Bokt.nl

**Geplaatst**: 13-12-09 22:49

Geplaatst: 13-12-09 22:49

Karin schreef:
kruimeltje3 schreef:
Inmiddels moet ik toegeven dat je er naar toe gaat leven en twijfel nog steeds heel erg of het wel wat voor me is maar er komen steeds meer gedachten die naar nieuwschierigheid neigen. Nog steeds heb ik veel last van de zwangerschap en wil niets liever dan bevallen dat ik een nieuw leven kan beginnen. Moedergevoel is ook nog ver te zoeken maar wat is dat nou eigenlijk ik weet het niet.
Mijn vriend en ik zijn gewoon heel nuchter en dat zal misschien wel datgene zijn waarin wij niet de roze wolk zien oftewel het dromerige waar sommige in zitten. Sorry dat heb ik niet, voel me nog regelmatig schuldig om dat te zeggen maar het wordt je soms zo opgedrongen.

Maar tot slot om maar effe een eind te maken aan dit lange verhaal. Zeg nooit nooit, er kan vanalles in leven gebeuren waardoor het veranderd.
Als het niet was gebeurd was er naar mijn idee nooit een kind gekomen. Maar als ik zie dat sommige jaren moeten wachten op een kinderwens die door vanalles niet in vervulling kan gaan, mag je toch wel van geluk spreken als het mogelijk is.
Onze kleine is meer dan welkom en wij bepalen zelf hoe we ons leven met een kind in gaan delen het is ons geluk en als ik daarnaast nog een liefde heb als een paard(en twee honden) moet dat kunnen en mogen. fiets wat de maatschappij allemaal zegt en denkt.
Zo nu eerst bevallen

Dit kan ik me zó goed voorstellen. Ik hoop met heel mijn hart dat ik zelf nooit in zo'n situatie terecht kom, maar mocht het zo lopen, dan heb ik een sterk vermoeden dat het op dezelfde manier zal gaan als bij jullie. Ik wil dus geen kinderen en mijn vriend is daar nóg stelliger in dan ik - we hebben elkaar daar niet op uitgezocht maar het maakt het wel een stuk makkelijker - maar we realiseren ons ook dat je over dit soort kwesties pas daadwerkelijk kunt oordelen als je er zelf middenin zit. Je zult een keuze moeten maken met gevolgen, hoe dan ook.

Ik ken ouders bij wie het zo is gegaan als bij jullie, en mijn ervaring is dat ik dat vaak ook de fijnste ouders vind. Realistisch, nuchter, praktisch, dat soort dingen. Het is gelopen zoals het is gelopen en we maken er iets van. Al heb ik niet zoveel met kinderen (baby's in het bijzonder), met hen vind ik het een stuk leuker om over hun kind te praten. Met vrouwen die zich continu op die roze wolk bevinden heb ik gewoon veel minder raakvlakken.

Wij hebben dezelfde gedachte Karin.
wbt de rest die zich zo aangevallen voelt die al wel kinderen hebben en/of een kinderwens hebben.
Wat maakt het uit wat een ander denkt en hoe deze het uitlegt,als dat hun gevoel is! Dat wordt toch gevraagd in dit topic.
We hoeven elkaar toch niet te overtuigen.

**Geplaatst**: 13-12-09 22:55

Geplaatst: 13-12-09 22:55

Moderatoropmerking:

Graag met respect en ontopic reactie. Het is niet nodig om persoonlijk te worden en/of mensen met een andere mening aan te vallen. Bedankt voor de medewerking.

**Geplaatst**: 13-12-09 23:01

Geplaatst: 13-12-09 23:01

kruimeltje3 schreef:
Wij hebben dezelfde gedachte Karin.
wbt de rest die zich zo aangevallen voelt die al wel kinderen hebben en/of een kinderwens hebben.
Wat maakt het uit wat een ander denkt en hoe deze het uitlegt,als dat hun gevoel is! Dat wordt toch gevraagd in dit topic.
We hoeven elkaar toch niet te overtuigen.

