Bokt.nl

**Geplaatst**: 25-03-16 23:44

Re: Meer verdriet dan dat mijn hart aankan...

Geplaatst: 25-03-16 23:44

Ik vind het echt verschrikkelijk voor je
X

**Geplaatst**: 25-03-16 23:45

Geplaatst: 25-03-16 23:45

Dikke knuffel. Woorden schieten te kort

**Geplaatst door de TopicStarter** : 06-04-16 22:39

Geplaatst door de TopicStarter : 06-04-16 22:39

Maart 2016.... Een maand die ik tot mijn dood zal herinneren en met me mee zal dragen. Had me in februari verteld wat me in maart te wachten stond, en ik zou je vertellen dat niet te kunnen dragen. Dat het teveel zou zijn, en ik eronder zou bezwijken. Echter ben ik er nog. Functioneer ik nog. En ben ik vaker in goede doen dan neergeslagen.

Als ik een lichtpuntje moet zeggen over afgelopen maand is dat toch dat ik kennelijk sterker ben dan ik van te voren had verwacht. Naast instorten is er geen andere keus dan doorgaan. En instorten vind ik geen optie, dus gaan we door. En dat lukt gelukkig redelijk goed. Ene dag beter dan de ander. Ene moment beter dan de ander. Maar ik kan gelukkig genieten van sommige dingen in het leven. Zoals mijn dochtertje heerlijk zien rijden op Hope: " [ITP] Na zware maand lichtpuntje. Emmaline & Hope & trotse mama! " Zouden jullie Emmaline blij willen maken en een berichtje daar willen plaatsen?

Gelukkig is alles m.b.t. mijn broer en schoonmoeder nu geregeld en gedaan. Dat geeft aan de ene kant rust, maar aan de andere kant ook ruimte om de rouwen/ verwerken. En dat hoort er helaas ook bij. Maar we blijven doorgaan en van het leven proberen te genieten.

Ik wil hierbij nogmaals iedereen bedanken!! De hoeveelheid steun die ik van Bokt heb mogen ontvangen is echt niet te beschrijven. Jullie weten niet hoeveel dit voor mij betekende! Echt vanuit het diepst van mijn hart wil ik jullie allemaal heel heel heel heel erg bedanken!!
Dank jullie wel!!!

**Geplaatst**: 07-04-16 08:25

Re: Meer verdriet dan dat mijn hart aankan...

Geplaatst: 07-04-16 08:25

Mooie woorden.
Ik zal het topic ook bekijken.
Nog heel veel sterkte toegewenst aankomende periode.

**Geplaatst**: 07-04-16 18:24

Geplaatst: 07-04-16 18:24

Wendy ik had gemist dat je schoonmoeder inmiddels ook al is overleden.

Wat is dat akelig snel gegaan. Zoveel overlijdens in zo weinig tijd. Hoe houden jullie het vol. :(:)

Heel veel sterkte en probeer rust te nemen zodat je overeind blijft en geniet van de kleine dingetjes.

**Geplaatst**: 10-04-16 12:05

Re: Meer verdriet dan dat mijn hart aankan...

Geplaatst: 10-04-16 12:05

Och Wendy, ik ben trouwe volger van je Bambi topics en had al zoveel respect voor je. Hoe je alles omtrent Bambi hebt aangepakt, niet egoïstisch, maar liefhebbend...
Nu kwam ik hier via t topic van je zus en heb het hele verhaal nog een keer gelezen. Ze zeggen wel eens dat een mens krijgt wat ie aan kan, maar dit is onmenselijk. Ik hoop dat april een maand vol lichtpuntjes zoals die met je dochtertje mag worden. Dikke knuffel :(:)

En ook voor Mariska :(:)

**Geplaatst door de TopicStarter** : 20-01-17 23:57

Geplaatst door de TopicStarter : 20-01-17 23:57

Ik moet het even van mij afschrijven:

Ik weet wat ik zo naar vind aan de dood. Het feit dat wat je ook doet, of hoe lang je ook wacht, het nooit maar dan ook nooit zal veranderen.

