet dat eigenlijk? (1)

Geplaatst: 27-09-10 12:38

Uhu, hij is net zo oud als ik nu, zo ongeveer door zijn ouders het huis uit getrapt (gestopt met studie, zat alleen op zijn gat), moest een baan zoeken en dat soort dingen. Gaat dus behoorlijk mis....

**Geplaatst**: 27-09-10 19:32

Geplaatst: 27-09-10 19:32

Grappig om te lezen hoe iedereen op een andere manier zijn kind opvoed

Ik heb zelf een heerlijk mannetje van bijna 2 jaar. Heerlijk kind, speelt lief, luisterd prima ( loopt los zonder mopperen door de supermarkt achter me aan, en blijft overal keurig af) maar sinds hij zijn nieuwe bed heeft krijg ik hem er niet meer in.
Geen idee wat ik verkeerd doe, maar het is echt drama.

Iemand suggesties? Wat ik nu doe: pappa welteruste zeggen, speentje pakken, beer en konijn mee naar bed en de trap op ( heerlijk kroelend lopen we naar boven) en dan leg ik hem in zijn bedje ( en dan begint de ellende)
Op het moment dat ik hem neerleg begint hij al te gillen mamma nee, niet naar bed, thijsje beneden..
Ga naast hem zitten, en fluister zachtjes dat beer gaat slapen, konijn gaat slapen, kroel wat met hem en leg al zijn knuffeltjes op de plekjes waar ze volgens hem moeten slapen. Vervolgens als ik me beweeg begint hij te stuiteren, beentjes in de lucht, gillen, spelen, alles behalve slapen.. blijf gerust een kwartier naast hem zitten, steeds weer neerleggen maar het lukt me gewoon niet ( dan roep ik pappa maar) en pappa doet eigenlijk precies hetzelfde alleen gaat kindlief dan wel heerlijk lief liggen slapen..
Het is hem gewoon de eerste keer in dat bed gelukt om me tot wanhoop te drijven ( na een uur was echt mijn geduld op en heb ik hulp van pappa ingeroepen) en ik weet niet hoe ik dat moet doorbreken.
Morgen heeft pappa vergadering op zijn werk en moet ik het toch alleen oplossen.
Vanmiddag heeft hij niet geslapen omdat ik hem er na 2 uur nog niet inhad ( the nanny methode, steeds weer consequent in bed stoppen, maar hij komt er net zo consequent weer uit

Help

Even voor de goede orde, hij luisterd verder echt super goed, hij is hardstikke lief en verder loop ik echt nergens tegen aan, weet alleen niet hoe ik dit nu moet oplossen

**Geplaatst**: 27-09-10 19:34

Re: kinderen opvoeden, hoe moet dat eigenlijk? (1)

Geplaatst: 27-09-10 19:34

ik zou hem laten janken. Hij houdt vanzelf op. niet toegeven.

**Geplaatst**: 27-09-10 19:34

Geplaatst: 27-09-10 19:34

Heb je enig idee waarom hij zo moeilijk doet? Ik bedoel, kan er iets van angst spelen? Of wil hij gewoon bij je zijn? Is er misschien nog iets veranderd in het avondritueel ofzo, naast het nieuwe bed?

**Geplaatst**: 27-09-10 19:41

Re: kinderen opvoeden, hoe moet dat eigenlijk? (1)

Geplaatst: 27-09-10 19:41

Ik zou me ook afvragen wat het probleem is.
Is hij bang er uit te vallen? Vindt hij het bed zelf eng? Wil hij weer 'klein' zijn en bij mama zijn (misschien motivatie bij het bed gegeven dat hij nu een grote jongen is?)

**Geplaatst**: 27-09-10 19:42

Geplaatst: 27-09-10 19:42

Angst lijkt me niet, want als pappa is geweest dan is er niks aan de hand, denk dat hij mij echt ff flink aan het uittesten is.. Ben er de hele dag mee bezig en pappa alleen in de avond dus die maakt misschien nog iets meer indruk.
het avondritueel is precies hetzelfde, ik leg hem op bed, meestal roept hij dan een tweede keer, dan krijgt hij een extra dikke kus en een kriebel over zijn wang ( maakt niet uit wie van ons komt) en dan gaat hij braaf slapen.

Even laten janken is denk wel de enige manier, maar ik vind het zo vreselijk om aan te horen

vandaar mijn hoop op een eventuele andere tip

edit
* urielle* elke avond gaat Thijs de grote jongen in het grote mooie brandweerbed slapen, dus op die manier motiveren we hem zeker, hij vind het overdag ook heerlijk om even bij zijn grote bed te spelen, en er uit vallen is bijna onmogelijk

**Geplaatst**: 27-09-10 20:01

Re: kinderen opvoeden, hoe moet dat eigenlijk? (1)

Geplaatst: 27-09-10 20:01

Staat het bed op dezelfde plek of op een andere plek?
Als je 'm verplaatst hebt, acht ik de aanwezigheid van aardstralen mogelijk. Daar kunnen kinderen (nuja, iedereen) enorm last van hebben.

