Bokt.nl

**Geplaatst**: 04-06-13 22:54

Geplaatst: 04-06-13 22:54

Hier hebben we een hele mooie 'hoek' in de kamer waar dochterlief(3) nog wel eens in geplaatst wordt als ze niet luistert. Afgekeken van supernanny en werkte heel goed. Sinds deze week antwoord ze op de vraag 'waarom sta jij in de hoek?' heel peuterpuberachtig met 'daarom!'

En vervolgens schiet ik in de lach...

**Geplaatst**: 04-06-13 22:54

Geplaatst: 04-06-13 22:54

Dat is wel een straf, het is immers een negatieve consequentie die hij krijgt door zijn gedrag? Dat jij dat niet als "straf" beschouwt is iets anders. Zijn moeder beslist wel dat hij die dan ook niet krijgt, dat bepaalt hij niet zelf. En dus is het wel een straf die hij echter over zichzelf afroept (en dat zijn nu juist de straffen die in mijn ogen ook het allerbeste werken onder het motto "wie zijn billen brandt moet op de blaren zitten").
Grappig dat je zegt dat psychologisch onderzoek het tegenspreekt, het was namelijk een programma van een psychologe en die legde dat uit...
Blijkbaar zijn er verschillende denkbeelden over en dat is ook logisch, als je honderd onderzoeken naast elkaar zet komen er heel verschillende dingen uit, afhankelijk van onderzoeker, vraagstelling, interpretatie en wie er onderzocht zijn. Niet is zaligmakend, en niets is zo zwart wit. Vele wegen die naar Rome leiden en voor de één zal de ene methode beter werken, voor de ander iets anders. Niets mis mee, als het het gewenste resultaat oplevert en dat is dat je in harmonie samen kunt leven.

**Geplaatst**: 04-06-13 23:02

Geplaatst: 04-06-13 23:02

Zoals Mindfields het doet, gaat het hier thuis ook. DL heeft er momenteel een handje van om een hap van een boterham te nemen, de rest op de grond te gooien en dan een nieuwe te vragen. Die krijgt ze dan niet. Ik zie dat niet als straf, het is inderdaad de logische consequentie, het gevolg van haar gedrag. Het is niet een door mij bedacht gevolg terwijl het in de hoek/strafstoel zetten dat wel zou zijn. Bovendien leg ik ook kort uit waarom ze geen nieuwe boterham krijgt en blijft het aan tafel gewoon gezellig.

**Geplaatst**: 04-06-13 23:15

Geplaatst: 04-06-13 23:15

Esplendido schreef:
Zoals Mindfields het doet, gaat het hier thuis ook. DL heeft er momenteel een handje van om een hap van een boterham te nemen, de rest op de grond te gooien en dan een nieuwe te vragen. Die krijgt ze dan niet. Ik zie dat niet als straf, het is inderdaad de logische consequentie, het gevolg van haar gedrag. Het is niet een door mij bedacht gevolg terwijl het in de hoek/strafstoel zetten dat wel zou zijn. Bovendien leg ik ook kort uit waarom ze geen nieuwe boterham krijgt en blijft het aan tafel gewoon gezellig.

Dit doe ik ook, maar bij ons blijft het dan niet gezellig. DL verzint het daarna nl. nog om obstinaat het brood te gaan zitten verkruimelen op de grond, uit kolerigheid dat ze geen nieuwe boterham krijgt van me.

**Geplaatst**: 04-06-13 23:21

Geplaatst: 04-06-13 23:21

Wij vanavond een mega driftbui gehad van dochterlief. Wederom om het eten. Zeggen dat ze honger heeft en eenmaal aan tafel niet willen. Ze moet dan wel blijven zitten met als resultaat dat ze woest werd. Dan kunnen we haar negeren, dwingen tot eten of op de gang zetten, maar daar gaat de driftbui niet van over. Ik heb haar op schoot genomen, benoemd dat ik niet begrijp waarom ze zo boos is maar dat ze dat best mag zijn. Ik heb haar al die tijd vastgehouden en dat koste me mijn gehoor, maar ze vond het fijn want bleef zitten. Ik liet haar niet alleen met haar woede. ..
Na verloop van tijd was het duidelijk waarom ze zo boos was. Ik had gezegd dat we padta zouden eten en zij was in de veronderstelling dat dit chocopasta zou zijn. ..

