Bokt.nl

Romy1234 schreef:

Ow wauw wat hebben sommige mensen toch gelijk al een mening zeg!
Iemand nog thuis op de bank hebben zitten kan heel veel te betekenen hebben, zolang je het verhaa erachter nog niet weet zeg dan niks ipv aannames te doen.

Romy1234 schreef:

Ow wauw wat hebben sommige mensen toch gelijk al een mening zeg!
Iemand nog thuis op de bank hebben zitten kan heel veel te betekenen hebben, zolang je het verhaa erachter nog niet weet zeg dan niks ipv aannames te doen.

Urbanus schreef:

Ik vind het voor hem spreken dat hij er direct eerlijk over is.

Als die relatie op z'n laatste hoefjes loopt en hij breidt er een einde aan

Urbanus schreef:

Ik vind het voor hem spreken dat hij er direct eerlijk over is.

Als die relatie op z'n laatste hoefjes loopt en hij breidt er een einde aan, kun je je opties open houden.

Moet je tweede viool spelen, lijkt het mij dat je bedankt voor de eer.

Soms kom je iemand tegen als je nog bezet bent, zo is dat gewoon. Niet mooi en niet hoe het hoort, maar ik zou daar geen punt van maken. Ik zou er pas een punt van maken als je merkt dat hij niet kiest.

miss_lizje schreef:

Urbanus schreef:

Ik vind het voor hem spreken dat hij er direct eerlijk over is.

Als die relatie op z'n laatste hoefjes loopt en hij breidt er een einde aan, kun je je opties open houden.

Moet je tweede viool spelen, lijkt het mij dat je bedankt voor de eer.

Soms kom je iemand tegen als je nog bezet bent, zo is dat gewoon. Niet mooi en niet hoe het hoort, maar ik zou daar geen punt van maken. Ik zou er pas een punt van maken als je merkt dat hij niet kiest.

Dit komt het dichtsbij met wat we bericht hebben. Duidelijk en vooral eerlijk naar elkaar.
Mijn voorstel voor "drankje doen" heb ik van gezegd dat die alleen geldig is indien hij single is omdat ik geen zin heb in gezeur en slechte karma.
Dat begreep hij heel goed.

maralyn schreef:

Lastige biecht. Wel eerlijk...!!

Je hebt van die dagen stickers. Open op maandag weg gooien op woensdag.

Wordt in de zorg gebruikt.

Of mijn biecht een echte biecht is weet ik niet.

Ik heb zojuist het afscheids uit eten gecanceld. Was voor mij en mijn collega bedoeld omdat we zijn vertrokken wegens een nieuwe baan.

Op mijn laatste dag, heb ik een "cadeautje" in handen gekregen, waarbij m'n hart een beetje brak. Helemaal toen ik de woorden in mijn oor gefluisterd kreeg. "Als ik er niet om had gedacht, was je met lege handen vertrokken."

Nu ben ik zelf helemaal niet verwaand opgesteld, maar een emmertje gevuld met snoep en overgebleven thee is nou niet bepaald creatief. Zelfs een bos bloemen bleef uit.

Nadat ik ieder enorm bedankt had op de groepsapp, voor de ontzettend leuke en gezellige tijd, waar maar werkelijk één iemand op had gereageerd, werd ik daar ook uit geknikkerd.

Al met al, gaf dat best een onwijs vervelend gevoel.

Toen er werd aangegeven op een persoonlijke app, dat ze nog met ons uit eten wilden gaf mijn onderbuik al een gevoel... "Ik weet niet of ik daar wel zin in heb."
Het zou een afscheids etentje voor mij en collega zijn. Maar zo voelt het absoluut niet.
Naast het feit dat we zelf kunnen dokken, kreeg ik ook nog eens het bericht, dat het voor mij alleen 50 km rijden is, enkele reis.

Vooraf had ik al aangegeven waar ik het liefst zou willen uit eten, als dit voor zou komen. Voor iedereen redelijk in de buurt! Ook voor de rest.

Zie ik nu ook nog dat ook de nieuwe collega's er bij worden betrokken.

Voor mijn gevoel is dit meer een verkapte team building etentje ipv een afscheid etentje.

Dus... Ik heb bedankt voor het etentje. En ik moet eerlijk zeggen. Ik ben opgelucht.

Ik ga van dat geld wat ik hier niet in hoef te steken, wel net m'n man uit eten. Daarvan weet ik 100 procent zeker dat het gezellig wordt, en geen mensen mee gaan die ik niet ken.

Tenzij hij een biecht heeft en een verrassing mag hopen van niet.

maralyn schreef:

Lastige biecht. Wel eerlijk...!!

Je hebt van die dagen stickers. Open op maandag weg gooien op woensdag.