Ja maar, ja maar, ja maar

IK voel me helemaal niet aangevallen en het kan me werkelijk niet schelen als een ander geen kinderwens heeft. En omgekeerd is er maar één ander persoon op deze wereld die met goed recht zijn mening mag geven over mijn kinderwens of de afwezigheid daarvan. Ik begrijp alleen oprecht niet waarom in de wel/geen kinderendiscussie de mensen uit het "geenkamp" vaak zo bot uit de hoek moeten komen. Het lijkt wel alsof dat comme il faut is ofzo, of je wilt kinderen, of je wilt ze niet en vindt ze dús stom en irritant. Persoonlijk vind ik de mening van bijvoorbeeld Karin of van jou veel verfrissender. Maar ik snáp het dus gewoon echt niet, waarom het vaak zo gaat en daarom vroeg ik hoe dat precies zit bij mensen die dat zo formuleren, maar het antwoord daarop komt niet echt van de grond geloof ik

**Geplaatst**: 13-12-09 23:09

Geplaatst: 13-12-09 23:09

Soda schreef:
kruimeltje3 schreef:
Wij hebben dezelfde gedachte Karin.
wbt de rest die zich zo aangevallen voelt die al wel kinderen hebben en/of een kinderwens hebben.
Wat maakt het uit wat een ander denkt en hoe deze het uitlegt,als dat hun gevoel is! Dat wordt toch gevraagd in dit topic.
We hoeven elkaar toch niet te overtuigen.

Ja maar, ja maar, ja maar IK voel me helemaal niet aangevallen en het kan me werkelijk niet schelen als een ander geen kinderwens heeft. En omgekeerd is er maar één ander persoon op deze wereld die met goed recht zijn mening mag geven over mijn kinderwens of de afwezigheid daarvan. Ik begrijp alleen oprecht niet waarom in de wel/geen kinderendiscussie de mensen uit het "geenkamp" vaak zo bot uit de hoek moeten komen. Het lijkt wel alsof dat comme il faut is ofzo, of je wilt kinderen, of je wilt ze niet en vindt ze dús stom en irritant. Persoonlijk vind ik de mening van bijvoorbeeld Karin of van jou veel verfrissender. Maar ik snáp het dus gewoon echt niet, waarom het vaak zo gaat en daarom vroeg ik hoe dat precies zit bij mensen die dat zo formuleren, maar het antwoord daarop komt niet echt van de grond geloof ik

Misschien omdat sommige mensen het niet anders kunnen of willen verwoorden. Meer kan ik er ook niet van maken. Ik denk ook niet dat het antwoord gaat komen Soda.

**Geplaatst**: 13-12-09 23:09

Geplaatst: 13-12-09 23:09

Eeven een vraagje voor Kruimeltje, puur uit nieuwsgierigheid. (althans, jij was het toch Kruimeltje, met in principe geen kinderwens en nu toch zwanger?)

Uit je verhaal lees ik dat het kindje meer dan welkom is, maar dat de moedergevoelens nog niet echt aanwezig zijn.
Ben je niet bang dat die misschien helemaal niet komen?

Mijn angst is ook echt zwanger worden en dan te laat zijn voor abortus.
Wat nou als het kind er is en die moeder gevoelens komen niet?
En ja, dan zeggen veel moeders, 'die komen vanzelf wel'....
Maar wat nou als ze niet komen? En je in plaats van moedergevoelens gezellig een post partum psychose of een postnatale depressie krijgt?

Nee, pff.... ik vind het allemaal nog al wat.

En ja nader de 30 nu ook (help ik word oud) en ben toch iedere keer bij dit soort topics blij dat ik nog bij het 'geen kinderen' kamp hoor

(en niet in het grijze twijfel gebied hang)

Want dat is nou net het probleem hè met kinderen, als het toch niet zo leuk is kan je ze niet op Marktplaats of Sporthorses mikken

**Geplaatst**: 13-12-09 23:17

Geplaatst: 13-12-09 23:17

Jeetje zeg wat een taal hier

Ik wil wel kinderkes, koters, of dingen, ieder zo z'n woord.