Had Ik dus boos moeten worden haar? Nee dus. Ze begreep het gewoon niet

**Geplaatst**: 04-06-13 23:36

Geplaatst: 04-06-13 23:36

fijn topic!
hier een van bijna 3 en net 1

de oudste heeft een eeuuuhh...sterk karakter zullen we maar zeggen

en de jongste begint ook al aardig...zal wel genetisch bepaald zijn :')

hier ook absoluut niet van het slaan of schreeuwen maar soms even afkoelen was erg nodig, er was anders niets mee te doen -O-

meneer is nog al volhoudend en wanneer hij maar door blijft gaan en niet wil luisteren naar mijn uitleg (de tijd dat hij krijsend op de grond ging liggen omdat hij z'n zin niet krijgt en dan ging aftellen van 1..2..3 en dan bij 3 z'n hoofd heel hard op de plavuizen beukte is gelukkig voorbij) gaat hij hier toch heel even op z'n stoel zitten, puur om heel even rust in z'n koppie te krijgen.
een tijd hang ik daar niet aan vast, heb hem geleerd dan wanneer we weer samen wat kunnen afspreken over iets hij me mag roepen, soms is dit na een paar tellen en soms heeft hij daar even tijd voor nodig.
maar zodra hij roept ben ik er gelijk voor hem (ben zo wie zo in de buurt maar laat hem dan niet langer zitten dan nodig), dan leg ik hem uit waarom of hoe en wat en vraag of hij het dan begrijpt waarom iets wel of niet kan/mag, dan is het eigenlijk altijd heel oke voor hem en onthoud hij het ook echt goed.
vond het best even zoeken naar een manier wat voor hem goed werkte, ik wil hem in zijn gevoel absoluut niet voorbij schieten en vind het belangrijk dat hij al z'n emoties mag en kan uiten, maar soms...pffffff
moet zeggen dat hij nu eigenlijk heel erg redelijk is en ook goed begrijpt waarom sommige dingen niet mogen of kunnen, dan zegt hij daarna.....okeeee, sorry mam :')

verder mogen ze bij mij best veel maar nee is ook wel nee, en de consequenties van hun eigen gedrag hebben ze snel genoeg door.
heb makkelijke eters maar de oudste wilde laatst persee chocopasta op brood, aangezien hij dat 's ochtends al had gehad en 2x op een dag wat te veel vond had ik z'n brood met wat anders klaar gemaakt......uiteraard hoefde hij z'n brood niet, dat soort dingen zijn voor mij heel simpel, ik ga daar geen discussie over maken, dan is het prima, het is geen brood of dat wat je hebt maar geen chocopasta, na 2 tellen mokken en een boos gezichtje nam hij toch maar eieren voor z'n geld en peuzelde z'n broodje prima weg, dit soort dingen hebben ze zo snel door.

**Geplaatst**: 04-06-13 23:42

Re: Hoe straffen jullie je kind(eren)?

Geplaatst: 04-06-13 23:42

benangelique, ik denk dat dat meestal ook het geval is, ze hebben iets anders begrepen dan wat wij bedoelen maar kunnen dit zelf nog niet goed onder woorden brengen en daar worden ze volgens mij zelf nog bozer van.
hier ook een aantal keren gehad dat er zoiets uit kwam, probeer hier altijd uit te vissen wat er in die koppies dan rond gaat als ze zo zijn, merk nu bij de oudste dat hij steeds beter kan vertellen wat er dan is of wat hij dacht en dan kunnen we het daar samen over hebben of ik kan het uitleggen, en dan is het ook niet zo'n probleem.
dat is ook de reden dat ik het zelf belangrijk vind om wel op die emoties in te gaan, hoe klein ze ook zijn het lijkt mij erg frusterend voor zo'n kind als je niet begrepen word en je dat ook nog eens niet mag uiten, dit is toch ook iets wat ze zullen moeten leren

**Geplaatst**: 05-06-13 00:24

Re: Hoe straffen jullie je kind(eren)?

