Bokt.nl

**Geplaatst**: 07-01-19 23:13

Geplaatst: 07-01-19 23:13

Hier was de regel dat we geen kostgeld hoefde te betalen als we zouden sparen. Wanneer we onnodig veel geld over de schutting zouden gooien moest er kostgeld betaald worden.

**Geplaatst**: 07-01-19 23:55

Geplaatst: 07-01-19 23:55

Ghostattack schreef:
Verplicht op kamers sturen vind ik ook wel ver gaan Dat lijkt me helemaal niet bevorderlijk voor je kind. Aanmoedigen om op kamers te gaan vind ik wat anders, maar als het kind niet wil, waarom dan toch verplichten?

Ik wilde zelf nooit op kamers, was daar echt niet de persoon voor. Uiteindelijk toch voor gekozen om wel een kamer te gaan huren in Amsterdam, weliswaar met eigen badkamer en keuken (dat was mijn enige eis). Ik koos er meer voor omdat mijn reistijd vrij lang was, de trein vaak niet reed, ik verplichte colleges en practica had én een bijbaantje in Amsterdam had. In die kamer heb ik 1.5 jaar gewoond (waarvan elk weekend gewoon bij mijn ouders) en daarna ben ik gillend gek geworden en terug naar mijn vader gegaan. Wonen in Amsterdam was echt niet aan mij besteed, verschrikkelijk vond ik het! Zelfstandig was ik op dat moment toch al, dus daar lag het niet aan.. Ik kon gewoon niet aarden in de kamer, de stad en het chaotische van de stad Ik ben ook nooit een echte student geweest, uitgaan vond ik geen reet aan, ik deed niet aan feestjes, drank, drugs etc. Ook nooit lid geweest van studentenverenigingen. Op mezelf wonen vond ik prima, het was gewoon de locatie die het niet leuk maakte. Geef mij op deze leeftijd een huisje of appartementje in het dorp hier, dan zou ik het meer dan prima vinden

Ik ben ook echt alles behalve een stereotype student.
Ik moet er niet aan denken om op kamers te gaan, laat staan een studentenhuis. Constant mensen om je heen, geen rust, chaotische omgeving en goedkoop voedsel. No thanks. Nu ben ik misschien een te typische dorpeling die van natuur en rust houd :')

Maar nog liever alleen in een hutje op de hei dan op een (te kleine) kamer.

**Geplaatst**: 07-01-19 23:58

Re: Kostgeld aan je kinderen vragen: logisch of not-done?

Geplaatst: 07-01-19 23:58

Ja want elke student woont zo

Nee prima hoor dat je zo wil leven maar de vooroordelen zijn ook aan jouw kant aanwezig

**Geplaatst**: 08-01-19 00:04

Re: Kostgeld aan je kinderen vragen: logisch of not-done?

Geplaatst: 08-01-19 00:04

Neem ik niet expres het woord ´stereotype´ in de mond?

**Geplaatst**: 08-01-19 00:08

Re: Kostgeld aan je kinderen vragen: logisch of not-done?

Geplaatst: 08-01-19 00:08

Ik ken eigenlijk geen enkele “stereotype” student die woont (woonde) zoals jij omschrijft, dus zo stereotype zal het niet zijn.

**Geplaatst**: 08-01-19 00:09

Re: Kostgeld aan je kinderen vragen: logisch of not-done?

Geplaatst: 08-01-19 00:09

Ik ken er wel een paar

**Geplaatst**: 08-01-19 00:12

Re: Kostgeld aan je kinderen vragen: logisch of not-done?

Geplaatst: 08-01-19 00:12

Ik heb meer rust in mijn studentenhuis dan thuis hoor, meer opgeruimd ook.

En meer ruimte, had thuis geen fijne kamer. Tussen de woonkamer en mijn ouders slaapkamer in. Geen goede muur en een flink stuk enkelglas. Kon RTL late night altijd meeluisteren.

**Geplaatst**: 08-01-19 00:18

Geplaatst: 08-01-19 00:18

Vaak willen ouders ook liever geen kostgeld vragen, maar soms kun je als ouder niet anders. Dan is kostgeld vragen als enige optie over.

Bv: Als een 1 persoonshuishouden een 2 persoons word gaan de gemeentelijke lasten flink omhoog. Toeslagen vervallen/verminderen en andere kosten komen om de hoek.

