Bokt.nl

**Geplaatst**: 02-08-18 00:38

Geplaatst: 02-08-18 00:38

taartjee schreef:
Mag ik hier even meepraten? Vandaag is mijn relatie van ruim 3 en een half jaar uit gegaan. Ben kapot, heb de hele avond gehuild en probeer tevergeefs te slapen...

Hij wist het al voor ons lange weekend naar Disneyland Parijs maar aangezien het iets was waar ik ontzettend naar uit keek wilde hij het weekend niet voor mij verpesten en heeft hij het tot vanavond voor zichzelf gehouden.
We zijn niet met ruzie uit elkaar gegaan maar wat het voor mij het moeilijkste maakt is dat hij in alles mijn eerste was en ik er altijd het gevoel heb gehad in onze relatie dat ik het bejaardentehuis samen met hem zou gaan terroriseren als we samen oud waren.
We hebben nooit echt ruzie gehad, wel goede meningsverschillen en irritaties die we altijd naar elkaar uit spraken.

Ik wil hem het liefste de hele tijd een appje sturen maar hij geeft aan de komende tijd weinig tot geen contact te willen hebben en ik vind dat echt heel moeilijk.
Ik ben vanavond niet alleen mijn vriend kwijt geraakt, maar ook mijn beste Vriend, mijn maatje waar ik de laatste 4 jaar alles mee deelde en dat is nu ineens weg.

En ik probeer nu te slapen maar ik zie alleen maar herinneringen van leuke momenten samen met hem voor me en dan besef ik dat het echt over is en beginnen de tranen weer te rollen. Ik weet gewoon echt niet wat ik zonder hem moet...

Wat was voor hem de reden om het te beëindigen? (Mag ook in pb)
Wil je een hele dikke knuf geven. Ik weet zo zo zo goed hoe het is als je relatie voorbij is met degene waarmee je “dingen” voor de eerste keer hebt gedaan. Ik dacht dat ik er nevernooit overheen zou komen maar dat is gelukt. Echt waar ook bij jou komt dat goed!

Pb staat open als je wilt praten!

**Geplaatst**: 02-08-18 00:50

Re: tranen, breakups & liefdesverdriet

Geplaatst: 02-08-18 00:50

Hij liep al een jaar rond met een gevoel dat hij samen met mij niet verder kon met zijn leven en de dingen die hij wilde gaan doen. Hij heeft het heel lang weggestopt en gehoopt dat het weg zou gaan.

Hij heeft 2 jaar geleden zijn diploma gehaald en ik ga in september aan mijn opleiding beginnen. Hij is verder in zijn leven dan ik momenteel ben en daarin voelde hij zich tegen gehouden. Hij heeft ook heel duidelijk gezegd dat het echt aan hem ligt en dat het niet aan mij ligt, maar dat hij momenteel keuzes moet en gaat maken die hij echt alleen wil en moet doen en daar pas ik dan helaas niet bij.

Ik ben hem ook heel dankbaar voor alles wat hij voor mij heeft gedaan. Toen we elkaar leerden kennen zat ik zelf met een depressie en een opleiding die ik niet leuk vond en ik zat gewoon niet goed in mijn vel. Hij heeft me laten groeien, mezelf leren kennen en heeft geholpen om mezelf te ontwikkelen tot de persoon die ik nu ben. Ik ben van onzeker, depressief meisje naar een zekere, sterke meid gegaan. Ik ben tijdens onze relatie op zo'n positieve manier veranderd maar ik ben eerlijk gezegd zo bang dat ik weer terug ga vallen.
Ik val nu echt in een gat... al mijn vriendinnen wonen ver weg en we waren altijd ieder weekend samen. En hij hoopt dat het voor mij makkelijker is als we voorlopig geen contact met elkaar zoeken maar dat wil ik eigenlijk helemaal niet.

Ik ben vanavond gewoon een deel van mezelf kwijt geraakt en dat doet zo verdomd veel pijn

**Geplaatst**: 02-08-18 01:29

Geplaatst: 02-08-18 01:29

taartjee schreef:
Hij liep al een jaar rond met een gevoel dat hij samen met mij niet verder kon met zijn leven en de dingen die hij wilde gaan doen. Hij heeft het heel lang weggestopt en gehoopt dat het weg zou gaan.