Ik weet nog dat mijn broertje heel slecht sliep. Mam was heel sceptisch, maar heeft toen toch iemand laten komen om te testen. Mijn broertje sliep precies boven een aardstraal. Bed verplaatst, problemen opgelost.

Maar als je alleen een nieuw bed hebt, op dezelfde plek, dan is het dat in ieder geval niet. :')

**Geplaatst**: 27-09-10 20:06

Re: kinderen opvoeden, hoe moet dat eigenlijk? (1)

Geplaatst: 27-09-10 20:06

Wat ook kan helpen is buiten de deur blijven staan, en zorgen dat hij de deur niet open kan doen. Dus laten gillen, laten huilen laten gooien met zijn spullen. Gewoon de deur dichthouden en laten gaan. Zodra hij stil is de deur open doen kus geven en weer weg gaan...

**Geplaatst**: 27-09-10 20:14

Geplaatst: 27-09-10 20:14

Vjestagirl schreef:
Wat ook kan helpen is buiten de deur blijven staan, en zorgen dat hij de deur niet open kan doen. Dus laten gillen, laten huilen laten gooien met zijn spullen. Gewoon de deur dichthouden en laten gaan. Zodra hij stil is de deur open doen kus geven en weer weg gaan...

zodra hij stil is hem een paar minuten stil laten zijn hopen dat hij slaapt, op je tenen naar beneden en na ongeveer een half uur gaan kijken als hij in een diepere slaap is.
Ga je meteen zodra hij stil is kijken dan weet hij dat je achter de deur staat en zal hij de volgende keren je helemaal tot waanzin drijven :(:)

Ik zou hem in zn bed leggen, normale ritueel, duidelijk vermelden dat hij gaat slapen en de deur uit lopen. Met een beetje mazzel gaat je kind volledig uit zn plaatje, lekker laten doen (zorg wel dat zijn kamer veilig is), 1x in de 10 minuten zijn kamer inlopen zonder iets te zeggen en hem in zn bed leggen. Uiteindelijk zal hij wer weten wie de baas is.
Denk dat hij nu denkt dat papa bovenaan staat, dan Thijs en dan mama, tja daar moet je natuurlijk even wat aan doen

Hoe ging het in bed leggen vanavond?

**Geplaatst**: 28-09-10 07:43

Geplaatst: 28-09-10 07:43

Ik heb dit ook gehad,ik liet ze niet gillen.Dan daalt het vertrouwen,mama komt zo of mama is beneden maar ze zien je niet.Ik heb er 3 avonden heel lang bij gezeten tot ze sliep,mama zei ik blijf hier en ik bleef ook daar.De 4e avond was ze rustig en kon ik gewoon weg gaan.

**Geplaatst**: 28-09-10 08:04

Geplaatst: 28-09-10 08:04

Zijn bed staat in precies dezelfde hoek, heb ik bewust voor gekozen om zo min mogelijk voor hem te veranderen.

We zullen het wel zien vanavond, ik ben niet echt voorstander van echt maar laten gillen, hij raakt dan zo overstuur en dat vind ik zielig. Denk dat ik inderdaad gewoon maar steeds heen en weer blijf lopen, consequent in zijn bedje leggen, en op de overloop staan.

Jullie krijgen vanavond een update, dan is pappa er niet en moeten we even de circel doorbreken

Hij is vanmorgen ook opgestaan met een ik ga mamma even testen bui, dus hij staat nu lekker te gillen op de gang tot hij normaal zijn blokjes opruimt

**Geplaatst**: 28-09-10 10:12

Re: kinderen opvoeden, hoe moet dat eigenlijk? (1)

Geplaatst: 28-09-10 10:12

misschien kun je zeggen dat je 10 minuutjes bij hem blijft en misschien iets voorleest of iets dergelijks. En dan 5 minuten ook zeggen dat je nog 5 minuten blijft, en dan bij 1 minuut....
en dan ook weggaan, en misschien nog een keertje langskomen en dat ook zeggen? dat je later nog een keertje langs komt om te kijken en dat je in woonkamer bent en dus in de buurt

echt laten gillen zou ik ook niet doen

maar ik zou ook niet heel veel aandacht aan het angstige geven (dan bevestig je de angst)

**Geplaatst**: 28-09-10 11:51

Re: kinderen opvoeden, hoe moet dat eigenlijk? (1)

Geplaatst: 28-09-10 11:51

Pf over dat bedritueel heb ik nog geen idee hoe ik dat ooit zou gaan aanpassen. Ben benieuwd hoe dat vanavond gaat.

