Bokt.nl

Kirsten_S schreef:

Ess_Ramona schreef:

wat zouden je ouders doen denk je (steunen, afwijzen,...), en zou je het zelf houden

Welshcobfan schreef:

Mijn ouders zouden mij nooit laten vallen, maar ik geloof ook niet dat ze zullen juichen hahaha
Mama roept nu al dat ze geen kleinkinderen erbij wil! en dat ik toch wel eerst moet trouwen, baan moet hebben etc voordat ze het pas echt heeeel erg leuk kan vinden!

Ess_Ramona schreef:

wat zouden je ouders doen denk je (steunen, afwijzen,...), en zou je het zelf houden

Klinkt heel naar, maar ik zou dan als het gebeurt het huis niet meer uit mogen.
Mijn pa vind alles best, zolang ik mijn school afmaak, en dat wil ik ook..

Welshcobfan schreef:

Kirsten_S schreef:

Neee juist niet ..

Alle christelijke geloven zijn iig voorstanden van seks NA het huwelijk, in de strenger gelovige richtingen daarvan word je uit de gemeenschap gezet als je niet trouwt als je zwanger bent.

Ik ben zelf opgevoed met een christelijke grondslag, maar het is altijd mijn keus of ik er wat mee doe Met dank aan mijn ouders natuurlijk die mij volledig vrij laten erin. Zij hebben mij alleen de basis meegegeven en de rest is helemaal aan mijzelf!

Armaris schreef:

Ik ben 18, bijna 19 en ik heb hier al met mijn ouders over gesproken. Zij zullen klaarstaan als ik zwanger zou worden, zowel financieel als emotioneel want het is geen gemakkelijke taak(ook niet als je al 30 bent).

Ik zou het dus houden, maar in geval van verkrachting? Dan zou ik eerlijk gezegd serieus gaan twijfelen. Misschien geen abortus maar wel adoptie.

Melanie_B schreef:

Welshcobfan schreef:

En aangezien de meeste 14 jarigen toch nog thuis wonen, is het wel fijn als pa en ma er ook een zegje in hebben want zij worden ook opeens geconfronteerd met een baby in hun huis! En als dochterlief financieel slecht zit, is de kans erg groot dat ouders het moeten betalen.

(en ik zeg dus NIET dat de beslissing ligt bij de grootouders in spe, maar ik vind wel dat hun mening wel van belang is als dochterlief thuis blijft wonen met kind)

Maar.. een 14 jarige.. die weet nog niet wat ze wilt.. die weet niet hoe ze haar toekomst in wilt gaan vullen... hoe is het dan mogelijk om de juiste keuze te maken? Haar ouders kunnen haar dan wel bij helpen, maar het is niet zomaar iets waar je één nachtje over kan slapen.

Stel ze houdt het... hartstikke leuk.. maar (stel) ze krijgt daar later spijt van?
Het valt haar tegen? Ze wilt haar eigen leventje leiden zonder ''opgescheept'' te zitten met het kind? Het kan dan nog een behoorlijke klap in de maag worden..

Of de laat het weghalen, en krijgt daar later spijt van??
Dat blijft zo'n meid dan haar hele leven bij...

luna1 schreef:

Ik ben nu 21 maar heb vanaf mn 15 een relatie met nog steeds dezelde jongen ik woon vanaf mn 18 de samen en werk gewoon....
Echter ondanks dit alles zal ik een kind niet houden ik zal een abortus laten plegen waarom ik heb niks met kinderen vind mn neefje leuk maar ik moet er niet aan denken en rvan mezelf 1 te hebben.
Ik ge niet van elke dag dat ik leef en ga elke weekend stappen enzovoorts met een kind moet ik echt alles opgeven ook mijn paarden en zelfs mijn honden....
Dit heb ik er niet voor over mocht het zo zijn dat we te laat zijn is het een ander verhaal maar op tijd nee dan haal ik het echt uit......
Ik heb wel onwijs veel respect voor meisjes,vrouwen en gezinnen die het wel doen maar ik zelf pas ervoor...

