Bokt.nl

knetterhard schreef:

Ik kan me daar niks bij voorstellen om die zekerheid bij mijn ouders of andere familieleden te zoeken..
Maar ik denk wel dat de meeste mensen heel wat kunnen doen uit wanhoop en daar heel ver in kunnen gaan! Net zoals je mensen hebben die liever op hun rug liggen bij jan en allemaal, dan dat ze respect hebben naar zichzelf toe!

phormicola schreef:

Fiffill schreef:

Er zijn meerdere boeken over geschreven, ik denk dat ik weet welke jij bedoelt, volgens mij heb ik die ooit voor school gelezen. *denkt*

Maar, van de verhalen die ik in dat topic heb gelezen, weten die tieners/pubers dat het niet "hoort" en het gaat wss meer om de nieuwsgierigheid, dan de aantrekkingskracht of veiligheid. Daarom denk ik dat die er op latere leeftijd en met eigen kinderen er niet meer zo snel zal zijn. Ik zeg niet dat het niet kan, maar ik denk eigenlijk ook niet dat het "lui" is wbt grenzen trekken. De situatie is tenslotte wel zeer verschillend.
Zoals ik al zei, misschien zit het anders met mensen die wel een bepaalde liefde voelen voor hun eigen familieleden. Maar met dat experimenteren denk ik niet dat het zo gauw die kant op zou gaan. Dat lijkt meer bij een bepaalde fase (tiener/puber) in sommigen hun leven te horen. Ook omdat die fase vanzelf weer overgaat en er niet een bepaalde "behoefte" blijft bestaan.

Volgens mij ging het over een familie ergens rond de plaatsjes als Urk enzo, maar dat weet ik ook niet meer zeker. Ik vond het hele verhaal zo vreselijk dat ik het niet allemaal heb onthouden

Then we agree to disagree. Ik kan maar moeilijk geloven dat zulke beslissingen geen consequenties hebben, hoe de gevoelens dan ook in elkaar steken. Ik kan me tot op zekere hoogte inleven hoe zo'n iemand denkt en voelt en ik voel dat er consequenties zijn. Maar goed, zeker kan ik niet zijn natuurlijk

enzino schreef:

phormicola schreef:

Waarom zou dat niet gebeuren? Iemand die te lui is om die grens te trekken is daar wrs later ook nog te lui voor. De situatie later is niet zoveel verschillend als toen ze jong waren.

Ik denk niet dat het zozeer is dat iemand "te lui" is om een grens te trekken. Dat doe je namelijk in een seconde en kost behoorlijk weinig inspanning. Misschien dat ze gewoon het slechte er niet van inzien door een gebrek aan normen en waarden, maar "te lui" lijkt me niet de meest waarschijnlijke reden.

En de situatie lijkt mij trouwens compleet anders met je eigen kinderen als je zelf ouder bent. Tijdens het puberen heb je veel last van hormonen die soms opspelen en heb je minder inzicht in wat je daden voor gevolgen kunnen hebben (wie heeft er nooit wat stoms gedaan op die leeftijd?). Als je ouder bent dan heb je minder last van die hormonen en een seksuele relatie met je kinderen is strafbaar terwijl experimenteren met broer/zus dat niet is.

Mixje90 schreef:

Wat zou je doen als je samen met je broer of zus nog de enige levende mensen zou zijn... :p
Freaky idea haha

branka16 schreef:

Ik zou het niet weten, maar als je het weet begin je er toch niet aan, ik zou het me niet voor kunnen stellen iig.

(Maar goed er zijn genoeg voorbeelden van mensen die een knik in de kabel hebben...)

branka16 schreef:

Met knik bedoelde ik de mensen van de verkrachtingen de mishandelingen etc...

knetterhard schreef:

Nou sorry hoor, ik heb echt geen respect voor zulke mensen!

knetterhard schreef:

en in welk stukje ga je dat vinden dan? het begrip?

cooper schreef:

knetterhard schreef:

en in welk stukje ga je dat vinden dan? het begrip?

Als je zonder de persoon te veroordelen, luistert naar zijn verhaal, zal je vaak zien dat de keuzes die die persoon maakt, gebonden zijn aan factoren die hij onbewust uit zijn verleden met zich meedraagt.
Hetgeen wij als opvoeding meekrijgen (de normen en waarden) bepalen hoe een persoon in zijn leven staat, en daaropvolgend de keuzes die hij maakt.
Vaak hebben mensen die zulke dingen doen een behoorlijke rugzak mee te dragen.
Mensen worden onschuldig geboren (tenzij zij geboren zijn met een hersenafwijking en van daaruit kan je weer begrip opbrengen omdat die personen zelfs daar niet schuldig aan zijn) en mensen worden gedurende hun leven schuldig gemaakt door hun omgeving, van daaruit gaan ze interpreteren, opslaan en zo wordt het onbewuste gevormd.

Vanuit die richting denk ik dan, en van daaruit ontstaat bij mij het begrip