Ik heb ook een probleempje. Met mijn dochter van 9 maanden. Als ze haar 'zin' niet krijgt of ergens niet mee eens is. Of niet direct word opgepakt wanneer zei wil. Gaat ze lopen 'perssen' beentjes gekruist en rood aanlopen. Ze heeft wel last van holding breath (haar adem in houden als ze 'boos / pijn etc ' heeft.
Maar k vind het heel moeilijk om nou te kijken wanneer ze pijn heeft om aandacht vraagt. Over 2 weken komt ook de wijkverpleegkundige om te kijken hoe het gaat.
Maar ik dacht misschien hebben jullie hier ook nog wel tips.

**Geplaatst**: 28-09-10 12:12

Geplaatst: 28-09-10 12:12

Een erg interessant topic dit. In theorie weet ik prima hoe het moet en hoe ik het allemaal wil, straks maar eens kijken hoe ik het er in de praktijk af breng

(ik ben nu zwanger van ons eerste kindje).

Hoe gaan jullie om met tv kijken? Ik zie in mijn omgeving best veel dat (erg) jonge kinderen al voor de tv worden gezet, ik denk ook als zoethoudertje. Soms al met een jaar, anderhalf jaar. Persoonlijk vind ik dat vrij jong en ik vind dat een kind ook zichzelf bezig moet leren houden. Hoe denken jullie daarover? En vanaf wat voor leeftijd gaat de tv aan voor de kids?

**Geplaatst**: 28-09-10 13:06

Re: kinderen opvoeden, hoe moet dat eigenlijk? (1)

Geplaatst: 28-09-10 13:06

Wat dat betreft ben ik een slechte moeder, er wordt hier veeeel tv gekeken

Maar ondertussen is ze ook nog aan het kleuren (vaak wat er op tv komt gaat ze knutselen) en ze speelt het allerliefste buiten maar in ons oude huis (appartement 4 hoog) is dat niet evident.

**Geplaatst**: 28-09-10 13:17

Geplaatst: 28-09-10 13:17

JodieR, 9 maanden vind ik nog wel heel jong. Volgens mij snapt ze de dingen dan nog niet goed. Maar....misschien als ik toen was begonnen had ik nu het 'probleem' niet

Mijn dochtertje van 15 maanden is gelukkig heel makkelijk. Wat ze nu wel doet is haar eten in haar haren smeren

Als ik nee zeg, vind ze het een leuk spelletje en doet ze het vaker. Ze gaat nu ook staan in haar kinderstoel, als ik nee zeg dan lacht ze en gaat snel zitten. Dan zeg ik goed zo. Ze straalt dan helemaal. En gaat vervolgens weer staan, want dit is leuk

Mijn 'nee' is dus geen nee voor haar...nog tips hoe ik haar dat wel kan leren? 8-)

**Geplaatst**: 28-09-10 13:19

Geplaatst: 28-09-10 13:19

Misschien een pedagogiek boek aanschaffen? Ik krijg heel veel lessen ontwikkelingspsychologie en pedagogiek op mijn opleiding, erg interessant en leerzaam.

Vooral opvallend is dat je een perfecte balans moet vinden tussen stimuleren en beschermen. Want een kind wat teveel beschermd wordt wordt onzeker, maar je moet het kind ook niet teveel aan het eigen lot over laten of teveel de hemel in prijzen. Een goede combi hiervan is echt heel belangrijk, want de basis van de complete persoonlijkheid wordt voornamelijk gelegd in de eerste paar levensjaren. Veel ouders zouden hier meer tijd in moeten steken, zo kun je veel ellende voorkomen.

En een ander belangrijk punt is dat een baby na 4 maanden in een fase komt dat hij niet meer alleen op zichzelf en op mama gericht is, maar ook op de ''buitenwereld''. En niet zomaar op de buitenwereld; hij gaat opletten hoe mama met andere mensen om gaat (een kind is dan al gevoelig voor non-verbaal gedrag en bepaalde intonaties en gezichtsuitdrukkingen). Als de moeder veel wantrouwen laat zien tegenover andere mensen, veel woede en verdriet toont ivm anderen, weinig contact maakt etc. Dan wekt dat bij het kind een wantrouwige indruk en zal die in het latere leven ook dergelijke houdingen aannemen. Een moeder die het totaal tegenovergesteld aanpakt laat aan de baby zien dat de buitenwereld te vertrouwen is, wat een veel socialer kind oplevert.

Tuurlijk is het per kind verschillend, maar je moet je echt niet vergissen in de mate waarin je dit kunt beïnvloeden.

De babyfase is de fase waarin een mens het meest ontwikkelt in zijn hele leven, en daar kun je als ouder héél veel invloed op hebben (negatief en positief).

