Bokt.nl

**Geplaatst**: 22-06-13 00:14

Geplaatst: 22-06-13 00:14

K_im schreef:
Wat een heftig verhaal heb je in jouw profiel staan, Danique! En als ik je post zo lees, is dat nog niet alles.. ik heb het met resmen zitten lezen..

Dat is inderdaad bij lange na niet alles.. $:\$

Annemiek, dat gevoel heb ik ook, heel erg zelfs.. Maar dat heb ik ook al echt vanaf het begin af aan...

We willen heel misschien over een aantal jaar een boek gaan/laten schrijven over alles wat er gebeurd is.. Het verhaal, of eigenlijk, de verhalen, is/zijn er groot genoeg voor. Helaas kan ik er niet veel over los laten ivm openbaar en verschillende lopende onderzoeken

**Geplaatst**: 22-06-13 20:12

Re: Bokkers die een ouder of ouders zijn verloren..

Geplaatst: 22-06-13 20:12

Het gevoel van niet accepteren. Dat heb ik na 9 jaar nog..
Elke dag hoop ik nog dat mijn moeder opeens voor de deur staat. Ik ben het 1e jaar ook niet naar haar graf geweest omdat ik het niet wilde zien. Want in mijn beleving klopte het niet.
De avond voordat ze overleed vertelde ze me dat en morgen een middeltje zou krijgen, waar ze heel diep van ging slapen, maar dat de kans groot was dat ze waarschijnlijk niet meer wakker werd.
Als kind blijf je dan hopen op dat ene kleine beetje kans wat er in mijn ogen toen nog was. Ik denk dat dat deels mee heeft geholpen aan het niet accepteren.

Ja dat gevoel, ik vind het een zwaar rot gevoel. Want nog steeds heb ik het geen plaats gegeven, ik weet niet of jullie het zelfde hebben. "t gevoel van onmacht omdat je niks aan de situatie kan veranderen.

**Geplaatst**: 22-06-13 23:13

Re: Bokkers die een ouder of ouders zijn verloren..

Geplaatst: 22-06-13 23:13

Ik herken t niet geloven ook heel erg.
Heb de eerste paar jaar ook niet alleen thuis durven slapen omdat ik bij elk geluid bang was
dat mijn moeder binnen kwam.
En nog als ik niet helemaal lekker in mn vel zit en ik alleen thuis ben (ook nu in mn eigen huis) ben ik daar nog soms bang voor.

En heel eerlijk ben ik dat nu ook. Ben nu heel toevallig alleen in t huis van mn vader (ons huis van vroeger dus) en vind t doodeng :')

Heb alleen nog gesnapt waar die angst vandaan komt.

**Geplaatst**: 23-06-13 23:17

Re: Bokkers die een ouder of ouders zijn verloren..

Geplaatst: 23-06-13 23:17

Bam.. vandaag kwam de klap..

Mijn broer kwam van het weekend naar mij en mijn opa en oma (waar ik woon) met de mededeling dat mijn vader is opgenomen in het ziekenhuis. Ik wist dat hij ziek was en niet meer beter werd, maar dit gaat heel snel ( lees verhaal een paar posten terug) Hij heeft nog een week.. meer niet.

Mijn broer liet mij beloven er niet alleen heen te gaan gezien te situatie tussen mij en mijn vader. Ook wil mijn vader me blijkbaar niet zien. Mijn broer is terug naar Rotterdam voor zijn werk waar hij geen vrij voor kon krijgen. Maar wat als het morgen klaar is? En ik heb geen afscheid kunnen nemen?

ik ben de draad volledig kwijt, ik ben straks mijn beide ouders kwijt en ookal heb ik geen band met mijn vader, hij is en blijft mijn vader.

**Geplaatst**: 23-06-13 23:31

Re: Bokkers die een ouder of ouders zijn verloren..

Geplaatst: 23-06-13 23:31

Jeetje annelien, wat heftig..

Tja ik zou persoonlijk gewoon gaan..
Weetje, liever spijt van iets wat je wel heb gedaan, dan wat je niet heb gedaan...