**Geplaatst**: 08-01-19 00:24

Geplaatst: 08-01-19 00:24

MarlindeRooz schreef:
Ik heb meer rust in mijn studentenhuis dan thuis hoor, meer opgeruimd ook.

En meer ruimte, had thuis geen fijne kamer. Tussen de woonkamer en mijn ouders slaapkamer in. Geen goede muur en een flink stuk enkelglas. Kon RTL late night altijd meeluisteren.

Nou dat is bij de studenten die ik ken toch eerder andersom

Als ik hoor in wat voor vieze en kleine studenten huizen mijn broertje soms komt, brrr.
Ipv kostgeld vragen zouden sommige ouders beter een extra cursus opruimen en schoonmaken kunnen geven.

**Geplaatst**: 08-01-19 00:30

Re: Kostgeld aan je kinderen vragen: logisch of not-done?

Geplaatst: 08-01-19 00:30

Ik vind dat kostgeld vragen best kan wanneer iemand (na de studie) een baan heeft en nog wel thuis woont. Hoeft geen wereldbedrag te zijn, maar een beetje meedelen in de kosten moet kunnen hoor. €100 ofzo? Is er genoeg over om te sparen.

Verplicht op kamers lees ik hierboven? Ik mocht juist niet, was veel te duur :')

En zelf volledig ophoesten met een bijbaan was echt niet te doen, ik moest al lenen om mijn studie te bekostigen.

**Geplaatst**: 08-01-19 08:52

Geplaatst: 08-01-19 08:52

Ik betaal, met fulltime baan, 300 euro kostgeld. De helft ervan sparen mijn ouders voor me.
Desalniettemin had ik het ze niet kwalijk genomen als ze alles hadden gehouden.
Ik vind het eerder bizar dat ik een luxe leventje zou kunnen leiden (en daarbij nog sparen), terwijl mijn ouders dat niet zomaar kunnen, terwijl ik dan gratis bij ze inwoon.
En zelfs met die 300 euro kostgeld en alles zelf betalen, kan ik echt nog flink veel sparen.

Kostgeld als je nog studeert vind ik dan weer niet hoeven. Maar bij een fulltime baan vind ik het echt niet gek.

**Geplaatst**: 08-01-19 20:38

Geplaatst: 08-01-19 20:38

Wat ik ook mis in deze discussie is de luxe van nergens aan te hoeven te denken qua huishouden. Met wat ik nu weet had ik gerust de helft van mijn loon gegeven aan mijn ouders toen ik nog in hotel mama mocht wonen.

Was werd mee gedaan, voor schoonmaken rooster waar ik minimaal moest deelnemen, nooit bedenken wat we gingen eten/wanneer je naar de bakker moest, altijd werkende auto voor de deur...

**Geplaatst**: 08-01-19 23:33

Re: Kostgeld aan je kinderen vragen: logisch of not-done?

Geplaatst: 08-01-19 23:33

Ik had net altijd gezeur van mijn moeder dat ik te gierig was en ook wat moest leven ipv enkel te sparen :')

Als minderjarige kende ik al heel goed de waarde van geld, mijn moeder heeft lange tijd elke cent moeten omdraaien toen ze scheidde en daar heb ik veel van geleerd.

Ik geef absoluut toe dat ik erg verwend werd als kind, maar ik kreeg wel een goede opvoeding waar ik vandaag de dag echt blij mee ben. Ben ik mijn moeder ook enorm dankbaar voor.
Ik moest amper wat doen in het huishouden. Nooit op kot geweest, wou ik niet en konden we toch niet betalen (hier in België lenen we niet voor een studie). Maar die verantwoordelijkheid was héél snel geleerd toen mijn moeder kanker kreeg, 2 maanden in het ziekenhuis lag en daarna doodziek thuis was. Ik heb toen alles overgenomen naast mijn fulltime baan en paard. Vond dat ook niet meer dan normaal...

Zodra ik ging werken, heb ik maandelijks 350€ kostgeld betaald. En mijn maaltijdcheques à 100€ per maand gingen ook volledig naar mijn moeder. Wij vonden het beiden wel gezellig om samen te wonen. Toen ik op mijn 23ste mijn vriend ontmoette en bij hem introk, vond ze dat ook niet fijn. Ze heeft er wel een tijdje aan moeten wennen.