Het is als een open wond dat nooit zal genezen. De pijn wordt minder. Met de jaren. Maar de wond zal altijd aanwezig blijven. Nooit helen, nooit een litteken worden wat langzaam vervaagt. Altijd die open wond, waar op momenten dat je er niet op bedacht bent, even wat zout in gestrooid wordt.

Zo sta je in de winkel een toetje uit te zoeken. En als je er een uitgekozen heb en in je mandje heb liggen dringt het tot je door. "Dit was Bart zijn lievelings toetje." Pats boem, zout in de wond en pijn op een moment dat je hem niet verwacht. Weer even dat besef, hij is echt dood... En hij komt echt nooit meer terug. Beide voeten aan de grond. Slikken en weer doorgaan.

En dan ben je opzoek naar een oude foto. Je weet dat je hem op Facebook had gezet. En terwijl je de foto vind zie je gelijk de laatste "vind ik leuk" onder die foto. Van hem. Hij is echt dood en komt echt nooit meer terug.....

Wat haat ik het....

**Geplaatst**: 21-01-17 00:10

Re: Meer verdriet dan dat mijn hart aankan...

Geplaatst: 21-01-17 00:10

Dikke knuf sis.. Het blijft inderdaad zwaar, en kan je op de meest onverwachtse momenten opeens overvallen.

**Geplaatst**: 21-01-17 00:39

Geplaatst: 21-01-17 00:39

Sterkte lieve zusjes, dat jullie maar veel aan elkaar mogen hebben :(:)

.

Op ongeveer dezelfde manier zijn wij onze liefste zwager kwijt geraakt en nadat vorig jaar onze neef uit hetzelfde gezin besloten had dat hij zijn leven voldoende lang geleefd had (hij was geboren met EB), doet het elke keer pijn om onze (schoon)zus en nichtje "alleen" te zien. En dan die lege FB - pagina van mijn neef .... maar "ontvolgen" doe je hem ook niet. Het zal uiteindelijk slijten, maar nooit vergeten.

**Geplaatst**: 21-01-17 10:48

Geplaatst: 21-01-17 10:48

heel herkenbaar. Mijn zus is 1.5 jaar geleden overleden. Twee jaar geleden heb ik een plaatje met een tekst over dat we overleden mensen missen op fb gezet. Zij had daar onder gezet Mooie tekst, voor wie?
Daar kreeg ik laatst een herinnering van op fb SLIK.

Haar fb is niet op IM gezet. Afgelopen dinsdag zou ze jarig geweest zijn en dan krijg je een berichtje Ze is jarig wens haar een fijne dag toe. SLIK

**Geplaatst**: 31-01-17 08:58

Re: Meer verdriet dan dat mijn hart aankan...

Geplaatst: 31-01-17 08:58

Heel veel sterkte em dit blijft nog jaren zo moeilijk, ik heb op m'n 18e in korte tijd allebei mijn paarden en beste vriendin verloren aan kanker. Ik ben nu 24 en zo vaak ben ik nog dagen down en verdrietig, en vraag ik me af wat Angela (vriendin) er van zou vinden, hoe ze m'n paarden zou vinden, hoe trots ze zou zijn op me dat ik nu deze topbaan heb, wat zij ergens van zou vinden en hoe zij iets opgelost zou hebben.

Sterkte, je kunt dit, hoe moeilijk en zwaar het ook is, xxxx

**Geplaatst**: 31-01-17 09:48

Re: Meer verdriet dan dat mijn hart aankan...

Geplaatst: 31-01-17 09:48

Oh lieverd :(:)

Even een hele dikke knuffel !!!

**Geplaatst**: 02-02-17 19:59

Re: Meer verdriet dan dat mijn hart aankan...

Geplaatst: 02-02-17 19:59

Tis en blijft vreselijk sterkte. Op maar een beter jaar

**Geplaatst door de TopicStarter** : 01-03-17 21:54

Geplaatst door de TopicStarter : 01-03-17 21:54

1 maart 2016. De dag dat het leven van ons hele gezin in 1 klap veranderd.

Nu 1 maart 2017. Een heel jaar verder. Maar nog steeds kan ik het niet geloven. Is het feit niet te bevatten.