Ik accepteer de dood van mijn vader ook nog steeds niet hoor...
Elke dag weer 20 x per dag denk ik f*ck... papa is echt dood

Die gedachten kap ik dan ook snel af, want dat trek ik niet..

Morgen afspraak bij de huisarts, ik heb t gevoel dat heel m"n lichaam er aan onder doorgaat.

**Geplaatst**: 23-06-13 23:47

Re: Bokkers die een ouder of ouders zijn verloren..

Geplaatst: 23-06-13 23:47

ach die gesprekken bij de huisarts, psychologen, niks werkt bij mij.. helemaal niks. Ik praat liever met jullie o deze manier dan dat ik met zo iemand praat.

Als het jou helpt, zeker doen. Ik krop altijd nog alles op, ik kan er niet over praten, zeker niet met mensen die ik goed ken. altijd ben ik bang dat mensen mij 'zielig' gaan vinden en anders tegen me aan gaan kijken.

**Geplaatst**: 23-06-13 23:52

Re: Bokkers die een ouder of ouders zijn verloren..

Geplaatst: 23-06-13 23:52

Ik wil idd ook niet met een psycholoog gaan praten, krijg geen woord uit

Als iemand maar even aan me vraagt,
"Hoe gaat het met je?" Springen tranen in me ogen en heel snel ander onderwerp haha,

Maar ik doel meer op m'n lichaam zelf,
Slaap zo'n 16 uur perdag, hoofd staat op ontploffen de hele dag, zwart voor me ogen, en na 1 trap oplopen hijg ik als een bejaarde.
Dus wil gewoon zeker weten of er echt niks lichamelijks is...

Kun je niet met je broer overleggen over de situatie van jou en je vader?

**Geplaatst**: 24-06-13 00:10

Re: Bokkers die een ouder of ouders zijn verloren..

Geplaatst: 24-06-13 00:10

Maakt niet uit dat die tranen komen, laat ze maar komen. Tis niet erg om die kant van jezelf te laten zien. Ookal dacht ik daar zelf altijd anders over. Neem mensen in vertrouwen, ik heb nu twee mensen die mij echt heel erg steunen en er altijd voor me zijn en voor de volle 100% achter me staan. Die had ik eerst niet.
Dat jou vader er niet meer is, en jij daar verdriet van heb is een feit. Iets waar je niks aan kan veranderen, jij moet dat verdriet zien als een stukje van jou, want weg zal het nooit gaan, 't wordt alleen steeds dragelijker. (heel langzaam, maargoed) Geniet van elk kleine zonnestraaltje wat je tegen komt. Ik geniet bijvoorbeeld heel erg van mijn paard.

't leven is niet eerlijk en zal het ook nooit worden. Life is a bitch..

Mijn broer is heel gesloten, net als ik. Ik denk dat hij bang is voor de reactie van mijn vader als hij me ziet. Ik heb hem immers 9 jaar niet gesproken of gezien.

**Geplaatst**: 24-06-13 07:36

Geplaatst: 24-06-13 07:36

Angeliquee18 schreef:
Jeetje annelien, wat heftig..
Tja ik zou persoonlijk gewoon gaan..
Weetje, liever spijt van iets wat je wel heb gedaan, dan wat je niet heb gedaan...

Ik accepteer de dood van mijn vader ook nog steeds niet hoor...
Elke dag weer 20 x per dag denk ik f*ck... papa is echt dood
Die gedachten kap ik dan ook snel af, want dat trek ik niet..