Ik ben mijn moeder echt heel dankbaar voor alle kansen die ze mij gegeven heeft! En zodra het kon, vond ik het normaal om een bijdrage te leveren. Het leven is voor haar niet gratis, ze heeft me 21 jaar goed onderhouden. Ik zou mij er echt niet goed bij hebben gevoeld als ik niks betaalde en op haar kosten leefde. Zelf huren is nog altijd duurder en meer werk.
Heb trouwens goed kunnen sparen in die periode en had echt geen goed loon... Het is maar waar je je prioriteiten legt.

**Geplaatst**: 09-01-19 00:01

Geplaatst: 09-01-19 00:01

Het lijkt me wel redelijk om kostgeld te betalen als je een baan hebt en geen plannen om uit huis te gaan. Maar ik kan me gewoon niet voorstellen dat je niet uit huis wilt terwijl je een eigen inkomen hebt...

Waar wacht je dan nog op om uit huis te gaan? Ik kan me dus wel voorstellen dat als je actief op zoekt bent naar eigen woonruimte dat je ouders geen kostgeld vragen maar je laten sparen voor de gordijnen in je nieuwe huis.

**Geplaatst**: 09-01-19 00:22

Geplaatst: 09-01-19 00:22

Het is natuurlijk niet verplicht, en je ouders moeten je tot een bepaalde leeftijd onderdak bieden maar ik vind het goed zolang de ouders er niet van profiteren.
Toen ik net begon met werken wou mijn moeder perse dat ik 500€ elke maand afdroeg, nu ondertussen zijn mijn ouders uit elkaar en woon ik in bij mijn vader waar ik een overeenkomst heb dat ik elke maand 350 betaal en dan de helft van het eten dat we aankopen. Omdat hij ook liever heeft dat ik zelf wat meer spaar in plaats van aan hem te betalen. Alles wat ik dan op het einde van de maand over heb zet ik dan ook op mijn spaarrekening.

**Geplaatst**: 09-01-19 07:53

Re: Kostgeld aan je kinderen vragen: logisch of not-done?

Geplaatst: 09-01-19 07:53

Bij ons was de regel dat er geen kostgeld betaald hoefde te worden als er maar gespaard werd voor de toekomst. Nou werd er wel eens door mijn broer en mij getrakteerd en haalde we ook wel eens wat boodschappen zonder bonnetje.
Nu had ik ook nog de "mazzel" dat ik in het oude leenstelsel zat en relatief weinig studieschuld had, die was echt zo afbetaald (wat ook meegenomen word in hypotheek aanvraag).
Zonder het harde sparen had ik mijn huisje niet kunnen kopen, en de huurmarkt is ook zo goed als dichtgeslagen.

**Geplaatst**: 09-01-19 08:06

Re: Kostgeld aan je kinderen vragen: logisch of not-done?

Geplaatst: 09-01-19 08:06

Ik ging op mijn 18e uit huis, studeren. Daarvoor geen kostgeld hoeven betalen.

Momenteel woont mijn vader bij mij in de helft van de week. En hij betaalt mij wel kostgeld. 20 euro per dag.
Idioot gewoon. Maar hij staat erop. Want anders moest hij in een hotel en dat is 4x zo duur. Ik zet het geld dus maar gewoon apart.

Ik had het overigens niet gek gevonden als ik zelf thuis kostgeld had moeten betalen. Overigens betwijfel ik of dat had geholpen bij mijn kunsten om met geld om te gaan :')

**Geplaatst**: 09-01-19 09:14

Geplaatst: 09-01-19 09:14

Froukje schreef:
Dus omdat ik geen 300 euro aan mijn ouders afsta leer ik niet dat het leven niet gratis is?

Geen kostgeld betalen betekend niet dat de rest ook maar betaald word door papa en mama hè.

Ik verdien zelf nog niet eens normaal minimum loon bij (meer dan) fulltime werken, zou mooi worden als ik daar dan ook nog een kwart van moet gaan af staan zodat mijn ouders lekker kunnen sparen.

Inderdaad, je bent nog lang niet volwassen. Even doorgroeien dan maar. Succes als je op jezelf gaat wonen. Je huurbaas en de supermarkt willen namelijk geld voor hun diensten en goederen.

**Geplaatst**: 09-01-19 09:30

Geplaatst: 09-01-19 09:30

xLes schreef:
Ik had net altijd gezeur van mijn moeder dat ik te gierig was en ook wat moest leven ipv enkel te sparen Als minderjarige kende ik al heel goed de waarde van geld, mijn moeder heeft lange tijd elke cent moeten omdraaien toen ze scheidde en daar heb ik veel van geleerd.