BTW, als iemand iets vreselijks zegt is het beter om de eer aan jezelf te houden, haar een ding noemen maakt jou eigenlijk net zo vreselijk als degene die het het eerst zei. Dat wil je toch niet? Je maakt zo niet duidelijk dat wederzijds respect belangrijk is voor jou, alleen dat je net zo goed bent in schelden

. Wil hiermee niemand op de kast jagen, is gewoon even een logische denkwijze die ik altijd graag met mensen wil delen, daar wordt de wereld OOK beter van!

Maar goed, ja wil erg graag kinderen, ben getrouwd, maar we hebben nog niet voldoende financiele stabiliteit en dat wil ik wel graag.

**Geplaatst**: 13-12-09 23:22

Geplaatst: 13-12-09 23:22

Kanelly schreef:
Mijn angst is ook echt zwanger worden en dan te laat zijn voor abortus.
Wat nou als het kind er is en die moeder gevoelens komen niet?
En ja, dan zeggen veel moeders, 'die komen vanzelf wel'....
Maar wat nou als ze niet komen? En je in plaats van moedergevoelens gezellig een post partum psychose of een postnatale depressie krijgt?

Dat had ik geschreven kunnen hebben. Ik hoop dus maar dat ik nooit in die situatie terecht kom.

Vanaf welke leeftijd kom je als vrouw een beetje serieus in aanmerking voor sterilisatie?

**Geplaatst**: 13-12-09 23:24

Re: Later kinderen of geen kinderen

Geplaatst: 13-12-09 23:24

Geloof pas rond je 35e Karin

(en eigenlijk willen ze dat je dan al een kind hebt, zodat je geen spijt meer kan hebben)

**Geplaatst**: 13-12-09 23:28

Geplaatst: 13-12-09 23:28

Geen kinders hier.

Sterker nog, dat wordt over een paar jaar heel definitief

Karin: ze zijn verplicht je door te verwijzen naar iemand die het eventueel wil doen dus uiteindelijk kom je wel bij iemand die het wil doen, geloof niet dat er wetten op zijn.

Tenzij het in Nederland echt enorm anders is dan in België (en anders kom je toch gewoon over de grens :')

)

Wat een drukte dat ze koters een ding noemt en ik zie dat de moraalridder ook is op komen draven

Dat belooft.

Laatst bijgewerkt door Ayasha op 13-12-09 23:36, in het totaal 3 keer bewerkt

**Geplaatst**: 13-12-09 23:28

Geplaatst: 13-12-09 23:28

Hmm, aan het eerste voldoe ik, aan het tweede dus niet.

Maar idd, een paard of hond kun je overdoen aan iemand anders als de nood aan de man komt. Een baan die enorm tegenvalt kun je opzeggen. Als je relatie niet loopt, dan kun je besluiten allebei je eigen weg te gaan. Maar een kind is behoorlijk definitief.

**Geplaatst**: 13-12-09 23:32

Geplaatst: 13-12-09 23:32

Ik begrijp je vraag erg goed Kanelly. Daar was ik ook echt heel erg bang voor, dat die gevoelens niet zouden komen en ik idd een of andere depressie raak. Maar tijdens de zwangerschap is er zoveel gebeurd met me kwa hormonen zit ineens te janken voor de tv terwijl ik normaal bij hetzelfde dat never zou doen. Mij konden ze dat echt niet wijs maken. Maar naarmate het einde naderd betrap ik mezelf erop om dingen te bedenken hoe het allemaal gaat worden met ons toekomstige kindje. Al die kleine dingen bij elkaar heb ik wel goede hoop. Een goede vriendin van me die net moeder is geworden en eigenlijk hetzelfde in de wereld staat als ik heeft me ervan overtuigd zodra ik het uit 'poep' er iets met je gebeurd wat niet te beschrijven is. Ik vertrouw daar op. Zij is gelukkig nog steeds dezelfde gebleven als voor haar moederschap en is dus wel een beetje mijn houvast. Daarnaast heb ik een super vent die mij hel erg gaat helpen de eerste tijd en zodra ik weg wil of moet ik lekker naar mijn paardje kan gaan om mijn ding te doen. Al zeg ik dat nu wel maar wie weet wil ik het wel helemaal niet achter laten, heb inmiddels al ervaren dat hormonen gekke dingen met je kunnen doen.