Morgen afspraak bij de huisarts, ik heb t gevoel dat heel m"n lichaam er aan onder doorgaat.

kun je daarvoor naar de huisarts ja?
dacht dat je er niet naar toe kon voor dat (dom dus).

die gedachte heb ik ook hoor,kijk naar de lucht,baf papa is dood,kijk naar zn beeldje baf papa dood,en idd net als jou snel aan iets anders denken.

even een digitale knuf voor je!! :(:)

**Geplaatst**: 24-06-13 08:14

Geplaatst: 24-06-13 08:14

Jeetje Annelien.. Welke keuze je ook maakt, volg je gevoel. :(:)

**Geplaatst**: 24-06-13 08:51

Geplaatst: 24-06-13 08:51

Annelien92 schreef:
Het gevoel van niet accepteren. Dat heb ik na 9 jaar nog..
Elke dag hoop ik nog dat mijn moeder opeens voor de deur staat. Ik ben het 1e jaar ook niet naar haar graf geweest omdat ik het niet wilde zien. Want in mijn beleving klopte het niet.
De avond voordat ze overleed vertelde ze me dat en morgen een middeltje zou krijgen, waar ze heel diep van ging slapen, maar dat de kans groot was dat ze waarschijnlijk niet meer wakker werd.
Als kind blijf je dan hopen op dat ene kleine beetje kans wat er in mijn ogen toen nog was. Ik denk dat dat deels mee heeft geholpen aan het niet accepteren.

Ja dat gevoel, ik vind het een zwaar rot gevoel. Want nog steeds heb ik het geen plaats gegeven, ik weet niet of jullie het zelfde hebben. "t gevoel van onmacht omdat je niks aan de situatie kan veranderen.

mijn moeder leeft dus nog, maar ik heb het gevoel van onmacht en me heel nutteloos voelen wel heel erg gehad. Nog wel hoor, maar een stuk minder doordat ik o.a. mee heb gedaan aan Alpe d'HuZes, mee ga doen aan ride for the roses (ook voor kanker) en volgend jaar hopelijk ook weer alpe d'HuZes, dan heb ik nog een beetje het idee dat ik 'iets' doe. Ik hoop dat ze er volgend jaar nog is.

Heb je trouwens al een beslissing gemaakt wat je wel of niet gaat doen omtrent je vader? Vind die zin van 'beter spijt hebben van iets wat je wel hebt gedaan, dan van wet je niet hebt gedaan' wel een hele mooie. Lijkt me wel een hele moeilijke keuze :(:)

**Geplaatst**: 24-06-13 09:41

Re: Bokkers die een ouder of ouders zijn verloren..

Geplaatst: 24-06-13 09:41

Dankje wel annemiek!
Ik ga er gewoon mee naar de huisarts idd, heb een hele goede gelukkig, die ook van de situatie afweet.
Maar kan gewoon niet geloven dat al die klachten alleen door rouwverwerking kunnen komen....

Wat goed dat je daar aan mee doet maartje! Respect,
Lijkt me inderdaad heel "mooi" om te kunnen,

**Geplaatst**: 24-06-13 10:30

Re: Bokkers die een ouder of ouders zijn verloren..

Geplaatst: 24-06-13 10:30

Aan de bokkers die hun ouders zijn verloren aan kanker.. Hoe denken jullie over een erfelijkheidsonderzoek?

Ik heb zelf het idee dat mijn risico op (borst)kanker erg hoog is. Mijn beide oma's en mijn moeder hebben borstkanker gehad. Twee (moeder en oma aan vaders kant) daarvan in combinatie met anderen vormen en/of uitzaaiingen en zijn er ook aan overleden. Mijn oma aan moeder kant leeft nog steeds en is al jaren schoon. Tot slot is er nog een oom van mij aan moeders kant overleden aan darmkanker. Nou is en was mijn familie niet heel groot, helemaal de vrouwelijke kant van de familie niet.

Ik zit er steeds vaker aan te denken.. Als je naar die achtergrond kijkt, zou je bijna gaan denken dat het erfelijk is en dat mijn kansen erop zeer groot zijn. In het ergste geval worden mijn gedachten zwart op wit gezet, in het beste geval valt het allemaal wel mee. Mocht de kans nou zeer groot zijn dat ik ziek wordt, kan ik in ieder geval de juiste maatregelen nemen (in welke vorm dan ook..).

Denken jullie hier ook wel eens overna?