Hij heeft 2 jaar geleden zijn diploma gehaald en ik ga in september aan mijn opleiding beginnen. Hij is verder in zijn leven dan ik momenteel ben en daarin voelde hij zich tegen gehouden. Hij heeft ook heel duidelijk gezegd dat het echt aan hem ligt en dat het niet aan mij ligt, maar dat hij momenteel keuzes moet en gaat maken die hij echt alleen wil en moet doen en daar pas ik dan helaas niet bij.

Ik ben hem ook heel dankbaar voor alles wat hij voor mij heeft gedaan. Toen we elkaar leerden kennen zat ik zelf met een depressie en een opleiding die ik niet leuk vond en ik zat gewoon niet goed in mijn vel. Hij heeft me laten groeien, mezelf leren kennen en heeft geholpen om mezelf te ontwikkelen tot de persoon die ik nu ben. Ik ben van onzeker, depressief meisje naar een zekere, sterke meid gegaan. Ik ben tijdens onze relatie op zo'n positieve manier veranderd maar ik ben eerlijk gezegd zo bang dat ik weer terug ga vallen.
Ik val nu echt in een gat... al mijn vriendinnen wonen ver weg en we waren altijd ieder weekend samen. En hij hoopt dat het voor mij makkelijker is als we voorlopig geen contact met elkaar zoeken maar dat wil ik eigenlijk helemaal niet.

Ik ben vanavond gewoon een deel van mezelf kwijt geraakt en dat doet zo verdomd veel pijn

Ik vind het best een bijzondere reden.. Dus omdat hij zijn diploma al heeft en jij nog aan een opleiding gaat beginne houd jij hem tegen? In wat dan precies? Hij kan toch gaan werken/verder studeren en jij ook gewoon prima. Samen groeien. Bijzonder dat hij zich tegen gehouden voelt.

Ik snap hoe je je voelt. Maar geen contact is echt beter. Degene waar ik had over had in de vorige post ging naar een gesloten inrichting en we hadden dus 0 contact. Daarna nooit meer gezien. Als je contact blijft houden dan kom je er nooit uit. Het werkt voor sommige, dat is ieder voorzich natuurlijk.

**Geplaatst**: 02-08-18 07:27

Re: tranen, breakups & liefdesverdriet

Geplaatst: 02-08-18 07:27

Wat zijn jullie tips wat betreft over dat lege gevoel heenkomen? Ik heb vanacht nog geen 5 uur geslapen en ik heb juist genoeg slaap nodig anders heb ik de komende weken dag in dag uit migraine door het tekort aan slaap. Ik ben boos, leeg, verdrietig en ik begrijp het nog steeds niet helemaal waarom hij deze keuze heeft gemaakt en waarom hij nooit met dat gevoel naar mij is gekomen maar dit wel heeft besproken met 1 van zijn beste vriendinnen.

En ik moet zo naar de huisarts en ik weet echt niet of ik het daar ook droog kan houden.
Ik voel me zo leeg en zo gebroken...

**Geplaatst**: 02-08-18 08:39

Re: tranen, breakups & liefdesverdriet

Geplaatst: 02-08-18 08:39

He taartje, dikke knuffel vanuit hier :(:)

Ik vind het ook een bijzondere reden, mijn ex was 12 jaar ouder en dat ik hem tegen zou houden omdat ik weer aan een studie begon heb ik nog nooit gehoord...
Maar als dat zijn reden is zou ik mij om de reden zelf niet te druk maken, daar kan je toch niks aan veranderen. Ik zou inderdaad ook even geen contact hebben. Eerst alles voor jezelf verwerken en dan kan je later eventueel nog een gesprek aan gaan voor meer duidelijkheid, zodat jij z'n reden misschien beter begrijpt.

Het lege gevoel heb ik zelf opgelost door net wat extra met vriendinnen dingen te doen, en gewoon lekker lang op stal rondhangen. Ook was mijn studie een goede afleiding (toch nog iets positiefs uit de break-up, want ik studeerde als een malle haha

)

Neem even tijd voor jezelf, en probeer daarna wat afleiding te zoeken

PB staat hier ook altijd open voor je!

