Moderators: Essie73, NadjaNadja, Muiz, Telpeva, ynskek, Ladybird, Polly
blubblabhoi schreef:Hij heeft het inderdaad nog niet uitgemaakt. Ik ook niet, ik wil het van hem horen. Ik beschouw de relatie wel als uit, maar ik wil het van hem horen.
bigone schreef:Ts, het is dus wel zo dat hij een dik jaar geleden zijn twijfels kreeg maar er toen geen einde aan durfde te maken na zoveel jaren.De meeste mensen hebben in hun leven wel vaker te maken met relaties en het beëindigen daarvan , jullie niet want al vanaf zeer jong bij elkaar en zonder merkbare hobbels het huisje boompje beestje plaatje ingerold. Verkering , huis kopen, samenwonen. Helemaal niets mis mee behalve wanneer een van de partners twijfels heeft en die niet uit durft te spreken of kan spreken .
Dus ergens zat er tussen jullie het laatste jaar al niet goed maar kon jij de vinger er niet opleggen en hij vluchtte in het depressieverhaal.
Maar jullie hebben 10 mooie jaren gehad, gelukkig ben je jong genoeg om eventueel met iemand anders ooit een toekomst op te bouwen. Wat hij gedaan heeft zie ik als een manier om de puber uit te hangen, gewoon verkering, potje rollebollen en geen verplichtingen, banketstaaf en absoluut niet te rechtvaardigen maar dit maakt de keus voor jou veel gemakkelijker . Loslaten en doorgaan is het enigste wat er opzit en daarbij wil ik je heel veel succes wensen ..
blubblabhoi schreef:Hij heeft het inderdaad nog niet uitgemaakt. Ik ook niet, ik wil het van hem horen. Ik beschouw de relatie wel als uit, maar ik wil het van hem horen.
meggiemeg schreef:Gini schreef:Maar ik denk niet dat TS nu 11 jaar in vraag moet stellen.
Zo bedoel ik dat nu ook weer niet, verwoord het wellicht een beetje krom, maar ik wil zeggen dat je 11 jaar niet zo maar aan je voorbij laat gaan, je hebt zoveel gedeeld, leuk en minder leuk, zoveel herinneringen samen gemaakt. 11 jaar moet toch wat zeggen. In elk geval genoeg dat je de ander met respect behandeld, iemand die hier niets aan kan doen, iemand die ondanks je eigen gedoe er voor je is geweest en nog steeds ondanks dat je geen open kaart speelde of je daar nu wel of niet bewust wat aan kon doen.
Maartje1990 schreef:blubblabhoi schreef:Hij heeft het inderdaad nog niet uitgemaakt. Ik ook niet, ik wil het van hem horen. Ik beschouw de relatie wel als uit, maar ik wil het van hem horen.
Ts uk vind het heel knap hoe fatsoendelijk jij blijft, ik zou het niet kunnen. Alleen in dit geval zou ik wel echt de mededeling doen. Hij heeft je la.g genoeg aan t lijntje gehouden en nu heb jij de touwtjes in handen, punt erachter en laat het hem vooral weten.
Zonnetje81 schreef:Over een tijdje staat hij huilend voor je deur......zegt mijn glazen bol.... Sterkte en succes met alles.
blubblabhoi schreef:Zij wist van de relatie af, hij vertelde dat zij wist dat hij gister bij mij was om 'het te vertellen'. Hij vertelt er vast niet bij dat hij nog twijfelt en het nog niet heeft uitgemaakt. Ik weet verder ook niet hoe het contact tussen hun beide is, het is waarschijnlijk veel, maar het kan me ook niet schelen. Hij zal wel met haar verder gaan.
Voor het op een discussie uitloopt in dit topic. Het maakt niet uit of zij schuld heeft. Ik vind inderdaad dat je niet moet gaan stoken in een nog 'lopend' huwelijk, maar wat er gebeurd is komt niet van 1 kant. Hij heeft hier voor gekozen, het gebeurd niet zomaar. Zij is 17, hoteldebotel verliefd waarschijnlijk. Hij is ook nog haar leidinggevende, hij is 7 jaar ouder, het is waarschijnlijk hartstikke spannend en geweldig voor haar. Ja natuurlijk ben ik boos op haar, maar het blijft mijn ex die mij bedrogen heeft.
Ik weet nog niet hoe ik het verder ga oppakken. Eerst maar even focus op mezelf en proberen uit deze put te komen. Ik neem de rest van de week nog vrij om te proberen het ergste te verwerken en mentaal een plekje te geven. Ik zoek verder wel veel afleiding. Ik heb van mijn kant nog wel even nodig om alles te verwerken en een plekje te geven voordat ik met hem om tafel wil en het wil hebben over verdelen van de inboedel, scheiden, het huis etc.
blubblabhoi schreef:Iedereen heel erg bedankt voor de overweldigende steun, erg lief.
Ik reageer even in het algemeen. Hij is naar eigen zeggen naar haar toe gegroeid doordat hij met zichzelf in de knoop zat. Hij had al een jaar gevoelens voor haar en hij is daar nu blijkbaar voor gezwicht ofzo.. Door het opkroppen van heeft hij de stoornis en depressie ontwikkeld. Drie weken geleden hebben ze voor het eerst samen afgesproken, gezoend. Vorige weekend is hij bij haar blijven slapen en hebben ze seks gehad. Er zijn dus echt dingen gebeurd die veel te ver zijn gegaan..
Dit is gewoon niet goed te praten. Depressie, burn-out, angststoornis of quarter-life crisis, hij is nog altijd verantwoordelijk voor zijn acties.
Zoals Bloodymary al zegt, hopelijk maakt dit het verlies iets dragelijker. Ik walg gewoon van hem nu, een meisje van 17.. Wat moet je er mee in godsnaam. Zet je daar nou echt je relatie van 11 jaar voor op het spel.
Ik voel me ontzettend verdrietig, vernederd, boos, gekwetst. Deze drie maanden waren ontzettend zwaar, waarom mij zo aan het lijntje houden.. Ik heb het altijd voor hem opgenomen en geprobeerd hem de ruimte te geven, te steunen waar nodig.. Omdat ik zo veel van hem hou.. Wat dacht hij wel niet..