Geplaatst: 05-06-13 00:24

BA, fijn dat je achter de oorzaak van haar driftbui kon komen. Bij DL is de frustratie soms groot als ik de verkeerde kaas op haar brood doe. Ze noemt kaas, smeerkaas en pindakaas allemaal kaas. Sinds ik dat weet, laat ik haar de goede kaas aanwijzen.

**Geplaatst**: 05-06-13 01:32

Geplaatst: 05-06-13 01:32

benangelique schreef:
Wij vanavond een mega driftbui gehad van dochterlief. Wederom om het eten. Zeggen dat ze honger heeft en eenmaal aan tafel niet willen. Ze moet dan wel blijven zitten met als resultaat dat ze woest werd. Dan kunnen we haar negeren, dwingen tot eten of op de gang zetten, maar daar gaat de driftbui niet van over. Ik heb haar op schoot genomen, benoemd dat ik niet begrijp waarom ze zo boos is maar dat ze dat best mag zijn. Ik heb haar al die tijd vastgehouden en dat koste me mijn gehoor, maar ze vond het fijn want bleef zitten. Ik liet haar niet alleen met haar woede. ..
Na verloop van tijd was het duidelijk waarom ze zo boos was. Ik had gezegd dat we padta zouden eten en zij was in de veronderstelling dat dit chocopasta zou zijn. ..

Had Ik dus boos moeten worden haar? Nee dus. Ze begreep het gewoon niet

ja dus, want het slaat nergens op om een driftbui te hebben voor wat ander eten
als ze dus niet krijgt wat madam blieft heeft ze recht op een driftbui?

hier deden we het gewoon veel makkelijker, je eet wat de pot schaft!
heb je ook geen last van kinderen met driftbuien om eten
natuurlijk schepte ik wat meer van het één en wat minder van het ander als ik wist dat ze iets minder lekker vonden, maar kinderen moeten smaken ook leren eten

kinderen die eerst een driftbui moeten krijgen worden of veels te laat begrepen of hebben geleerd dat dat zeer leuk werkt om hun zin te krijgen en meestal is het dat laatste, vooral bij meisjes
ik snap eerlijk gezegd al niet dat iemand het zover laat komen, bij de eerste pruillip had ik al streng gekeken
driftbuien snap ik alleen bij kinderen die nog niet kunnen praten en dus niet duidelijk kunnen maken wat ze bedoelen of gefrustreerd raken omdat ze iets willen maar dat nog niet kunnen, maar dat gaat dan meer op bij iets waar ze zelf mee bezig zijn en het lukt niet

**Geplaatst**: 05-06-13 07:17

Re: Hoe straffen jullie je kind(eren)?

Geplaatst: 05-06-13 07:17

Ik lees dit met lichte verbazing en humor..ben zelf opgevoed met de argumenten 'nee is nee' en 'omdat ik t zeg' en dat heeft niet geleid tot enorme psychische problemen :')

(althans, voor zover bekend). Al dat uitleggen en toestanden met die jonge kruimels, ik vind dat sommigen een hoop 'volwassen' informatie te verwerken krijgen. Het grote voordeel van kind zijn is juist de eenvoud..
En zelf bepalen wat ze eten??

wauw... Tuurlijk, als ze iets echt niet lusten, ok, maar verder...
Geweldig topic dit

**Geplaatst**: 05-06-13 08:11

Geplaatst: 05-06-13 08:11

Moet zeggen dat ik het ook met verbazing zit te lezen. Ieder kind zal wel zijn eigen aanpak nodig hebben want bij de een werkt dit en bij de ander werkt dat maar die hele monologen begrijp ik ook niet. Mijn neefje zijn zus wild eens perse mee naar de stallen. Ik vond haar nog te klein daarvoor maar ja ik was weer de boeman volgens mijn moeder dus kind mee naar stal. Ik had haar gezegd dat niet de deuren mocht open maken van de boxen. toen ik even niet keek omdat ik de deur achter me dicht trok hoorde ik plots een deur open gaan. had die kleine feeks het toch gepresteerd om de boxdeur open te doen. Kon haar nog net bij de kraag grijpen voordat ze letterlijk die box binnen ging bij mijn meest chagrijnige paard. Ze schrok enorm van me omdat ze dat niet had verwacht. Ze was boos omdat haar broer wel mocht voeren en zij niet. Tja ze schelen 6 jaar in leeftijd dus hij kan dat al aan, zij niet. Ze was toen amper 4 of 5. Zo ook een keertje een mannetje van 4 op zijn plek gezet in de bus bij een uitstap van mijn werk naar een pretpark. mama had tig keer gezegd dat hij moest stoppen met zijn zus te pesten. :roll:

mannetje bleef toch doorgaan, op een gegeven moment was ik het zo zat (zat in de stoel vlak achter hen, mama in de rij aan de overkant van het gangpad) dat ik hem in de kraag gevat heb en hem in zijn stoel gezet (nogal bruusk) zijn drinkbeter afgepakt (want hij sloeg ermee naar zijn zus) en gezegd dat als hij nog een keer deed dat ik hem naast mij ging zetten en dat hij geen film kon kijken. ~~}>

Blijkbaar was mijn toon zo ferm genoeg dat hij de rest van de busreis stil is geweest en op zijn stoel is blijven zitten.

Voor kleine kinderen ben ik waarschijnlijk die chagrijnige of altijd boze mevrouw maar dat kan me eerlijk gezegd niets schelen. Moeten ze maar braaf zijn.

**Geplaatst**: 05-06-13 09:01

Geplaatst: 05-06-13 09:01

Esplendido schreef:
Zoals Mindfields het doet, gaat het hier thuis ook. DL heeft er momenteel een handje van om een hap van een boterham te nemen, de rest op de grond te gooien en dan een nieuwe te vragen. Die krijgt ze dan niet. Ik zie dat niet als straf, het is inderdaad de logische consequentie, het gevolg van haar gedrag. Het is niet een door mij bedacht gevolg terwijl het in de hoek/strafstoel zetten dat wel zou zijn. Bovendien leg ik ook kort uit waarom ze geen nieuwe boterham krijgt en blijft het aan tafel gewoon gezellig.

Het is wel door jou bedacht, want als het kind deed wat het zelf wilde dan at het echt nog wel wat lekkers op als het het eerst op de grond had gegooid

Een boterham die het sowieso al niet wil zal het niet opeten, maar de chipjes in het geval van Mindfield waren wss nog wel lekker opgepeuzeld als ze niet zelf had gezegd dat dat niet mocht.

Ik lees hier een aantal keren dat de mensen die niet straffen (of denken dat niet te doen

) de kinderen op schoot nemen bij een driftbui en vasthouden. Ik ken de methode en vind het eerlijk gezegd vreselijk, dat hadden ze nu met mij echt vroeger niet moeten doen, ik kreeg enorme driftbuien maar werd dan gewoon even apart gelegd in de gang en dat is voor iemand als ik, die veel persoonlijke ruimte nodig heeft, een veel betere oplossing. Zo vasthouden zou mij ook als jong kind enorm benauwd hebben, dat weet ik zeker.