**Geplaatst**: 02-08-18 08:51

Re: tranen, breakups & liefdesverdriet

Geplaatst: 02-08-18 08:51

Afleiding komt wel goed. Mijn ouders hebben een stacaravan in Overijssel waar ze vanavond naar toe gaan. Ik ga mee tot en met zondag, maandag ga ik werken en dinsdag komt een hele goede vriendin van mij langs tot woensdag.
Mijn "probleem" met vriendinnen is dat ik niemand hier in de buurt Heb, de vriendin die dinsdag komt woont misschien nog wel het dichtste in de buurt met Eindhoven.
Heb gisteren ook al direct afgesproken dat ik naar mn verzorgpony kan, en er zijn gelukkig een hele hoop mensen en familie die nu voor me klaar staan.
Het moeilijkste vind ik echt hem loslaten en "vergeten" omdat mijn slaapkamer vol ligt met herinneringen aan hem, in de woonkamer staat een foto van mijn gezin waar hij ook op staat, toen mijn ouders 25 jaar getrouwd waren. Mn koffer van Disneyland heb ik nog niet eens uitgepakt en als ik daar naar kijk komen de afgelopen dagen in Disney weer naar boven. Hij is ook in die jaren compleet door mijn familie opgenomen en ik kan het mijn opa en oma niet zelf vertellen dat we uit elkaar zijn. Heb mijn moeder gevraagd dat te doen. Zij waren ook gek op hem, hij was de grote broer die mijn broertje nooit heeft gehad en echt alles doet me aan hem denken, echt alles.
Ik merk aan mezelf dat ik begin te accepteren dat het echt voorbij is en dat er periodes van rust tussen de huilbuien door komen maar 1 klein woord of 1 klein geluidje en de sluizen gaan weer open.
Heb al wel sinds gisteren een nummer in mijn hoofd waar ik op het moment veel aan heb

I can be anything I dream
Live a life that's made for me
I'll light up the whole world
I'll be shining so bright
Anything is possible
When I look into my heart
Oh, Oh, Oh,
I'm a shooting star

**Geplaatst**: 02-08-18 09:33

Geplaatst: 02-08-18 09:33

Ohh Taartjee, wat naar :(:)

Wat voor reden hij ook heeft, het is zijn reden, en hoe stom ook, je verandert er niks aan...
Je partner is eigenlijk altijd je beste vriend, dus een break-up is altijd heel erg, omdat je inderdaad je beste vriend verliest (ik zal niks meer zeggen over contact houden met je vriend want dat schijnt niet altijd te kunnen, maar ik vond het heel fijn om mn beste vriend te houden )

Er is nergens een oplossing voor, behalve het idee dat het ECHT overgaat.. het is verschrikkelijk verdrietig en pijnlijk en je kunt jezelf het beste erdoorheen huilen, maar het gaat echt vanzelf over...

Ik heb zelf ook een paar dagen gewacht met het aan mijn moeder vertellen, omdat ik het niet over de telefoon wilde doen.. en ook zijn familie zou ik gaan missen, maar ja, daar heb ik nog contact mee, dus dat valt voor mij alles mee

**Geplaatst**: 02-08-18 09:36

Re: tranen, breakups & liefdesverdriet

Geplaatst: 02-08-18 09:36

Ik heb direct huilend mijn papa gebeld en die is direct naar me toe gekomen. Niemand begrijpt mij als mijn papa.

Tussen mij en mijn ex-vriend gaat het weer de goede kant op. Hij is i.p.v. afstandelijk weer aanhankelijk en we hebben het leuk samen. Dus gaat weer richting een relatie!

**Geplaatst**: 02-08-18 09:55

Geplaatst: 02-08-18 09:55

Ik heb eerst boven op mijn kamer in mijn eentje tranen met tuiten gehuild en ben daarna naar beneden gegaan om het tegen mijn vader te zeggen en tegen mijn broertje. Mijn moeder was op dat moment uit eten met vriendinnen en wilde haat avond niet verstoren en toen ze terug was heb ik het haar meteen verteld.
Vanochtend heb ik ook nog een poos naast haar gezeten en gehuild.
Het is voor mijn ouders ook heel erg raar, hij is wel echt heel lang hier over de vloer geweest, aangezien ik nog thuiswonend ben en we ook een aantal vakanties met het hele gezin inclusief hem.