Wordt in de zorg gebruikt.

Of mijn biecht een echte biecht is weet ik niet.

Ik heb zojuist het afscheids uit eten gecanceld. Was voor mij en mijn collega bedoeld omdat we zijn vertrokken wegens een nieuwe baan.

Op mijn laatste dag, heb ik een "cadeautje" in handen gekregen, waarbij m'n hart een beetje brak. Helemaal toen ik de woorden in mijn oor gefluisterd kreeg. "Als ik er niet om had gedacht, was je met lege handen vertrokken."

Nu ben ik zelf helemaal niet verwaand opgesteld, maar een emmertje gevuld met snoep en overgebleven thee is nou niet bepaald creatief. Zelfs een bos bloemen bleef uit.

Nadat ik ieder enorm bedankt had op de groepsapp, voor de ontzettend leuke en gezellige tijd, waar maar werkelijk één iemand op had gereageerd, werd ik daar ook uit geknikkerd.

Al met al, gaf dat best een onwijs vervelend gevoel.

Toen er werd aangegeven op een persoonlijke app, dat ze nog met ons uit eten wilden gaf mijn onderbuik al een gevoel... "Ik weet niet of ik daar wel zin in heb."
Het zou een afscheids etentje voor mij en collega zijn. Maar zo voelt het absoluut niet.
Naast het feit dat we zelf kunnen dokken, kreeg ik ook nog eens het bericht, dat het voor mij alleen 50 km rijden is, enkele reis.

Vooraf had ik al aangegeven waar ik het liefst zou willen uit eten, als dit voor zou komen. Voor iedereen redelijk in de buurt! Ook voor de rest.

Zie ik nu ook nog dat ook de nieuwe collega's er bij worden betrokken.

Voor mijn gevoel is dit meer een verkapte team building etentje ipv een afscheid etentje.

Dus... Ik heb bedankt voor het etentje. En ik moet eerlijk zeggen. Ik ben opgelucht.

Ik ga van dat geld wat ik hier niet in hoef te steken, wel net m'n man uit eten. Daarvan weet ik 100 procent zeker dat het gezellig wordt, en geen mensen mee gaan die ik niet ken.

Tenzij hij een biecht heeft en een verrassing mag hopen van niet.

Jildau schreef:

Heel herkenbaar. Ik ben per 1 juni weg bij m'n vorige baan waar ik me bijna 5 jaar naar de klote gewerkt heb voor een schraal loontje. Alle verantwoordelijkheid kreeg en altijd het gevoel had dat ik de toko moest redden. Ook degene die het meeste werkte.

De laatste vrijdag dat ik moest werken vertrokken m'n collegas allemaal eerder dus ik was de enige tot sluit. Heb de lichten uit gedaan en ben naar de auto gelopen en toen kwam m'n baas nog voorbij om een kort praatje te houden en doei te zeggen. Dat was het. Geen bedankt geen kadootje geen niks. Ook niks vanuit de collega's waar ik van dacht een goede band mee te hebben. Heb me zo naar en verdrietig gevoeld. Als ze later nog met een etentje gekomen waren had ik ook bedankt.

Jolien87 schreef:

maralyn schreef:

Lastige biecht. Wel eerlijk...!!

Je hebt van die dagen stickers. Open op maandag weg gooien op woensdag.

Wordt in de zorg gebruikt.

Of mijn biecht een echte biecht is weet ik niet.

Ik heb zojuist het afscheids uit eten gecanceld. Was voor mij en mijn collega bedoeld omdat we zijn vertrokken wegens een nieuwe baan.

Op mijn laatste dag, heb ik een "cadeautje" in handen gekregen, waarbij m'n hart een beetje brak. Helemaal toen ik de woorden in mijn oor gefluisterd kreeg. "Als ik er niet om had gedacht, was je met lege handen vertrokken."

Nu ben ik zelf helemaal niet verwaand opgesteld, maar een emmertje gevuld met snoep en overgebleven thee is nou niet bepaald creatief. Zelfs een bos bloemen bleef uit.

Nadat ik ieder enorm bedankt had op de groepsapp, voor de ontzettend leuke en gezellige tijd, waar maar werkelijk één iemand op had gereageerd, werd ik daar ook uit geknikkerd.

Al met al, gaf dat best een onwijs vervelend gevoel.

Toen er werd aangegeven op een persoonlijke app, dat ze nog met ons uit eten wilden gaf mijn onderbuik al een gevoel... "Ik weet niet of ik daar wel zin in heb."
Het zou een afscheids etentje voor mij en collega zijn. Maar zo voelt het absoluut niet.
Naast het feit dat we zelf kunnen dokken, kreeg ik ook nog eens het bericht, dat het voor mij alleen 50 km rijden is, enkele reis.