Ik durf niets meer te voorspellen.

**Geplaatst**: 13-12-09 23:44

Re: Later kinderen of geen kinderen

Geplaatst: 13-12-09 23:44

Knap hoor Kruimel

En ook knap dat je er nu met zoveel vertrouwen tegenaan kijkt

Phara, geloof dat het in Nl. toch knap lastig is om je te laten steriliseren op jonge leeftijd

Ik denk, dat als ik met die vraag naar mijn huisarts zou stappen (27 en single

) dat hij me dan héél hard uit zou lachen en ik over 10 jaar nog eens terug mag komen met die vraag

En als ik het bij zijn collega's ga proberen, zullen die hetzelfde doen

**Geplaatst**: 13-12-09 23:49

Geplaatst: 13-12-09 23:49

en dat mogen ze dus niet en mag je ze rustig voor aanklagen.
Je moet daarvoor trouwens ook niet bij je HA zijn.

**Geplaatst**: 13-12-09 23:50

Geplaatst: 13-12-09 23:50

Wat ik me afvraag, nu sterilisatie toch ter sprake komt... Stel ik laat me nu (ik ben 21 en ik heb werkelijk geen idee of ik later kinderen wil maar dat terzijde) steriliseren. Zorg ik er daarmee dan niet automatisch voor dat mijn kinderwens niet (of in elk geval minder sterk) opkomt? Of neem ik het gezegde over rammelende eierstokken te serieus en heeft het niet meer functioneel maken van je eierstokken geen invloed op de zogenaamde biologische klok?

**Geplaatst**: 13-12-09 23:51

Geplaatst: 13-12-09 23:51

pharagirlke schreef:
en dat mogen ze dus niet en mag je ze rustig voor aanklagen.
Je moet daarvoor trouwens ook niet bij je HA zijn.

Ik wou net zeggen.....een HA die je uitlacht

Zoiets mag je zelf bepalen, een vriendin heeft dit laten doen op haar 25e verjaardag, een vriend op zijn 32e....Zonder problemen.
Is gewoon een vorm van conceptie.

**Geplaatst**: 13-12-09 23:52

Geplaatst: 13-12-09 23:52

Je schakelt je hormonen er niet mee uit en ik geloof dat de kinderwens die gaat "tikken" vnl om hormonen gaat..

Er zijn wel vormen van sterellisatie waarbij het teruggedraaid kan worden maar dat heeft een aantal nadelen.

**Geplaatst**: 13-12-09 23:54

Re: Later kinderen of geen kinderen

Geplaatst: 13-12-09 23:54

Bij rammelende eierstokken denk ik maar aan één ding...

_O-

**Geplaatst**: 13-12-09 23:55

Geplaatst: 13-12-09 23:55

Maar gaat het niet om hormonen die vanuit je eierstokken komen ofzo? Ik roep maar wat hoor, maar die rammelende eierstokken spreken bij mij nogal tot de verbeelding

**Geplaatst**: 13-12-09 23:58

Geplaatst: 13-12-09 23:58

pharagirlke schreef:
en dat mogen ze dus niet en mag je ze rustig voor aanklagen.
Je moet daarvoor trouwens ook niet bij je HA zijn.