**Geplaatst**: 24-06-13 10:59

Re: Bokkers die een ouder of ouders zijn verloren..

Geplaatst: 24-06-13 10:59

Bij mij is het alleen mijn moeder, en verder zit borstkanker niet zo in de familie. Dus nee, voor mij niet. En het zou schijnbaar niet erfelijk zijn?

Mijn ex-vriendin daar zit het ook heel erg in de familie door loopt nu ook al een erfelijkheidsonderzoek. Maar dat is schijnbaar gen3 en daar weten ze nog niet zoveel van of zo. Maar dat is allemaal aan één kant van de familie. Bij jou is het aan twee kanten en denk ik wellicht wat meer 'toeval' dan wat anders? Maar daar zou je eens naar moeten informeren.

**Geplaatst**: 24-06-13 11:10

Re: Bokkers die een ouder of ouders zijn verloren..

Geplaatst: 24-06-13 11:10

Ik ben toen ook naar de huisarts geweest, was daar zo bang voor,
Mijn vader had long en hersen tumoren, maar dat is niet erfelijk bepalend gelukkig...

**Geplaatst**: 24-06-13 13:08

Re: Bokkers die een ouder of ouders zijn verloren..

Geplaatst: 24-06-13 13:08

Ik ga het wel doen als ik straks 16 ben.. want mijn oma, opa en mama zijn er allemaal aan overleden..
Ik zit er wel tegen op

**Geplaatst**: 24-06-13 14:14

Geplaatst: 24-06-13 14:14

Ik kan nét niet meepraten in dit topic, maar ik begrijp jullie allemaal, heel veel sterkte en kracht toegewenst aan iedereen! :(:)

**Geplaatst**: 24-06-13 14:41

Re: Bokkers die een ouder of ouders zijn verloren..

Geplaatst: 24-06-13 14:41

Jeetje Annelien wat enorm heftig zeg :(:)

ik zou denk ik persoonlijk wel gaan, juist zoals je zelf al zegt, omdat het tóch je vader is... Heb je enig idee hoe hij er ongeveer bij ligt? Niet dat het straks een traumatische ervaring/herinnering wordt en je dat beeld niet meer uit je hoofd krijgt..uiteraard kun je daar uiteindelijk wel iets aan doen dmv verwerking, als je niet kan, kun je dat nooit meer veranderen!

Over erfelijkheidsonderzoek, dat zou je misschien eens met je huisarts moeten overleggen. Wat kunnen ze doen als eruit komt dat het erfelijk bepaald is? Wat schiet je er uiteindelijk mee op. Toen mijn vader overleed aan kanker had ik ook zoiets van, moet ik niet laten testen. Daarop zei de huisarts direct dat dat niet nodig was omdat het acute leukemie is, die is dus 'spontaan' onstaan en niet vastgelegd.

**Geplaatst**: 24-06-13 14:45

Geplaatst: 24-06-13 14:45

Annelien: heel veel sterkte meid, ik zou toch gaan denk ik! maar meis volg je hart! wat de keuze ook is, het is JOU keuze, ook niet die van je broertje!

Over erfelijkheidsonderzoek. Borstkanker komt helemaal niet voor bij ons in de familie. Ik betwijfel ook of het zin heeft. ik denk dat de kans redelijk groot is. Opa en Opa en papa hadden kanker.. maar aan de andere kant, hoeveel mensen om je heen krijgen geen kanker..

**Geplaatst**: 24-06-13 14:50

Geplaatst: 24-06-13 14:50

Op internet vind ik dat maar 5% van de kankergevallen erfelijk bepaald zijn (weet niet in hoeverre dit waar is natuurlijk...). Bij mij was het alleen mijn vader en van mijn moeder's kant oma (maar dus niet uit dezelfde 'lijn'), het soort kanker dat mijn vader had hebben ze niet kunnen vaststellen omdat het al in zo'n ver gevorderd stadium was toen ze het vonden, en ze de begintumor niet meer konden vinden. Ik heb me ook niet laten testen, ik denk dat in mijn geval de kans vrij klein is en helemaal zo jong nog, dus ik denk dat de huisarts uberhaupt daartegen zou adviseren. En ik weet niet of het met alleen bloedonderzoek simpel kan, zo'n preventief onderzoek, maar daar was bij mijn vader bijvoorbeeld niks te vinden, in zijn bloed, ondanks de kanker die overal tussen zat... Dus tja.