Ik geef absoluut toe dat ik erg verwend werd als kind, maar ik kreeg wel een goede opvoeding waar ik vandaag de dag echt blij mee ben. Ben ik mijn moeder ook enorm dankbaar voor.
Ik moest amper wat doen in het huishouden. Nooit op kot geweest, wou ik niet en konden we toch niet betalen (hier in België lenen we niet voor een studie). Maar die verantwoordelijkheid was héél snel geleerd toen mijn moeder kanker kreeg, 2 maanden in het ziekenhuis lag en daarna doodziek thuis was. Ik heb toen alles overgenomen naast mijn fulltime baan en paard. Vond dat ook niet meer dan normaal...

Zodra ik ging werken, heb ik maandelijks 350€ kostgeld betaald. En mijn maaltijdcheques à 100€ per maand gingen ook volledig naar mijn moeder. Wij vonden het beiden wel gezellig om samen te wonen. Toen ik op mijn 23ste mijn vriend ontmoette en bij hem introk, vond ze dat ook niet fijn. Ze heeft er wel een tijdje aan moeten wennen.

Ik ben mijn moeder echt heel dankbaar voor alle kansen die ze mij gegeven heeft! En zodra het kon, vond ik het normaal om een bijdrage te leveren. Het leven is voor haar niet gratis, ze heeft me 21 jaar goed onderhouden. Ik zou mij er echt niet goed bij hebben gevoeld als ik niks betaalde en op haar kosten leefde. Zelf huren is nog altijd duurder en meer werk.
Heb trouwens goed kunnen sparen in die periode en had echt geen goed loon... Het is maar waar je je prioriteiten legt.

Kijk, hier wordt ik nu warm van.Jij snapt het. Dit in tegenstelling tot de reacties van degene die melden zelf toch niet gekozen te hebben om op de wereld gezet te worden...die krijgen het nog zwaar in het leven met zo'n instelling. Bah.

**Geplaatst**: 09-01-19 13:27

Re: Kostgeld aan je kinderen vragen: logisch of not-done?

Geplaatst: 09-01-19 13:27

Beetje jammer dat een andere mening hier gelijk bestempeld wordt als onvolwassen.
Met zo'n persoonlijke aanval kom je zelf ook niet echt volwassen over.

Overigens, iedereen die hier over de privacy van de ouders begint bij nog thuis wonende bokkers, zolang mijn ouders alle vriendjes en vriendinnetjes maar al te graag binnen halen is hun privacy wel het laatste waarvoor ik uit huis zou gaan.

Pa en ma komen allebei uit een gezin van 9, die willen die stilte in huis echt nog niet.

**Geplaatst**: 09-01-19 13:34

Re: Kostgeld aan je kinderen vragen: logisch of not-done?

Geplaatst: 09-01-19 13:34

ligt voor mij aan de leeftijd en wat ze doen met hun salaris, als dat netjes sparen zou ik het niet perse doen, anders wel en zet ik het geld opzij voor een huis in de toekomst. (voor mijn zoon zie ik dat zeker gebeuren)

en als ze 25+ zijn en er nog geen enkele (spaar)plannen zijn om op zich zelf te gaan, vind ik ook dat een bijdrage in de kosten heel logisch

**Geplaatst**: 09-01-19 14:20

Geplaatst: 09-01-19 14:20

Ir111 schreef:
Het lijkt me wel redelijk om kostgeld te betalen als je een baan hebt en geen plannen om uit huis te gaan. Maar ik kan me gewoon niet voorstellen dat je niet uit huis wilt terwijl je een eigen inkomen hebt... Waar wacht je dan nog op om uit huis te gaan? Ik kan me dus wel voorstellen dat als je actief op zoekt bent naar eigen woonruimte dat je ouders geen kostgeld vragen maar je laten sparen voor de gordijnen in je nieuwe huis.

