Bokt.nl

**Geplaatst**: 18-10-10 20:58

Re: Hij wil er een eind aan maken

Geplaatst: 18-10-10 20:58

Pfff ontzettend heftig! Gelukkig dat jullie morgen terecht kunnen. Ik wil jullie heel erg veel sterkte wensen en ik hoop uit het diepst van mijn hart dat jullie hier met zijn drieen heel sterk uit gaan komen.
Veel sterkte!

**Geplaatst**: 18-10-10 23:02

Geplaatst: 18-10-10 23:02

Lasorda schreef:
Hier weer even een update.
Gisteren heeft hij zijn brief geschreven aan onze zoon, hij heeft er bijna de hele
dag over gedaan en het was zwaar voor hem.
Ik mocht steeds een stukje lezen als hij even stopte.
Er stonden dingen in die in zijn jeugd gebeurd waren die hij zelfs mij nog nooit had verteld.
Hoeveel pijn hem dat had gedaan, en de uitwerking die het op zijn leven heeft gehad.
Hoeveel boosheid hij daarvan dagelijks nog meedraagt.
En hoe enorm veel liefde hij heeft voor zijn kind.Het was erg emotioneel om te lezen, en ik krijg ook steeds meer begrip voor wat er allemaal speelt.
Als we maar met z'n tweetjes waren geweest was het gewoon niet eerlijk geweest om hem te vragen
om te blijven. Maar we zijn nu met z'n drieën en dat is alle reden om er extra voor te knokken.
Zelf heb ik een onbezorgde jeugd gehad, op het saaie af zelfs, maar ik ga me steeds meer beseffen
wat een gouden stabiele ondergrond dit me heeft gegeven.

A.u.b. niet verkeerd opvatten, ik bedoel het goed!

Maar als ik het vetgedrukte stukje tekst lees, dan vraag ik mezelf af of hij dan op zo'n moment wel/niet denkt: "ik moet zéker voor ons zoontje doorgaan, want ik wil hem dat verdriet niet aandoen! Zeker omdat ik weet wat het met mij heeft gedaan?"

Ik denk dat deze brief inderdaad een stukje uiting, een stukje bewustwording is van hem, waarmee hij/jij/psych verder kunt!
Heel knap in ieder geval dat hij de brief heeft kunnen schrijven!

Enneh, die dikke auto? Daar stuur jij ook gewoon mee rond hoor!

Jij kunt alles volgens mij!!!

**Geplaatst**: 18-10-10 23:12

Re: Hij wil er een eind aan maken

Geplaatst: 18-10-10 23:12

Elke keer zie ik dit topich weer bij actieve berichten staan en elke keer moet ik dan aan jullie denken en hoop ik dat nog steeds alles ''goed' gaat (in zoverre je het goed mag noemen), nu vind ik het toch tijd worden om een kleine, korte reactie achter te laten. Ik denk aan jou, je man en je zoon (ook al ken ik jullie niet) en wens jullie heel veek kracht en liefde toe in deze moeilijke tijd, waarin ik hoop dat jullie er gezamenlijk doorheen komen!

**Geplaatst**: 19-10-10 00:06

Re: Hij wil er een eind aan maken

Geplaatst: 19-10-10 00:06

.. en ook ik wil jullie heel veel sterkte, liefde en wijsheid wensen!
Erg knap dat je man het kon opbrengen die brief te schrijven! Ik hoop dat het een boel begrip geeft voor iedereen die met je man te maken heeft.

**Geplaatst**: 19-10-10 08:39

Re: Hij wil er een eind aan maken

Geplaatst: 19-10-10 08:39

Ik vind het heel bijzonder hoe bewust jullie hiermee omgaan. Als het moment komt dat het voor hem echt genoeg is geweest, dan is het niet een opwelling geweest.

Ik vind het heel erg dubbel. Ik gun jou en je zoontje het geluk van een man/vader in jullie leven. Maar daar kunnen jullie in mijn ogen alleen ten volste van genieten als hij ook gelukkig is.

Ik hoop heel erg dat jullie hier aan de goede kant uitkomen. Sterkte in deze moeilijke periode.

**Geplaatst**: 19-10-10 08:41

Geplaatst: 19-10-10 08:41

Moet zeggen dat ik heel veel bewondering voor je man heb, dat hij dit met je deelt, want er is toch wel heel veel vertouwen en moed voor nodig !

**Geplaatst**: 19-10-10 08:50

Re: Hij wil er een eind aan maken

Geplaatst: 19-10-10 08:50

Veel succes en sterkte straks, ik hoop dat dit jullie echt gaat helpen!