**Geplaatst**: 05-06-13 09:03

Geplaatst: 05-06-13 09:03

petraaken schreef:
Moet zeggen dat ik het ook met verbazing zit te lezen. Ieder kind zal wel zijn eigen aanpak nodig hebben want bij de een werkt dit en bij de ander werkt dat maar die hele monologen begrijp ik ook niet. Mijn neefje zijn zus wild eens perse mee naar de stallen. Ik vond haar nog te klein daarvoor maar ja ik was weer de boeman volgens mijn moeder dus kind mee naar stal. Ik had haar gezegd dat niet de deuren mocht open maken van de boxen. toen ik even niet keek omdat ik de deur achter me dicht trok hoorde ik plots een deur open gaan. had die kleine feeks het toch gepresteerd om de boxdeur open te doen. Kon haar nog net bij de kraag grijpen voordat ze letterlijk die box binnen ging bij mijn meest chagrijnige paard. Ze schrok enorm van me omdat ze dat niet had verwacht. Ze was boos omdat haar broer wel mocht voeren en zij niet. Tja ze schelen 6 jaar in leeftijd dus hij kan dat al aan, zij niet. Ze was toen amper 4 of 5. Zo ook een keertje een mannetje van 4 op zijn plek gezet in de bus bij een uitstap van mijn werk naar een pretpark. mama had tig keer gezegd dat hij moest stoppen met zijn zus te pesten. mannetje bleef toch doorgaan, op een gegeven moment was ik het zo zat (zat in de stoel vlak achter hen, mama in de rij aan de overkant van het gangpad) dat ik hem in de kraag gevat heb en hem in zijn stoel gezet (nogal bruusk) zijn drinkbeter afgepakt (want hij sloeg ermee naar zijn zus) en gezegd dat als hij nog een keer deed dat ik hem naast mij ging zetten en dat hij geen film kon kijken. Blijkbaar was mijn toon zo ferm genoeg dat hij de rest van de busreis stil is geweest en op zijn stoel is blijven zitten. Voor kleine kinderen ben ik waarschijnlijk die chagrijnige of altijd boze mevrouw maar dat kan me eerlijk gezegd niets schelen. Moeten ze maar braaf zijn.

Hahaha ik moet me ook regelmatig inhouden...

Maar probeer me er toch aan te houden dat alleen kinderen die onder mijn toezicht zijn opmerkingen krijgen van me, ik vind het zelf ook storend als wildvreemden zich er mee gaan bemoeien, die kennen het hele verhaal niet en trekken soms te snel conclusies.

**Geplaatst**: 05-06-13 09:04

Geplaatst: 05-06-13 09:04

Misschien zou je op volwassen leeftijd juist ook wel behoefte hebben gehad aan iemand die je vasthoudt ipv alleen zijn, als ze dat toen al bij je hadden gedaan, dat weet je niet denk ik. Ik heb me er echt in verdiept in hoe ik het zou aanpakken en daarbij vooral ook wetenschappelijke onderzoeken doorgespit en daarom ervoor gekozen het zo te doen als ik het doe.

**Geplaatst**: 05-06-13 09:05

Re: Hoe straffen jullie je kind(eren)?

Geplaatst: 05-06-13 09:05

En nee die chips wilde hij niet want hij wilde de chips die ik had, dus hij eet ze dan ook echt niet op hoor

**Geplaatst**: 05-06-13 09:06

Geplaatst: 05-06-13 09:06

Cer schreef:
Ik lees dit met lichte verbazing en humor..ben zelf opgevoed met de argumenten 'nee is nee' en 'omdat ik t zeg' en dat heeft niet geleid tot enorme psychische problemen (althans, voor zover bekend). Al dat uitleggen en toestanden met die jonge kruimels, ik vind dat sommigen een hoop 'volwassen' informatie te verwerken krijgen. Het grote voordeel van kind zijn is juist de eenvoud..
En zelf bepalen wat ze eten?? wauw... Tuurlijk, als ze iets echt niet lusten, ok, maar verder...
Geweldig topic dit

Dat was ook mijn opvoeding, je kreeg te horen wat wel en niet kon en daar had je het mee te doen, geen discussie mogelijk. Ik geloof gewoon echt niet in de theorie dat je om goede keuzes te maken die kinderen dat van jongs af aan zelf moet laten doen. Mijn man is veel meer zo opgevoed en laat dat nu de eeuwige twijfelaar die geen knoop door kan hakken bij uitstek zijn....

**Geplaatst**: 05-06-13 09:07

Geplaatst: 05-06-13 09:07

Cer schreef:
Ik lees dit met lichte verbazing en humor..ben zelf opgevoed met de argumenten 'nee is nee' en 'omdat ik t zeg' en dat heeft niet geleid tot enorme psychische problemen (althans, voor zover bekend). Al dat uitleggen en toestanden met die jonge kruimels, ik vind dat sommigen een hoop 'volwassen' informatie te verwerken krijgen. Het grote voordeel van kind zijn is juist de eenvoud..
En zelf bepalen wat ze eten?? wauw... Tuurlijk, als ze iets echt niet lusten, ok, maar verder...
Geweldig topic dit

Mee eens! Ik vertel mijn 5 jarige regelmatig dat hij moet doen wat ik zeg omdat ik de mama ben en hij het kind. Kijk ik leg uit als dat kan maar sommige dingen zijn niet uit te leggen, of ik ben er na de 5e keer zat van, en dan heeft hij pech.

