
Dat een gezamenlijke vriendin nota bene (niet eens mn schoonmoeder ofzo





En domme ik, de ochtend erna was echt perfect geweest om er nog eens op terug te komen maar ik heb er gewoon niet aan gedacht

Moderators: Polly, Muiz, NadjaNadja, Telpeva, Essie73, ynskek, Ladybird
Magrathea schreef:Is inderdaad het plan hoor. Ik ben ook van plan om de bal bij hem te laten, zo van "dit is hoe ik erover denk, als jij op enig moment hier niet mee kan leven hoor ik het wel"![]()
Ik vond het altijd moeilijk om over te beginnen omdat het altijd een gek moment zou zijn, maar nu heeft die ongemakkelijke situatie me wel een haakje gegeven
__Sannne schreef:Maar, dit is toch een onderwerp wat je bespreekt vóór je met iemand een relatie aan gaat?
__Sannne schreef:Tja, dat is een manier om erin te staan. Ik sta daar anders in. Ik ga geen relaties aan om een jaartje fun te hebben, voor mij is het wel de bedoeling langer bij elkaar te blijven en imo is zulke punten bespreken dat juist wel aan de orde. Ik ben tegen mijn huidige vriend direct duidelijk geweest; als hij een grote sterke kinderwens heeft kan ie beter een relatie aangaan met iemand anders. Gelukkig denkt hij daar hetzelfde over en kunnen we lekker samen walgen van andermans krijsende kinderen. Wij waren destijds 23 en 25.
Varekaj schreef:Kwam daarnet thuis en feestje is al afgelopen, blijkbaar heeft iemand van de appartementen op de hoek gedreigd de wijkagent te bellen om hun corona-feestje te melden als ze niet snel zouden indammenDie zitten tussen hen en ons woningblok in op de hoek en naar wat ik hoor ging het er aardig stevig aan toe qua lawaai.
Het springkasteel ligt intussen plat en alle tafels zijn alweer naar binnen verhuisd. Daar zit nog wel wat familie zover ik kan zien, maar het is wel lekker rustig zo.
Nooit gedacht dat er behalve mijn vriend en ik nog mensen waren die er zulke hinder van meekregen. Vond mezelf soms al een pietlut haha
Prairy schreef:Ik ben net weer vriendjes geworden met een puppy bij de dierenarts (vorige week ook al met een andere)
En zelfs hierbij kreeg ik de vraag of het ook niet iets voor mij was![]()
Mijn antwoord:
Het is net als met kinderen. Even zijn ze best leuk, maar dan weer lekker terug naar de ouders
Sintara schreef:Ik heb vandaag weer even bevestigd gekregen hoe erg het niet voor mij is.
Er kwam een nieuw persoon kijken of die bij mijn paard in de kudde kwam, kind mee. Natuurlijk.
Rende meteen op blote voeten zo de kudde in, zes paarden en drie ervan zijn grote koudbloeden van rond de 1000 kilo. Ze hadden net nieuw hooi en hij ging natuurlijk tussen het hooi en de paarden in staan... Het ging net goed.
Vervolgens komen de koeien van de boer langs, ik gok dat hij er 100 heeft en voor elk van die beesten kwam gegil en gekrijs. Ik ging op een gegeven moment zitten buiten het hek, kwam hij bij me staan en in mijn gezicht slaan om aandacht te krijgen. Ik ben uit m'n slof geschoten, z'n hand van me af geveegd en geschreeuwd dat hij zelf naar de koeien moest kijken en ophouden met gillen in mijn oor. Z'n ouder vond dit allemaal hilarisch