Mkango schreef:M’n ouders... loop al drie weken lang met hoofdpijn, kan alleen maar huilen, eet nauwelijks en wat ik eet, komt er net zo snel weer uit, maar nee “je kunt niet alleen maar de leuke dingen doen op werk” en “je moet onderaan beginnen.” Man, echt, ze weten bij lange na niet wat ik allemaal zonder morren bij andere banen of op stage heb gedaan, maar op het moment dat ik er écht goed doorheen zit en hun steun nodig heb, smijten ze gewoon weer doodleuk de deur voor m’n neus dicht. En dan is het volgende week weer janken als ze zien hoeveel ik ben afgevallen en er niet meer over wil praten.
Oei ik schrik hier van
. Kan ik iets voor je betekenen? Mag natuurlijk ook via PB. Al is het om even je hart te luchtten zonder dat er iemand oordeelt.. Ik hoop echt dat je je snel ietsje beter voelt, in ieder geval minder hoofdpijn. Kan je wel drinken? Zo nee, let je op eventuele uitdrogingsverschijnselen?
Overprikkeld zijn... Wederom. Nu een noice canceling koptelefoon gekocht, hopelijk dat ik me daardoor beter kan focussen en minder prikkels krijg op kantoor
. Crisissen van afgelopen week hielpen ook niet mee, maar toch...
Edit: ik erger me ook aan de stiefzussen van mijn vriend en een beetje aan mijn vriend
. Hun moeder en mijn schoonvader worden allebei 60 dit jaar, dus we willen gezamenlijk een leuk cadeau geven. Maar er komt gewoon 0 input. Over een maand gaan we een weekend weg met hun om hun verjaardag te vieren (initiatief ouders en op hun kosten omdat ze dat leuk vinden om samen weg te zijn), en straks hebben we een last minute cadeau moeten regelen. Zou ik jammer vinden...