Gisterenavond op weg van werk naar huis op een 70 km/u baan zie ik de auto voor mij een gigantisch grote meeuw raken...
Hij katapulteerde hem zo met de bovenkant van de neus van zijn auto weg.
De meeuw maakt dus een salto over de neus van die auto en land rollend in de graskant tussen wegdek en fietsbaan.
De auto rijdt gewoon door
Dat je ooit misschien eens een vogel of iets anders raakt, daar kan je misschien niet altijd aan doen maar dan stop je toch verdorie om te controleren of het dier hulp nodig heeft?!
Nu, zelf dus wel direct auto in de graskant en op zoek naar de meeuw...
Ik was er eigenlijk van overtuigd dat hij op sterven ging liggen of al dood zou zijn want het was echt een flinke klap maar tot mijn verbazing lag hij op zijn buik en staarde hij me recht aan... Hij leefde dus nog!
Handdoek uit de auto gehaald, over de meeuw en meeuw opgetild en in de transportkooi van de hond gestopt.
Vogelopvangcentrum hier in de buurt is er niet, dichtstbijzijnde is 45 km (enkele rit) verderop en was natuurlijk al dicht.
Dan zit het dier daar de hele nacht in een doos naast de toegangsdeur dus dat is ook niks natuurlijk... Dus meeuw mee naar huis.
Thuisgekomen even heel voorzichtig goed geïnspecteerd.
Teentjes bewogen nog toen ik kietelde aan de onderkant van zijn voetjes dus geen verlamming godzijdank!
Vleugels uitstrekken ging ook nog maar ik had geen goed gevoel bij de linkervleugel.
Hij was ook best wel groggy en had het flink warm van het verschot waarschijnlijk maar al bij al zag het er niet naar uit dat hij zou bezwijken.
Qua verwondingen was er niets te zien, een streepje bloed naast de snavel maar geen open wonden.
Dus dan maar de puppybox ingericht als noodbox voor de meeuw en hem voorzien van water, voedsel en met rust gelaten, af en toe wel vanop een afstand gaan checken maar hij bleef leven...
Ik hoopte dat hij door de slag wat het noorden kwijt was en tegen de ochtend weer in staat zou zijn op te staan en weg te vliegen, dan zou ik hem bij dageraad terug vrij laten...
Vanochtend om 7u30 dus het moment... Maar helaas...
Hij was heel wakker en alert, glanzende oogjes, kon staan, kon huppen, rechterveugel kon ook perfect mooie vliegbewegingen maken... Maar de linkervleugel deed helaas niet mee.
Wat ik gisteren dus al vreesde...
Dus meeuw met puppybox en al in de auto en op naar het dichtstbijzijnde vogelopvangcentrum.
Een uur rijden later, werd de meeuw goed ontvangen en hebben ze beloofd me op de hoogte te houden...
Het is 50/50... Er zitten 2 botten in een vleugel en als het slechts 1 breuk is in 1 bot, dan is het spalken en laten herstellen en vrijlaten.
Als beide botten gebroken zijn of de breuk is te gecompliceerd, dan wordt het euthanasie...
Wat echt wel heel spijtig zou zijn want dit dier was echt op top van zijn krachten. Prachtig mooie grote indrukwekkende meeuw, blonk in zijn veren, in de kracht van zijn leven...
Ik hoop toch zoooo dat hij het haalt!
En de conclusie van de ergernis:
Ik haaaaat mensen!

Waarom stop je in godsnaam niet als je zoiets aanricht?!
Dat dier ging daar een hele avond liggen creperen hebben en levend opgegeten worden door één of ander roofdier... Waarom?!
Minste wat je kan doen is ze uit hun lijden verlossen als meer er niet meer in zit toch?!
Weer diep teleurgesteld in het mensDOM