Straks 23 maart zal het een jaar geleden zijn dat mijn lieve schoonmoeder overleed....

20 maart en jaar geleden dat ik Bambi in heb moeten laten slapen.

Laat deze maand maar gauw voorbij gaan

Vandaag van een vriendin van Bart nog foto's gekregen van hem. Zat een ontzettend mooie foto bij. Bro, we zullen je nooit vergeten!

Afbeelding

**Geplaatst**: 01-03-17 21:55

Re: Meer verdriet dan dat mijn hart aankan...

Geplaatst: 01-03-17 21:55

**Geplaatst**: 01-03-17 22:01

Geplaatst: 01-03-17 22:01

Wat een mooie foto Wendy.
Heel veel sterkte vandaag en nou ja eigenlijk deze hele maand. :(:)

**Geplaatst door de TopicStarter** : 01-03-17 22:01

Geplaatst door de TopicStarter : 01-03-17 22:01

mala26 schreef:
Wat een mooie foto Wendy.
Heel veel sterkte vandaag en nou ja eigenlijk deze hele maand.

Blue_Eyes schreef:

Dank jullie wel! Zijn deze momenten dat het gewoon even hard binnen komt....

**Geplaatst**: 01-03-17 22:01

Geplaatst: 01-03-17 22:01

Ik heb je hele topic gelezen, vorig jaar al toen niet wetende dat ik kort daarna mijn eigen moeder zou gaan verliezen.

Diep respect voor je kracht en je mooie woorden. Heel veel sterkte..

**Geplaatst**: 01-03-17 22:16

Re: Meer verdriet dan dat mijn hart aankan...

Geplaatst: 01-03-17 22:16

Wat een mooie, vrolijke foto van je broer. Veel sterkte met alle herinneringen aan die heftige maand voor jou en je familie

**Geplaatst**: 01-03-17 22:23

Re: Meer verdriet dan dat mijn hart aankan...

Geplaatst: 01-03-17 22:23

Maart is inderdaad een lastige maand voor je maar je bent sterker dan je dacht, dat heb je het afgelopen jaar al ondervonden. En volgens mij heb je zelf een hecht gezin en kom je uit een hecht gezin waarin jullie elkaar kunnen steunen en ondersteunen.

En je kunt ook altijd hier je hart luchten en een virtuele knuffel krijgen als het je teveel wordt.

**Geplaatst**: 01-03-17 22:50

Re: Meer verdriet dan dat mijn hart aankan...

Geplaatst: 01-03-17 22:50

Heel veel sterkte! Y;(

"Vorig jaar om deze tijd..." - brrr!!!

...dat zo'n maand maar snel voorbij mag zijn!!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 01-03-17 23:07

Geplaatst door de TopicStarter : 01-03-17 23:07

Polly, jij veel sterkte met het verlies van je moeder. Ik blijf het een onbegrijpelijk iets vinden, de "dood". Onomkeerbaar en zo definitief...

Pferdchen schreef:
Wat een mooie, vrolijke foto van je broer. Veel sterkte met alle herinneringen aan die heftige maand voor jou en je familie

Dank je wel! Ben ook echt blij met deze foto. Echt mijn broer ten voeten uit. Weet nog dat ik het vorig jaar zo "oneerlijk" vond omdat ik wist dat mijn schoonmoeder zou komen te overlijden en ik het daar al moeilijk mee had.

Maflinger, bedankt voor je moeie berichtje. We hebben gelukkig een hechte familie. Maar toch merk ik dat ik hun niet "lastig wil vallen" met mijn verdriet. En dat is soms best lastig...

Janneke, dank je wel. Inderdaad, vorig jaar.... Waren we nu op de hoogte.... Was ik nu de begrafenis ondernemer aan het bellen... Was ik 22 dagen later mijn schoonmoeder mijn laatste woorden aan het vertellen voordat ze in slaap gebracht werd.... Niet leuk.

**Geplaatst**: 06-03-17 12:06

Re: Meer verdriet dan dat mijn hart aankan...

Geplaatst: 06-03-17 12:06

Heel veel sterkte en kracht toegewenst deze maand! Y;(

En wat een prachtige foto van je broer!