Geplaatst: 13-06-08 15:42 Ukkiee schreef:Maar ik vind het in de algemeenheid gewoon onzin dat je niet andermans kind vast mag pakken.
Ik denk dat het heel erg afhangt van de situatie.
Imo vliegen de meeste mensen hier zo op omdat de toon van TS richting de kinderen zo ontzettend negatief is.
Zelf heb ik hier een lastige dame van 1,5 thuis, druk met de peuterpuberteit, daarnaast sta ik voor de klas bij pubers van 12-16 jaar ongeveer, ook niet de meest gemakkelijke doelgroep over het algemeen.
In alle eerlijkheid moet ik zeggen dat als de leidster van het KDV vertelt dat mijn dochter zo ontzettend lastig was die dag, een driftbui kreeg en ze haar hebben opgetild en apart gezet dan is er niks aan de hand.
Maar als ik hoor dat nota bene een stagiaire mijn kind een klier van een jong vindt, al een jaar problemen ermee heeft en een driftbui uitlokt door mijn kind verkeerd aan te pakken en het dan nog een keer op internet te smijten in de meest negatieve bewoordingen, dan is het kot hier ook te klein, want dan rust ik niet voor ik op zijn minst zeer stevige excuses heb gekregen en de belofte dat mijn kind niet meer met deze stagiaire in aanraking hoeft te komen.
In het onderwijs is de allereerste prioriteit die je stelt: veiligheid. Dat geldt mentaal en fysiek. Enerzijds moet een kind dus gewoon kunnen functioneren in de groep (duidelijke regels, gestructureerde aanpak), anderzijds is het zaak dat het personeel ook fysieke en mentale veiligheid biedt. Dus ja, een weglopend kind moet tegengehouden worden.
(hoewel ik als een puber van 16 jaar de klas uitstormt, wel gewoon even naar beneden bel, no way dat ik die aan zijn arm terug de klas in sleur
) Maar je moet ook zorgen dat een kind zich mentaal zo veilig voelt dat dit soort excessen niet voorkomen.
En het gebeurt gewoon een keer. Bij iedereen gaat er ooit eens iets gigantisch mis. Maar leg dan niet de schuld bij het kind, maar evalueer met je collega's hoe dit anders aangepakt had kunnen worden. Zie het als een leerervaring om herhaling te voorkomen.
Zeker als het al een jaar lang niet goed gaat met een kind, dan is hele intensieve begeleiding van een stagebegeleider of collega nodig. Toen het ooit gigantisch botste met een leerling heb ik voor en na elke les alles voorgelegd en geevalueerd, lesbezoek gevraagd, video-opnames gemaakt... je grootste vriend zal zo'n kind niet worden, maar een normale verhouding moet echt wel op te bouwen zijn! En dat is in beider belang.
maar blijken het gewoon kinderen te zijn die een aanpak en structuur nodig hadden 
Die moeten dat verdienen. En dat gata niet als je de boel loopt uit te schelden en te slaan. Dus ja, ik kan me haar reactie wel voorstellen. Of ze idd het goeie beroep heeft gekozen.... denk het ook niet. Maar dat wil niet zeggen dat ze onverantwoord bezig is. Ze heeft het kind alleen vastgepakt. Zou ik ook doen als het zo tekeer gaat.