Bokt.nl

Citaat:

Kwam aan moest even minuutje wachten en hij kwam.
Niks gebeurd en we zijn naar mijn huis gaan lopen, hij vroeg hoe het op school ging en we hadden het gewoon over de normale dingen.
Ik vroeg (toen we bijna thuis waren bij mij) of we nog even ergens gingen zitten en dat wou die wel. Ik ging zitten (maar op de rand want het bankje was nat) en hij stond tegenover me (want hij had geen zin om te zitten), weet niet waar we het precies over hadden maar ik besefte nu dat nu we bij mekaar zaten het écht anders was en ik kreeg tranen. Heb de hele 'wandeling' ook het gevoel gehad dat ik moest huilen, heb me toen groot gehouden maar nu lukte het niet ..
Ik begon een beetje te snikken en na een tijdje kwam die dicht voor me staan en pakte me vast, gaf me een kus op me voorhoofd.
Toen gepraat en de tranen begonnen weer, hij zei dat hij me niet kan bieden wat hij altijd al heeft gedaan omdat hij zichzelf niet meer is en dat hij bang was dat daardoor zijn gevoel voor mij zou veranderen. Ik weer huilen, maar écht heftig, hij boos en pakte me weer vast en toen pakte ik hem ook vast. Ik huilde zó hard dat hij zelfs moest huilen en zei dat ie een banketstaaf was en dat ik dit niet verdiende, maar veel beter verdiende enz. En dat hij beter niet had moeten vragen of ik kwam, maar dat ie me zo miste dat hij me gewoon wou zien. Hij zei dat hij ook geen contact meer op zou nemen maarja ik heb liever dat hij met mij praat dan met anderen. Het gaat tenslotte wel om ons .. En k heb hem kunnen overtuigen het juist wel te doen omdat ik het fijn vond te weten hoe het met hem gaat enz omdat ik gewoon nog steeds om 'm geef en bezorgd om hem ben. En ik zei sorry omdat ik weer begon te janken zoals normaal (de laatste tijd). Waarop hij zei: ''je hoeft geen sorry te zeggen, heb het liever dat je bij mij uithuilt en tegen mij dingen verteld als er wat is dan bij een ander''.
Na een tijdje stond hij met zijn hoofd tegen mijn hoofd aan en we keken elkaar aan en ik zag wat hij wou..
Na een paar keer elkaar aangekeken te hebben gaf die me een kus op de mond! Maar keek daarna wel weg van, hmm wat doe je nou pas..
Toen zijn we naar mijn huis gelopen en hebben beneden in de hal nog even gestaan. Ik kreeg weer bijna tranen en hij zag het en stak zijn hand naar me uit en zei: "kom eens" en we pakte elkaar vast. Hij af en toe kus op me voorhoofd geven en zelfs nu op me wang en ik hield hem maar vast en vast ..
Uiteindelijk moest hij naar de bus en zei ik ga want ik heb nog maar een paar minuten, ik keek hem aan en wou gewoon een afscheidskus geven, hij blijkbaar ook en we zoenden opeens .. maar werd na een kleine minuut verbroken met de woorden: "ik moet nu écht gaan sorry'' dus ik liet hem los en voelde me, sja weet niet .. ik zat sip naar de grond te kijken en hij zei ik ga nu echt naath sorry en gaf me een kus .. stond bij de deur maar kon niet weg uiteindelijk zei hij: ''naja ik ga''
Ik weet niet of ik het bewust deed maar ik stond tegen de muur en deed mijn handen voor me gezicht, ik hoorde een voetbal tas buiten op de grond ''vallen'' en de deur open gaan, hij was er weer! En zei: ''ik kan je zo toch niet laten staan'' en pakte me weer vast, ik hoefde maar 3 tranen te dropen ofzo en voelde me meteen goed.
Ik zei is het wéér mijn schuld, door mij kom je weer te laat. Waarop hij zei dat het niet mijn schuld was maar de zijne, hij had of mij niet moeten vragen vanavond of gewoon weg moeten gaan. Ik zei dat ik ook wel naar boven kon gaan i.p.v. beneden te staan snikken zodat hij het kon zien. Wat ie daarop zei weet ik niet meer maar we hebben een tijdje in elkaar armen gestaan totdat het tijd was om te gaan omdat hij anders deze bus zou missen. We gaven elkaar een kus op de mond en hij zei ik sms je zo wel, doe rustig aan he. Ik liep mee totde deur en bleef in de opening staan toen hij wegliep zwaaide hij nog, en ik zwaaide terug ik liep weg en zag door het raam dat hij nog keek ..

Nu inmiddels 10 min geleden stuurde hij me deze sms: Lievert sorry van vanavond had dit nooit mogen vragen echt sorry slaap lekker en dikke kus van mij ben bijna thuis.

Citaat:

Het is nét een boek die ik nog niet heb dicht kunnen slaan ..
Hij ligt open op de laatste bladzijde en wacht op de laatste zin, óf hij zegt: ''Ik ben mezelf weer ik wil je terug'' dan kan ik in het boek schrijven: will be continued, en kan ik het boek dichtdoen en aan een nieuw boek beginnen óf hij zegt het is over en dan schrijf ik: ''En ze leefde nog lang en gelukkig'' dán pas kan ik 't boek dichtdoen en 't boek zovaak herlezen als ik wil en aan de mooie momenten denken en 't afsluiten ..

UpToDance schreef:

Me moeder bemoeid zich er ook niet mee, ze wou hem alleen nog even bedanken voor de fijne tijd. En laten weten dat hij nog altijd welkom is!

Ik ga nu weer proberen te slapen, in me eentje.. zonder mijn liefde.

xxx