Ik zou zelf ook willen dat ik met hem kon praten, ik heb nog zoveel vragen. En ik hoop echt dat we nog bevriend kunnen blijven want hij heeft zo veel voor mij betekend, niet alleen vriendschaps/relatie gewijs maar ook in mijn persoonlijke groei. En in de periode samen met hem ben ik zo positief veranderd, ik ben zelf zo enorm gegroeid als persoon.

Ik vind het ook echt heel fijn dat ik hier mn verhaal kan doen, het lucht echt heel erg op, zeker omdat dit mijn eerste echte break up is en ik nu gewoon ook niet kan zien hoe ik nu verder moet omdat ik weet dat hij gewoon door gaat met zijn leven en hij veel dichter bij afleiding kan zoeken.

Fijn dat het weer goed gaat tussen jullie!

**Geplaatst**: 02-08-18 15:57

Re: tranen, breakups & liefdesverdriet

Geplaatst: 02-08-18 15:57

Ik ben terug van anderhalf uur pony knuffelen en het heeft me echt heel goed gedaan. Ben nog steeds verdrietig en emotioneel maar ik barst niet meer met ieder klein dingetje in huilen uit. De kleine clown heeft me zelfs aan het lachen gemaakt door uit het niets naar me te flehmen, een kapot halstertouw onder een stel balken vandaan te trekken en hier vervolgens lekker op is gaan kauwen.
Heb ik denk wel een uur bij hem gezeten en gehuild, hij bleef steeds bij mij in de buurt en wanneer hij merkte dat ik harder begon te huilen kwam hij dichterbij en kreeg ik zijn snuit tegen me aan, waarna hij vervolgens voor me in rust ging staan met zijn ene oog constant op mij gericht, alsof hij me wilde beschermen en bewaken. En toen ik me weer wat beter voelde en niet meer hoefde te huilen veranderde zijn gedrag naar mij toe ook weer een beetje in de clown die hij is.
Heb het nu al ruim twee uur droog kunnen houden en heb nu ook niet de neiging om in huilen uit te barsten.

Heb wel besloten om ex een brief te schrijven, daarin alles te zeggen wat ik kwijt wil, al mijn vragen en al mijn twijfels en alle dingen die ik (nog) niet begrijp. Zo kan ik het voor mijn gevoel ook af gaan sluiten omdat het voor mij natuurlijk allemaal zo onverwacht en plotseling is gebeurd heb ik niet het idee dat ik het gisteren na ons gesprek al heb kunnen afsluiten voor mezelf

**Geplaatst**: 02-08-18 16:21

Geplaatst: 02-08-18 16:21

taartjee schreef:
Ik ben terug van anderhalf uur pony knuffelen en het heeft me echt heel goed gedaan. Ben nog steeds verdrietig en emotioneel maar ik barst niet meer met ieder klein dingetje in huilen uit. De kleine clown heeft me zelfs aan het lachen gemaakt door uit het niets naar me te flehmen, een kapot halstertouw onder een stel balken vandaan te trekken en hier vervolgens lekker op is gaan kauwen.
Heb ik denk wel een uur bij hem gezeten en gehuild, hij bleef steeds bij mij in de buurt en wanneer hij merkte dat ik harder begon te huilen kwam hij dichterbij en kreeg ik zijn snuit tegen me aan, waarna hij vervolgens voor me in rust ging staan met zijn ene oog constant op mij gericht, alsof hij me wilde beschermen en bewaken. En toen ik me weer wat beter voelde en niet meer hoefde te huilen veranderde zijn gedrag naar mij toe ook weer een beetje in de clown die hij is.
Heb het nu al ruim twee uur droog kunnen houden en heb nu ook niet de neiging om in huilen uit te barsten.

Heb wel besloten om ex een brief te schrijven, daarin alles te zeggen wat ik kwijt wil, al mijn vragen en al mijn twijfels en alle dingen die ik (nog) niet begrijp. Zo kan ik het voor mijn gevoel ook af gaan sluiten omdat het voor mij natuurlijk allemaal zo onverwacht en plotseling is gebeurd heb ik niet het idee dat ik het gisteren na ons gesprek al heb kunnen afsluiten voor mezelf

Allereerst een hele dikke knuffel. Het is gewoon ongelofelijk poedersuiker wanneer het uitgaat.