Misschien verschilletje België - Nederland?
Mijn HA moet mij doorverwijzen naar een Gyneacoloog

En Chiqa, bij mannen stemmen ze sowieso eerder in. Don't ask me why, maar een man die met die vraag komt nemen ze stukken serieuzer dan een vrouw op dezelfde leeftijd..

**Geplaatst**: 14-12-09 00:03

Re: Later kinderen of geen kinderen

Geplaatst: 14-12-09 00:03

Dan heeft je HA niet te lachen. Jij moet gewoon zeggen "ik wil een doorverwijzing voor de gyne" en dan moet hij die geven, hij mag naar een reden vragen maar als hij die reden belachelijk vind is dat zijn probleem, hij mag je onder geen enkele voorwaarde de doorverwijzing naar je gyne ontzeggen. Simpel zat.

**Geplaatst**: 14-12-09 00:04

Geplaatst: 14-12-09 00:04

Dat wist ik niet Kanelly, vreemd waarom zouden ze daar bij een man makkelijker over doen?

Rammelende eierstokken _O-

Wat ben ik blij dat ik daar niet mee te maken heb zeg
(Behalve dan in dit topic)

**Geplaatst**: 14-12-09 00:10

Geplaatst: 14-12-09 00:10

Omdat bij mannen de zaadleiders niet kunnen rammelen?
Nee, geen idee ook. Maar heb het al veel vaker gehoord/gelezen, dat bijv. een man van 28 zonder probleem gesteriliseerd kan worden en dat er voor een vrouw van die leeftijd in principe geen gyn. te vinden is die het wil doen...
Waarschijnlijk omdat 'men' er van overtuigd is dat vrouwen zich nog wel bedenken en 'haar tijd nog wel komt'. En 'men' denkt daar bij mannen niet zo over.
Bedoel, heb ook zat mannelijke collega's etc. gehad zonder kinderwens, daar werd nooit op gereageerd met 'jou tijd komt nog wel, wacht maar tot je de 30 gepasseerd bent' Nee, dan werd het gewoon aangenomen als onomkeerbaar feit.

**Geplaatst**: 14-12-09 00:17

Geplaatst: 14-12-09 00:17

Kanelly schreef:
Bedoel, heb ook zat mannelijke collega's etc. gehad zonder kinderwens, daar werd nooit op gereageerd met 'jou tijd komt nog wel, wacht maar tot je de 30 gepasseerd bent' Nee, dan werd het gewoon aangenomen als onomkeerbaar feit.

En ja dan natuurlijk de vraag....Waarom wordt dit dan over het algemeen niet zo snel aangenomen bij vrouwen?
Zitten ze dan zo comples inelkaar (Stomme vraag kan je zo ook wel zien, geen één man et bekennen in dit topic) _O-

Ik laat mij niet steriliseren, ben bang voor littekens en de narcose.

**Geplaatst**: 14-12-09 00:22

Geplaatst: 14-12-09 00:22

Chiqa schreef:
Kanelly schreef:
Bedoel, heb ook zat mannelijke collega's etc. gehad zonder kinderwens, daar werd nooit op gereageerd met 'jou tijd komt nog wel, wacht maar tot je de 30 gepasseerd bent' Nee, dan werd het gewoon aangenomen als onomkeerbaar feit.

En ja dan natuurlijk de vraag....Waarom wordt dit dan over het algemeen niet zo snel aangenomen bij vrouwen?
Zitten ze dan zo comples inelkaar (Stomme vraag kan je zo ook wel zien, geen één man et bekennen in dit topic)

Ik laat mij niet steriliseren, ben bang voor littekens en de narcose.

Omdat vrouwen zich veel te graag bemoeien met iedereen en veel te graag een ander hun leven uitstippelen.

**Geplaatst**: 14-12-09 00:49

Geplaatst: 14-12-09 00:49

weet je waar ik ook mee zou zitten, als je kinderen echt naar één van de ouders trekkken bijvoorbeeld echte papa kindjes.. daar sta je dan als moeder >;)