Ik wil trouwens zowiezo geen kinderen en mijn vriend al helemaal niet.....

Gr Gemma

siena1 schreef:

Ess_Ramona schreef:

wat zouden je ouders doen denk je (steunen, afwijzen,...), en zou je het zelf houden

Klinkt heel naar, maar ik zou dan als het gebeurt het huis niet meer uit mogen.
Mijn pa vind alles best, zolang ik mijn school afmaak, en dat wil ik ook..

Ik denk dat ik nu half bokt over me heen zal krijgen met het antwoord wat ik zo meteen ga geven...

Maar eerst even dit: Ik heb zelf 2 kinderen, een zoon van 12 en een dochter van 9 ik hou zielsveel van mijn kinderen en heb veel voor ze over maar niet alles!

Stel dat mn dochter over een jaartje of 6 thuiskomt met de mededeling dat ze zwanger is Dan zal ik zeer zeker aandringen op een abortus, ik wil niet de verantwoording hebben voor nog een kind, ik heb ook mijn leven, en ben al dolblij als ik mijn 2 kids later 2 leuke volwassenen worden..

Ik ga niet de rest van mijn leven zorgen voor nog een kleine, neen ik wijs ze niet af, dat niet.

Ik zal dit mijn kinderen ook duidelijk maken als ze met sex gaan beginnen, dat ik niet van plan ben om met hun "gebakken peren" ga zitten.. Ik hoop dat ze dat genoeg afschrikt zodat ze heeeel goed gaan uitkijken. De pil is niet altijd veilig dus zal ik ook aandringen op condooms dit zeer zeker in het geval met SOA'S.

Als ze 18 / 19 is dan is ze oud genoeg om zelf te beslissen wat ze doet, maar ik al niet voor het kind gaan zorgen / oppassen. Als ik de mogelijkheid heb zal ik haar financieel steunen en bijstaan.. Maar ik wil geen zorgtaak hebben.

Omgekeerd natuurlijk ook als mijn zoon binnen komt met de mededeling dat hij een meisje zwanger gemaakt heeft, dan geld voor hem hetzelfde!

BraveSpots schreef:

@klijntjuh: speciaal voor jou stel ik deze vraag nog eens opnieuw, omdat ik heel benieuwd ben naar je antwoord !

BraveSpots schreef:

En aan al degene die vinden dat onveilige sex= verantwoordeijkheid eventueel kind heb ik deze vraag:

Gaat de plicht om moeder te zijn (als je zwanger bent na onveilige sex) boven de kwaliteit van het kind zijn leven?

BraveSpots schreef:

Ik kan je direct twee negatieve verhalen geven ook hoor. Ik snap niet wat het nut is om tienermoeders zo op te waarderen. Tuurlijk gaat het is veel gevallen goed, maar in evenveel ook slecht.

Waarom zou je de negatieve kanten negeren, die mogen (moeten) toch evengoed erbij gezegd worden, niet?

Citaat:

Ik denk dat ik nu half bokt over me heen zal krijgen met het antwoord wat ik zo meteen ga geven...

Maar eerst even dit: Ik heb zelf 2 kinderen, een zoon van 12 en een dochter van 9 ik hou zielsveel van mijn kinderen en heb veel voor ze over maar niet alles!

Stel dat mn dochter over een jaartje of 6 thuiskomt met de mededeling dat ze zwanger is Dan zal ik zeer zeker aandringen op een abortus, ik wil niet de verantwoording hebben voor nog een kind, ik heb ook mijn leven, en ben al dolblij als ik mijn 2 kids later 2 leuke volwassenen worden..

Ik ga niet de rest van mijn leven zorgen voor nog een kleine, neen ik wijs ze niet af, dat niet.