Schrijf die brief! Juist inderdaad ook omdat jullie niet met ruzie uit elkaar zijn gegaan, en inderdaad omdat het jou dan een gevoel van afsluiting geeft. Zeker ook omdat het zo plotseling kwam!

Fijn dat je even lekker bij je verzorgpony hebt kunnen zijn.

Mijn grootste advies: probeer niet alleen te zijn, dus altijd in het bijzijn van ouders, familie, vrienden... probeer echt dingen te doen. Ook al heb je nergens zin in, wat ik maar al te goed begrijp; zelf meerdere keren zo'n breakup meegemaakt. Zet rustgevende muziek op, zet een kopje thee. Kijk lekker een slechte film met je moeder.

Ook al lijkt het nu even niet zo: je gaat je vanzelf een keertje weer blij en vrolijk voelen!

Dit is maar tijdelijk. Je mag me altijd PB'en.

**Geplaatst**: 02-08-18 16:53

Re: tranen, breakups & liefdesverdriet

Geplaatst: 02-08-18 16:53

Dankjewel! Momenteel heb ik mede dankzij pony ook nu wel in kunnen zien dat dit niet het einde van mijn wereld is hoe klote ik me nu ook voel.
Ik ga vanavond met mijn ouders mee naar onze caravan, maandag moet ik een lange dienst werken en kan ik weer naar mijn verzorgpony, dinsdag komt een van mijn vriendinnen langs en gaat woensdag weer naar huis en vrijdag mag ik weer naar mn kleine vriend toe. Heb verder 3 tot 4 keer in de week werk en ik kan altijd terecht bij familie hier in het dorp. Ben gelukkig de komende week niet alleen

**Geplaatst**: 02-08-18 18:16

Geplaatst: 02-08-18 18:16

Taartje: veel sterkte in deze moeilijke tijd!

Het vele huilen herken ik zo goed! Bij mij waren op een gegeven moment de tranen gewoon op. Ik kon niet meer huilen maar was ook zo vreselijk moe. Ben al die tijd wel gewoon gaan werken en mijn leidinggevende zei nog dat hij het een soort wonder vond dat ik me geen dag ziek heb gemeld.

Toen ik mijn eigen huis kreeg heb ik eerst vooral veel geslapen. En dat huis heeft me vooral een heel goed gevoel gegeven. Ik kom nog steeds iedere dag met veel plezier thuis. Het is écht mijn huis.

Inmiddels ben ik nu bijna een jaar verder. Het was een langslepend proces, maar echt.. het wordt beter!

**Geplaatst**: 02-08-18 20:07

Re: tranen, breakups & liefdesverdriet

Geplaatst: 02-08-18 20:07

Dat huilen kennen we denk allemaal wel :(:)

Dat wordt met tussenpozen minder en ineens is t op... dat kan even duren, is niet erg, hoort erbij helaas...

Schrijf die brief inderdaad

**Geplaatst**: 02-08-18 20:45

Re: tranen, breakups & liefdesverdriet

Geplaatst: 02-08-18 20:45

Zit momenteel in de auto op weg naar onze caravan, heb een schriftje en wat pennen mee zodat ik de komende dagen alles op kan schrijven wat er in mijn hoofd om gaat. Zat er eerst over te denken om gewoon een bericht of brief via Whatsapp te sturen maar weet niet of ik dat nou zo'n goed idee vind. Zit ik vervolgens de hele tijd te kijken of hij het heeft gelezen en dan als hij het heeft gelezen zit ik mezelf op te vreten totdat ik antwoord krijg. Zat ook te denken om het dan te mailen of het echt met de post op te sturen, kan ik mezelf niet opvreten met of hij het wel of niet heeft gelezen en of hij er wel of niet op gaat reageren.
Wat zouden jullie aanraden?

**Geplaatst**: 02-08-18 20:47

Re: tranen, breakups & liefdesverdriet

Geplaatst: 02-08-18 20:47

Ik heb toentertijd ook huilend 4 a4'tjes vol geschreven. Heb er niets mee gedaan, dat luchtte voor mij prima op en ik vermoed ook dat de persoon in kwestie er ook niets mee zou hebben gedaan.

Ik zou het eerst gewoon lekker voor jezelf houden. Je schrijft het immers ook voor jezelf op.