Vooraf had ik al aangegeven waar ik het liefst zou willen uit eten, als dit voor zou komen. Voor iedereen redelijk in de buurt! Ook voor de rest.

Zie ik nu ook nog dat ook de nieuwe collega's er bij worden betrokken.

Voor mijn gevoel is dit meer een verkapte team building etentje ipv een afscheid etentje.

Dus... Ik heb bedankt voor het etentje. En ik moet eerlijk zeggen. Ik ben opgelucht.

Ik ga van dat geld wat ik hier niet in hoef te steken, wel net m'n man uit eten. Daarvan weet ik 100 procent zeker dat het gezellig wordt, en geen mensen mee gaan die ik niet ken.

Tenzij hij een biecht heeft en een verrassing mag hopen van niet.

Ik geef je groot gelijk.
Laat ze maar lekker stikken in hun etentje.

Dankjewel voor de tip, die stickers ken ik inderdaad wel. Ik ga eens kijken waar ik die kan krijgen.

MyWishMax schreef:

Vreselijk zijn zulke collega's en werkgevers. Mijn moeder is vorig jaar met pensioen gegaan, na 52 of 53 jaar in dienst. Afscheidsetentje nooit plaatsgevonden. Cadeau kreeg ze wel, maar was echt maar iets stoms, met 40 jaar in dienst had ze veel mooiere dingen gehad en uitgebreid eten. Maar dat was onder andere leidinggevende, die voor haar met pensioen ging en er net zo lang werkte. Die kreeg ook maar iets heel kleins en laatste dag was ook zo zonder mensen die gedag zeiden.

En het erge is dat ze nog wel het lef hebben om mijn moeder nog te bellen daarna met vragen... Terwijl er amper of geen afscheid vanaf kon en de dag erna meteen de laptop geblokkeerd.

Suzanne F. schreef:

Wie verwachtingen heeft wordt eigenlijk altijd teleurgesteld. Beter is om niks te verwachten, dan valt het altijd mee.

Mkango schreef:

Ik vind het ook wel een heel negatieve kijk op dingen.

maralyn schreef:

Lastige biecht. Wel eerlijk...!!

Je hebt van die dagen stickers. Open op maandag weg gooien op woensdag.

Wordt in de zorg gebruikt.

Of mijn biecht een echte biecht is weet ik niet.

Ik heb zojuist het afscheids uit eten gecanceld. Was voor mij en mijn collega bedoeld omdat we zijn vertrokken wegens een nieuwe baan.

Op mijn laatste dag, heb ik een "cadeautje" in handen gekregen, waarbij m'n hart een beetje brak. Helemaal toen ik de woorden in mijn oor gefluisterd kreeg. "Als ik er niet om had gedacht, was je met lege handen vertrokken."

Nu ben ik zelf helemaal niet verwaand opgesteld, maar een emmertje gevuld met snoep en overgebleven thee is nou niet bepaald creatief. Zelfs een bos bloemen bleef uit.

Nadat ik ieder enorm bedankt had op de groepsapp, voor de ontzettend leuke en gezellige tijd, waar maar werkelijk één iemand op had gereageerd, werd ik daar ook uit geknikkerd.

Al met al, gaf dat best een onwijs vervelend gevoel.

Toen er werd aangegeven op een persoonlijke app, dat ze nog met ons uit eten wilden gaf mijn onderbuik al een gevoel... "Ik weet niet of ik daar wel zin in heb."
Het zou een afscheids etentje voor mij en collega zijn. Maar zo voelt het absoluut niet.
Naast het feit dat we zelf kunnen dokken, kreeg ik ook nog eens het bericht, dat het voor mij alleen 50 km rijden is, enkele reis.

Vooraf had ik al aangegeven waar ik het liefst zou willen uit eten, als dit voor zou komen. Voor iedereen redelijk in de buurt! Ook voor de rest.

Zie ik nu ook nog dat ook de nieuwe collega's er bij worden betrokken.

Voor mijn gevoel is dit meer een verkapte team building etentje ipv een afscheid etentje.

Dus... Ik heb bedankt voor het etentje. En ik moet eerlijk zeggen. Ik ben opgelucht.

Ik ga van dat geld wat ik hier niet in hoef te steken, wel net m'n man uit eten. Daarvan weet ik 100 procent zeker dat het gezellig wordt, en geen mensen mee gaan die ik niet ken.

Tenzij hij een biecht heeft en een verrassing mag hopen van niet.

Jildau schreef:

Mkango schreef:

Ik vind het ook wel een heel negatieve kijk op dingen.

Ja vind ik ook. En ik vind dat bepaalde verwachtingen heel terecht zijn. Ik denk dat je dan beter de mensen die niet aan je verwachtingen voldoen uit je leven kan laten.