Bokt.nl

**Geplaatst**: 16-09-11 22:07

Re: Mijn grootste angst word realiteit

Geplaatst: 16-09-11 22:07

Daar ben ik ook benieuwd naar!

**Geplaatst**: 16-09-11 22:10

Geplaatst: 16-09-11 22:10

Kon ik, konden we hier maar iets zeggen of doen waardoor het allemaal beter werd

Heel veel sterkte en een dikke knuffel, wat een verdriet...

**Geplaatst**: 16-09-11 22:13

Geplaatst: 16-09-11 22:13

Lieve TS,

wat een vreselijk bericht, en naarmate je topic vorderde kreeg ik een steeds grotere brok in m'n keel en kippenvel op mijn armen.
Ik heb diep respect voor jou, maar ook voor je vader, je zus en natuurlijk voor je lieve mama.
Wat zijn jullie sterk en dapper!
Woorden schieten eigenlijk tekort, ik weet niet wat ik moet zeggen om je te steunen, om je te helpen....
Wat ik je wel wil vertellen is het feit dat ik, en alle anderen hier in het topic en de stille meelezers ontzettend met je meeleven en met je meevoelen.
Godzijdank heb ik mijn mama nog, en ondanks de moeilijke tijden die ik met haar gekend heb, ben ik zielsgelukkig dat ze er nog is....
Ik ga, met dank aan dit topic, het boek "mam, vertel eens..." aanschaffen.

Ik wil je ontzettend veel sterkte en kracht toewensen in deze dagen....

veel liefs en een hele dikke knuffel vanuit hier

**Geplaatst**: 16-09-11 22:16

Re: Mijn grootste angst word realiteit

Geplaatst: 16-09-11 22:16

Ik krijg een vreselijk rotgevoel als ik denk aan de situatie waarin jij en je gezin nu zitten..

Wat ben jij een sterke meid zeg, ik heb veel respect voor je, hoe je er mee omgaat, en dat je hulp hebt gezocht voor jezelf. Veel sterkte de komende tijd..

**Geplaatst**: 16-09-11 22:21

Re: Mijn grootste angst word realiteit

Geplaatst: 16-09-11 22:21

Misschien is het al gevraagd, maar in welk hospice zit ze?

**Geplaatst**: 16-09-11 22:24

Re: Mijn grootste angst word realiteit

Geplaatst: 16-09-11 22:24

Elke keer als k dit topic open ben ik bang voor het volgende bericht van TS
Je bent zo sterk meid

Liezel, ik dacht in Leeuwarden

**Geplaatst**: 16-09-11 22:27

Geplaatst: 16-09-11 22:27

Heel veel sterkte de komende tijd.. :(:)

**Geplaatst**: 16-09-11 22:29

Geplaatst: 16-09-11 22:29

Ik wil jou en je familie heel erg veel sterkte wensen
ik krijg er werkelijk kippenvel van!
Heb enkel jou posts gelezen

Kanker is een vreselijke ziekte hebben er zelf in de familie ook veel mee te voortduren (gehad) vreselijk zoiets wens je niemand toe

Hopenlijk kunnen jullie hoe moeilijk het ook allemaal is geniet nog zolang ze er nog is het is niet niets om je ouders of een van je ouders te verliezen en al helemaal niet op zn jonge leeftijd

Meid ik wil jou en je familie heel veel sterkte en kracht wensen

En een dikke virtuele knuffel van mij
Hier brand een kaarsje voor jullie

**Geplaatst**: 16-09-11 22:47

Re: Mijn grootste angst word realiteit

Geplaatst: 16-09-11 22:47

Meis wat vreselijk.. Waarom vraag je je dan af.. Wil je moeder, jou en de rest van je familie heel veel sterkte toewensen.

**Geplaatst**: 17-09-11 00:10

Re: Mijn grootste angst word realiteit

Geplaatst: 17-09-11 00:10

Lieve TS... Ook hier schieten woorden te kort.
Ik wil jullie heel veel sterkte en kracht toewensen en nog mooie momenten met mama.
Dikke knuffel!

**Geplaatst**: 17-09-11 00:35

Re: Mijn grootste angst word realiteit

Geplaatst: 17-09-11 00:35

Lieve TS, woorden schieten tekort..
Ook ik heb het met een familielid meegemaakt, maar dat het zo ontzettend snel gaat met je moeder had niemand verwacht denk ik.
Ik vind het heel erg dapper wat je allemaal doet en ik wou dat ik onder woorden kon brengen wat ik jullie allemaal toewens, maar het lukt me niet.
Daarom hou ik het maar bij een 'sterkte'...