**Geplaatst**: 02-08-18 20:48

Geplaatst: 02-08-18 20:48

Berichtje sturen en dan het gesprek wissen

doe ik namelijk altijd als ik iets ga sturen wat “ riscovol is “

Verder ik heb een tijdje mee gelezen hier en wil iedereen een dikke knuffel geven mocht iemand behoefte hebben om te praten pb staat open

**Geplaatst**: 02-08-18 21:03

Geplaatst: 02-08-18 21:03

Ik wil hem wel echt die brief sturen omdat ik gewoon echt met vragen zit en dingen die ik niet begrijp. Bijvoorbeeld dat hij dat gevoel wat voor hem kunde doorslag heeft gegeven de relatie te beëindigen nooit met mij heeft besproken maar wel met een vriendin van hem. Waarom kon hij het wel verwoorden naar haar maar niet naar mij. Waarom heeft hij me niet bij dat gevoel betrokken, dan hadden we er misschien samen voor kunnen kiezen om de relatie te beëindigen of weet ik veel wat. Ik snap niet dat hij dit een jaar lang voor mij verborgen heeft gehouden, het voelt voor mij nu gewoon alsof ik bedrogen ben, dat hij een jaar lang tegen me heeft gelogen. Ik ben momenteel ook een beetje boos op hem wat voortkomt uit het niet begrijpen

**Geplaatst**: 02-08-18 21:21

Re: tranen, breakups & liefdesverdriet

Geplaatst: 02-08-18 21:21

Snap je gevoel heel goed taartjee maar weet niet of een brief sturen een goed idee is..

Heb het ooit jaren geleden gedaan, maar kreeg alsnog geen antwoorden daarna.
Nu schrijf ik alles voor mezelf op (niet alleen over de relatie maar ook mijn leven).
Moet zeggen dat het heel erg oplucht, maar ga mijn ex niks sturen.

Denk dat je beter eerst alles kunt laten bezinken en dan kunt kijken of hij een keer wilt praten met je.

**Geplaatst**: 02-08-18 21:37

Geplaatst: 02-08-18 21:37

Taartje herkenbaar. Hopelijk helpt je vakantie even en het van je afschrijven.

Hier was het vanmiddag boem ontploft en gewoon allemaal even te veel. Een opeenvolgende onbeschofte reacties van mensen haalde zoveel oud zeer omhoog dat ik eerst ontplofte om daarna in te storten eenmaal de situatie ontvlucht. -O-

niet grappig. Vooral omdat ik dus niet naar huis kon. Mijn eerste instinct was. Ik pak mijn spullen en ben weg hier en ontvlucht iedereen wel weer. En ga wel weer in mijn schulp zitten.

heb dat kunnen onderdrukken omdat dat niets oplost. En ik ook niet weer zo wil gaan doen. En kon ook niet omdat anders gv zijn huis niet in kon komen omdat hij zijn huissleutels was vergeten

Moet zeggen aardig wat vocht uitgekomen. Gelukkig daarna goed kunnen praten met gv toen die thuis kwam. Die mijn eerste instinctieve reactie heel goed kon begrijpen. Maar was heel blij dat ik die heb kunnen onderdrukken. Ellende is, twee van zijn "vrienden" waren de veroorzaker ervan. Die liggen uitermate dwars namelijk en blijven pogingen doen me weg te krijgen. Door op een uitermate onbeschofte manier me te behandelen waar hij niet bij was, heeft van een zijdelings meegekregen dat er iets voorviel. Maar wat precies dus niet. Ik zal daar of een keer zo scherp op moeten reageren of het langs me heen laten glijden. Alleen dat laatste lukt soms niet zo best. Vandaag was zo n dag. Gelukkig heeft gesprek goed geholpen. Een heeft nu zijn excuses aangeboden (al dan niet gemeend nadat gv hem er op aangesproken heeft). De ander is gewoon een kansloze figuur, hoe meer je er wat van zegt hoe erger het wordt.

Maar de remedie om me even weer op de goede rit te zetten, morgen film en zaterdag uit eten. Gewoon een weekend ontspannen niks doen en fikjes lekker lang wandelen en zo.