Ik zal dit mijn kinderen ook duidelijk maken als ze met sex gaan beginnen, dat ik niet van plan ben om met hun "gebakken peren" ga zitten.. Ik hoop dat ze dat genoeg afschrikt zodat ze heeeel goed gaan uitkijken. De pil is niet altijd veilig dus zal ik ook aandringen op condooms dit zeer zeker in het geval met SOA'S.

Als ze 18 / 19 is dan is ze oud genoeg om zelf te beslissen wat ze doet, maar ik al niet voor het kind gaan zorgen / oppassen. Als ik de mogelijkheid heb zal ik haar financieel steunen en bijstaan.. Maar ik wil geen zorgtaak hebben.

Omgekeerd natuurlijk ook als mijn zoon binnen komt met de mededeling dat hij een meisje zwanger gemaakt heeft, dan geld voor hem hetzelfde!

Citaat:

Siena1, ik denk dat juist [b]dan je dochter behoefte heeft aan iemand die haar steund met welke keuze ze dan ook maakt ongeacht welke leeftijd ze zou hebben! Ik zou mijn dochter nooit een bepaalde kant op willen puschen, omdat mij dat dan even beter uitkomt (even kort door de bocht maar zo interperteer ik je reactie wel)[/b]

Je staat toch altijd voor je kinderen klaar, ookal maken ze een keuze waar jouwn hulp bij nodig is?
Mocht zoiets met mijn dochter gebeuren, dan hoop ik dat ze weet dat ze altijd bij me terecht kan, ongeacht het "probleem" waar ze mee zit

je schrijft zelf ook al Siena1, dat je haar nooit zou afwijzen, maar wanneer je juist zo`n gevoel aan haar meegeeft dat haar kind niet welkom is, vindt ik persoonlijk dat je al een afwijzende houding, wat je dochter ook zeker wel zou aanvoelen...

Maar goed, zo denk ik erover

Klijntjuh schreef:

2 vriendinnen van mij zijn tienermoeder.
Bijde met streng christelijke ouders, en het was voor beide meiden een enorme drempel om te vertellen dat ze zwanger waren.
Mannen gingen er vandoor, en het werden alleen staande moeders.

De jongste meid van 15 jaar! maar heeft alles op alles gezet om haar kindje een zo goed mogelijke basis te geven. Tuurlijk ging het met school moeilijk. maar het is gelukt! Haar dochtertje is nu een jaar, en dolgelukkig. Ze woont met haar dochtertje bij haar ouders, en gaat binnenkort op zichzelf wonen.
Ze had ook kunnen kiezen voor het blijven uitgaan, school, shoppen met vriendinnen enz. Maar heeft gelukkig deze keuze gemaakt, en is er dolgelukkig mee.

De andere meid is een basisschoolvriendin van mij. Even oud als ik.
Haar dochtertje is nu bijna 4. ze was 18 toen ze zwanger raakte. Zij heeft ook alles op alles gezet. en wilde ook haar opleiding nog afmaken. Als tienermoeder krijg je werkelijk alles vergoed en je krijgt dikke subsidies. Hierdoor kon ze haar opleiding af maken, zonder ernaast ook nog te hoeven werken, en zo was ze genoeg tijd bij haar dochtertje.
Ze is afgelopen jaar getrouwd, en nu heeft het dochtertje een gezin! Super toch?


Ik heb respect voor deze meiden! ze zetten hun eigen leven, en hun eigen wil aan de kant en namen hun verantwoordelijkheid.
Ze zijn beide dolgelukkig, en willen geen seconde meer zonder hun dochter!

BraveSpots schreef:

Ik snap niet wat het nut is om tienermoeders zo op te waarderen. Tuurlijk gaat het is veel gevallen goed, maar in evenveel ook slecht.Waarom zou je de negatieve kanten negeren, die mogen (moeten) toch evengoed erbij gezegd worden, niet?