**Geplaatst**: 28-09-10 13:32

Geplaatst: 28-09-10 13:32

Ja niet makkelijk,

Mijn ervaring is dat kinderen vooral het voorbeeld volgen dat ze krijgen, dus om rust in ochtend ritueel te krijgen zou jij zelf vroeger op kunnen staan, jezelf hellemaal klaar maken zodat je de deur uit kan. En dan een voor een je dochters uit bed laten komen. Als jij al klaar bent heb je gewoon alle tijd en rust om te observeren en analyseren wat er nou precies gebeurt! En geen stres gevoel dus zul je de situatie makkelijker onder controle houden.

Ps zijn tips he geen oordeel! heb zelf alleen ons 5e kind nog thuis dus weet wel waar ik over praat!

Opvoeden is al hoe moeilijk, vooral consequent zijn en ja dat is zeer moeilijk want we zijn nou eenmaal allemaal werkende ouders en kinderen weten feilloos wanneer we moe zijn etc etc.

Weet je jij zegt ook al ja tegenwoordig werken we allemaal bla bla maar die kinderen weten niet beter hoor! Die hebben immers vroeger niet mee gemaakt! Enige is dat ja ze moeten wel sneller zelfstandig zijn, en kinderen zijn geneigd om dan hun leeftijd genoten te gebruiken als voorbeeld!

Probeer dus toch ondanks drukte werk enzo de vrije tijd die er is wel aandacht aan je kinderen te besteden. Probeer binding met ze te houden zodat ze de komende jaren jou als voorbeeld nemen!

Maar vooral probeer te genieten, ze groeien echt heel snel op!

**Geplaatst**: 28-09-10 13:51

Geplaatst: 28-09-10 13:51

een kwartier vantevoren tegen hem zeggen als de wijzer op dat cijfertje staat gaan we lekker naar boven en dan verhaaltje lezen knuffelen en dan slapen
dan kan hij zich er alvast op voorbereiden
vervolgens leg je hem neer leest een verhaaltje knuffelt wat en dan snapt hij dat het tijd is om te gaan slapen
doet hij dat niet toch weer neerleggen als hij eruit komt eerste keer zeg je dat hij wel moet gaan slapen hoor kusje erop en weer weg gaan
tweede keer hetzelfde
derde keer>>>> zeg je niks meer maar leg je hem gewoon weer terug zonder verder aandacht te geven
uiteindelijk geeft hij het echt wel op
en dat wel iedere dag hetzelfde doen zodat hij weet waar hij aan toe is
en hou dat vol
blijft hij wel in bed maar gaat hij huilen oid laat hem dan gewoon gaan
hij wordt zelf wel moe en gaat dan slapen
die periodes worden elke dag korten als je maar consequent blijft

**Geplaatst**: 28-09-10 14:23

Re: kinderen opvoeden, hoe moet dat eigenlijk? (1)

Geplaatst: 28-09-10 14:23

Jennyxx ; volgens mij begrijpt ze alles al heel goed. Want als ze iets niet mag. (begin daar nu langzaam mee) ze ik nee, mag niet. Gaat ze lachen en kijkt ze me aan en pakt het even hard nog een keer. En zo gaat dat door . Tot dat ik haar daar weg pak en dan gaat ze huilen/perssen.

**Geplaatst**: 28-09-10 20:25

Geplaatst: 28-09-10 20:25

In theorie is het allemaal niet zo ingewikkeld, maar om het uit te voeren des te meer, heb net de sessie thijs naar bed zonder pappa achter de rug, wat een gedoe haha, maar het is gelukt, ben denk wel 10 keer weggelopen, steeds weer in bed gestopt, de laatste keer er heel even bij gaan liggen, en toen hij echt bijna sliep weggegaan en dat ging goed.. De aanhouder wint.
Ben blij dat het stil is boven, vind dat je met zo'n klein kindje niet alleen aan het opvoeden bent maar ook je eigen geduld zwaar op de proef stelt. Zodra ik de deur dicht deed sprong hij brullend uit bed.. Hij weet ook gewoon dat ik het vreselijk vind als hij huilt

Wat tv kijken betreft ben ik ook een zeurpiet, hij moet zichzelf ook kunnen vermaken en niet alleen naar een beeldscherm kijken. Als ik eten aan het koken ben mag de tv aan, en mag hij kiezen wat hij wil kijken ( k3, hopla of mickey muis) en smorgens als we net wakker zijn dan mag hij sesamstraat kijken in mijn bed ( kan mamma mooi wakker worden)
soms als hij heel lief is en het heel lief vraagt mag de tv wel even aan maar liever niet te lang.

godzijdank liggen mijn ouders en opa en oma wel op 1 lijn, moet er niet aan denken Urielle dat ze zich zo gedragen als de jouwe ( heb je topic over schoonouders gevolgd), gaat het met jou allemaal een beetje met met de kleine beeb?