
Moderators: Polly, Muiz, NadjaNadja, Telpeva, Essie73, ynskek, Ladybird
Daphara schreef:Wat is het toch met kinderachtige exen? Ik heb ook zo’n triest geval van een ex, hij kan het gewoon niet laten rusten.
Hij mailt mij nog bijna dagelijks over hoe ongelukkig hij is zonder mij, dat ik zijn leven verpest heb door het uit te maken. Hoe gekwetst hij is en bijna elke keer moet hij mij helpen herinneren aan wat hij (ongevraagd) allemaal voor mij gedaan heeft. De andere keer heeft hij spijt van wat hij gedaan en gezegd heeft en wil hij het weer goed maken, want hij is ervan overtuigd dat we gelukkig kunnen zijn. Hij flipt telkens van heel boos, naar heel verdrietig, naar heel veel spijt en weer terug naar boos.
Ik heb hem overal geblokkeerd, behalve de mail, omdat ik hem nog 1 uitlaatklep wil geven. Ik heb een tijdje terug al gezegd dat ik niet meer op zijn mails zou reageren en dat doe ik dus ook niet meer.
In het begin stond hij telkens voor de deur, maar ik heb een tijdje mijn auto ergens anders geparkeerd en de verduisterende gordijnen dicht gehouden, dus het leek alsof ik nooit thuis was.
Ik weet niet wat ik verder nog kan doen om hem buiten mijn leven te houden en hoop dat het kwartje binnenkort toch echt gaat vallen dat het over is tussen ons.
Daphara schreef:Wat is het toch met kinderachtige exen? Ik heb ook zo’n triest geval van een ex, hij kan het gewoon niet laten rusten.
Hij mailt mij nog bijna dagelijks over hoe ongelukkig hij is zonder mij, dat ik zijn leven verpest heb door het uit te maken. Hoe gekwetst hij is en bijna elke keer moet hij mij helpen herinneren aan wat hij (ongevraagd) allemaal voor mij gedaan heeft. De andere keer heeft hij spijt van wat hij gedaan en gezegd heeft en wil hij het weer goed maken, want hij is ervan overtuigd dat we gelukkig kunnen zijn. Hij flipt telkens van heel boos, naar heel verdrietig, naar heel veel spijt en weer terug naar boos.
Ik heb hem overal geblokkeerd, behalve de mail, omdat ik hem nog 1 uitlaatklep wil geven. Ik heb een tijdje terug al gezegd dat ik niet meer op zijn mails zou reageren en dat doe ik dus ook niet meer.
In het begin stond hij telkens voor de deur, maar ik heb een tijdje mijn auto ergens anders geparkeerd en de verduisterende gordijnen dicht gehouden, dus het leek alsof ik nooit thuis was.
Ik weet niet wat ik verder nog kan doen om hem buiten mijn leven te houden en hoop dat het kwartje binnenkort toch echt gaat vallen dat het over is tussen ons.
Diertjec schreef:Heel kinderachtig, ik heb er wel even om moeten lachen. Dat iemand dat überhaupt maakt en stuurt
lor1_1984 schreef:Dat doet hij idd ook, achteraf gezien.
Hij heeft dat ook verkondigt tegen wederzijdse vrienden, dat nu hij mij in bed had gekregen het wel bleek dat ik geen echte lesbiënne ben en dat hij mij dat wel heeft laten inzien.
Naamloos1994 schreef:Hoi allen, als stille lezer kom ik mij helaas melden. Gister middag heeft mijn vriend onze relatie verbroken, het voelde alsof er een vrachtwagen over me heen reed.
Ik zal het hele verhaal niet uitleggen, maar wij wonen best een eindje uit elkaar en ik geef al jaren aan dat dit een zorg voor mij is. Nu hadden we al 3 weken ruzie en gezeur dus ik ging gister zijn kant op om alles eens goed uit te praten. We houden immers van elkaar, dus we komen er wel uit, toch? Maar hij bleek allemaal pijn en verdriet te hebben van de afgelopen weken en wil ermee stoppen. Hij heeft mij nooit laten weten hoe hij zich voelde, hoe kon ik het weten? Hoe kon ik mezelf verbeteren?
Kennelijk is hij een enorme binnenvetter en daardoor voel ik me een soort ‘bedrogen’. Niks laten weten over je gevoel, en dan ineens alles op tafel gooien en al besloten hebben te stoppen. Ik sta machteloos.
En daar reed ik dan, overstuur naar huis. Geen honger, niet kunnen slapen. Hoe moet je in hemelsnaam verder als je de iemand waar je zo van houdt van het ene op het andere moment nooit meer zult zien.
Diertjec schreef:lor1_1984 schreef:Dat doet hij idd ook, achteraf gezien.
Hij heeft dat ook verkondigt tegen wederzijdse vrienden, dat nu hij mij in bed had gekregen het wel bleek dat ik geen echte lesbiënne ben en dat hij mij dat wel heeft laten inzien.
Oh wauw
Er lopen echt bijzondere mensen op deze wereld rond hahah
Hhilde schreef:Maar Lor, dan ben je er mooi makkelijk af. Alleen maar voordelen
Esmee_98 schreef:Daphara schreef:Wat is het toch met kinderachtige exen? Ik heb ook zo’n triest geval van een ex, hij kan het gewoon niet laten rusten.
Hij mailt mij nog bijna dagelijks over hoe ongelukkig hij is zonder mij, dat ik zijn leven verpest heb door het uit te maken. Hoe gekwetst hij is en bijna elke keer moet hij mij helpen herinneren aan wat hij (ongevraagd) allemaal voor mij gedaan heeft. De andere keer heeft hij spijt van wat hij gedaan en gezegd heeft en wil hij het weer goed maken, want hij is ervan overtuigd dat we gelukkig kunnen zijn. Hij flipt telkens van heel boos, naar heel verdrietig, naar heel veel spijt en weer terug naar boos.
Ik heb hem overal geblokkeerd, behalve de mail, omdat ik hem nog 1 uitlaatklep wil geven. Ik heb een tijdje terug al gezegd dat ik niet meer op zijn mails zou reageren en dat doe ik dus ook niet meer.
In het begin stond hij telkens voor de deur, maar ik heb een tijdje mijn auto ergens anders geparkeerd en de verduisterende gordijnen dicht gehouden, dus het leek alsof ik nooit thuis was.
Ik weet niet wat ik verder nog kan doen om hem buiten mijn leven te houden en hoop dat het kwartje binnenkort toch echt gaat vallen dat het over is tussen ons.
Jeetje, dat is gewoon eng..
Is het al lang aan de gang?
MarlindeRooz schreef:Zeggen dat als hij niet stopt je de politie belt en iedereen vertelt over wat hij doet?
bigone schreef:Daphara, pas maar op, klinkt als flink narcistisch figuur die geen nee accepteert .