Annelien, sterkte :(:)

**Geplaatst**: 24-06-13 16:16

Re: Bokkers die een ouder of ouders zijn verloren..

Geplaatst: 24-06-13 16:16

Zou je het willen weten dan? of je erfelijk bent voor kanker? das ook een vraag die ik mezelf dan stel.. en daar weet ik het antwoord eigenlijk niet op

**Geplaatst**: 24-06-13 16:26

Re: Bokkers die een ouder of ouders zijn verloren..

Geplaatst: 24-06-13 16:26

Het is misschien een lastige keuze, maar heb het idee dat er in mijn geval wel aanleiding is voor zo'n onderzoek (moeder en 2 oma's). Als je weet dat het risico verhoogd is, dan ga je er denk ik bewuster mee om. Regelmatige preventieve controles of mogelijk 'zwaardere' maatregelen om te voorkomen dat je ziek wordt. Als je weet dat het risico niet verhoogd is, zijn je zorgen min of meer overbodig (blijft altijd opletten geblazen natuurlijk). Als je het niet weet.. zit je in onzekerheid. Mocht je dan wel ziek worden en je bent er wél te laat bij.. Dat zul je altijd blijven zitten met de vraag: 'Wat als ik mij nou wel had laten testen.'

Natuurlijk weet je nooit zeker of je ziek wordt, iemand zonder verhoogd risico kan het krijgen en iemand met verhoogd risico kan het alsnog niet krijgen..

**Geplaatst**: 24-06-13 16:29

Re: Bokkers die een ouder of ouders zijn verloren..

Geplaatst: 24-06-13 16:29

Inderdaad, het verschilt per situatie of zoiets nuttig is, denk ik. In mijn situatie is de kans denk ik niet zo groot, maar ik zou me kunnen voorstellen dat anderen wel een onderzoek zouden willen doen i.v.m. meer generaties/familieleden die het hebben gehad of de soort kanker.

**Geplaatst**: 24-06-13 16:43

Re: Bokkers die een ouder of ouders zijn verloren..

Geplaatst: 24-06-13 16:43

Ik heb mee gelezen,en Annelien,heel veel sterkte meid! Wat je keuze ook zal zijn,je moet doen wat je gevoel je zegt.
Mijn beide ouders zijn overleden,mijn moeder aan een hersenbloeding/infarct en mijn vader aan een hartstilstand?? Ook mijn jongste zusje is overleden,zij had de Ziekte van Hodgekin [Lymfklierkanker],zij was pas 30 jaar oud.
Mijn moeder is gestorven toen ik aan haar bed stond in het ziekenhuis,ik zag haar de laatste adem uitblazen en grauw weg trekken.
Mijn vader had ik al een hele poos geen contact meer mee,ik ben ook niet naar het verzorgingshuis geweest waar hij toen woonde,en ook niet later naar het ziekenhuis.
De crematie ben ik niet geweest,ik had er totaal geen behoefte aan.Ik heb er ook geen spijt van,ik heb het juiste gedaan toen.
Mijn moeder en zusje zijn beide overleden in 1993,moeder in Maart,zusje 5 mnd later,in Aug.

**Geplaatst**: 24-06-13 18:08

Re: Bokkers die een ouder of ouders zijn verloren..

Geplaatst: 24-06-13 18:08

Jeetje Gohya! Wat een heftig verhaal.. Lijkt mij zo heftig om iemand te verliezen die je dierbaar is en dan ook nog eens jonger is dan dat jij bent! En dat nog geen half jaar na jouw moeder.. Hoe ben je hier destijds mee omgegaan?