**Geplaatst**: 19-10-10 09:40

Re: Hij wil er een eind aan maken

Geplaatst: 19-10-10 09:40

Veel succes straks ..
Hoop dat het lukt
Sterkte

**Geplaatst**: 19-10-10 09:41

Re: Hij wil er een eind aan maken

Geplaatst: 19-10-10 09:41

Van mij ook veel succes straks!

**Geplaatst**: 19-10-10 11:09

Geplaatst: 19-10-10 11:09

Valina schreef:
Lasorda schreef:
Hier weer even een update.
Gisteren heeft hij zijn brief geschreven aan onze zoon, hij heeft er bijna de hele
dag over gedaan en het was zwaar voor hem.
Ik mocht steeds een stukje lezen als hij even stopte.
Er stonden dingen in die in zijn jeugd gebeurd waren die hij zelfs mij nog nooit had verteld.
Hoeveel pijn hem dat had gedaan, en de uitwerking die het op zijn leven heeft gehad.
Hoeveel boosheid hij daarvan dagelijks nog meedraagt.
En hoe enorm veel liefde hij heeft voor zijn kind.Het was erg emotioneel om te lezen, en ik krijg ook steeds meer begrip voor wat er allemaal speelt.
Als we maar met z'n tweetjes waren geweest was het gewoon niet eerlijk geweest om hem te vragen
om te blijven. Maar we zijn nu met z'n drieën en dat is alle reden om er extra voor te knokken.
Zelf heb ik een onbezorgde jeugd gehad, op het saaie af zelfs, maar ik ga me steeds meer beseffen
wat een gouden stabiele ondergrond dit me heeft gegeven.

A.u.b. niet verkeerd opvatten, ik bedoel het goed!
Maar als ik het vetgedrukte stukje tekst lees, dan vraag ik mezelf af of hij dan op zo'n moment wel/niet denkt: "ik moet zéker voor ons zoontje doorgaan, want ik wil hem dat verdriet niet aandoen! Zeker omdat ik weet wat het met mij heeft gedaan?"

Ik denk dat deze brief inderdaad een stukje uiting, een stukje bewustwording is van hem, waarmee hij/jij/psych verder kunt!
Heel knap in ieder geval dat hij de brief heeft kunnen schrijven!

Enneh, die dikke auto? Daar stuur jij ook gewoon mee rond hoor!
Jij kunt alles volgens mij!!!

Valina: even over dat stukje wat jij schrijft over dat hij dat verdriet zijn kind niet aan moet doen. Een overlijden van een ouder (ook een zelfmoord) hoeft niet zodanig traumatisch te zijn voor een kind waar hij de rest van zijn leven niet meer normaal door kan functioneren. Hier komt een kind wel overheen. Natuurlijk zal een kind dat zijn leven meedragen, maar hij zal er mee leren te leven.

Daarentegen kunnen verschillende vervelende gebeurtenissen die regelmatig of herhaardelijk voorkomen wel traumatisch zijn waar een kind de rest van zijn leven last van kan hebben. Het is dus niet met elkaar te vergelijken.

**Geplaatst**: 19-10-10 11:43

Re: Hij wil er een eind aan maken

Geplaatst: 19-10-10 11:43

Heel veel succes vandaag!
Ik hoop echt dat hier iets uit voort vloeit, waar jullie (je man voornamelijk) wat aan hebben.

Ben het ook met Benita eens., Helemaal aangezien TS dr man een brief met uitleg en alles achterlaat, mocht het zover komen.
En ts is er om het kind op te vangen en hem alles te vertellen wat nodig is. Daarvan hoeft hij niet getraumatiseerd te raken...

**Geplaatst**: 19-10-10 11:45

Re: Hij wil er een eind aan maken

Geplaatst: 19-10-10 11:45

Ik hoop dat je man snel de hulp krijgt die hij nodig heeft en hij het leven weer ziet zitten, zeker ook voor jullie zoontje.

**Geplaatst**: 19-10-10 11:52

Geplaatst: 19-10-10 11:52

Wat een verhaal zeg jeetje , en ik moet zeggen dat ik niet alleen je man erg sterk vind maar ik vind jou ook een ongelovelijk sterke vrouw !!!

Heel veel succes vandaag !!!!!!!!!!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 19-10-10 16:00

Geplaatst door de TopicStarter : 19-10-10 16:00

Benita, ik ben het hier toch met Valina eens...