Ik heb jaren thuis gewoont met mijn fulltime salaris. Mijn ouders wilden ook echt geen kostgeld, die wilden dat we een goede start konden maken. En ze hadden ons geld ook niet nodig, dat scheelt natuurlijk wel.
Mijn zusje en zwager wonen nu zelfs even bij hun in tussen twee huizen in, maar mijn ouders hebben toch echt liever dat ze hun geld sparen dan dat ze huur gaan betalen. Af en toe halen ze boodschappen maar meer willen mijn ouders niet hebben

Sparen is er bij ons met de paplepel ingegoten, en je moet ook wel wil je überhaupt op jezelf kunnen gaan wonen

**Geplaatst**: 09-01-19 14:26

Geplaatst: 09-01-19 14:26

Hier tot mijn 26e gewoond bij hotel mama. Toen was ik afgestudeerd (langstudeerder op advies van mijn ouders: werken kan je je hele leven nog en nu kun je veel paardrijden).
Daarna heb ik een parttime baan gekregen en geen kostgeld hoeven betalen. Wel betaalde ik toen (deels) mijn paarden en reed ik handelspaarden en pony’s en verdiende ik gedurende mijn studie een aardig centje.

Kort na afstuderen gaan samenwonen met mijn (nu) man. Hij was toen 28 en woonde (opnieuw) thuis en heeft ook nooit kostgeld betaald.
Wij zijn direct in een groot vrijstaand koophuis met grote tuin en 4 slaapkamers getrokken.
(Dat is een luxe en dat realiseren wij ons terdege).

Ondanks dat wij nooit kostgeld hebben betaald (het was financieel niet nodig) kunnen wij heel goed omgaan met geld.
We zijn beide heel verantwoordelijk, smijten het niet over de balk, sparen en genieten er ook van (dus ik heb een paard en vrachtwagen, onze kinderen hebben mooie kleertjes en mooi speelgoed etc)
Wij hebben wel het geluk dat wij wat dat betreft bevoorrecht zijn dat er meer kan dan gemiddeld. Maar ondanks dat we dit niet anders weten en nooit kostgeld hebben betaald kennen wij wel de waarde van geld.
Dat kan je heel goed op andere manier bijbrengen.
Bijvoorbeeld met werken er voor. Mijn man was 18 toen hij stopte met school en de zaak in ging en ik heb altijd handelspaarden en pony’s gehad en gereden. En dat geld leverde ik in.

**Geplaatst**: 09-01-19 14:34

Geplaatst: 09-01-19 14:34

verootjoo schreef:
Ir111 schreef:
Het lijkt me wel redelijk om kostgeld te betalen als je een baan hebt en geen plannen om uit huis te gaan. Maar ik kan me gewoon niet voorstellen dat je niet uit huis wilt terwijl je een eigen inkomen hebt... Waar wacht je dan nog op om uit huis te gaan? Ik kan me dus wel voorstellen dat als je actief op zoekt bent naar eigen woonruimte dat je ouders geen kostgeld vragen maar je laten sparen voor de gordijnen in je nieuwe huis.

Ik heb jaren thuis gewoont met mijn fulltime salaris. Mijn ouders wilden ook echt geen kostgeld, die wilden dat we een goede start konden maken. En ze hadden ons geld ook niet nodig, dat scheelt natuurlijk wel.
Mijn zusje en zwager wonen nu zelfs even bij hun in tussen twee huizen in, maar mijn ouders hebben toch echt liever dat ze hun geld sparen dan dat ze huur gaan betalen. Af en toe halen ze boodschappen maar meer willen mijn ouders niet hebben
Sparen is er bij ons met de paplepel ingegoten, en je moet ook wel wil je überhaupt op jezelf kunnen gaan wonen

Zo hebben wij het ook gedaan.
Allebei mijn dochters konden een huis kopen en de inrichting en hebben verder geen schulden, behalve de hypotheek. Zo zijn wij ook opgevoed. Al betaalde mijn man wel veel kostgeld (vrijwillig) toen hij thuiswoonde, omdat mijn schoonouders beiden ernstig ziek waren en zij de steun goed konden gebruiken.
Later toen mijn man het huis uit was, hielp hij zijn ouders regelmatig, zij hadden dat nodig en wij konden het missen.

**Geplaatst**: 09-01-19 14:37

Geplaatst: 09-01-19 14:37

verootjoo schreef:
Ik heb jaren thuis gewoont met mijn fulltime salaris. Mijn ouders wilden ook echt geen kostgeld, die wilden dat we een goede start konden maken. En ze hadden ons geld ook niet nodig, dat scheelt natuurlijk wel.
[…]Sparen is er bij ons met de paplepel ingegoten, en je moet ook wel wil je überhaupt op jezelf kunnen gaan wonen

Het een sluit het ander niet uit he?

Zonder enorme spaarrekening kun je ook echt prima het huis uit, alleen moet je je standaards dan een beetje bijstellen. ;-)