Moderators: Essie73, NadjaNadja, Muiz, Telpeva, ynskek, Ladybird, Polly
ik denk dat ik begin met het schilderij dat in mijn kamer hangt, dat is voornamelijk groen
simpel beginnen hihi.
zijn ze al uit terwijl mijn laaste foto een halve knop was hihi. 

Misschien een andere keer. Maar nu moest ik de print vouwen, beetje jammer. Hoop dat hij er blij mee is 
Oa een hele vette foto van de regenboog tegen een donker grijsblauwe lucht
) heel het topic door gelezen haha Miiejs schreef:Lijk me heel erg intressant... Net op mijn werk (op m'n iphone) heel het topic door gelezen haha
Maar het gaat dus alleen via de post? En niet per mail? Want ik ben dus echt een mega bangepoepert alleen thuis en al helemaal als ik weet dat iemand die in de gevangenis zit mijn adres heeft... Ook al zit ie duizenden kilometers bij me vandaan, mijn fantasie is vreselijk groot haha!


Anderen zullen dat vast ook wel hebben. Nimber schreef:Ik schrijf al bijna 8 jaar met iemand die ookal zolang vast zit.Drugshandel en bezit. Tijdens zijn tijd in de gevangenis is hij ook gepakt bij rellen vandaar dat het steeds langer duurt voor hij vrij komt.
We hebben super leuke gesprekken door de brieven heen. Soms schrijven we meer, soms wat minder. Ik ben zijn luikje naar de buiten wereld. Ik heb met diverse mensen geschreven maar met hem blijft het altijd zo leuk.
Ik snap het ook niet goed maar ja. SteffiiY schreef:Leuk dat je hier je mening komt delen, ik accepteer het dat jij er anders over denkt.
Ik ben gewoon van mening dat je voor die mensen een steun en toeverlaat kan zijn, het blijven tenslotte mensen en je kan ze niet als wilde beesten opgesloten en eenzaam in een kooi duwen!
.


Marloes__ schreef:Laat ik het zo zeggen, vanuit het oogpunt van de gedetineerde begrijp ik het volledig. Zeker de lang gestraften zullen deze mogelijkheid met beide handen aangrijpen. Rot gezegd, maar hun wereld is klein. Ik denk dan ook dat het veelal een illusie is om te denken dat die 'band' er nog steeds is wanneer ze vrij komen. Maar goed, er zullen ongetwijfeld uitzonderingen zijn.
? Ik denk dat ik niet voor mezelf spreek als ik zeg dat ik gewoon de tijd van mijn inmate wat prettiger wil laten verlopen. Gewoon een steun zijn, een uitlaatklep, vooral voor de gevangenen die lang zitten en nauwelijks familie hebben om hun mening te uiten, hun emoties te laten zien. Denk niet dat ze met andere gevangenen over hun gevoelens gaan praten.
SteffiiY schreef:Leuk dat je hier je mening komt delen, ik accepteer het dat jij er anders over denkt.
Ik ben gewoon van mening dat je voor die mensen een steun en toeverlaat kan zijn, het blijven tenslotte mensen en je kan ze niet als wilde beesten opgesloten en eenzaam in een kooi duwen!