Het gesprek met de psychiater is goed verlopen.
We hadden de brief uitgeprint en meegenomen, en dat scheelde heel wat zoeken naar woorden.
Hij hoorde alles aan, stelde een paar vragen en had toen een goed beeld.
Hij heeft antidepressiva voorgeschreven dat beter is en minder bijwerkingen heeft,
in combinatie met antipsychotica en een hele stapel oxazepam.
Morgenochtend de eerste, ik ben benieuwd.
Binnen een week moet het verschil goed te merken zijn.

Het was eigenlijk wel fijn om te horen dat zijn klachten kloppen bij een depressie,
en dat dit een bekend ziektebeeld is wat behandelbaar is.
Hij waarschuwde wel; de kans op sterfte is groot, en dat was wel weer confronterend.
Mocht het toch fout lopen dan mogen we ons op de eerste hulp melden van het ziekenhuis
waar ik werk, en daar kan hij dan eventueel kort worden opgenomen op de psychiatrie-afdeling.
Ik ga er vandaag of morgen naar toe bellen om eens te vragen wat dat inhoudt, maar volgens mij
mag hij daar gewoon bezoek ontvangen. Dan omzeilen we het hele crisisteamgebeuren.

Ik ben blij dat we zijn gegaan, het zal pittig worden maar daarna komen er weer betere tijden.

**Geplaatst**: 19-10-10 16:02

Re: Hij wil er een eind aan maken

Geplaatst: 19-10-10 16:02

Gelukkig ben je gegaan, en hopelijk is er snel verbetering!

**Geplaatst**: 19-10-10 16:05

Geplaatst: 19-10-10 16:05

Opzich geen slecht nieuws dus Lasorda en die brief is ook goed van pas te komen. Is hij van plan er meer te schrijven?

Goede ontwikkelingen, gelukkig. Het liefst zou ik de tijd nu een jaar vooruit spoelen en in dit topic alleen de allerbeste updates lezen...

**Geplaatst**: 19-10-10 16:07

Re: Hij wil er een eind aan maken

Geplaatst: 19-10-10 16:07

Dat klinkt echt goed!

**Geplaatst**: 19-10-10 16:09

Geplaatst: 19-10-10 16:09

Zo te lezen was het een fijn gesprek.
Vind je man dat ook?

Ik hoop echt dat de medicatie goed gaat werken.
Dat jij niet meer continu in angst hoeft te zitten.

**Geplaatst**: 19-10-10 16:09

Geplaatst: 19-10-10 16:09

Jeetje zeg, ik volg dit topic al een tijdje, maar nog geen reactie gegeven.
Heel knap dat hij die brief heeft geschreven en toch ook dat hij zo open met je communiceert er over.
Je pakt het naar mijn idee allemaal heel goed op, al zal het behoorlijk zwaar zijn.
Ik hoop dat de medicijnen gaan werken voor hem en daarmee voor jullie alle drie. In ieder geval heel erg veel sterkte!

**Geplaatst**: 19-10-10 16:16

Geplaatst: 19-10-10 16:16

Dat klinkt als een stap in de goede richting. Ik denk dat die brief een heel goede stap is geweest, niet alleen voor je zoontje, maar ook voor je man zelf. Het valt natuurlijk niet te zeggen wat voor uitwerking het uiteindelijk heeft, maar hij heeft dingen heel bewust op papier gezet, die zelfs jij niet wist, dus hij heeft wel iets "aangeboord".

**Geplaatst**: 19-10-10 16:24

Re: Hij wil er een eind aan maken

Geplaatst: 19-10-10 16:24

Dit klinkt erg goed!
Ook goed dat jullie de brief mee hebben genomen!

Ik blijf jullie volgen en duimen dat hij er boven op komt!