**Geplaatst**: 17-09-11 02:25

Geplaatst: 17-09-11 02:25

Gewoon even voordat ik ga slapen een knuffel voor jullie.
Veel liefs en sterkte.

**Geplaatst**: 17-09-11 06:08

Re: Mijn grootste angst word realiteit

Geplaatst: 17-09-11 06:08

Ook ik wil jullie een knuffel geven!
Heel veel sterkte...

**Geplaatst**: 17-09-11 08:17

Re: Mijn grootste angst word realiteit

Geplaatst: 17-09-11 08:17

Ook ik wil jullie veel sterkte wensen.. Top wat jullie als gezin allemaal voor je moeder hebben gedaan ( en nog steeds doen )! Kanker is een oneerlijke ziekte. Mijn vader is nu sinds twee jaar genezen verklaard, maar elke keer als hij op controle moet is er de angst dat ze weer wat nieuws vinden, wat niet zou mogen als je ziet wat voor gevecht er altijd geleverd wordt om weer kankervrij te zijn.
Hopelijk brengt het hospice jullie een beetje rust, wetend dat je moeder nooit alleen is maar er altijd iemand in de buurt is om haar te helpen en de eventuele pijn weg te nemen. Nogmaals veel sterkte!

**Geplaatst**: 17-09-11 08:42

Geplaatst: 17-09-11 08:42

Jeeetje heel veel sterkte gewenst! :(:)

**Geplaatst**: 17-09-11 08:52

Re: Mijn grootste angst word realiteit

Geplaatst: 17-09-11 08:52

Ik ben eigenlijk altijd een stille meelezer, maar ik las dit aan mn ontbijt en tranen springen in me ogen! Ik vind jou en je familie zo dapper! Wil jullie zoveel sterkte wensen! Geniet van de mooie momenten die je nog hebt!

Sterkte!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 17-09-11 11:05

Geplaatst door de TopicStarter : 17-09-11 11:05

Bedankt iedereen voor de lieve berichtjes. Zondag wil mijn vader dit topic ook doorlezen, en de woorden lezen die jullie hebben geschreven. Mijn vader is 63, en weet niet hoe de pc werkt... Dus moet hem even helpen!

Paardrijden ging gisteren wel oke... sinds 5 september lease ik een paardje, genaamd Tango. Een prachtige 7 jarige merrie. Het rijden ging wel goed. Maar ik had totaal geen zin in springen en galopperen. (Trillende benen?) Ik merk dat ik heel erg angstig word de laatste dagen.

zelf autorijden vind ik eng. Ik moest halverwege het paardrijden wel huilen toen ik ging uitleggen aan mijn instructeur wat er aan de hand was... Hij leefde met ons mee.

Vanochtend heb ik het hospice opgebeld om te vragen hoe het met mama gaat. Ze zeiden dat ze wakker was, en dat ze aan het wassen waren. Ze vroegen of ik haar zeep mee kon nemen. Dit was ik al van plan. Maar ik was het vergeten, het gaat zo snel...

Vanmiddag gaan papa, mijn zus en haar vriend en ik, en HEEL misschien de hond naar mama toe. Ik kan niet wachten. Ik hoop dat ze eventjes wakker word. Maar ja, zo niet... Geeft ook niet. Het belangrijkste is mama! Heb voor de zekerheid toch maar even de hond onder de douche gedaan vanochtend.

Gisteravond is ook de oudste zus van mijn moeder langs geweest. Die is 27 jaar ouder dan mama, maar het zijn echt lievelingen van elkaar. Ze vertelde ook dat mama wakker was, en redelijk goed was, onder de omstandigheden.

Zover ik van gisteren weet, krijgt mama nog wel de morfine pleisters. En de ontstekingsremmende pillen. Ook krijgt ze druppeltjes medicijn in haar wangzak, wat helpt tegen misselijkheid, waanideeën en duizeligheid. Ze zouden de dosering wat aanpassen, zodat mama ook nog wel es wakker word. Donderdag is ze de hele dag weg geweest.

Voor vanmiddag heb ik allerlei dingen alweer ingepakt. Ik wil dat ze haar dekens en dekbed, kussens krijgt! Die heb ik met liefde voor haar gekocht, vorige week zaterdag. Toen ze zei dat het haar wens was om een nieuw dekbed te krijgen met bloemen erop. Mijn moeder houdt veel van bloemen!