**Geplaatst**: 02-08-18 22:08

Re: tranen, breakups & liefdesverdriet

Geplaatst: 02-08-18 22:08

Ik heb ook heel wat brieven geschreven toen mijn eerste relatie er op zat. Heb ze nooit verstuurd en ben er wel blij mee. Antwoorden heb ik ook nooit gekregen en later accepteer je dat dat ook een antwoord is. :(:)

**Geplaatst**: 02-08-18 22:27

Geplaatst: 02-08-18 22:27

Ex heeft me wel gezegd dat als ik vragen had ik die gewoon moest stellen omdat hij zelf ook gewoon moeite had het goed uit te leggen volgens mij.

Mijn opa en oma staan ook hier op dezelfde camping met een caravan, zij zijn hier nu ook vakantie aan het vieren en net dus ook even naar hun toegelopen. Ik was nog niet eens echt binnen of mijn opa had me al in een knuffelhoudgreep en toen kon ik het ook even niet meer droog houden. Heb ruim een uur met ze gepraat en dat heeft me ook echt goed gedaan.

En dit plaatje wil ik jullie niet onthouden

**Geplaatst**: 02-08-18 22:32

Re: tranen, breakups & liefdesverdriet

Geplaatst: 02-08-18 22:32

Wil je niet ontmoedigen maar ik herken dat, 'je mag altijd appen. Ik ben er gewoon voor je' enzovoort.

Ik hoop dat hij eerlijk is en wel voor je vragen open staat.
Anderzijds zeg ik; kies voor jezeld.

**Geplaatst**: 03-08-18 20:47

Re: tranen, breakups & liefdesverdriet

Geplaatst: 03-08-18 20:47

Ik mag mij ook een soort van in topic melden..

Net na 7 jaar relatie besloten dat beter is om alleen verder te gaan. Was ongelukkig ondanks dat nog wel veel van hem houd. Hij kwam er alleen mee van ja dat gevoel heb ik al hele lange tijd.

Nu spullen pakken om naar mijn ouders te gaan. Alleen kwam erachter dat ik veelste veel spullen heb, om het überhaupt weer bij mijn ouders kwijt te kunnen. Maar daar is ook zo een oplossing voor gevonden

**Geplaatst**: 03-08-18 22:13

Re: tranen, breakups & liefdesverdriet

Geplaatst: 03-08-18 22:13

Veel sterkte Valerie. 7 jaar is niet niks, hopelijk vind je snel een oplossing. Waarom was je zo ongelukkig? Wel goed aan een kant dat jullie er beide hetzelfde gevoel over hadden, dat maakt het iets dragelijker.

Veel sterkte taartjee, schrijven helpt idd! Zeker doen.

Zulke situaties heb ik ook vaak meegemaakt Karuna. Mensen die op je liggen te vitten terwijl je op dat moment heel kwetsbaar bent, het is echt niet fijn. En zeker niet als het vrienden van hem zijn. Gelukkig heb je goed met hem kunnen praten.

Hier is het ook met ups en downs, ik heb mijn ex voor de duizendste keer gezegd niets meer dan een vriendschap met hem te willen en ik hoop dat we gewoon terug vrienden kunnen zijn, de situatie is nu ook alleen maar moeilijker geworden want we delen door omstandigheden nu een hond. Mijn hond is naar zijn grootouders gegaan en het is duidelijk afgesproken dat ik nog af en toe op bezoek kom en hem meeneem naar de zee. Ik probeer niet over hem na te denken en dat lukt tamelijk goed maar als ik dan begin na te denken voel ik wel een soort van verdriet.

Ik ben ook wel al een tijdje aan het omgaan met een andere jongen waar het goed mee klikt en begin daar stiekem toch kriebels voor te krijgen. We kennen elkaar al enkele maanden en zien elkaar wekelijks. Het is al een tijdje aan de gang maar ik duwde hem meestal gewoon weg en hield hem op een afstand, had hem wat 'gefriendzoned'. Maar sinds eergisteren is die friendzone toch doorbroken en weet niet goed wat ik er mee moet. Ik vind hem echt heel leuk maar ik geniet nog veel te veel van mijn tijd alleen en durf me echt nergens aan te hechten. Hij zegt ook dat hij me niet vertrouwt en ik neem hem dat niet kwalijk. Ik ben nog steeds erg wispelturig en weet niet goed wat ik er mee moet.