**Geplaatst**: 19-10-10 16:28

Geplaatst: 19-10-10 16:28

Ik vind het altijd vreselijk om te lezen. Mijn vriend heeft zelfmoord gepleegd, het heeft mijn leven een eind tot een hel gemaakt, maar tergelijkertijd heeft het me veel sterker gemaakt. Ik had vroeger ook zo'n neigingen, van zodra het niet ging dacht ik eraan. Ik had een rotthuis en was altijd de mindere, het zwarte schaap.
Ik ben doorheen alle ellende geweest, de schuld gedregen van z'n zelfmoord terwijl ik er niets kon aan doen, jarenlang pesterijen ondergaan op m'n werk omdat ik er een eind niet goed van geweest ben (maar ze hebben me niet kunnen ontslaan of wegpesten), jaren chronische darmproblemen gehad omdat ik me alles heel erg aantrok. But hey, ik sta er nog!! Ik voel me sterker en sterker worden (psychisch, want het verdriet en de stress hebben me nogal getekend. Ik ben vaak ongelofelijk moe). Alsof alle tegenslag me hard maken. Ik ben door de storm gegaan toen het echt niet meer ging en ik m'n vriend zo miste in deze ellendige wereld, waardoor ik me nog eenzamer voelde. Maar ellendig is het leven niet als je beseft dat dit leven maar een spel is en alles relatief is en je er maar beter goed mee leert omgaan.
Nu moet je goed duwen om me omver te krijgen en als ik dit kan, dan kan iemand anders dat ook. Als je je laat meesleuren door de kolk raak je er moeilijk uit. Daarom moet je proberen om als het echt niet te gaat even alles van je afzetten. Niets van aantrekken. Is makkellijk gezegd, maar je moet proberen te eisen van jezelf dat je niet doormaalt op datgene wat je zo ziek en ongelukkig maakt. In het begin lukt het moeilijk, maar is zoals met alles: op den duur krijg je het onder de knie. Dankzij mijn paarden ben ik er me heel erg gaan in trainen.
Ik hoop dat het lukt bij uw man en dat hij u niet zoveel verdriet aan doet zoals mijn vriend gedaan heeft. Het is zijn leven, maar ergens moet hij beseffen dat het geen oplossing is en dat hij ook het leven van iemand anders verwoest. Niemand weet of het hierna gedaan is, maar 1 ding ben ik zeker: als het niet gedaan is (dat weet trouwens niemand) na dit leven dan lijkt het me een one way ticket to the hell als je er zelf een eind aan maakt, omdat je wellicht blijft steken in een slecht gevoel.
Ik wou even reageren, omdat ik er ervaring mee heb en niemand dit toewens. Het moet heel erg zwaar zijn voor u en wens u heel veel sterkte toe. Mijn nieuwe vriend heeft me ook heel erg gesteund en ook mede door hem ben ik er terug door gekomen

Laatst bijgewerkt door Cambiar op 19-10-10 16:59, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 19-10-10 16:57

Re: Hij wil er een eind aan maken

Geplaatst: 19-10-10 16:57

Ik heb echt met tranen in m'n ogen je bericht gelezen. Vooral omdat het erg herkenbaar is voor mij. Mijn vader heeft een jaar geleden zijn eerste zelfmoordpogingen gehad. Van de een op de andere dag was hij weg, zonder dat iemand wist waarheen. Het ging toen al een tijdje niet erg goed tussen mijn ouders en ik wist dat papa het hier erg moeilijk mee had. Toch had ik (en alle andere mensen die papa kennen) toch het gevoel dat het gewoon goed met hem ging. Hij was gewoon altijd vrolijk.
Zelfs toen hij weg was heb ik er geen seconde aan gedacht dat hij eventueel zelfmoord zou willen plegen. Totdat hij na dagenlang zijn telefoon uit te hebben staan toch eindelijk zijn telefoon opnam en vertelde dat hij het gewoon niet meer aankom om te leven, dat het hem heel erg speet tegenover mij en mijn zussen en broertje maar dat hij echt niet anders kon. En toen hing hij op.
Hierna stond zijn telefoon uit maar heb ik en mijn zussen en een politieagent (omdat deze getraind zijn in wat ze op dit soort momenten het beste kunnen zeggen) berichten ingesproken op zijn voicemail.
Papa heeft uiteindelijk toch besloten om terug te komen. Op het moment dat hij thuis kwam was hij een totaal ander mens. Hij heeft uren zitten huilen en zijn verhaal verteld over waar hij de afgelopen 10 dagen was geweest. Ook heeft hij verteld over zijn zelfmoordpogingen die hij in deze dagen had gedaan. Ook had hij een afscheidsbrief geschreven die ik een aantal dagen na zijn terugkomst heb gelezen. Dit was voor mij erg moeilijk maar ook heel fijn omdat ik na deze brief veel veter begreep hoe papa zich echt voelde.

Papa heeft een aantal weken in een gesloten inrichting gezeten. Ik heb echter het gevoel gehad dat dit hem weinig heeft geholpen. De mensen die daar zitten zijn op een andere manier gek, en niet depressief. Papa voelde zich hier dus ook totaal niet op zijn plaats en ik was ondanks dat het een veilig gevoel gaf dat hij daar onder toezicht leefde erg blij toen hij weer naar huis mocht.

Inmiddels is dit een jaar geleden. Papa kent nog steeds zijn mindere momenten. Vooral nu papa en mama definitief hebben besloten om uit elkaar te gaan. Het grote verschil is echter dat hij het nu wel aangeeft als hij zich niet goed voelt.