Ik las hiervoor iets over meningitis? Wat is de prognose daarvan? En de behandeling? De oncoloog zei namelijk dat er heel veel kankercellen in het hersenvocht, liquor zit. Volgens mij is dit het wel : meningitis carcinomatosa.

Over het digitaal bloemetje : Bedankt! Wel een beetje apart...

En nogmaals voor iedereen : Koop alsjeblieft dit boek voor je moeder of vader : "Mam, vertel 's".
Ik heb dit boek bij mama neergelegd in het hospice. Mocht ze ooit nog es een helder moment krijgen. Verwacht het niet...

Maar toch...

Ik heb gisteren ook foto's gemaakt van het hospice. Dan kunnen jullie ook zien hoe mooi het daar is! Moet ze alleen nog van mijn camera afhalen. Papa en ik hebben vannacht eindelijk een beetje redelijk kunnen slapen. Ik heb een week lang geen oog dicht gedaan. Het geluid van mijn moeder en de rollator. Die om de 15 minuten naar het toilet ging, en overal tegenaan botste. De muur, de stoelen, de kasten. (En dan was er ook nog wel iemand om te helpen!)

Om te huilen...

Gisteren heeft mijn zus met het thuismiddelencentrum gebeld, om te vragen of ze het bed en rollator etc konden ophalen. Met wat moeite, kwam er toch een chauffeur langs. Heel grappig, maar de chauffeur liet per ongeluk de rollator van de laadklep van de vrachtwagen vallen. Yay! Rollator kapot!! $*\o/*$ En niet eens door mijn eigen schuld! Nog beter! Stomme rollator!! Het geluid van mijn moeder en de rollator die overal tegenaan botst ga ik nooit meer vergeten in mijn leven...

MAAR dat ding is in ieder geval kapot... $*\o/*$ *haat-gevoelens*

**Geplaatst**: 17-09-11 11:26

Re: Mijn grootste angst word realiteit

Geplaatst: 17-09-11 11:26

Heeel veel sterkte... Dit is echt vreselijk, ik weet (helaas) heel goed wat je doormaakt. Sterkte!

**Geplaatst**: 17-09-11 11:38

Geplaatst: 17-09-11 11:38

Ook van mijn kant ontzettend veel sterkte toegewenst voor jullie..

**Geplaatst**: 17-09-11 11:49

Geplaatst: 17-09-11 11:49

jeetje... Ik wens jou en je familie heel veel sterkte toe! :(:)

**Geplaatst**: 17-09-11 11:55

Re: Mijn grootste angst word realiteit

Geplaatst: 17-09-11 11:55

Jeetje, ik wens jullie zoveel sterkte, wat vreselijk !

**Geplaatst**: 17-09-11 12:03

Re: Mijn grootste angst word realiteit

Geplaatst: 17-09-11 12:03

ik wens jullie heel veel sterkte toe!

**Geplaatst**: 17-09-11 12:11

Geplaatst: 17-09-11 12:11

Veel sterkte...
Geniet van de tijd die je nog hebt.
Wij hebben mijn vader nog 11 dagen van alles kunnen vragen en het was een "mooie" prachtige tijd....

**Geplaatst**: 17-09-11 13:01

Re: Mijn grootste angst word realiteit

Geplaatst: 17-09-11 13:01

Bij mijn vader mocht de hond ook mee het hospice in. Ik moest dan ook meteen een rondje langs de meeste andere patiënten maken. Ik vond het hospice erg prettig omdat je alle praktische taken niet meer hebt en er gewoon kan zijn. Je kan de kamer inrichten zoals je het wil, ik had schilderijen en de tv opgehaald en nog wat dingetjes.
Wat betreft de prognose omtrent meningitis carcinomatosa, dat is gewoon altijd erg moeilijk. Ieder mens is verschillend. Het is een zeldzame maar wel bekende complicatie bij borstkanker. Ze is nu in goede handen en maak zo goed mogelijk gebruik van de tijd die je nog hebt. Dat zal je later tot troost kunnen zijn.

**Geplaatst**: 17-09-11 13:08

Re: Mijn grootste angst word realiteit

Geplaatst: 17-09-11 13:08

Meid toch.... pffff...

Geniet nog even van je lieve mama... probeer zoveel mogelijk momenten te koesteren...
hou van haar nog meer als dat je al deed.....

Ik weet gewoon écht niet wat ik verder nog moet zeggen..