**Geplaatst**: 05-06-13 09:08

Geplaatst: 05-06-13 09:08

Mindfields schreef:
Misschien zou je op volwassen leeftijd juist ook wel behoefte hebben gehad aan iemand die je vasthoudt ipv alleen zijn, als ze dat toen al bij je hadden gedaan, dat weet je niet denk ik. Ik heb me er echt in verdiept in hoe ik het zou aanpakken en daarbij vooral ook wetenschappelijke onderzoeken doorgespit en daarom ervoor gekozen het zo te doen als ik het doe.

Ik vind dit nu typisch een opmerking die getuigd van het denken dat opvoeding een menselijk karakter kan veranderen. In de psychologie is heel duidelijk onderkent dat er mensen zijn die het beste tot rust komen als ze alleen zijn, en mensen die floreren in drukte. Zo ben je of zo ben je niet, dat heeft niets te maken met het wel of niet vasthouden. Ik denk dat ik mijn moeder een blauw oog had geslagen als ze me zo had vastgehouden.
In het programma van Nanny Jo komen dat soort momenten ook regelmatig voorbij van krijsende kinderen die kostte wat kost door hun moeder in de houdgreep worden gehouden. Daar krijg ik kromme tenen van, en het ziet er niet uit alsof het kind er blij van wordt. Ik ben blij dat zij dat afraadt, want dat is ook mijn gedachte.

**Geplaatst**: 05-06-13 09:11

Geplaatst: 05-06-13 09:11

Mindfields schreef:
En nee die chips wilde hij niet want hij wilde de chips die ik had, dus hij eet ze dan ook echt niet op hoor

Wil dat zeggen dat ondanks dat jij zei dat hij het niet mocht hebben als hij het op de grond gooide, je dat toch had laten gebeuren als hij het wel opat?
Ik ken genoeg kinderen die die fout maken en dan alsnog hun snoepjes, chips of wat dan ook wél van de grond zouden eten, misschien dat die van jou dat nu niet deed, maar wat als?

**Geplaatst**: 05-06-13 09:12

Geplaatst: 05-06-13 09:12

benangelique schreef:
Wij vanavond een mega driftbui gehad van dochterlief. Wederom om het eten. Zeggen dat ze honger heeft en eenmaal aan tafel niet willen. Ze moet dan wel blijven zitten met als resultaat dat ze woest werd. Dan kunnen we haar negeren, dwingen tot eten of op de gang zetten, maar daar gaat de driftbui niet van over. Ik heb haar op schoot genomen, benoemd dat ik niet begrijp waarom ze zo boos is maar dat ze dat best mag zijn. Ik heb haar al die tijd vastgehouden en dat koste me mijn gehoor, maar ze vond het fijn want bleef zitten. Ik liet haar niet alleen met haar woede. ..
Na verloop van tijd was het duidelijk waarom ze zo boos was. Ik had gezegd dat we padta zouden eten en zij was in de veronderstelling dat dit chocopasta zou zijn. ..

Had Ik dus boos moeten worden haar? Nee dus. Ze begreep het gewoon niet

Prachtig om te lezen dit. Als je dit soort opvoeding volhoudt tot ze 18 is , wordt het een pracht van een volwassene.
Ik vond dit echt zo mooi om te lezen.

**Geplaatst**: 05-06-13 09:14

Geplaatst: 05-06-13 09:14

HF er is ook een tussenweg natuurlijk : kind de ruimte geven om driftig te zijn maar het niet helemaal afzonderen. Samen naar een rustig plekje en als ouder in de buurt blijven. Wellicht vind je dat meer iets? Nanny Jo ken ik niet en zal vast in sommige gevallen de laatste redding zijn. Maar niet ieder kind moet zo nodig gectrl-alt-delete worden.