Papa is vrij snel gestopt met de gesprekken met de psycholoog. Papa praat niet graag over zijn gevoelens en het was iedere keer een hel voor hem om hier naartoe te gaan. Ik had het er eerst heel moeilijk mee dat hij niet maar naar zijn gesprekken ging, maar heb zijn keuze inmiddels gerespecteerd.
Papa zal nooit meer helemaal beter worden, dat weet hij en dat weet ik. Daarom geniet ik gewoon van iedere dag dat hij wel nog bij ons is en zal ik proberen er vrede mee te hebben als hij alsnog besluit er een einde aan te maken. Ik ben op dit moment erg blij dat hij er nog is maar vind het van de andere kant erg moeilijk omdat ik weet hoe hard papa moet vechten om de dag door te komen.

Heel veel sterkte met alles en ik hoop dat jouw man wel rust en vooral het vertrouwen in zichzelf terug kan vinden in de gesprekken met de psycholoog en in de gesprekken met jou.

**Geplaatst**: 19-10-10 19:24

Geplaatst: 19-10-10 19:24

Benita schreef:
Valina schreef:
A.u.b. niet verkeerd opvatten, ik bedoel het goed!
Maar als ik het vetgedrukte stukje tekst lees, dan vraag ik mezelf af of hij dan op zo'n moment wel/niet denkt: "ik moet zéker voor ons zoontje doorgaan, want ik wil hem dat verdriet niet aandoen! Zeker omdat ik weet wat het met mij heeft gedaan?"

Ik denk dat deze brief inderdaad een stukje uiting, een stukje bewustwording is van hem, waarmee hij/jij/psych verder kunt!
Heel knap in ieder geval dat hij de brief heeft kunnen schrijven!

Enneh, die dikke auto? Daar stuur jij ook gewoon mee rond hoor!
Jij kunt alles volgens mij!!!

Valina: even over dat stukje wat jij schrijft over dat hij dat verdriet zijn kind niet aan moet doen. Een overlijden van een ouder (ook een zelfmoord) hoeft niet zodanig traumatisch te zijn voor een kind waar hij de rest van zijn leven niet meer normaal door kan functioneren. Hier komt een kind wel overheen. Natuurlijk zal een kind dat zijn leven meedragen, maar hij zal er mee leren te leven.

Daarentegen kunnen verschillende vervelende gebeurtenissen die regelmatig of herhaardelijk voorkomen wel traumatisch zijn waar een kind de rest van zijn leven last van kan hebben. Het is dus niet met elkaar te vergelijken.

Benita: ik vergelijk helemaal niets.
Ik vroeg me alleen maar af, of de man van TS zichzelf wellicht zoiets afvroeg op het moment dat hij zijn brief schreef!

En ik vind het persoonlijk toch wel érg heftig om je ouder(s) te verliezen.
Het zal heus zo zijn dat het niet voor iedereen de rest van het leven traumatisch zal zijn.
Maar als je de keuze hebt (bijv.de man van TS), dan zou ik die gok liever niet wagen.
Maar dat is wat IK vind en denk, maar ik kan niet in andermans hoofd kijken natuurlijk.
Vandaar ook mijn vraagstelling! (vraagstelling en dus geen vergelijking

)

@Lasorda: fijn dat het vandaag zo is gegaan.
Ben benieuwd wat je te horen krijgt als je je werk gaat bellen. Zou fijn zijn als je zo het crisisteam kunt omzeilen!
Het lijkt nu toch allemaal wel progressie te krijgen hè! Fijn. :(:)

**Geplaatst**: 19-10-10 21:20

Re: Hij wil er een eind aan maken

Geplaatst: 19-10-10 21:20

Wat een ontzettend heftig verhaal, en, de tranen branden in mijn ogen hoe jij schrijft dat je zou kunnen begrijpen dat hij eruit stapt... wat een respect voor je man, dat is echt heel mooi.

Depressie is echt een ziekte, en ondanks wat die ene psycholoog zegt, is hierbij imo ook het lichaam uit balans, en daarom zijner de AD. Therapie of AD op hun alleen zijn minder werkzaam dan de juiste combinatie van beide, dit is uitgebreid onderzocht. Verder is het heel cruciaal dat jullie een plan van aanpak en team rond jullie hebben waar je man zich goed bij voelt, en ook dit is onderzocht.

Ik wil jullie verder zo ontzettend veel sterkte wensen, veel mooie momenten en ik duim dat je man de levensvreugde terug mag vinden.