**Geplaatst**: 05-06-13 09:14

Geplaatst: 05-06-13 09:14

In dat programma hebben de ouders al jarenlang alles verkeerd gedaan (nooit consequent geweest, kids die alles bepalen, geen enkele regel etc)dus nee dan werkt het sowieso natuurlijk niet, en dat daar even rigoreus de bezem er door moet begrijp ik ook.

Ik zei ook in mijn stukje, dat weet je niet denk ik. Ik zei niet dat ik zeeeeker weet dat het dan anders geweest was in jouw geval. Je hebt een persoonlijkheid, maar bepaald gedrag kan wel groeien of stagneren door je omgeving.

Maar, ik zie mijn kind en hoor van iedereen wat een makkelijk en lief kind het is en dat is hij ook, problemen hebben we nooit met hem dus ik hou het lekker bij hoe ik het doe want het werkt. Ik zie ook wel eens ouders met krijsende gillende kids met driftbuien en allemaal gedoe die nergens anders kunnen slapen of niet eens naar een oppas kunnen en denk dan...pff blij dat ik het doe zoals ik het doe en dat mijn kind zichzelf mag zijn en een hele berg zelfvertrouwen heeft en vertrouwen in zijn omgeving.

**Geplaatst**: 05-06-13 09:16

Geplaatst: 05-06-13 09:16

horseyfries schreef:
Mindfields schreef:
En nee die chips wilde hij niet want hij wilde de chips die ik had, dus hij eet ze dan ook echt niet op hoor

Wil dat zeggen dat ondanks dat jij zei dat hij het niet mocht hebben als hij het op de grond gooide, je dat toch had laten gebeuren als hij het wel opat?
Ik ken genoeg kinderen die die fout maken en dan alsnog hun snoepjes, chips of wat dan ook wél van de grond zouden eten, misschien dat die van jou dat nu niet deed, maar wat als?

Nee. Op de grond gooien betekent klaar. Had ik van te voren ook gezegd tegen hem.

**Geplaatst**: 05-06-13 09:20

Geplaatst: 05-06-13 09:20

Het stevig vasthouden heeft wat weg van bakeren wat in veel landen nog gewoonte is.

Nou moet ik zeggen dat mijn oudste zoon het liefste vast ingestopt in zijn wiegje lag, die kwam pas tot rust als hij omsloten was.
Alsof dat bescherming gaf en geborgenheid.
Toen hij rond een jaar eens een driftbui kreeg en er duidelijk inbleef heb ik die ook heel stevig vast gehouden, toen kwam hij tot rust want de armen om hem heen gaven hem waarschijnlijk datzelfde gevoel.
Zijn frustratie kwam voort uit het feit dat hij niet duidelijk kon maken wat hij nu wilde, praten kon hij nog niet.
Maar dit wist ik dus van hem, bij mijn beide dochters zou deze methode ook averechts gewerkt hebben.

Hier wordt er trouwens respectvol met eten omgegaan.
Het idee dat kinderen eten op de grond gooien vind ik al heel raar, heb dat nooit begrepen.
Zelfs als ze het niet lekker vonden/vinden ging er niks naar de grond.

**Geplaatst**: 05-06-13 09:26

Geplaatst: 05-06-13 09:26

Als mijn kind een driftbui krijgt, wat normáál is op deze leeftijd hoor (!), dan blijf ik bij hem in de buurt en heel open benaderbaar, maar laat hem zelf het initiatief nemen tot fysiek contact. Hij is inderdaad een kind wat nog verder flipt als je hem dan aanraakt. Maar dat wéét je als ouder, daar speel je op in, je ként je kind en elk kind is anders.

Een kind wat overspoeld wordt door emoties (een kind ís helemaal die emotie, wordt overmand en daar kan geen ouder wat aan veranderen) fysiek geheel afzonderen vind ik echt not done, daar leert het helemaal niets van, hooguit dat emoties niet goed zijn en dat je die niet mag tonen, zelfs niet daar en bij wie je je helemaal veilig zou moeten kunnen voelen.

Je zou aan mij geen goede hebben gehad Petraaken, in die bus. Dat je het in je hoofd haalt om je zodanig te moeien met andermans kinderen. Zeker dat je het kind "bruusk in zijn stoel zette", waar haal je het vandaan om andermans kind met een vinger aan te raken.